สุราน้ำตา
เจ้าผู้เป็นดั่งแสงของใครหลายๆคนแต่เมื่อยามใดที่ราตรีมาเยือนไม่มีผู้ใดพบเห็นเจ้านั้นคงร้องไห้แสงจันทร์ ความงดงามของเจ้ายังคงกะอยู่เสียงเพลงและตำนานเรื่องราวของเจ้าก็ยังคงอยู่ไม่มีที่สิ้นสุด ใบหน้าและร่างของเจ้าตลอดนั้นช่างน่าหลงใหล แต่กลับต้องเสแสร้งเพราะว่ากายภายในนั้นบอบซ้ำและโรย หัวใจและลมหายใจของเจ้าพร้อมที่จะหยุดทุกเมื่อเมื่อเจ้าต้องการ เหล่ามวลมนุษย์แต่ละชาติต่างพากันจ้องจะทำลายท่านให้สูญสิ้น ยังมีผู้คนที่รักท่านและโหยหาอาลัย ความรู้สึกของเขามิอาจบอกผู้ใดได้แม้เขาจะทุรนทุรายปานวางวาย เขาได้กอดกายตนเองและทำเหมือนเป็นเรื่องปกติแล้วชินกับมันเสีย โลกันต์ สวรรค์หรือนรกก็มิอาจเปลี่ยนแปลงเขาได้ สวรรค์เหมือนคิดจะกลั่นแกล้งเขา อัปยศสิ้นดีชีวาไร้ซึ่งความหวังแต่ตัวเขานั้นไม่อาจจะท้อถอยกับมันช่างน่าชื่นชมเขาอ้อนวอนพระผู้เป็นเจ้าโปรดนับแล้วนับเล่าจนเขาเลือกที่จะอยู่ด้วยกายาอันเป็นนิรันดร์แม้เขาจะเจ็บปวดอย่างไรการเติบโตอันแสนยาวนานและเจ็บปวดได้โปรดคือชีวาอย่าให้ข้สไม่มีวันหวนคืน....
... ...
แอดยังไม่เริ่มตอนที่1นะแอดไม่ค่อยมีเวลาถ้ามีเวลาแอดจะมาขึ้น1บทเลยแอดจะพยายามให้เนื้อเรื่องยาวและมีสาระ อารมณ์ให้มากที่สุด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments