คู่อริของสิงหา

07:45.

📞>>>แม่ [สายโทรออก]

แม่:ฮัลโหลลูก

ชมพู่:แม่หนูลืมกระเป๋าตังไหวบนห้องอ่ะค่ะแม่

แม่:ลูกไม่ลืมหรอ มันหล่นอยู่หน้าบ้านนะจ๊ะ

ชมพู่:หรอค่ะ แล้วหนูจะกินข้าวที่ไหนล่ะเนี่ย

ปลายสาย:ชมพู่ก็ขอยืมจากพี่ชายสิลูก

แม่:ทำตามที่ท่านบอกเถอะลูก

ชมพู่:ก็ได้ค่ะ

แม่:เดียวอีกอย่างลูกวันนี้แม่จะพาท่านไปหามอนะ

คงกลับเย็นหน่อยนะลูก

ชมพู่:ค่ะแม่

ณ คณะบริหารธุระกิจ

ชมพู่:พี่ชายข๋าาาาา

ไม้:เฮ้ยนั้นใช่น้องที่บ้านมึงป่ะว่ะไอ้สิงหา

คนในห้อง:ใครว่ะน่ารักว่ะ

ทุกพากะนหันกันหมดห้องพร้อมพูดแซวเสียงดังลั่นห้องเรียน

ตึก!!ตึก!!/เสียงเดินแรง

พรึบ/กระชากแขนแรง

พรับ/ผลักติดผนัง

สิงหา:นี้เธอมาทำอะไรที่นี้ห่ะ

ชมพู่:ก็มายืมเงินพี่ไง

สิงหา:กูไม่ให้

ชมพู่:ก็คุณลุงบอกว่สให้มาเอาที่พี่นิ

สิงหา: กู ไม่ ให้ เว้ย

ชมพู่;โถ้เว้ยไอ้พี่บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้มารหัวใจ

ฉันบ่นพึมพ่ำด่าพี่เขาต่างหัลง

ณ กลางวัน

ชมพู่:กินรองท้องก่อนก็ได้ว่ะ

เมธา:เอา ชมพู่ไม่กินข้าวหรอค่ะ

ชมพู่:ออเปล่าค่ะพอดีชมพู่ลืมเอาตังอาอ่ะค่ะ

มะนาว:น้องค่ะแรดอ่ะ[กระซิบข้างหู]

กรึก!!/เสียงตึงเสือ

ชมพู่:พี่ก็จากหนูหรอค่ะ อีแรด"!!"!

สักพักพี่สิงโตก็มา

สิงโต:ไอ้เมธา""!!!!

เมธา:ไอ้สิง""!!!

ฉันยืนดูหน้าทั้งสองคนดูพี่สิงหาพี่เมธาไปมา

ชมพู่:งั้นชมพูขอตัวก่อนนะค่ะ

ตึง!!ตึง:/เสียงเดินแรง

มะนาว:สิงหาค่ะมะนาวคิดถึงคุณจังเลยค่ะ

พรึบ!!/สะบัดแขนออก

สิงหา:คิดถึงหรอแล้วไปเอากับมันทำไม

มะนาว:นาวนักสิงหาจริงนะค่ะ

พรึบ!!/สิงหาสบัดแขนออกจะมะนาว

สิงหากับเมธาเดินออกไปจากจุดๆนั้น

เชอรรี่:เมธาไม่พอยังจะแย่งสิงหาไปอีกอีเด็กแรด!!!

อัอเช้ย!!!/เสียงจา

ชมพู่:ใครนินทาเราว่ะ โอ้ย!!กินน้ำยังไม่หายหิวเลย

ตึก!!/เสียงวิ่ง

เมธา:ชมพู่อ่ะพี่เห็นว่าเราหิวเดียวพี่ไปชื่อแฮมเบอร์จเกอร์มาให้นะค่ะรอเดี่ยวนะ

ชมพู่:ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ

สักพัพก็มีชนีมาป่วนสองนาง

รรี่:น้องค่ะ

ชมพู่:ค่ะ(จะหายเรื่องอะไรเราอีกว่ะ)

มะนาว:ฉันจะมาเตือยแกว่าให้เลิกยุ่งกับสิงหาซ่ะ

ชมพู่:เตือนหรอค่ะ

เชอรรี่;ใช่ถ้าแกไม่เลิกยุ่งกับเมธาแกไม่ตายดีแน่

ชมพู่:อุ้ย หรอค่ะกลัวจังเลยค่ะ พวกพี่เตือนพวกพี่เองดีกว่าค่ะว่าอย่ามายุ่งกับหนู

มะนาว:นี้แกอีเด็กแรด

ชมพู่:ถ้าพวกพี่ไม่อะไรแล้วก็เชิญค่ะ

ทั้งสองคนเดินออกไปพร้อมกับหยิ่งสะสมใส่ชมพู่

มะนาว:นี้มันกล้าไล่เราว่ะเชอรรี่

เมธา:อ่ะนี้ค่ะ

ชมพู่:ขอบคุณค่ะพี่เมธา

เมธา:น้องชมพู่ค่ะ

ชมพู่:ค่ะพี่เมธา

เมธา:พี่ขอไลเราได้ป่ะช่วงนี้จะมีการเข้าค่าย

นะมีอะำรจะได้ถามกันได้ไง

ชมพู่:ออได้ค่ะ

เลิกเรียน 17:00

ในรถ

สิงหา:เปิดเทอมไม่กี่วันร่านนะมึงอีกระหรี่

ชมพู่:อะไรของพี่เนี่ยขึ้นรถมาก็ด่าๆด่าอยุ่นั้นแหละ

ไม่เหนื่อยบ้างหรอค่ะ

สิงหา:ไม่เหนือยเว้ย!!!! สนิทกับไอ้เมธาเร็วดีนิเลือด

กระหรี่คงเยอะทั้งแม่ทั้งลูก

ชมพู่ :พี่นี้มันจะมากเกินไปแล้วนะ/ตะคอก

ถึงบ้านนนนน

สิงหา:นี้มึงกล้าตะคอกใส่กูหหรอ

ชมพู่:ทำไมพี่มันก็ไม่ต่างอะไรกับหนูเหมื่อน

กันนะแหละ

สิงหา:แม่กูไม่ใช่กระหรี่เหมื่อนแม่มึง

ชมพู่:พอไม่อยากทะเลาะกับพี่ล่ะ

สิงหา:แต่กูอยากทะเลาะนิ

พรึบ:ดึงแขนแรง

ชมพู่:โอ้ย!!พี่สิงหาหนูเจ็บนะ

สิงหา:หึ!![ยิ้มเยาะ]

ชมพู่:พี่สิงหาพี่เป็นอะไรของพี่เนี่ย

สิงหา:มึงคิดว่าด่ากูแล้วจะจบง่ายๆกรอห่ะ

รถใหญ่ไม่อยู่พ่อกูกับแม่มึงก็ไม่อยู่ ก็ดีจะได้จัดการ

มึงง่ายๆหน่อย

ตึกๆ/เดินแรง

สิงหา:มึงมากับกู!!

ชมพู่:โอ้ย!!พี่สิงหาปล่อยนะ

สิงหาลากฉันไปในห้องน้ำหลังบ้านแล้วเหวี่ยงฉันลงอ่างน้ำแล้วเปิดน้ำใส่ฉ้น

ตุบ!!/เสียงเหวี่ยง

ชมพู่:โอ้ย!!พี่สิงหาชมพู่กรี้ดดดดดดด/พี่สิงหาเปิดน้ำใส่ฉันเปียทั้งตัว

สิงหา;กูจะล้างเลือดกระหรี่มึงออกไงชมพู่

สักพักก็มีเสียงเรียกจะผู้เป็นแม่เรียกหาลูกสาว

แม่:ชมพู่ลูกอยุ่ไหน

ชมพู่:มะแม่/ฉันสดุ้งด้วยความตกใจ

สิงหา:เชี่**

ตึก!!/เสียงเดินมาไกล

ชมพู่:ม...อุ้บ/พี่สิงหาประกบปากลงมาจะฉัน

จ๊วฟ/เสียงจูบปาก

พี่สิงหาผละปากออก

สิงหา:เกียบไปแล้วมั้ยล่ะ/เสียงเดินห่างออกไป

จ๊วฟ/จูบเน้นน

ชมพู่:อุ้บบบบบบบ ตึง/เสียงตบไหล่

ฉันยกเข่าขึ้นแล้วก็กระแทกตรงของหวงของพี่เขา

จังๆแล้วรีบวิ่งออกจากห้องน้ำปล่อยให้ผู้เป็นพี่นั่งจุกอยุ่ในนั้น

สิงหา:โอ้ย!!อีชมพู่มึง!!!

ณ ห้องชมพู่

โอ้ย!! นิเราต้องมาเสียจูบแรกให้กับพี่บ้านี้หรอ

โอ้มายก็อด!!!ไม่จริงใช่มั้ยจูบแรกของฉันจะต้องเป็นของพี่เมธาสิ เพราะตาพี่บ้านั้นคนเดียวเลย โอ้ย

ถูเท่าไรก็ไม่ออกอ่ะ อืออออออออไอ้พี่บ้าาา😡😢

ณ ห้องสิงหา

โอ้ย แม่งยัยลูกระหรี่แสบนักนะ

พรวดดด/ท่อนตั้ง

เชี่***ทำไมกูต้องคิดถึงภาพนั้นด้วยว่ะ

ภาพที่ชุดของชมพู่เปียน้ำที่เห็นเสื่อในสัชมพู่แหบเนื้อลอยเข้ามาในหัวของเขาที่ตอนนี้เห็นแต่ภาพของชมพู่ลอยมา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***