ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของตัวร้าย
ตอนที่4
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
//สะดุ้ง.คะ...ครับ
คริส(พระเอก)
ฉันถามเธอว่าเป็นอะไร
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ปะ..ปล่าวครับ
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
เอ่อ....ผมขอถามหน่อยได้ไหมครับ
คริส(พระเอก)
อืม..ได้สิ//เดินมานั่งขอบเตียง
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
เอ่อ....คุณเป็นใครหรอครับ
คริส(พระเอก)
//อึ้ง.(เขาจำเราไม่ได้หรอ)
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
เอ่อ...คุณครับ//เอียงคอเล็กน้อย
คริส(พระเอก)
//ไม่ได้ยิน-ยังอึ้งอยู่
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
คุณครับ...คุณครับ!!
คริส(พระเอก)
หะ....ห๊ะ.//สะดุ้ง
คริส(พระเอก)
ธะ...เธอว่าไงนะ
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ผมถามคุณว่าคุณเป็นใครครับ
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ชื่ออะไรครับ
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
อายุเท่าไหร่
คริส(พระเอก)
เอ่อ.......ฉันชื่อคริส
คริส(พระเอก)
ส่วนฉันเป็นใครเอ่อ....ฉัน
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ฮึ//ตั้งใจฟัง
คริส(พระเอก)
เอ่อ....ฉันเป็นน
คริส(พระเอก)
เป็นคู่หมั้นของเธอ
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ห๊ะ!!..คู่หมั้น!
คริส(พระเอก)
ใช่..ฉันเป็นคู่หมั้นของเธอ
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ละ...แล้วผมชื่ออะไรครับ
คริส(พระเอก)
นายชื่อ..ถาม..
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
หืม.....(ชื่อเหมือนเราจัง)//คิดในใจ
คริส(พระเอก)
เธอจำอะไรไม่ได้หรอ//สงสัย
ภาม(นอ.-ตัวร้าย)
ครับ..ผมจำอะไรไม่ได้เลย
@@
แค่4ตอนสมองยังตันแล้วตอนจบนี่จะเป็นยังน่ะ
@@
รู้สึกมันไม่เหมือนนิยายเลย
@@
แม้แต่ความรักยังไม่รอดเลย
@@
ต่อให้ไม่มีใครอ่านก็จะอัพไปเรื่อยๆ
@@
ถ้าเรื่องนี้จบจะมีเรื่องนึงคือเรื่องจากชีวิตจริงของเราเอง
@@
เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักระหว่างเพื่อนชั้นเดียวกัน
Comments