Love Or Not Love, It'S Up To You.[ รักไม่รักก็อยู่ที่คุณ]
ไอ้13
ดีครัชผมปอมเปย์เรียกว่าปอมหรือเปย์อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้คับ ผมเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของไอ้ผามัน ผมเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่ม.2ละ
ภูผา[ม.5]
ก็ไอ้พี่ป่าช้าอ่ะแหล่ะ
ทีระพัต[อาจารย์]
//เดินเข้ามา
ทีระพัต[อาจารย์]
เอาล่ะนักเรียนม.5
ทีระพัต[อาจารย์]
สองสามวันนี้ก็เชิญตามสบายก่อนนะ
ทีระพัต[อาจารย์]
พึ่งจะเปิดเทอมยังไม่มีเรียน
ทีระพัต[อาจารย์]
งั้นอาจารย์ไปสอนน้องป.ปลายก่อนนะ
ทีระพัต[อาจารย์]
//เดินออกไป
ภูผา[ม.5]
กูได้หลับแล้วเว้ย
ปอมเปย์[ม.5]
มึงก็นอนตักกูก็ได้
ภูผา[ม.5]
//เอากระเป๋าวาง+นอน
ไอ้ผานี่มันเป็นโพขวาแน่ๆ//ก.ซ
ปอมเปย์[ม.5]
ซุบซิบเหี้ยไร!
ทีระพัต[อาจารย์]
//เดินเข้ามาในห้อง
ทีระพัต[อาจารย์]
นี่นายปวริศ
ทีระพัต[อาจารย์]
ไปช่วยอาจารย์เก็บงานน้องม.2หน่อย
ปอมเปย์[ม.5]
แปปนึงนะคับจารย์
ทีระพัต[อาจารย์]
เดี๋ยวตามอาจารย์มานะ
ปอมเปย์[ม.5]
ไอ้ผา!//เขย่าตัว
ปอมเปย์[ม.5]
ไปช่วยจารย์เก็บงานน้องม.2กับกูหน่อย
ปอมเปย์[ม.5]
//กอดคอภูผาไป
ปอมเปย์[ม.5]
เสียงดังชิบหาย
ปอมเปย์[ม.5]
นี่คนหรือลิงวะ
เมื่อผมและไอ้เปย์เดินเข้าห้องไป ผมกับไอ้เปย์หูนี่แทบแตกและผมก็ไม่วายรู้สึกเหมือนมีคนจ้องตลอดเวลาเดินไปเก็บงานของแต่ละคนแต่ด้วยความที่ผมยังง่วงๆอยู่เลยไม่ค่อยใส่ใจอะไรมาก
แต่พอผมเดินไปถึงน้องคนนึงปึ๊ปหัวใจผมนี่แทบหยุดมันก็คือไอ้น้องเลขที่13แม่ง จ้องผมตาเป็นมันแต่มันก็ดูเป็นคนเงียบๆแต่แม่ง 'น่าหวานมาก' แต่มันก็ดู'น่ากลัว'แถมไม่พอตอนมันยื่นใบงานให้ผมนะแม่งแอบเอามือมาจับมือผมด้วย
ภูผา[ม.5]
💭//คนเชี่ยไรแม่งน่ากลัวชิบ
ทิศเหนือ[ม.2]
💭//น่าจับทำเมียว่ะ
ทิศเหนือ[ม.2]
เดี๋ยวคับพี่//จับข้อมือ
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่อยู่ม.อะไรหรอคับ^^
ภูผา[ม.5]
ม.5ห้องคิง มึงมีไร
ทิศเหนือ[ม.2]
ป่าวคับพี่คิง^^
เนี่ย บอกว่าอยู่ห้องคิงแม่งเรียกผมคิงเลยเด็กเวร เห้อผมละเหนื่อย นี่มันห้องคิงจริงรึป่าวเนี่ย
วายุ[ม.2]
มึงเล็งพี่คนนั้นใช่ปะ
ทิศเหนือ[ม.2]
มึงก็เอาพี่อีกคนละกันหว่ะ
ทิศเหนือ[ม.2]
กูรู้สึกถูกชะตากับพี่คนนี้หว่ะ
ทีระพัต[อาจารย์]
ขอบคุณนะนายปวริศ นายภูรพัตร
ภูผา[ม.5]
บวกคะแนนหน่อยก็ได้นะคับ~~
ทีระพัต[อาจารย์]
ไม่ต้องเลย
ปอมเปย์[ม.5]
มันก็เป็นอย่างนี้แหล่ะคับจารย์
ทีระพัต[อาจารย์]
เดี๋ยวอาจารย์หารให้
ทีระพัต[อาจารย์]
หรือจะไม่เอา
ทีระพัต[อาจารย์]
หึๆ//ส่ายหัว
หลังจากนั้นผมและไอ้เปย์ก็เดินออกมาจากห้องพักครูของอาจารย์ทีระพัต
ภูผา[ม.5]
ไอ้น้องเลข13แม่งน่ากลัว ถึงหน้ามันจะหวานก็ตามเหอะ
ปอมเปย์[ม.5]
ไอ้น้องเลข12ก็เหมือนกันหว่ะ
ปอมเปย์[ม.5]
เดี๋ยวพวกมันก็มา
ผมนั้นที่เป็นคนจนมากกก เรียกได้ว่าน่าจะจนที่สุดในห้อง ไม่สิต้องเรียกว่าจนที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ แต่ไอ้ป่าช้ามันมีตังเยอะกว่าผมอยู่แล้วเพราะมันทำงานหลายอย่าง
และผมก็ได้ค้นกระเป๋ากางเกงผมค้นแล้วค้นอีกผมก็ไม่เจอกระเป๋าตังเลยแม้แต่เหรียญบาทเหรียญสิบของผมที่พกมาผมก็ไม่เจอ และใช่คับนั้นคือเงินที่ไอ้ป่าช้ามันให้มาสำหรับพอซื้อข้าวและขนม เมื่อผมเจออย่างนั้นผมนี่ถึงกับหน้าซีดเลย
ภูผา[ม.5]
เงินกูหายหว่ะมึง!!!
ภูผา[ม.5]
ไอ้ป่าช้าแม่งยังไม่มีให้เพิ่มแน่เลย
ปอมเปย์[ม.5]
มึงเอาเงินกูก่อนมั้ย!?
ภูผา[ม.5]
กูว่ากูเอาไว้ดีแล้วนะ!!
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่คิงคับ!!//วิ่งมา
ภูผา[ม.5]
เลิกเรียนแล้วรึไง!
ทิศเหนือ[ม.2]
นี่ประเป๋าตังพี่รึป่าวคับ//ยื่นให้
ภูผา[ม.5]
มึงเจอที่ไหนเนี่ย!
ทิศเหนือ[ม.2]
ตรงบรรไดตรงนั้นอ่ะคับ^^
ภูผา[ม.5]
ขอบใจมึงมากละกัน//ตบไหล่
ทิศเหนือ[ม.2]
ผมขอเฟสพี่หน่อยได้มั้ยอ่ะ
ภูผา[ม.5]
ไปมึง//กอดคอปอมเปย์เดินไป
ทิศเหนือ[ม.2]
ไม่รู้จักบุญคุณกันเลยนะพี่คับ~^^
Comments
00¹
ใจเย็นนะน้องๆ
2022-11-03
1