II

กึก! สวบ..สวบ

"อะ...อาา" ผมรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงขยับที่ควบคุมร่างทั้งร่างของผมอยู่ ตาพร่ามัวมองเพดานขาวอยู่แบบนั้นพักใหญ่ ก่อนแรงส่งกายจะหยุดลงพร้อมกับความรู้สึกบางอย่าง ที่เหมือนกระแสไฟฟ้าช็อตแปล็บๆ ตั้งแต่ช่องทางด้านหลังไปจนถึงท้อง เมื่อก้มมองก็พบเหมือนแสงสีทองเล็กๆ เคลื่อนไปมา ก่อนจะหายวาบไป และเมื่อเพ่งมองดีๆก็เห็นเข้ากับก้อนขนมปังแปดก้อน ใช่..คุณอ่านไม่ผิดหรอกหน้าท้องมัดกล้ามกับช่วงล่างของเขากับผม เราแนบชิดกันแน่น เมื่อคนๆ นั้นปล่อยแสงบางอย่างเข้ามาที่ท้องผม ผมยกมือลูบท้องของตัวเองไปมาอย่างระแวงนิดๆ

"ไม่ต้องกังวล...มันไม่มีอะไรหรอก" เสียงละมุนน่าหลงไหลเอ่ยออกมา พร้อมกับมือที่จับทับลงมาบนมือผมอีกที ก่อนที่จะนอนลงข้างกายผม ผมตะแขงกายไปหาเขาทันทีที่อีกฝ่ายหัวถึงหมอนนุ่ม เราสบตากัน นาน...นับนาที หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะและเริ่มประหม่า ก่อนจะเป็นฝ่ายละสายตาไปทันที

"ผม....มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" เอ่ยถามอีกฝ่าย แต่ก็ยังเงียบ... รู้สึกได้ถึงสัมผัสนุ่มที่ปลายคาง อีกฝ่ายจับคางผมให้เงยหน้าไปสบตา เห็นใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มมุมปากนิดๆ ก่อนจะตอบผมกลับมาอย่างติดตลก

"ก็คงต้องมนต์ผมจน..ตามกลับมาด้วยมั้ง" ยกยิ้มอย่างซุกซน แต่เมื่อเห็นผมขมวดคิ้วเล็กน้อย

ก็ขำออกมา

"หึหึหึ... ผมพามาเองละ..ถ้าถามว่าทำไมก็...ไม่รู้สิ..คุณมันน่าสนใจดีนะ

...........

ลิฟ วินเทอร์.."

ผมเบิกตาอย่างตกใจเมื่ออีกฝ่ายเอายชื่อผม ออกมา

"รู้ชื่อผมได้ยังไงกัน..." ผมถามออกไป อีกฝ่ายเพียงแค่ยกยิ้มแบบที่ทำ ก่อนจะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงยียวนแบบแปลกๆ

"ไม่มีใครที่ผมไม่รู้จักที่รัก~" รอยยิ้มปรากฏให้เห็นอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้เพิ่มเติมคือ แสงแดดอุ่นที่ลอดผ่านผ้าม่านตกกระทบกลับใบหน้านั้น ยิ่งทำให้หน้าหลงไหลไปใหญ่ ผมมองเขาอยู่พักหนึ่งก่อน ที่อีกฝ่ายจะนอนหงายลง เพียงกล่าวผมไว้สั้นๆ ว่าจะนอนพักสักหน่อย ก่อนลมหายใจที่สม่ำเสมอบ่งบอกว่า อีกฝ่ายนั้นพูดจริงตามปากพูด มีเพียงผมที่ตื่นเต็มตาเพราะพึ่งจะตื่นไปเมื่อกี้

ถ้าผมจะขอสำรวจรอบๆ นิดหน่อยอีกฝ่ายก็คงไม่ว่า...

#ท่านคนนั้นเทวดาของผม

เหตุที่เขียนเรื่องนี้ได้เกิดจากอะไรก็ไม่รู้ แต่หวังว่าจะขอให้ใครหลายๆ คนชอบนะ..👍🏻

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว