บทที่ 1 ตอนที่ 2 นธี

ณ ประเทศไทย หน้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง

เด็กผู้ชายผมสีดำ ดวงตาสีดำ ส่วนสูงอยู่ระดับเด็กอนุบาล มีดวงตาสีเหลือง หน้าตาธรรมดาทั่วไป ได้พูดกับแม่ของตัวเองด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย "แม่ครับ ผมไม่อยากไปโรงเรียนเลย" แม่ที่ได้ยินดังนั้นจึงพูดว่า "ไม่ได้นะ! ลูกต้องไป! แม่อุตส่าห์**หาเงินเพื่อส่งลูกเรียนนะ เรื่องแค่นี้ แค่ไปโรงเรียน ตั้งใจเรียนแค่นี้ทำให้แม่ได้มั้ย" ในระหว่างที่พูดผู้หญิงคนนั้นก็จ้องมาที่ลูกด้วยสายตาที่น่ากลัวราวกับจะฆ่าเด็กคนนั้น เด็กผู้ชายได้ยินและได้เห็นสีหน้าของแม่ตัวเองก็หน้าซีดและตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว แล้วจึงรีบเช็ดน้ำตาที่เกือบจะล้นออกมาจากนั้นก็พยักหน้ารับ "ดีมาก เด็กดีของแม่😇"แม่เด็กพูดไปพลางลูบหัวลูกของตัวเองด้วยความเอ็นดู(มั้งนะ) "งั้นผมไปก่อนนะครับ บาย" เด็กผู้ชายรีบสาวเท้าเดินเข้าโรงเรียนหวังเพียงหลุดพ้นจากสายตาของผู้เป็นแม่

ณ ห้องเรียน

เด็กผู้ชายได้เดินมาหน้าห้องเรียนที่มีป้ายเขียนว่า อ.3/4 เด็กผู้ชายได้เปิดประตูแล้วเดินก้มหน้าเข้าห้องด้วยสีหน้าที่ประหม่า สายตาของเด็กวัยเดียวกันจับจ้องมาที่เขา เด็กผู้ชายที่รู้สึกถึงสายตาเหล่านั้นก็ยิ่งประหม่าจึงรีบเดินไปนั่งตรงโต๊ะที่ว่างอยู่ ซึ่งเป็นโต๊ะที่อยู่หลังห้องริมหน้าต่าง

//**ตุบ! เด็กผู้หญิงตัวเล็กผมสีดำออกน้ำตาลหน่อยๆ ดวงตาสีเขียว เข้ามาตบโต๊ะของเด็กผู้ชาย พร้อมถาม "นี่ๆเธอชื่ออะไรเหรอ" เด็กผู้ชายที่ตกใจกับการกระทำของผู้หญิงตรงหน้า ก็ตอบอย่างตะกุกตะกัก "นะ..นธี" "...งั้นเหรอ..มีความหมายมั้ย" นธีสะดุ้งกับคำถามถัดมาแต่ก็ตอบกลับโดยดี "ทะ..โทษทีนะ ผมไม่รู้" "งั้นเหรอ ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร อ๋อ เราชื่อ มะ-"

//ปัง!! เกิดเสียงประตูที่ถูกเลื่อนออกอย่างแรงพร้อมร่างของเด็กผู้ชายรูปร่างใหญ่ มีผมสีดำทรงแหลมๆตั้งขึ้นที่อยู่ตรงกลาง ข้างๆมีเด็กผู้ชายที่ตัวเล็กกว่าหน่อยอยู่ข้างซ้ายและขวา ทั้งสามเดินเข้าห้องแล้วมาหยุดยืนกอดอกอยู่ตรงโต๊ะของนธีพร้อมจ้องเขม็งด้วยสีหน้าที่น่ากลัว (น้อยกว่าแม่) มาที่นธี ทุกสายตาในห้องจับจ้องมาที่โต๊ะของนธีเพื่อเฝ้าดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น "เฮ้ย!! ไอ่หมอนี่มันเป็นใคร#ะ" "ไม่รู้สิครับลูกพี่ ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าหมอนี่มาก่อน" "ใช่ๆ" เด็กทั้งสามโต้ตอบกันไปมา แล้วเด็กผู้ชายที่ตัวใหญ่ก็ถาม "ดูจากที่ไม่เคยเห็นหน้าแกมาก่อนแสดงว่าแกพึ่งย้ายเข้ามาใหม่สินะ" "ชะ..ใช่ครับ-" "เฮ้ยๆ ชั้นยังไม่ได้อนุญาตให้แกพูดเลย" เด็กผู้ชายจ้องมาที่นธีพร้อมหลี่ตาลงเล็กน้อย "ขะ...ขอโทษครับ" นธีพูดพร้อมก้มหน้ามองแต่มือของตัวเองที่สั่นอยู่อย่างนั้น "ถ้านายอยากจะขอโทษจริงๆก็ไปนั่งตรงนั้นสิ" เด็กผู้ชายตัวใหญ่ว่าพลางชี้นิ้วไปตรงพื้นที่อยู่มุมห้องใกล้ถังขยะ 'เอ๊ะ?' นธีคิดในใจ "นี่! มันจะมากไปแล้วนะ!!" เด็กผู้หญิงตะโกนว่าเด็กผู้ชาย "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบ-"

//ครืด~~ เสียงเก้าอี้เลื่อนออกจากโต๊ะทำให้เด็กทั้งสองหยุดพูด นธีเดินไปนั่งตรงที่ๆเด็กตัวใหญ่ชี้ "ผมจะนั่งตรงนี้ครับ" นธีว่าพลางยิ้มอ่อนไปให้ทั้งสองคน "หา!? ทำไมยอมง่ายขนาดนั้นล่ะ นี่มันที่นั่งของนายนะ นายไม่จำเป็นต้องไปนั่งตรงอื่นเลย" "ผมไม่เป็นไรหรอกครับ ใจเย็นลงเถอะ" "แต่ว่า..." เด็กผู้หญิงก้มทำหน้าเศร้าด้วยความรู้สึกที่ไม่ชอบใจ เด็กผู้ชายตัวใหญ่กับตัวเล็กอีกสองคนทำเสียงหัวเราะคิกคักด้วยความชอบใจ "หัวเราะอะไรของพวกนาย!? ชะ..ชั้นจะฟ้องครูแน่!!" เด็กผู้หญิงเงยหน้าขึ้นมาพูดกับเด็กผู้ชายด้วยสีหน้าที่ดูก็รู้ว่าโกรธ แต่เด็กผู้ชายก็ไม่สะท้านทำเสียงหึในลำคอ

//ครืด~~ เสียงประตูที่ถูกเลื่อนดังขึ้นพร้อมร่างของครูผู้ชายที่อายุน่าจะราวๆ 20+ ถือสมุดรายชื่อนักเรียนเดินเข้ามา "เอาล่ะเด็กๆ นั่งที่ให้เรียบร้อย" "ครูคะ *ธง***แกล้งเพื่อนค่ะ!!" เด็กผู้หญิงยกมาบอกครูถึงสิ่งที่เด็กผู้ชายทำ ครูที่ได้ยินดังนั้นก็เงียบไปครู่นึงแล้วพูดพึมพัมกับตัวเองว่า "**ก็ช่างมันสิ"

To be continued

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***