2

"อ่า...."

ผมได้ค่อยๆลืมตาขึ้นเเละพยายามปรับมุมมองสายตาที่มั่วๆของผม

(หืม?ที่นี้ที่ไหนนะ?)

พอผมเริ่มได้สติผมจึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพึ่งเล่นเกมนั้นเสร็จเเละกำลังจะปิดเครื่องเเละเหมือนว่าผมตายลงจากการถูกไฟฟ้าช็อตตอนกำลังกดสินะ.....ถือว่าไม่ตายโง่ละกันอะ เเต่ที่นี้มันที่ไหนละเนี่ย สภาพห้องดูปกติไม่มีความหรูหราเป็นพิเศษเเละเหมือนผมจะวาปมาที่ไหนสักเเห่งเหมือนในนิยายไม่มีผิดเลยเเหะ?เเล้วมาเรื่องไหนละ?หรือมาต่างจักรวาล?อืม....เอาเป็นว่าลุกขึ้นไปดูหน้าดูตาหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าเป็นผู้ใดกันเเน่

"กระจกๆๆๆอ๊ะ!นั้นไงกระโจ้กก....."

ผมหุบปากตัวเองทันทีเมื่อส่องหน้าไปยังกระจกบ้านใหญ่ตรงหน้าห้องน้ำที่สามารถดูได้ทั้งตัว

"คนในกระจกนี้มันคุ้นๆเเหะ..."

ผมคิดอยู่สักพักนึงถึงกับออขึ้นมาทันที

"ออ...ไอโง่ที่ไปหาเรื่องเพื่อนสาวนางเอก เเละถูกหลอกให้ไปหาในป่า เเล้วตายอย่างน่าอนาตต่อหน้าพระเอกนี้เอง~"

"โอ้ย!เกิดไหนไม่เกิด เกิดเป็นตัวประกอบที่กำลังตายเนี่ยนะ?!พระเจ้าคิดอิหยังอยู่!

หลังจากผมสะบดด่าพระเจ้าไปประมาณกี่รอบไม่รู้ขี้เกียจนับ ผมก็ได้สำรวจบ้านของตนเองเเต่น่าเเปลกที่บ้านนี้ทั้งเงียบเเละไม่มีคนอยู่

"เอิ่ม....มีใครอยู่บ่?"

//เงียบกริ่บ

".....บ้านหลังนี้เนี้ยไม่มีคนจริงดิ?ชั่งเเม่งไปหาไรกินดีกว่า ท้องร้องจ้อกๆเเล้วเนี่ย"

หลังจากนั้นผมก็ได้ตัดสินใจลงไปหาอะไรกินเเละคิดอะไรเพลินๆไปเรื่อย

(เหอ~ถึงจะรู้สึกดีใจที่ได้มาที่โลกนี้ก็เถอะเพราะมันเป็นคนฝันของโอตาคุอย่างผมที่อยากจะเป็นหนุ่มหล่อสุดฮอตที่ไปไหนสาวๆก็กรี๊ดกร๊าดเเละได้เจอนางเอกเเล้วพอมองตากันก็ตกหลุมรักอย่างเงี้ย!"

(เเต่ถ้าผมตายไปทุกคนยังจะจัดงานศพกับคิดถึงผมไหมนะ?คนในหมู่บ้านจะไม่เศร้ากันใช่ไหม...เเต่เรื่องครอบครัวคงเจอไม่ได้เเล้วละ ผมขอโทษที่มาเกิดก่อนนะครับ ไม่ได้บินฟิ้วๆไปหาเลย...เชื่อเลยว่าถ้าเจ้าน้องสาวนั้นรู้ว่าผมเกิดก่อนพวกเขา คงหวีดผมเเน่เลยฮะฮา)

"เหอ~กินเสร็จสักที!กันเเย้ว~"

//ฟิ้ว~หายตัว!

"ชะเเวบ กระจกวิเศษเอ่ย จงบอกข้าเถิดใครหล่อเลิศในปัตตะพี(เขียนไงฟะ)"

"ท่านยังไงละ วะฮะฮา!"

ดูท่าจะอาการหนัก

"เเต่ก็นะ ตัวประกอบอย่างเราจะไปสู้ความหล่อของพระเอกได้เยี่ยงไรกันละTTเเต่ถ้ามองดูดีๆก็หล่ออยู่น่า~หน้าตาก็ไม่ได้ออกน่าเกียจเเละก็ไม่ได้น่ารักไม่ได้หล่อมาก เเต่เเค่ดูก็รู้ว่าเป็นคนละกันอะ"

เเต่ที่สำคัญ!!ผมควรจะไม่เข้าไปยุ่งกับการเข้าป่าเเละเพื่อนนางเอกดีกว่าใช้ชีวิตไปวันๆเเบบนี้เเละดีเเล้ว

ติ้ง!

"หื้ม?เสียงไรอะ"

ผมพยายามกวาดตามองหาตนต่อของเสียงเเละก็ไปหยุดอยู่ที่โทรศัพย์เครื่องนึง

"ว้าว!สมัยนี้มีอะไรเเบบนี้ด้วย เเต่เอ๊ะ?!ใครส่งไรมาเวลานี้เนี่ย"

ข้อความใหม่ จาก อลิซ เบนลิส

"......"กดเข้าไป

[ไม่ทราบว่าคุณเลียน ว่างรึป่าวคะ พอดีว่าตอนนี้ดิฉันยังหาคนฝึกดาบไม่ได้เลยคะ เลยอยากให้คุณข่วยมาเป็นคู่หูให้ฉันหน่อย เเล้วตอนนี้เลยอยากจะนัดคุณมาซ้อมในป่าเพราะตอนนี้ลานโดมเต็มไปด้วยคนหมดเลยคะ เลยอยากจะขอความร่วมมือนะคะ เจอกันเวลา4:30นะค่ะ!]//อ่านเเล้ว

เเม่เจ้าโว้ย!!ไม่ไปได้ไหมเนี้ย ไม่คิดว่ามันจะมาถึงตอนนี้เเล้วนะเนี่ย ถ้าถามว่าทำไหมนางเอกถึงคิดว่าผมจะยอมจับคู่ด้วยละก็นะ เเน่อยู่เเล้วละ!ไอ้เจ้าบ้าเนี้ยมันดันเป็นพวกคลั่งรักนางเอกนะสิให้ทำไรทำหมดถ้าเกิดนางสั่งให้ไปตายคงทำไปเเล้วเเละ เเต่ถ้าเกิดตอนนี้เราเลี่ยงไม่ไปกับอลิซ เธออาจมาฆ่าถึงที่บ้านเลยก็ได้.....เอาวะ!อย่างไงก็ได้เเละ เป็นไงเป็นกัน!พ่อจ้าเเม่จ้า~ช่วยลูกด้วย

จบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***