ขาเรียวยาวกำลังก้าวขึ้นบันไดแต่ทว่าร่างเด็กชายในอ้อมแขนของเขามีท่าทีดิ้นขัดขืน คล้ายว่าอยากจะลงจากแขนแกร่ง ถึงแม้เคออสจะรับรู้แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะวางมี่เฟยลงในทันใด
ในตอนนั้นพวกเขาลืมไปว่าคฤหาสน์หลังนี้ไม่อาจมีได้เพียงพวกเขาสองคน บรรดาชาวสวนหลบซ่อนส่วนกลางของร่างกายเอาไว้ ส่วนศีรษะโผล่ออกมาเพียงเล็กน้อยเพื่อให้สามารถมองเห็นบุคคลภายในทั้งสองได้ด้วยการแอบมองที่หน้าต่างบานหนึ่งทางด้านข้าง ส่วนแม่บ้านจนกระทั่งสารถีคนขับรถก็แอบหลบมองจากทางห้องครัวและช่องลอดประตูบานใหญ่ที่ใช้กั้นระหว่างโถงและบริเวณบันไดปิดขึ้นชั้นสอง
"ป๊า ปล่อยผมลงเถอะ ผมรู้สึกถึงสายตาหลายคู่จ้องมองเราอยู่เลย" มี่เฟยกระซิบข้างหูเคออส จากที่ตอนแรกเขาเกร็งแขนไว้ค่อนข้างแน่น ก็เริ่มผ่อนแรงและค่อยๆหย่อนขามี่เฟยลงบนพื้นก่อน
เนื่องด้วยความสูงของทั้งคู่ต่างกันลิบลิ่ว เคออสจึงไม่อาจปล่อยมี่เฟยลงทั้งตัวเลยได้ เมื่อเห็นว่าเสื้อของมี่เฟยมีรอยยับเกิดขึ้น เขาจึงสะบัดเสื้อให้กระชับและใช้มือรีดถูให้เหมือนเก่า มือที่คล้องคอไว้ด้วยเหตุว่ากลัวถูกปล่อยทิ้งลงพื้นอย่างไร้ปราณี
"เอาของไปไหนเยอะแยะ?" เคออสถามพลางหันมองไปทางโซฟาที่ตอนนี้ใช้วางของหลายอย่าง ซึ่งน่าแปลกใจ ที่ว่าทั้งที่เพิ่งเข้ามาอยู่แท้ๆแล้วสัมภาระมาจากไหนเยอะแยะก็ไม่รู้
"อ๋อ นี่แหละจะเอาไปไว้หอเพื่อน กลัวว่าจะโดนบ่นว่าใช้พื้นที่สิ้นเปลือง"
"รู้ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องเหนื่อยพูด" ว่าพลางหยิบกุญแจรถที่แขวนอยู่ลงมาแล้วยื่นให้มี่เฟย ส่วนมี่เฟยก็รับไว้อย่างงงๆ
พอจะเอ่ยปากถามก็โดนดักทาง หนุ่มยี่สิบแปดเขาเร็วกว่าชิงตอบก่อน "ฉันจะใส่รองเท้า แล้วของพวกนั้นถือไปเอง อย่าให้เห็นว่าใช้ลุงโรจน์นะ"
เหอะ อย่างน้อยๆก็เห็นถึงความนิ่งที่คลายลง ไม่ตึงเปรี๊ยะเหมือนเมื่อวานเท่าไหร่นัก แค่พอลดลงมาหน่อย มี่เฟยสัมผัสได้ถึงสายตาเขม็งที่จ้องมองเขาได้ครู่หนึ่ง ทว่าพอหันไปมองก็เป็นดังนั้น เคออสกอดอกมองเด็กชายที่ยืนอยู่กลางบ้าน เด็กชายหิ้วของพะรุงพะรังเสมือนกำลังพยายามพาของสิ่งนั้นไปสู่จุดหมายภาคหน้า
.
@บริษัทAOS
เมื่อปลายเท้าทั้งสองย่างกรายเข้ามาในสถานที่แห่งนี้แล้ว สายตาเหล่าพนักงานจดจ้องมองพวกเขาหลายความรู้สึก ไม่ว่าจะสงสัย หรือแปลกใจที่ประธานบริษัทเข้าสำนักงานมาพร้อมกับเด็กชายหน้าหวานที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็น่ารักไปหมด มี่เฟยต้องเดินฝ่าหลายร้อยพันสายตาอันน่าอึดอัดเมื่อมาจนถึงห้องผู้บริหารได้ความโล่งใจก็กระจายตัวอย่างรวดเร็ว
มี่เฟยเห็นนาวินยืนอยู่หน้าประตูเหมือนรู้ว่าเจ้านายจะมาเวลาไหน แต่มี่เฟยสังเกตเห็นได้เลยว่านาวินมีท่าทางแปลกๆไป อาจจะเพราะความเมื่อยล้าที่เกิดจากการยืนนานๆ ซึ่งถ้าถามว่านาวินยืนแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วถามไปก็ไม่มีใครรู้
"ให้นาวินขับไปส่ง หอเพื่อนอยู่ที่ไหนก็บอกเขา" ร่างสูงผลักประตูเข้าไปด้านใน มี่เฟยอดกลั้นความอยากรู้อยากเห็นไว้ไม่อยู่ เนื่องด้วยอยากเห็นห้องทำงานของเคออสจึงผลักดันประตูเข้าไปอย่างที่นาวินห้ามไม่ทัน
หูย บอกเลยใหญ่มาก กว้างสุดๆเลยย!!
"ขออภัยครับท่าน ผมห้ามคุณหนูไม่ทัน" นาวินก้มหัวและโค้งตัวเพื่อขอโทษอย่างนอบน้อม
"ช่างเถอะ นายออกไปรอข้างนอกไป" นาวินโน้มตัวลงอีกครั้งแล้วเดินออกจากห้องไป ทำให้ตอนนี้ภายในห้องเหลือเพียงแค่เด็กหนุ่มวัยเยาว์และคุณป๊าสองคน
เด็กชายเดินสำรวจห้องตรวจดูทุกซอกมุมอย่างตื่นตาตื่นใจ ทุกอย่างในห้องนี้พาอยากได้ไปหมด แต่สิ่งของส่วนมากเป็นของสำหรับที่ผู้ใหญ่เขาใช้กัน มีทั้งแผนภูมิหุ้นที่ติดอยู่บนฝาผนัง แท่นลูกโลกตั้งโต๊ะที่คุณครูบอกว่าอาจจะได้เรียนเมื่อชั้นสูงขึ้นไป
"ดูพอหรือยัง ไม่ไปแล้วใช่ไหมหาเพื่อนน่ะ" มี่เฟยตาตื่นทันทีเมื่อนึกอยู่นานว่าเขาลืมอะไร ที่แท้ก็ลืมว่าจะต้องขนของไปไว้หอป็อปปี้
"งั้นผมยืมตัวพี่นาวินก่อนนะป๊า จะใช้งานก็เรียกคนอื่นไปก่อน"
.
@ห้างสรรพสินค้า
หลังจากที่พามี่เฟยไปหอเพื่อนนาวินก็ช่วยขนของขึ้นไปไว้ให้ เด็กชายก็คุยกับเพื่อนราวหนึ่งชั่วโมงเศษน่าจะได้ สุดท้ายก็ต้องแวะห้างตามใจคุณหนูคนเล็กจนได้ และระหว่างรอมี่เฟยเลือกของชิ้นเล็กชิ้นน้อย นาวินเดินออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอกร้าน
"สงสัยอะไรถามได้เลยนะคะ" พนักสาวระบายยิ้มกว้างส่งให้ลูกค้าอย่างเป็นกันเอง
"ผมอยากได้อันนั้น แต่ว่าไม่รู้ว่า--" ร่างเล็กๆกระเด็นไปชนกับชั้นวางตุ๊กตาในร้าน แรงเปิดประตูเท่าควายเลย
"ไม่เป็นอะไรนะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ" พี่พนักงานเข้ามาพยุงร่างของเด็กชายเอาไว้ ยังดีที่หัวไม่โขก และเป็นจังหวะเดียวกันที่นาวินเข้ามาในร้านพอดีเห็นเหตุการณ์บางช่วง
"ก็ยืนขวางทางอ่ะ มายืนทำพระแสงอะไรหน้าประตูวะ" ชายคนนั้นเอ่ยอย่างหัวเสีย แล้วทำทีเข้าไปเลือกตุ๊กตาในร้าน อย่างไม่แคร์สายตาใครสักคน
_________________
TBC.
ฮายยยย กลับมาแล้ว หลังจากที่ห่างหายไปนาน เพราะคิดบทไม่ออกเนี่ยแหละ พอเขียนออกละไหลปรื๊ดเลออ ตอนนี้มีตัวละครมาให้เพิ่มอีกแล้วล่ะครับ ให้ทายกันก่อนว่าเป็นใคร
#ยังไม่แก้คำผิด
เดี๋ยวตามเก็บคำผิดให้ทีหลัง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments