.......เช้าวันถัดไป...(วันหยุด)...
ผมตื่นด้วยเสียงนาฬิกาปลุก แต่ผม..ดันรู้สึกถึงควาผิดปกติกับดวงตาของผม เหตุใด ผมจึงมองเห็นทุกสิ่งอย่างเป็นสีแดง ผม...ผม. อธิบายความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูกเลย เพราะมันเป็นสีแดงเลือด ผมผวาขนลุกซู่ และสิ่งที่ผมไม่อยากเห็นมันได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง เส้นผม ค่อยๆร่วงลงมาจากเพดานทีละเส้น ทีละเส้น ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ จะขยับตัวก็ไม่ได้ เหมือนมีอะไรมาตรึงผมไว้ และเลือดก็ค่อยๆไหลลงจากเพดาน ผมสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ อะไรกันนี่ ผมฝันอีกแล้ว ผมรู้สึกกลัวมาก ผมจึงตัดสินใจไปทำบุญ
........ณ วัดโพธิ์ท่าเตียน..........
ผมใต้ถวายสังฆทานและถวายปัจจัย พร้อมปล่อยนกปล่อยปลา และขอน้ำมนต์หลวงพ่อติดตัวไว้ ผมรู้สึกได้ ว่าหลวงพ่อรู้ว่าผมเจออะไรมา แต่ท่านก็เลือกที่จะไม่พูด ใช่ครับ ถ้าท่านพูดผมไม่กล้าออกจากวัดแน่ครับ .......
ผมรู้สึกอุ่นใจขึ้นเล็กน้อย และผมก็เดินทางกลับบ้าน......เมื่อผมเปิดประตูบ้านมา ข้าวของได้กระจุยกระจายเละมาก ผมไม่เข้าใจ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ในหัวของผม ลืมเรื่องที่ฝันเลย เพราะผมคิดว่าเป็นฝีมือของขโมย ผมจึงรีบดูทรัพย์สินมีค่าที่เก็บไว้ในบ้าน น่าแปลกจริง ที่อยู่ครบ ไม่มีอะไรหายไปเลย แต่ผมเพลียมากผมก็เลยนอนพักที่โต๊ะหนังสือ ตื่นมาแล้วค่อยเก็บของ
............21:52......…....
ตื่นมา ผมก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง ข้าวของที่เคยกระจุยกระจาย กลับสู่สภาพเดิม ผมนี่ถึงกับขยี้ตาจนตาช้ำ "นี่มันอะไรวะเนี่ย" ตอนนี้ผมรู้สึกโมโหมากกว่ากลัวซะอีก เพราะวันหยุดผม แทนที่จะได้พักผ่อนอย่างสบายใจสบายกายบ้างแต่นี่อะไร มีแต่เรื่องให้ปวดหัว ผมไม่รอช้า รีบขึ้นเข้าห้องนอนทันที เพราะผมไม่อยากคิดอะไรต่อแล้ว ผมต้องตื่นเช้าทำงานต่อในวันถัดไป
...........01:25...........
จู่ๆ ผมก็รู้สึก อึดอัด..หายใจไม่ออก ตั้งแต่ผมเจออะไรแบบนี้ ผมก็พอรู้แล้วล่ะ ว่าผมกำลังจะเจอกับอะไร ลืมตาขึ้น เท้าแผลเหวอะหวะ เหยียบอยู่บนหน้าอกผม ผมเงยหน้าขึ้นมอง หญิงสาวผมยังหน้า ได้ชี้มาที่หน้าของผม และค่อยๆลดมือลง และก็สลายหายตัวไป ผมโล่งมาก ผมสูดอากาศอย่างกระหาย แต่ผมต้องข่มตาหลับต่อ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments