"ความเดิมตอนที่แล้ว"
ห่างถิง: นั่นมันหยู๋ซีกู้นี่ ทำไมไปอยู่กับแฟนชั้นได้วะ//โกรธ///
"วิ่งไปดึงมือ"
หลีซีหยู๋: โอ้ย!!!ชั้นเจ็บนะ
ห่างถิง: ทำไมถึงทำกับชั้นแบบนี้ซีหยู๋
"สบัดมือ"
หลีซีหยู๋: ชั้นแค่อยากทำให้นายสนใจชั้นบ้างนายเปลี่ยนไปนะห่าวถิง นายดูเย็นชากับชั้นมากขึ้น
"เดินหนี"
ห่าวถิง:โถ่เว้ย!!!!
"หันมองหยู๋ซีกู้"
ห่าวถิง: นายได้เจอดีแน่
"หยู๋ซีกู้ได้เดินไปเหมือนไม่มีเกิดขึ้น"
ห่าวถิง: นี่นายจะไม่รู้สึกผิดหน่อยหรอที่ทำให้พวกเราผิดใจกัน
หยู๋ซีกู้: ชั้นไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย เค้าเข้ามาทักชั้นเองและชั้นก็แค่ทักทายกลับแต่เค้าก็ล้มชั้นก็แค่ช่วย
หยู๋ซีกู้: ถ้าไม่มีอะไรแล้วชั้นขอตัวนะ
"ณ ร้านชาที่ทำงานของหลูจื้อกัง"
หลูจื้อกัง: ซีกู้ชั้นฝากนายปิดร้านแทนชั้นด้วยนะพอดีวันนี้ชั้นมีเข้าฟิตเนสน่ะ
หยู๋ซีกู้: โอเคครับพี่จื้อกังเดี๋ยวทางร้านผมจัดการให้ครับพี่จื้อกังรีบไปเถอะครับ
"ออกจากร้าน"
ฟิตเนสแห่งหนึ่งที่ซุนป๋อทำงานอยู่
ซุนป๋อเซียง: เห้อวันนี้เหนื่อยจังนะ เจอแต่อะไรก็ไม่รู้
หลูจื้อกัง: เอิ่ม...พอดีผมมาเข้าฟิตเนสครั้งแรกน่ะครับ ช่วยเป็นเทรนเนอร์ให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ
ซุนป๋อเซียง: ด..ได้ครับ ว่าแต่ชื่ออะไรหรอครับ
หลูจื้อกัง: ชื่อหลูจื้อกังครับเรียกผมจื้อกังก็ได้ครับ
ซุนป๋อเซียง: โอเคครับพี่จื้อกัง ///ยิ้ม///
หลูจื้อกัง: งั้นผมขอตัวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะครับ
"เปิดประตูห้องน้ำ"
[ซุนป๋อเซียงแอบถ่ายรูปจื้อกัง]
ซุนป๋อเซียง: หล่อจังแหะ
หลูจื้อกัง: รอนานมั้ยครับ
ซุนป๋อเซียง:ไม่นานครับ///ยิ้มเขิน///
(ในใจป๋อเซียง)
ทำไมเค้าถึงหล่อขนาดนี้ แล้วร่างกายอันบอบบางของเค้าทำชั้นอยากปกป้องเค้าจริงๆ
ญาติซุนป๋อเซียง(เจ้าของฟิตเนส)
::กลับกันได้แล้วนะ มันดึกมากแล้ว ซุนป๋อก็ช่วยเก็บอุปกรณ์เข้าที่ด้วยนะ
ซุนป๋อเซียง: โอเคครับ
ซุนป๋อเซียง: เออ ว่าแต่พี่จื้อกังจะมาฟิตเนสวันไหนบ้างหรอครับ
หลูจื้อกัง: ก็น่าจะทุกวัน พุธ พฤหัสบดี น่ะ เพราะชั้นทำร้านชาอยู่น่ะดลยไม่ค่อยมีเวลา
ซุนป๋อเซียง: อ๋อครับ เดี๋ยวฟิตเนสจะปิดแล้วนะครับ พี่จื้อกังก็เตรียมตัวกลับได้แล้วนะครับ
หลูจื้อกัง: ชั้นก็กำลังจะกลับพอดีเลย งั้นชั้นขอตัวก่อนนะไว้เจอกัน
"ตอนเช้า ณ โรงเรียน"
เซี่ยงห่างถิง: ซุนป๋อนายว่าวันนี้จะทำอะไรดัวะ อาจารย์ก็เล่นลากัน2คาบติดเลย
ซุนป๋อเซียง: นายก็ได้ซื้อไก่ทอดมาให้ชั้นอีกสิวะ55555
เซี่ยงห่าวถิง: ไม่เอาอะ ชั้นไปนอนห้องพยาบาลดีกว่า
ซุนป่อเซี่ยง: งั้นเจอกันตอนคาบ3
"เปิดประตูห้องพยาบาล"
เซี่ยงห่าวถิง: เห้ยย!! (ปิดปาก)
หยู๋ซีกู้นอนหลับอยู่บนเตียงประจำ
เซี่ยงห่าวถิง: ครั้งนี้แหละ ชั้นจะต้องแก้เเค้นแกให้ได้หยู๋ซีกู้
ค่อยๆย่องไปหยิบปากกาที่หัวเตียง
"สะดุดขาเตียงล้มไปโดนซีกู้"
ซีกู้ตื่น//
หยู๋ซีกู้: นายจะทำอะไร นายมาทำอะไรที่นี่ ช่วยด้วยครับ!!!!
เซี่ยงห่าวถิง: เงียบสิวะ ///เอามือปิดปากซีกู้/// [ตะลึงในความน่ารัก] //คิดในใจ ทำไมหัวใจมันเต้นแบบนี้นะ//
"เสียงเปิดประตู"
ครูห้องพยาบาล: นายจะทำอะไรซีกู้น่ะห่าวถิง ออกมาจาห้องเดี๋ยวนี้
เซี่ยงห่าวถิง: ก็ได้ครับ //
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments