Episode V - สงคราม การชิงตัว การสังหาร

Lazarus - ลาซารัส

Episode V - สงคราม การชิงตัว การสังหาร

เวลา 18:00 PM โธมัส และ คนอื่นๆได้เดินทางมาถึงเมือง เซนร์ทีเซีย เรียบร้อย แต่เมืองนี้มันเปลี่ยนไปมากจนจำแทบไม่ได้ ก่อนที่คนรู้จักของ วินเซนต์ ที่พวกเขากำลังตามหา และ วิ่งไปต่อยหน้า วินเซนต์ 1 ที ก่อนจะบอก กับโธมัสไปว่า.....

แซ็ค: เขาคือเพื่อนฉัน ตอนนี้ก็ยังใช่ แต่เหตุผลที่ฉันชกหน้าเขา ลองฟังจากปากเขาเองก็แล้วกัน....

โธมัส: คุณ วินเซนต์ มันเรื่องอะไรกันครับ !?!?

วินเซนต์: ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะให้มันเป็นแบบนี้ และ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้น้องสาวนายต้องตาย !?!?

บรูโน่: อะไรอีกละเนี่ย!!

โธมัส: คุณพูดเรื่องอะไรคุณ วินเซนต์ !?

วินเซนต์: เมื่อหลายปีก่อน ฉันเคยอยู่ที่นี่ และ เป็นหน่วยเฝ้าระวังภัยพวกเขาโดยการควบคุมจอเรด้าเพื่อระวังภัย แต่วันนั้นฉันเผลอมีปากเสียงกับ แซ็ค นิดหน่อย เรื่องเกี่ยวกับการลอบสังหารผู้นำของ Bloody ฉันเลยออกไปจากที่นี่ หลังฉันออกไปได้แค่วันเดียว ซึ่งพวกเขายังไม่ได้หาคนมาแทนฉัน ทำให้ไม่มีคนดูจอเรด้า

โธมัส: มันเกิดอะไรขึ้นครับ ?

แซ็ค: ก็พวก Bloody ไงเล่า มันบุกมาด้วยเครื่องบินรบ และ ทิ้งระเบิดลงมาที่เมืองนี้ ถ้าตอนนั้น วินเซนต์ อยู่ดูไอ้เรด้าบ้าบอนั้น ก็คงเตือนพวกเราทันเวลา

โธมัส: ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้ ฉันขอโทษ และ เสียใจด้วยเรื่องน้องสาวนาย

แซ็ค: อ้อ จริงสิ ข่าวดี น้องสาวฉัน เธอยังไม่ตาย

วินเซนต์: อะไรนะ เรื่องจริงหรอ แล้วที่นายบอกฉันละ ?

แซ็ค: ตอนนั้นฉันเข้าใจผิดนะ กะว่าจะบอกนาย แต่นายก็ไปสะแล้ว และไม่กลับมาหาพวกเราอีกเลย

วินเซนต์: น้องสาวนายเป็นไงบ้าง ?

แซ็ค: แค่เดินไม่ได้ตลอดชีวิต!!

วินเซนต์: บ้าจริง แซ็ค ฉันเสียใจด้วย

แซ็ค: เออ ชั่งมันเถอะ จริงๆแล้วก็ไม่ใช่ความผิดนายหรอก นายเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ

บรูโน่: ให้ตายสิ ต่อยหน้าเขา แล้วมาบอกว่าเขาไม่ผิดเนี่ยนะ

แซ็ค: ให้ตายสิ หมาตัวนี้พูดได้.. หรือว่า

โธมัส: รู้อะไรงั้นหรอ ?

แซ็ค: นายรึเปล่า ที่ถูดทดลองในศูนย์วิจัยของพวก Bloody

บรูโน่: โอ้โห ดูสิ โธมัส ฉันเป็นคนดังด้วยละ เออ ฉันเอง จะขอลายเซ็นไหม

แซ็ค: งั้นนายก็ถูกช่วยโดย เจฟฟ์ กับ สตีฟ นะสิ

วินเซนต์: เจฟฟ์ กับ สตีฟ เป็นคนช่วยหมานี่งั้นหรอ ??

แซ็ค: ใช่ พวกเขาเป็นคนทำ ตามมา ฉันจะพาไปหาพวกเขา

แล้ว แซ็ค ก็พาทุกคนเข้าไปในฐานของเขา ซึ่งพวกเขาใช้ห้องใต้ดินของโรงงานแห่งหนึ่งเป็นศูนย์บัญชาการ โดยภายในนี่เต็มไปด้วยคนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้หญิง คนชรา พวกเขาต่างก็ดูแลซึ่งกันและกันเหมือนครอบครัว แถมยังมีอาวุธสงครามอีกมากมาย รวมถึงยานพาหนะที่ใช้ในสนามรบอีกด้วย

โธมัส: ได้ของพวกนี้มาจากไหนหรอ ?

แซ็ค: สนามรบ, ลอบสังหาร, ซุ่มโจมตี, เราใช้วิธีที่ว่านั้นกับพวก Bloody เมื่อแผนสำเร็จ รางวัลแห่งชัยชนะก็คืออาวุธ ที่เอาไว้สร้างชัยชนะครั้งต่อไปของพวกเราอีก

โธมัส: พวกนายก่อตั้งองค์กรนี้มานานแค่ไหนแล้ว??

แซ็ค: ก็ตั้งแต่ออกจาก FOJ วินเซนต์ คงเล่าให้นานฟังแล้วนะ

โธมัส: อ่อ ใช่ๆ เขาเล่าแล้ว

แซ็ค: แล้วก็นะ อย่าเรียกพวกเราว่าองค์กร

โธมัส: แล้วให้เรียกพวกคุณว่าอะไร ?

แซ็ค: ครอบครัว Dark Fair (ยุติธรรมมืด)

โธมัส: Dark Fair หรอ

วินเซนต์: ชื่อของพวกเขา ยุติธรรมมืด สำหรับพวกเขา มันคือความยุติธรรมที่รัฐบาลไม่สามารถมีให้กับคนบริสุทธิ์ได้ พวกเขาจึงต้องเป็นคนทำมันเอง

แซ็ค: เอาละ ถึงแล้ว เฮ้ เจฟฟ์ สตีฟ ดูนี่สิใครมา

เจฟฟ์: โอ้ว้าวว วินเซนต์ นายหายไปเลย มาได้ไงเนี่ย

สตีฟ: วินเซนต์ นายโอเคนะ นายดูแย่จังเลย

วินเซนต์: พอดีเหนื่อยนิดหน่อย

แซ็ค: เห้ยๆ ที่ฉันจะให้พวกนายดูนะไม่ใช่ วินเซนต์ แต่เป็นเจ้าหมานั่นต่างหาก....

เจฟฟ์: โว้วๆๆ ล้อเล่นแน่ๆ

สตีฟ: ว้าว นี่ใช่หมาในศูนย์วิจัยจริงๆหรอเนี่ย

บรูโน่: ใข่ ฉันเอง ตัวจริงเสียงจริง...

สตีฟ: พระเจ้าช่วย เขาพูดได้ด้วย วิเศษ

เจฟฟ์: ทำไมนายถึงพูดได้ คิดว่าเจ้าพวกนั่นฉีดแค่เซลล์สมองมนุษย์ให้สะอีก

บรูโน่: เออ มันก็ได้แต่ ร่างกายฉันมันคงพิเศษเกินไปละมั้ง เพราะเซลล์นั่นมันดันไปสร้าง อวัยวะต่างๆในกล่องเสียงของฉันนะ

สตีฟ: ใช่ เจ้าหมา นายมันวิเศษ

บรูโน่: เดี๋ยวนะ 2 คนนี้หรอที่ช่วยฉันออกมานะ ?

เจฟฟ์: ใช่เพื่อน พวกเราเอง คู่หูคู่โหด

บรูโน่: เห่อออ ถึงจะดูติงต๊องไปหน่อย แต่ก็ต้องขอบคุณพวกนายมากนะ ฉันเป็นหนี้บุญคุณพวกนาย

สตีฟ: ใจเย็นๆน่า เพราะนายคือสิ่งสำคัญต่างหากเล่า นายคือหลักฐานพูดได้ ตัวนายสามารถมำให้พวก Bloody ซวยกันทั้งแก๊งเลย

วินเซนต์: ฉันก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นนะ แต่เปอร์เซ็นต์ของความเป็นไปได้มันน้อยมาก

แซ็ค: นายหมายความว่าไง ?

วินเซนต์: สงครามไง ฉันว่าต่อให้ความเลวร้ายของพวกมันไปรู้ถึงหูพวก FOJ สิ่งที่จะเกิดก็คือ สงครามครั้งใหญ่ ไม่ใช่การจับกุมแน่นอน

แซ็ค: งั้นที่พวกเราช่วยหมาตัวนี้ละ

วินเซนต์: มันอาจจะเปล่าประโยชน์

โธมัส: ไม่!!!

วินเซนต์: เป็นอะไรของนาย โธมัส ??

โธมัส: คุณบ้าไปแล้วหรือไง คุณคิดว่าการช่วยหมาตัวนี้มันไร้ประโยชน์ได้ยังไงกัน พวกคุณทุกคนแค่ช่วยมันเพราะต้องการทำลาย FOJ งั้นหรอ ไม่ใช่เพราะอยากช่วยชีวิตรึไงกัน

บรูโน่: โธมัส ไม่เอาน่า ใจเย็นๆก่อน

โธมัส: ไม่ บรูโน่ สำหรับฉัน นายคือชีวิต และตอนนี้ นายคือเพื่อนฉัน ฉันไม่ยอมให้ใครมาพูดว่าชีวิตนายไร้ประโยชน์เด็ดขาด

พูดจบ โธมัส ก็เดินออกมาพร้อมกับพา บรูโน่ ออกมาด้วย พวกเขาทั้งคู่ออกมานั่งสงบสติอารมณ์อยู่ข้างนอก ซึ่งเป็นซากปะรักหักพังมากมาย โดยส่วนตัว โธมัสนั้นจะเป็นคนที่รักสิ่งมีชีวิต และ เพื่อนมากๆ และ ทั้งชีวิตเขา บรูโน่ อาจจะแค่เพิ่งรู้จักกัน แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีมากๆเท่าที่เขาเคยรู้จักมา นั่นจึงทำให้เขาไม่สามารถทนได้เมื่อได้ยินใครพูดถึงสิ่งที่เขารักว่า "ไร้ประโยชน์"

บรูโน่: นายเป็นอะไรรึเปล่า โธมัส ?

โธมัส: ใช่ ฉันเป็น ฉันทนไม่ได้ที่ต้องได้ยินอะไรแบบนั้น

บรูโน่: นายรู้อะไรไหมเพื่อน

โธมัส: อะไรหรอ ?

บรูโน่: ตลอดชีวิตที่ฉันเกิดมา จนตอนนี้ฉันอายุ 4 ปีแล้ว ชีวิตฉันมีค่าตอนไหนรู้ไหม

โธมัส: ตอนไหนหรอ ?

บรูโน่: ตั้งแต่ได้รู้จักนายไง โธมัส ขอบใจนายมากนะ ที่อุ้มฉันขึ้นรถวัน

โธมัส: จะให้ทิ้งนายได้ยังไงละ

ในตอนนั้นเอง จู่ๆก็เกิดระเบิดขึ้น ห่างจากจุดที่พวกเขายืนไม่มานัก ทำให้ บรูโน่ ถูกแรงระเบิดอัดจนกระเด็นไปอีกทาง ส่วน โธมัส เขาไม่เป็นอะไรมาก เพราะมีร่างของ บรูโน่ บังเอาไว้นั่น ตอนนี้เองได้เกิดความวุ่นวายขึ้นภายในเมืองแห่งนี้ เมื่อพวก Bloody ที่นำทัพด้วย แจ็คกี้ ได้เข้ามาถล่มที่แห่งนี้ด้วยความป่าเถื่อน และ รุนแรง กองทักของ Dark Fair เริ่มออกมากันมากขึ้นเพื่อต้านพวกของ Bloody เอาไว้ ส่วยโธมัส เมื่อเขาได้สติ สิ่งแรกที่เขามองหานั้นไม่ใช่อาวุธ หรือ ที่ซ้อน แต่คือร่างของ บรูโน่ ที่ตอนนี้ถูกแรงระเบิดอัดจนกระเด็นหายไปจากสายตาของ โธมัสแล้ว ตอนนี้เขาทำได้แค่ออกตามหาเพื่อนรักของเขาอย่างไม่กลัวตาย เขาวิ่งฝ่าห่ากระสุนลงไปยังจุดที่ บรูโน่ ตกลงไป แต่ก็ไม่พบร่างของ บรูโน่เลย โดยในตอนนี้ เซนร์ทีเซีย ได้กลายเป็นสนามรบไปเสียแล้ว การเข้าปะทะของ Bloody กับ Dark Fair ทำให้ตอนนี้มีผู้บาดเจ็บ และ เสียชีวิตเกิดขึ้นกับทั้ง 2 ฝ่าย แต่ฝ่ายที่ได้เปรียบคือฝ่ายของ Bloody เพราะพวกมันได้เตรียมตัวกันมาอย่างดี โดยการปลอมตัวเป็นคนยากไร้ และ กระจายกำลังกันเดินเข้ามา ซึ่งนั่นทำให้ผู้คนในเมืองตอนนั้น ไม่มีใครสังเกตเลย เสียงระเบิด เสียงปืน เสียงกรีดร้องของเด็ก เซนร์ทีเซีย กลายเป็นนรกไปในพริบตา

วินเซนต์ ตอนนี้เขาได้ออกมาตามหา โธมัส และ บรูโน่ แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะพบตัว แซ็ค เห็นท่าไม่ดี จึงสั่งให้คนของเขาขึ้นไปที่สูงเข้าไว้ และ สั่งให้ เจฟฟ์ กับ สตีฟ ช่วย วินเซนต์ ตามหา โธมัส กับ บรูโน่ แต่แล้ว วินเซนต์ เขาก็ได้เห็นสิ่งที่ โธมัส ไม่อยากเห็น นั่งก็คือ ''บรูโน่ ถูกจับขึ้นรถไปแล้ว ในสภาพที่ ไม่ได้สติ'' วินเซนร์ พยายามวิ่งตาม แต่ความเร็วของคน มันไม่สามารถที่จะทันรถยนต์ได้ วินเซนต์ จึงทำได้แค่มองท้ายรถคันนั้นวิ่งหายไปพร้อมกับกลุ่ม Bloody ที่ค่อยๆจางลง และ หายไป '' Bloody หายไปพร้อมรถตู้คันสีดำ ที่มีร่างของ บรูโน่ อยู่ในนั้น ในขณะที่ โธมัส ยังไม่รู้ และ ยังคงวิ่งหาต่อไป เหมือนคนที่ไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย หรือ ยอมแพ้ วินเซนต์ จึงวิ่งเข้าไปหาเขา พร้อมกับคนอื่นๆด้วย และ วินเซนต์ พูดกับ โธมัส ว่า........

วินเซนต์: ใจเย็นๆ โธมัส เขาอาจสลบอยู่ตรงไหนก็ได้ เดี๋ยวเราจะช่วยหา โอเคไหม ใจเย็นๆก่อนนะ

โธมัส: คุณนะ หุบปากไปเลย!! คุณไม่เคยเห็นเขามีค่าเลยด้วยซ้ำ คุณจะมาเข้าใจความรู้สึกผมได้ยังไง!! คุณมันก็ไม่ต่างอะไรกับคนอื่นๆเลย ถ้าสิ่งไหนไม่มีผลประโยชน์ คุณก็จะเห็นสิ่งนั้นเป็นเพียงสิ่งที่ไร้ค่า

พูดจบ โธมัส ก็ออกหาตัว บรูโน่ต่อ และ ตอนนั้นเอง ที่ วินเซนต์ ได้ตัดสินใจอะไรบางอย่างออกมา การตัดสินใจที่ตัวเขาเองไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะทำ นั่นก็คือ..... การบุกชิงตัวสุนัขแบบ สายฟ้าแลบ

วินเซนต์: พวกนาย ฉันมีส่วนในการทำให้ บรูโน่ ถูกจับตัวไป ถ้าฉันไม่ปากเสียแบบนั้น พวกเขาทั้งคู่คงไม่เดินหนีออกมา

แซ็ค: นายคิดจะทำไร วินเซนต์ ?

วินเซนต์: ตอนนี้พวกมันคงยังไปได้ไม่ไกล ฉันจะบุกไปชิงตัวหมากลับมา จะว่าอะไรไหมถ้าฉันจะขอยืมรถพวกนาย ?

เจฟฟ์: ฆ่าตัวตายชัดๆ

แซ็ค: ใช่ อีกอย่าง ทำไมต้องทำเพื่อไอ้หนุ่มคนนั้นด้วย ??

วินเซนต์: ฉันยังไม่ได้บอกพวกนายสินะ ว่าไอ้หนุ่มคนที่นายพูดถึงนะ คือลูกชายแท้ๆ และ ลูกชายคนเดียวของ ไรอัน !!

แซ็ค: อะไรนะ !!??

สตีฟ: เรื่องจริงหรอ วินเซนต์ ?!

วินเซนต์: เขาคือ โธมัส คาร์สัน ลูกชายแท้ๆ และคนเดียวของ ไรอัน คาร์สัน เพื่อนร่วมรบที่พวกเรารักมากที่สุด และ ฉันจะไม่ยอมให้เห็นเขาเป็นแบบนี้ ถ้าพวกนายไม่เอาด้วย ก็อย่ามาขวาง แล้วเอารถมาให้ฉันเดี๋ยวนี้

แซ็ค: ฉันไม่มีทางให้กุญแจรถกับนายหรอก วินเซนต์

วินเซนต์: อะไรนะ ?

เจฟฟ์: แซ็ค นายพูดบ้าอะไร เขาคือลูกชายของ ไรอันนะ เราจะปล่อยให้เขาเป็นแบบนี้ไม่ได้

แซ็ค: ยังไงฉันก็ไม่มีทางให้ เพราะฉันจะขับรถให้นายไง ไอ้บ้า

สตีฟ: เอาบ้าเอ้ยย

วินเซนต์: ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ

แซ็ค: ''คาร่า'' อีกแปปนึงพี่จะกลับมา ดูแลตัวเองด้วยนะ

แซ็ค หันไปพูดกับใครบางคนที่ชื่อ คาร่า ก่อนจะออกไปเอารถมารับ วินเซนต์ วึ่งพวกเขาไปกันเพื่อไม่ให้ โธมัส รู้นั่นเอง เพราะหากเขารู้ แน่นอน เขาต้องตามไปเพื่อจะช่วยบรูโน่แน่ๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่อันตรายเกินไปสำหรับ โธมัส ในความคิดของ วินเซนต์ แซ็ค สั่งทุกๆคนให้รีบออกรถ ก่อนที่พวก Bloody จะไปไกลกว่านี้ พวกเขายกกำลังออกไปเพื่อ ชิงสุนัขคืนมา ด้วยรถหุ้มเกราะหลายสิบคัน พร้อมกับอาวุธสงครามมากมาย เพื่อจุดประสงค์เดียว คือสุนัข โดยในตอนนี้ กลุ่ม Bloody ขับออกมาไกลพอสมควร แต่ระยะทางก็ยังไม่ไกลพอสำหรับพวก วินเซนต์ ซึ่งไม่นาน พวกเขาก็ตามมาทัน

คนของ Dark Fair พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อสกัดพวก Bloody ให้ได้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะจำนวนคนที่แตกต่าง แต่แล้ว สตีฟ และ เจฟฟ์ ซึ่งทั้งคู่ เก่งในเรื่องการวางแผน และ การแฮ็กระบบต่างๆอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เขาทำวันนี้ ไม่ใช่การ แฮ็กระบบ แต่เป็นแผน เจฟฟ์ ได้พูดผ่านอุปกรณ์สื่อสารที่ถูกติดอยู่ในใบหู และ มีกันทุกคนในตอนนี้ โดย เจฟฟ์ ได้บอกว่า ต้องการรถคันใดคันหนึ่ง ยิงไปที่ต้นไม้ข้างทาง โดยต้องกะระยะให้ต้นไม้ต้นนั้น หักล้มลงมาทับรถของพวก Bloody คันใดก็ได้ 1 คัน จนมีสุดท้าย วินเซนต์ สามารถทำได้ เขาได้ยิงปืนไปที่ต้นไม้ต้นหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าพวก Bloody แล้วต้นไม้ต้นนั้นก็ค่อยๆหักล้มลงมาทับรถของ Bloody คันหนึ่งจนระเบิด ซึ่งจังหวะนั้นเอง สตีฟ ก็ยิงปืนกระบอกหนึ่งไปยังจุดที่รถคันนั้นระเบิด ซึ่งสิ่งที่ออกมาจากปลายกระบอกปืนนั้นไม่ใช่กระสุนปืน แต่เป็นลูกกลมๆที่ข้างในนั้นเต็มไปด้วยน้ำมัน ทำให้ข้างหน้าของพวก Bloody ตอนนี้เต็มไปด้วยกองเพลิง ทำให้รถของพวก Bloody รวมถึงรถของผู้นะอย่าง แจ็คกี้ เบรคอย่างกะทันหัน จนพลิกคว่ำ แต่ก่อนที่จะคว่ำนั้น แจ็คกี้ เข้าได้โยนระเบิดออกมาจากรถก่อนแล้ว และเมื่อรถของ แจ็คกี้ คว่ำจนนิ่งสนิท ระเบิดที่ แจ็คกี้ วางไว้ก็ได้ทำงาน ส่งผลให้รถของ วินเซนต์, แซ็ค, สตีฟ, เจฟฟ์ และ คนอื่นๆได้รับแรงระเบิดจนพลิกคว่ำตามไปด้วย ซึ่งนั่นเอง ทำให้ฝ่ายที่ได้เปรียบคือ Bloody เพราะ แจ็คกี้ ได้เตรียมระเบิดไว้สำหรับเหตุการนี้อยู่แล้ว โดยตอนนี้ตัวของ แจ็คกี้ เขากำลังค่อยๆคลานออกมาจากซากของตัวเขาที่คว่ำ พร้อมกับปืน 1 กระบอกในมือ และเขาได้เล็งไปที่รถคันหนึ่ง ก่อจจะเหนี่ยวไก และ ทำให้รถคันนั้น ระเบิด แจ็คกี้ หัวเราะออกมาด้วยความบ้าครั่ง และ สะใจ ที่ได้ฆ่าคน และต่อมา เขาก็หันปลายกระบอกปืนในมือไปที่รถของ วินเซนต์ เพื่อที่จะสังหารเขา ซึ่งในตอนนั้น วินเซนต์ แทบจะเตรียมใจไว้แล้วด้วยซ้ำ วินเซนต์ ค่อยๆหลับตาลงเพื่อรอความตาย.........

แต่แล้ว ทุกๆคน รวมถึงตัว แจ็คกี้ ด้วย ก็ได้ยินเสียงรถคันหนึ่งค่อยๆดังขึ้นมา คนที่กำลังจะฆ่า และ คนที่กำลังจะถูกฆ่า ต่างก็งงไปตามๆกันเมื่ออยู่ดีๆ มีเสียงรถดังออกมาจากความมืด โดยที่ไม่รู้ที่มา แล้ว แจ็คกี้ ก็พูดออกมา ท่ามกลางความืด โดยมีพวกของ วินเซนต์ ที่นอนทำอะไรไม่ได้อยู่ในซากรถ.......

แจ็คกี้: อะไรจะเกิดขึ้นก็ช่าง ยังไงพวกแกก็ไม่มีทางรอดสักคน ฉันมาที่นี่เพื่อนำตัวไอ้หมาบ้านี่ไป และถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับฉัน พวกแกทุกคนไม่มีทางรอดแน่

สิ้นเสียงของ แจ็คกี้ ก็มีรถคันหนึ่งพุ่งมาชนเขาอย่างแรง จนร่างของ แจ็คกี้ กระเด็นเข้าไปในกองไฟ ซึ่งนั่นก็ได้ทำให้ แจ็คกี้ กานเนอร์ ผู้เป็นน้องชายแท้ๆของ เชสเตอร์ กานเนอร์ ต้องตายเพราะความวู่วามของตัวเขาเอง และ คนที่ลงมาจากรถคันดังกล่าวก็คือ "โธมัส" เขาคือคนที่มาช่วย วินเซนต์ และคนอื่นๆใน Dark Fair จากความตาย !! แล้วโธมัสก็ไปพาทุกคนที่ติดอยู่ในซากรถออกมา ก่อนจะไปหาตัว บรูโน่ และพบว่าอยู่ในกล่องในรถของแจ็คกี้นั่นเอง พวกเขาพา บรูโน่ขึ้นรถที่ โธมัสขับมา พร้อมกับคนเจ็บอีกจำนวนมาก ขึ้นไปบนรถที่ตามมาทีหลังเพื่อไปรักษาตัว แต่แล้วก็มี 1 คนที่ไม่สามารถกลับไปกับพวกเขา......

แซ็ค: เฮ้ พวกนายเห็นเจฟฟ์ไหม ??!!

วินเซนต์: หมายความว่าไง เขานั่งรถคันไหนมาละ ?

สตีฟ: คันนั้น !!

สตีฟ พูดพร้อมชี้ไปที่รถคันหนึ่งที่กำลังมีไฟลุกต็มไปหมด ซึ่งนั่นก็คือรถคันที่ แจ็คกี้ ได้ยิงให้ระเบิดไปเมื่อสักครู่นั่นเอง และในนั้นยังมีร่างของ เจฟฟ์ อยู่ข้างใน เขาไม่รอด !!!! เจฟฟ์ คือ 1 ในคนที่ช่วย บรูโน่ ออกมาจากศูนย์วิจัยในครั้งแรก และครั้งนี้คือ การช่วยเหลือ บรูโน่ ครั้งที่ 2 ของเขา แล้วมันก็เป็นครั้งสุดท้ายของเขาอีกด้วย เขาไม่สามารถหนีรอดจากกระสุนของ แจ็คกี้ ได้ และการตายของเขา จะเป็นที่จดจำไปตลอดกาล ทุกคนพยายามที่จะดับไฟ แต่เมื่อเปลวเหลิงค่อยๆหายไป ภายในรถคันนั้นมีร่างของชายหลายคน รวมถึงตัว เจฟฟ์ ด้วย เขาตายแล้ว ทุกคนจึงนำร่างของพวกเขากลับไปด้วย ทุกคนได้เสียสละชีวิตเพื่อช่วยเพื่อนร่วมโลก นับว่าเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ พวกเขากลับเข้าไปในเมือง เพร้อมกับลากซากรถของฝั่งเขา และ ฝั่งศัตรูกลับมาด้วย ร่วมถึงร่างของ แจ็คกี้ เมื่อมาถึง แซ็ค ก็โยนร่างของ แจ็คกี้ ไปที่พื้นให้ทุกคนได้ดู.....

แซ็ค: ทุกคนจงดู และ จดจำไว้ มันผู้นี้คือคนที่ทำลายเมืองนี้ ทำร้ายพี่น้องของพวกเรา ทำร้ายเพื่อนเรา ทำร้ายคนที่เรารัก แต่ตอนนี้ มันได้สิ้นชีพแล้วด้วยน้ำมือของ โธมัส เขาได้ช่วยชีวิตพวกเราไว้ เขาได้ใช้เลือดของไรอันในการช่วยพวกเรา เลือดของคนที่พวกเรารู้จักดี เลือดพ่อของเขา!!

ทุกคนได้ยินดังนั้น ต่างก็อึ้งไปเป็นแถบเมื่อได้รู้ว่า เด็กหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาในเมือง เป็นคนที่ช่วยชีวิตของพวกเขาไว้ และยังเป็นคนที่ฆ่า แจ็คกี้ รองผู้นำของพวก Bloody อีกด้วย ความกล้าหาญค่อยๆออกจากตัวเขา ความกล้าหาญของ ไรอัน ความกล้าหาญของพ่อเขา บรูโน่ ถูกนำตัวเข้าห้องพยาบาล ซึ่งอาการของเขาไม่เป็นอะไรมาก เพราะแค่สลบจากแรงกระแทก แต่ไม่โดนจุดสำคัญใดๆ แซ็ค วินเซนต์ จึงเรียก โธมัส ออกมาคุยเป็นการส่วนตัว......

วินเซนต์: โธมัส ฉันต้องขอโทษกับคำพูดโง่ๆเมื่อตอนเย็นด้วย

โธมัส: ผมไม่เคยโกรธคุณ ผมเองก็ต้องขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่คุณตอนนั้น แต่คุณช่วยเขา คุณช่วยบรูโน่ พวกคุณทุกคนทำเพื่อผม

แซ็ค: แล้วนายก็ไปช่วยพวกเรา นายรู้ได้ยังไงว่าพวกเราออกไป ??

โธมัส: ผู้หญิงที่นั่งรถเข็น เขามาบอกผม เขาบอกว่าพวกคุณขับรถออกไปเพื่อที่จะชิงตัว บรูโน่ กลับมา

แซ็ค: ยัยคาร่าเอ้ย

โธมัส: คาร่าหรอ ?

แซ็ค: นั่นน้องสาวฉันเอง

โธมัส: พวกมันรู้ได้ยังไง ว่าบรูโน่อยู่ที่นี่ ?

วินเซนต์: คนของเราเจอสาเหตุแล้ว มีเครื่องติดตามถูกยิงติดมากับท้ายรถของเรา น่าจะโดนยิงติดมาตอนออกจาก คฤหาสน์

โธมัส: เวรเอ้ย อุส่าลงมือฆ่าไอ้หมอนั่นบนรถ เพื่อทำลายเครื่องติดตามแท้ๆ

แซ็ค: ดังนั้นเราต้องทำลายศพของพวก Bloody ให้หมด เพราะเราไม่รู้ว่ามีศพไหนบ้าง ที่ถูกติดเครื่องติดตามเอาไว้

วินเซนต์: สตีฟละ ไม่มาด้วยหรอ ?

แซ็ค: เขาอยู่ข้างๆเพื่อนเขา

โธมัส: ผมเสียใจด้วยเรื่อง เจฟฟ์

แซ็ค: ฉันเชื่อว่าตอนนี้เขากำลังยิ้มอยู่ การจากไปของเขา มันมีค่ามาก ชื่อของเขาจะไม่มีวันถูกลืม ชื่อของเขาจะตราตรึงเหมือนพ่อของนาย โธมัส พวกเขาคือ วีรบุรุษ

พิธีศพของ เจฟฟ์ ได้ถูกจัดขึ้น เพื่อเป็นการให้เกียติ และ ไว้อาลัยแด่เขา ผู้คน และ นักรบมากมายต่างมายืนมองเขาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ร่างของเขาจะค่อยๆลงไปในหลุม พร้อมกับกองดินที่ค่อยๆทับถมร่างของเขาเพื่อกลับสู่ธรรมชาติอย่างแท้จริง สตีฟ เป็นเพื่อนรัก หรือ คู่หูกับ เจฟฟ์ มานาน นั่นจึงทำให้เขาเป็นคนที่เศร้าที่สุดในครั้งนี้ ในตอนนั้นเอง แซ็ค ก็พูดอะไรบางอย่างออกมา....

แซ็ค: ตอนนี้ทุกคนคงรู้แล้วใช่ไหม ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป

สตีฟ: ฉันพร้อมเสมอ ฉันรอมันมานานแล้ว

แซ็ค: เราได้สังหารน้องชายแท้ๆของผู้นำ Bloody เท่ากับว่ามันเป็นการประกาศสงครามจากฝั่งของเราแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันก็จะสู้ ถ้าหากมีใครรู้สึกกลัว หรือไม่เอาด้วย ฉันก็จะไม่ห้าม

โธมัส: คนที่ฉันชนไปนั่น......

วินเซนต์: ใช่แล้ว โธมัส เขาคือน้องชายแท้ๆของ เชสเตอร์ และเป็นรองผู้นำของ Bloody อีกด้วย

โธมัส: โอ้วว เวรเอ้ย ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย

แซ็ค: ถ้านายไม่ต้องการ ฉันก็ไม่อาจไปบังคับนายได้ อยู่ที่นายจะตัดสินใจ โธมัส ทางเดินของนาย

โธมัส: ตลอดชีวิตผมที่ผ่านมา ผมเป็นแค่เด็กส่งพิซซ่า อาศัยอยู่กับแม่แค่ 2 คน ผมใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป จนกระทั่งผมมาเจอ บรูโน่ ชีวิตของผมก็เปลี่ยนไป ในระยะเวลาแค่ไม่กี่วัน แต่มันทำให้ผมได้พบเจออะไรมากมาย ความรัก ความเศร้า ความผิดหวัง ความโกรธ และ ความสูญเสีย ผมไม่กล้าที่จะลุกขึ้นสู้ ผมไม่กล้าแม้แต่จะเผชิญหน้ากับความชั่วร้าย แต่ สุนัขเซนต์เบอร์นาร์ด ตัวนั้นมันทำให้ผมเห็นตัวผมอีกคนนึง คนที่พร้อมจะลุกขึ้นสู้เพื่อปกป้อง ไม่ใช่เพื่อทำลาย และตอนนี้ผมจะขอใช้ตัวผมคนนั้นออกเผชิญหน้ากับความชั่วร้ายเคียงข้างพวกคุณด้วย

วินเซนต์: พูดได้ยอดเยี่ยมมากโธมัส

แซ็ค: ฉันดีใจแทนพ่อนายจริงๆ ที่ได้ลูกชายกล้าหาญอย่างนาย

สตีฟ: เราจะตบไอ้พวกเวรนั่นแทน เจฟฟ์!!!

แจ็คกี้ กานเนอร์ น้องชายแท้ๆของ เชสเตอร์ กานเนอร์ ถูกสังหาร พวกเขารู้ดีว่าเรื่องนี้จบไม่สวยแน่ๆ แต่สัญชาติญาณนับรบในตัวพวกเขา ทำให้พวกเขาไม่เคยหวาดกลัวต่อสิ่งใด โธมัส ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะขอร่วมสงครามด้วย เพื่อทำลายความชั่วร้ายที่ยังคงมีอยู่ในโลกตอนนี้ ไม่กี่วันต่อมา บรูโน่ ก็ได้สติ และ อาการก็ดีขึ้น และ ได้ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นจากปากของ โธมัส.....

บรูโน่: ผู้มีพระคุณของฉัน ถูกฆ่าตายแล้วจริงๆหรอ ?

โธมัส: ฉันเสียใจด้วยเพื่อน ....

บรูโน่: น้องชายของผู้นำตายแล้ว หัวหน้าของพวกมันคงไม่อยู่เฉยๆแน่

โธมัส: นายต้องรักษาตัวอีกนิดหน่อยนะ

บรูโน่: เรื่องนั้นฉันรู้ดีเพื่อน แต่ฉันไม่มีทางปล่อยให้นายไปต่อสู้โดยไม่มีฉันแน่

วินเซนต์: โธมัส ได้เวลาแล้ว...

โธมัส: เวลาอะไร ?

แซ็ค: เราจะทำให้นายเป็นนักรบ

วินเซนต์: นายจะต้องกล้าหาญเหมือนพ่อนาย

โธมัส ได้รับเกียติให้ไปฝึกฝนกับอดีตหน่วยรบพิเศษชั้นแนวหน้าอย่าง แซ็ค โดยพวกเขาต้องทำการฝึกฝน โธมัส ทั้งร่างกาย และ จิตใจ โดยโธมัสต้องอยู่ให้ได้ ภายใต้สถานที่ที่อุณหภูมิต่างกันสุดขั้ว เช่นพื้นที่ที่หนาวจัด -40 ถึง -50 องศา และ ร้อนจัด 40 - 50 องศาเช่นกัน รวมไปถึึง การตั้งท่าเวลาใช้อาวุธปืน เพราะการยิงปืน มันไม่ใช่แค่กับจับปืนแล้วเหนี่ยวไก การตั้งท่าในการฝึกฝนของ โธมัส คือการจับปืน ซึ่งเขาต้องทำให้ไหล่ทั้ง 2 ข้างของเขานั้นอยู่ในตำแหน่งที่ตรงกับขาของเขา และ ทิ้งน้ำหนักของตัวเองทั้งหมดไปที่เท้า ขั้นตอนการจับปืนหลายๆชนิด และ การหายใจ เป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้การยิงนั้นแม่นยำมากขึ้น ยิ่ง โธมัส ทำให้การหายใจของตัวเองนิ่งในขณะที่กำลังเล็งปืนได้มากแค่ไหน ความแม่นยำในการส่งลูกกระสุนปืนไปยังเป้าหมายก็จะได้ผลดีมากขึ้นเท่านั้น ก และการฝึกการกลั้นหายใจใต้น้ำ การอดทนต่อความเจ็บปวดต่างๆที่ได้รับ โธมัส ต้องฝึกฝนหลากหลายรูปแบบทุกๆวัน วันละ 15 ชั่วโมง โดยผู้ฝึกก็คือ แซ็ค และมี วินเซนต์ เป็นผู้ดูแล.....

อีกด้านหนึ่ง ณ ฐานทัพใหญ่ของ Bloody หลังจากที่ แจ็คกี้ ไม่ได้กลับมาที่ฐานทัพ และ ไม่ได้ติดต่อกลับมาเลยเป็นเวลาหลายวัน....

เชสเตอร์: ทำไมถึงติดต่อแจ็คกี้ไม่ได้ ??

ดักลาส: พวกเราไม่ทราบครับ ทุกครั้งที่ติดต่อไป ระบบจะตอบกลับว่าสัญญาณถูกทำลาย

เซบาสเตียน: บางทีเขาอาจจะเสร็จไอ้พวก Dark Fair ไปแล้วก็ได้

เชสเตอร์: เป็นไปไม่ได้หรอก

เซบาสเตียน: ยอมรับเถอะ เชสเตอร์ น้องชายนายเป็นคนที่ชอบทำก่อนคิด

เชสเตอร์: หุบปากซะ!! ไประดมพลทหารมา 3 พันนาย แล้วบุกไป เซนร์ทีเซีย เดี๋ยวนี้!!

ฟรานซิส: นายจะทำอะไร เชสเตอร์

ดักลาส: นำทหารไปเป็นกองทัพขนาดนั้น เท่ากับเป็นการเปิดสงครามเลยนะ

ฟรานซิส: ถ้าระดมพลทหารไปมากขนาดนั้น เรื่องต้องรู้ถึงพวก ฟอจ แน่ๆ แล้วอะไรจะตามมาหลังจากนั้น นายได้คิดบ้างรึเปล่า

เชสเตอร์: ทำไม นายกลัวการทำสงครามกับ ฟอจ ตั้งแต่เมื่อไหร่ ฟรานซิส

ฟรานซิส: ฉันแค่จะบอกว่าตอนนี้ เราจะทำลาย เซนต์ทีเซีย เมื่อไหร่ก็ได้ แต่เรายังไม่พร้อมที่จะทำสงครามกับ ฟอจ ไม่ใช่ตอนนี้แน่

เซบาสเตียน: ครั้งนี้ฉันเห็นด้วยกับ ฟรานซิสว่ะ

เชสเตอร์: เซนร์ทีเซีย เป็นเมืองที่พระเจ้าทอดทิ้งอยู่แล้ว คิดว่าพวก ฟอจ จะให้ความสนใจรึไง

ดักลาส: ไม่ว่าจะยังไง นายกำลังเอาเรื่องส่วนตัวมาทำให้กองทัพของเราล้มนะ

เชสเตอร์: นายว่าอะไรนะ??

ดักลาส: ถ้าน้องชายนายไม่หายไป นายคงไม่ระดมบุกไปที่นั่นตอนนี้แน่ อีกอย่าง เครื่องติดตามของพวกมันก็เปิดไม่ได้สักคน หมายความว่าร่างกายของทุกคน รวมถึงน้องชายนายก็ถูกทำลายไปแล้วไงเล่า

เชสเตอร์: พวกแกทั้งหมดออกไปข้างนอกเดี๋ยวนี้!

ดักลาส: ฉันจะไม่ยอมให้นายทำให้ Bloody พังลงเด็ดขาด ต่อให้นายจะเป็นผู้นำ

เชสเตอร์: ฉันบอกให้ออกไป !!

เริ่มเกิดการแตกคอจากความเห็นที่ไม่ลงรอยของบรรดาผู้นำที่ยังหลงเหลืออยู่ เชสเตอร์ เกิดอาการหัวร้อน แล้วได้ไล่ทุกคนออกจากห้องของเขาทันที....

ณ อาณาจักร เซนต์ทีเซีย แซ็ค ได้เรียกทุกคนในกลุ่มของเขาออกมา และ ได่สั่งการในสิ่งที่ทุกคนไม่คิดว่าจะได้ทำ.......

แซ็ค: ทุกคน ฉันต้องขอโทษ ที่ต้องพูดอะไรแบบนี้ออกมา แต่ฉันใช้เวลาคิดมัน และ ประชุมหาเสียงมาหลายๆเสียงแล้ว และฉันก็สั่งให้ทุกคนไปหา ยานพาหนะ ทุกๆอย่าง ทุกๆชนิด เท่าที่หาได้ จากทุกๆสถานที่ หามาให้เยอะที่สุด

โธมัส: คุณจะทำอะไร ??

แซ็ค: เราจะอพยพทุกๆชีวิตที่นี่ และทิ้ง เซนต์ทีเซีย !!!!

To Be Continue

Episode. VI

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***