ตอนที่1 วัลคิวลี่คนที่1เจ้าหญิงแห่งดาบ ผู้ใช้ศาสตร์แห่งคมดาบ

ตอนที่1 วัลคิวลี่คนที่1เจ้าหญิงแห่งดาบ ผู้ใช้ศาสตร์แห่งคมดาบ

เจ้าหญิงแห่งดาบที่ใช้ศาสตร์แห่งดาบได้หลากหลายตำนานบทใหม่แห่งคมดาบได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ในเช้าของวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นเช้าที่สดใสและเหมาะแก่การเดทมากคนแรกที่ได้ออกเดทคือ เรย์กิหรือฉายาที่ว่า"เจ้าหญิงแห่งดาบ" นั้นเอง มิยาซากะเลยบอกว่าเธอได้เดทก่อนฉันเหรอเนี้ยแต่เอาเถอะฉันฝากเคนจิโร่ด้วยนะ ถ้าเธอเผลอเมื่อไรฉันจาเป็นคนแย่งมาเอง เรย์กิเลยบอกว่า ฉันไม่ยกเคนจิโร่ให้เธอหรอกนะ เขาคือคนสำคัญของฉัน ฉันไม่ยอมให้เธอได้เขาไปแน่ มิซากะเลยบองไปเพียงสั้นๆ ว่า โฮ! แล้วฉันจารอดูนะ ไมกะเลยบอกว่า ดีจังเลยนะค่ะคุณเรย์กิได้เดทคนเเรก เอมิ เลยบอกว่า ใช่ค่ะ ยังไงก็ฝากคุณเคนจิโร่ด้วยนะค่ะ ริโกะ เลยบอกว่า ฉันจาคอยเอาใจช่วยพวกคุณทั้ง2นะค่ะ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ขอบคุณพวกเธอมากเลยนะ ฉันเองก็จาพยายามทำให้ดีที่สุดไม่ให้แพ้พวกเธอเลย เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า แล้วเคนจิโร่หายไปไหนเนี้ยเป็นการเดทของฉันทั้งที ริโกะเลยบอกว่า ฉันเองก็ไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้วค่ะไม่รู้ว่าเขาไปไหน คุณมิยาซากะไม่ลองออกไปตามหาคุณเคนจิโร่ล่ะค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า ไม่ล่ะ ทำไมไม่ให้เรย์กิออกไปตามหาเคนจิโร่ล่ะ ป่านนี้ไม่รู้ว่าไปฝึกพิเศษกับ จิยะถึงขั้นไหนแล้วก็ไม่รู้ เนอะเรย์กิ! เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกว่า ใครจาไปสนคนอย่างหมอนั้นล่ะ ฉันเป็นห่วงหมอนั้นก็เท่านั้นขอตัวไปดูเคนจิโร่ก่อนนะ หลังจากนั้นเรย์กิก็เดินออกไปหาเคนจิโร่ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า จริงๆ เลยนะยัยเรย์กิปากไม่ตรงกับใจเลย แต่ถ้าเป็นแบบนี้คงจาไปรอดอยู่ ไมกะเลยบอกว่ามีอะไรที่พวกเราพอจะทำได้ไหมค่ะ ดูน่าเป็นห่วง2คนนั้นยังไงก็ไม่รู้ เอมิก็เลยบอกว่านั้นสิค่ะงั้นพวกเราไปดูคุณเคนจิโร่กันหน่อยไหมค่ะ ไมกะก็เลยบอกว่าก็ดีเหมือนกันนะค่ะไม่รู้ว่าคุณเคนจิโร่จาฝึกให้คุณจิยะถึงขั้นไหนแล้ว มิซากะก็เลยบอกว่า เฮ๋! ไมกะ รึว่าเธอแอบชอบเคนจิโร่งั้นเหรอ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี้ย ไมกะหน้าเเดงแล้วบอกต่อไปอีกว่า มะ ไม่นะค่ะ ฉันแค่เป็นห่วงคุณเคนจิโร่ก็เท่านั้นเอง ระ รีบไปกันเถอะค่ะ หลังจากนั้นทั้ง มิยาซากะ ไมกะ และเอมิทั้ง3คนก็เลยไปหาเคนจิโร่พอทั้ง3ไปถึงก็เจอเข้ากับเอโกะกำลังนั่งรอให้เคนจิโร่เดินมาหา ไมกะเลยถามเอโกะไปว่าแล้วคุณเคนจิโร่ล่ะค่ะ เอโกะก็ชี้ไปตรงลานฝึกเลยบอกว่า อยู่เขา2คนอยู่ตรงนั้นค่ะ ไมกะเลยสงสัยแล้วถามไปว่า เฮ๋!ไปทำอะไรตรงลานกว้างๆ ล่ะค่ะเนี้ย เอโกะเลยบอกต่อไปว่าไปฝึกพิเศษให้คุณจิยะอ่ะค่ะ ไมกะเลยตอบไปสั้นๆ ว่า อ๋อ งั้นเหรอค่ะ! และมิซากะก็ไปเจอเข้ากับเรย์กิซึ่งกำลังยืนรอเคนจิโร่อยู่ แล้วเดินเข้าไปถามสั้นๆ ว่า รอเคนจิโร่ อยู่เหรอ เรย์กิ! เรย์กิตอบเพียงสั้นๆ ว่า ใช่ค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ! มิยาซากะเลยตอบไปว่า เปล่าหรอกแค่คิดว่า2คนนั้นสนิทกันดีจังเลยนะ กลัวเธอจาหึงซะก่อนหน่ะ เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกไปว่า คะ ใครมันจาไปหึงกันล่ะค่ะ อย่างเคนจิโร่ จาไปอยู่กับใครก็ไม่เกี่ยวกับฉันนิค่ะ ขอตัวก่อนนะค่ะ เป็นเดทแรกของฉันด้วย ไม่อยากให้พลาดอ่ะค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะค่ะ พอพูดจบเรย์กิก็เดินจากไป มิยาซากะก็เลยบอกไปว่า จริงๆ เลยนะยัยเรย์กิ ปากไม่ตรงกับใจจริงๆ เพราะแบบนี้เคนจิโร่ถึงได้ชอบรึเปล่านะ!หลังจากนั้นทั้งผมเเละจิยะก็เดินเข้ามาหาและก็เจอเข้ากับ มิยาซากะ ผมเลยถามมิยาซากะไปว่า แล้วเรย์กิล่ะไม่ได้อยู่กับเธอเหรอ! มิยาซากะก็เลยบอกไปว่า เรย์กิเดินกลับไปแล้วหน่ะ ป่านนี้คงจาหาชุดสวยๆ เพื่อไปเดทกับนายแน่ๆ เอ้าเคนจิโร่เดทแรกระหว่างนายกับเรย์กินิ อย่าให้ผู้หญิงต้องรอรีบไปซะสิ! ผมก็เลยบอกว่า จริงๆ เลยนะเธอเนี้ย งั้นฉันรีบไปหาเรย์กิก่อนนะ จิยะเลยบอกว่า ขอโทษนะค่ะที่ให้คุณมาฝึกพิเศษให้กับฉัน เป็นเดทแรกของคุณเรย์กิแท้ๆ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ!ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ไม่เป็นไรหรอก ยังไงฉันก็ฝึกพิเศษให้เธอเสร็จแล้ว! งั้นฉันขอตัวไปหาเรย์กิก่อนนะ ปล่อยให้รอนานๆ เดี๋ยวจาโดนโมโหใส่อีก งั้นฉันไปล่ะ มิยาซากะก็เลยบอกว่า ฝากดูแลเรย์กิแทนฉันด้วยนะจิยะเลยบอกกับผมเพียงสั้นๆ ว่า ขอให้โชคดีนะค่ะ! เอมิเลยบอกกับผมว่า ถึงจาน่าอิจฉาก็เถอะค่ะแต่ฉันจาเป็นกำลังใจให้เองค่ะ เอโกะก็เลยบอกว่า ยังไงก็ฝากเรย์กิด้วยล่ะ เรย์กิเขาอ่อนไหวง่ายหน่ะ ถ้าได้อยู่กับนายคงจามีความสุขกว่านี้ ผมก็เลยบอกไปว่า ยังไงก็ขอบคุณนะ เรย์กิฉันจาปกป้องและดูแลเอง หลังจากนั้นผมก็ไปหาเรย์กิเพื่อเริ่มการเดทของผมกับเรย์กิ พอผมมาถึงผมก็ได้เจอกับเรย์กิ เรย์กิเลยบอกกับผมว่า มาช้านะค่ะ! มัวไปทำอะไรอยู่ค่ะเนี้ย ผมก็เลยบอกว่า พอดีหาชุดที่จาใส่เพื่อมาเดทกับเธอนานไปหน่อยอ่ะ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ช่วยไม่ได้นะค่ะ งั้นเราไปกันเถอะค่ะ! และผมกับเรย์กิก็เริ่มทำการเดทแรกของพวกเราทั้ง2กัน!และพวกเรา2คนก็ได้เริ่มเดทกัน เรย์กิหยุดแล้วบอกกับเคนจิโร่ว่า คุณเคนจิโร่ค่ะวันนี้ฉันแต่งตัวเป็นยังไงบ้างค่ะ! ผมเลยหันมาตอบว่า ก็ดูสวยดีนะเหมาะกับเธอไม่ว่าใครๆ ก็หลงรักเธอแน่เรย์กิ ฉันคงเป็นหนึ่งในนั้น! พอเรย์กิได้ยินที่ผมพูดออกไปก็หน้าแดงแล้วบอกกับผมว่าขอบคุณที่ชมนะเคนจิโร่แต่ฉันก็ไม่ได้เกลียดนายหรอกนะ! หลังจากนั้นพวกเราทั้ง2ก็เดินเข้ามายังห้าง เรย์กิเลยบอกว่า โฮ๋! เป็นห้างที่คนเยอะดีนะค่ะเนี้ย! ผมก็เลยบอกไปว่า ก็นะ ปกติก็มีคนมาเดินที่นี้เยอะอยู่ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า เราขึ้นไปดูชั้น2กันเถอะค่ะ และเรย์กิก็จับมือของผมแล้วเดินขึ้นบันใดเลื่อนเพื่อไปยังชั้น2 หลังจากที่พวกเราได้ซื้อของกันเสร็จแล้วนั้นพวกเราทั้ง2ก็ไปหาอะไรทานกันพอทานเสร็จนะหว่างที่กำลังจากลับมีปีศาจตัวนึงออกอาละวาดภายในห้าง เรย์ก็เลยบอกกับผมว่า รีบหนีกันเถอะมันอันตรายนะถ้าจาอยู่ที่นี้ต่อ ผมก็เลยบอกว่า เธอหน่ะรีบหนีไปซะ ฉันจาคอยถ่วงเวลาไว้ให้เองรีบไปซะ เร็วเข้า! และผมก็เห็นเข้ากับ มิยาซากะ ไมกะ เอมิ ริโกะ และจิยะ มิยาซากะเลยบอกว่า ช่วยไม่ได้นะ ฉันจาคอยช่วยนายเองล่ะกัน ไมกะเลยบอกกับริโกะว่ารีบอพยพผู้คนไปที่ปลอดภัยกันเถอะค่ะ คุณริโกะ! ริโกะตอบรับเพียงสั้นๆ ว่า ค่ะ ผมเลยบอกกับเรย์กิว่า เธอเองก็รีบอพยพไปกับพวกผู้คนซะ เรย์กิเลยบอกว่า แล้วนายหล่ะ จาให้ฉันทิ้งนายแล้วหนีไปได้ยังไง! ผมก็เลยบอกว่า เจ้านั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง เธอรีบไปซะ ผมก็เลยบอกกับมิยซากะว่า มิซากะใช้โซ่เธอรั้งปีศาจนั้นที มิซากะก็เลยบอกว่า นึกว่าจาให้รั้งนายซะอีกนะ เคนจิโร่! แต่ถ้านายขอมาก็ช่วยไม่ได้อ่ะนะ หลังจากนั้นมิซากะก็ใช้โซ่รั้งปีศาจตนนั้นเอาไว้ แต่ปีศาจตนนั้นแข็งแกร่งมาก จากนั้น โซ่ของมิซาก็ขาดออกจากกันง่ายดายมาก มิซากะเลยบอกขอโทษผมว่า ขอโทษนะเคนจิโร่ ปีศาจตนนั้นแข็งแกร่งมากโซ่ฉันเลยรั้งไว้ไม่อยู่ ผมก็เลยบอกต่อไปว่า งั้นเหรอ! ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันลุยเอง จากนั้นผมก็พุ่งเข้าไปหาปีศาจตนนั้น แต่กลับพลาดท่าจนทำให้ผมลงไปนอนอยู่กับพื้น ปีศาจตนนั้นแข็งแกร่งเกินจนผมไม่สามารถจัดการได้ ปีศาจตนนั้นเลยบอกกับผมว่า นายนี้มารนหาที่ตายจริงๆ เลยนะ ฉันจาฆ่านายตรงนี้เลยก็ได้ แต่ว่านายตอนนี้ไม่เหมาะที่จาให้ฉันฆ่าเลยสักนิด การเตรียมใจของนายมันยังครึ่งๆ กลางๆ อยู่เลย ฉันไม่อยากให้มือของฉันต้องเปื้อนเลือดให้กับคนอย่างนายหรอกนะ ทั้งอ่อนแอ่ ไร้พลัง ถึงจาเคยเป็นมนุษย์มาก่อนก็เถอะแต่ตอนนี้นายกลับเกิดใหม่เป็นปีศาจ ปีศาจที่แสวงหาความแข็งแกร่งอย่างฉันต่างมีคนมาพึ่งพาฉันแต่นายกลับเป็นเพียงปีศาจที่ตํ่าต้อยที่ไม่มีค่าพอจาให้ฉันต้องฆ่านายแท้แต่นิดเดียว ฉันหมดอารมณ์จาสู้แล้ว ถ้าสู้กับคนอ่อนแออย่างนายฉันคงจาเป็นปีศาจชั้นต่ำหน้าดู เอาไว้นายเตรียมใจพร้อมเมื่อไรค่อยมาสู้กับฉันก็แล้วกันนะ ไปล่ะ หลังจากนั้นปีศาจตนนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยจนเหลือเพียงผมที่ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย เรย์กิรีบวิ่งมาหาผมแล้วบอกว่า คะ เคนจิโร่เป็นอะไรรึเปล่า แต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะผมรู้ดีว่าตอนนี้ตัวผมเองยังไร้ซึ่งพลังต้องรอให้ใครสักคนมาปกป้องผมแต่ทั้งๆ ที่ผมจาเป็นฝ่ายที่จาต้องปกป้องใครสักคนแท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลยผมตอนนี้เลยสมเพชตัวเองที่เป็นอยู่เป็นในตอนนี้! และพวกเราก็กลับมายังที่พัก ไมกะก็เลยบอกไม่ทันจบคำว่า คุณเคนจิโร่ค่ะ งั้นเราไป...ไมกะหยุดพูดเพียงแค่นั้นแล้วผมเลยบอกกับไมกะไปว่าขอโทษนะพอดีฉันเหนื่อยอ่ะขอตัวไปพักก่อนนะ แล้วไมกะก็บอกเพียงสั้นๆ ว่า ค่ะ! หลังจากนั้น ทั้ง มิยาซากะ ไมกะ เอมิ ริโกะ และ จิยะ ก็มารวมตัวกันที่ห้องอาหาร เรย์กิเลยถามไมกะไปว่าเคนจิโร่เป็นยังไปบ้าง ไมกะก็เลยบอกว่า ดูคุณเคนจิโร่เขาไม่ค่อยจาร่าเริงเลยค่ะ ตอนพวกเรากำลังนั่งรถกลับมา คุณเคนจิโร่ก็เอาเเต่นั่งนิ่งเงียบ ไม่ยอมพูดอะไรสักคำเลยค่ะ แบบนี้น่าเป็นห่วงนะค่ะ

มิยาซากะ ก็เลยบอกว่า นั้นสิน่าเป็นห่วงมากๆ เลย งั้นไมกะเธอไปเรียกเคนจิโร่มาที่ห้องอาหารทีนะ อีกเดี๋ยวจามีการประชุม เพื่อรับมือกับปีศาจตนนั้น ฉันฝากเธอด้วยนะไมกะ! ไมกะเลยบอกว่า ทำไมคุณไม่ไปเรียกเองล่ะค่ะคุณมิซากะ ให้ฉันไปเรียกให้ทำไม! มิยาซากะเลยบอกว่า ถ้าเกิดฉันไปเรียกเคนจิโร่มันจาดูแย่หนักกว่าเดิมนะ เป็นเธอแหล่ะดีแล้วไมกะ! ไมกะเลยบอกต่อไปว่า ช่วยไม่ได้นะค่ะเดี๋ยวฉันจาไปเรียกคุณเคนจิโร่ให้เองค่ะ! มิซากะเลยบอกต่อไปว่า ฝากเธอด้วยนะ ดูเคนจิโร่หดหู่ขนาดนั้นไม่รู้ว่าป่านนี้จาเป็นยังไงบ้าง ดูน่าเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้! ไมกะเลยตอบกลับไปว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณเคนจิโร่ฉันจาเป็นคนพามาเอง หลังจากนั้นไมกะก็เดินมาที่ห้องของผมแล้วบอกว่า คุณเคนจิโร่อยู่รึเปล่าค่ะ คุณเรย์กิจาเริ่มประชุมเเล้วนะค่ะ แต่ผมก็บอกไปสั้นๆ ว่า รอแปปนะจาไปเดี๋ยวนี้เเหละ และผมก็เดินมาเปิดประตูขณะที่สภาพผมตอนนี้ยังหดหู่อยู่พอผมเลื่อนประตูออกก็เข้ากับไมกะอยู่ตรงหน้าพอดี ไมกะเลยถามผมว่า เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ พักหลังคุณดูไม่ค่อยร่าเริงเลย ผมเลยตอบกลับไปว่า ไม่มีอะไรหรอก มีประชุมใช่ไหม ไปสายเดี๋ยวโดนยัยนั้นว่าอีก และผมก็เดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไร โดยที่ไมกะเดินตามหลังอยู่ห่างๆ พอผมมาถึงก็เจอเข้ากับ มิยาซากะ เอมิ ริโกะ

ริโกะเลยบอกว่า คะ คุณเคนจิโร่มาสายนะค่ะเนี้ย ผมเลยเดินเข้ามานั่งโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเลย และการประชุมก็เริ่มขึ้น ภายในนั้น มีวัลคิวลี่ทั้ง9คนคือ เจ้าหญิงแห่งดาบ เรย์กิ โซ่ตรวนผูกรั้ง มิยาซากะ ธนูมือฉกาจ ไมกะ นักแม่นปืน เอมิ

ปีกรวดเร็วดุจสายลม ริโกะ เสริมพลังการฟื้นฟู มายากะ มีดสายฟ้าฟาด จิยะ ลวดที่มองไม่เห็นที่ผูกรัดทุกสิ่ง เอนะ และการป้องกันสุดแกร่ง เอโกะและรวมถึงตัวผมด้วย เรย์กิเลยบอกว่า เอาล่ะ จาทำยังไงกับปีศาจนั้นดี ดูแข็งแกร่งมากด้วย มิยาซากะเลยบอกว่า นั้นสิ โซ่ฉันก็ตรึงมันไว้ไม่อยู่ ทำเอาโซ่ฉันขาดเลย ริโกะเลยบอกว่า ปีกฉันเองมันต้องเข้าไปใกล้ๆ อ่ะค่ะ แต่ฉันก็เข้าประชิดตัวปีศาจนั่นไม่ได้เลย เคนจิโร่แล้วนายหล่ะว่าไง พอเรย์กิมาถามถึงผมก็นึงคำพูดของปีศาจนั่นมาได้ว่า"นายนี้มารนหาที่ตายจริงๆ เลยนะ ฉันจาฆ่านายตรงนี้เลยก็ได้ แต่ว่านายตอนนี้ไม่เหมาะจาให้ฉันฆ่าเลยสักนิด การเตรียมใจของนายมันยังครึ่งๆ กลางๆ อยู่เลย ฉันไม่อยากให้มือของฉันต้องเปื้อนเลือดให้กับคนอย่างนายหรอกนะ ทั้งอ่อนแอ่ ไร้พลัง ถึงจาเคยเป็นมนุษย์มาก่อนก็เถอะแต่ตอนนี้นายกลับเกิดใหม่เป็นปีศาจ ปีศาจที่แสวงหาความแข็งแกร่งอย่างฉันต่างมีคนมาพึ่งพาฉันแต่นายกลับเป็นเพียงปีศาจที่ตํ่าต้อยที่ไม่มีค่าพอจาให้ฉันต้องฆ่านายแม้แต่นิดเดียว ฉันหมดอารมณ์สู้กับนายแล้ว ถ้าสู้กับคนอ่อนแออย่างนายฉันคงจาเป็นปีศาจชั้นต่ำหน้าดู เอาไว้นายเตรียมใจพร้อมเมื่อไรค่อยมาสู่กับฉันก็แล้วกันนะ" พอผมครุ่นคิดอยู่นาน2นาน ไมกะเลยถามไปว่า เราจาเอายังไงกับปีศาจนั้นดีค่ะ บอกวิธีที่จาจัดการกับปีศาจตนนั้นด้วยเถอะค่ะ! ผมเลยพูดขึ้นมาลอยๆ ว่า พวกเธอยังต้องการพลังจากฉันอยู่รึเปล่า! มิยาซากะเลยบอกว่า มันก็แน่อยู่แล้ว ฉันต้องการพลังของนายนะ ถึงนายจาไร้ซึ่งพลัง แต่นายก็เป็นพลังให้พวกฉันได้ฉันเชื่อเเบบนั้น! ริโกะ เลยบอกว่า ใช่ค่ะ ถึงตัวคุณจาไร้ซึ่งพลังพวกเราก็จาช่วยเหลือคุณเองค่ะ เพราะงั้น...!พอผมได้ยินที่ริโกะพูดผมเลยเงียบไปสักพักแล้วบอกว่า มีแต่ฉันที่ถูกพวกเธอช่วยเหลือมาตลอด แต่ตอนนี้คนที่จาคอยช่วยเหลือพวกเธอก็คือฉัน คนอย่างฉันไม่ยอมให้ใครเป็นฝ่ายต้องให้มาช่วยหรอกนะ ฉันนี่สิที่ต้องเป็นฝ่ายช่วยพวกเธอ น่าสมเพชตัวเองชะมัดตัวเองต้องเป็นฝ่ายคอยช่วยเหลือพวกเธอแท้ๆ แต่ฉันกลับโดนพวกเธอช่วยมาตลอดฉันนี้มันเป็นพวกไม่เอาไหนเลยนะ ที่ต้องให้พวกเธอคอยช่วยฉันมาตลอด ต่อจากนี้ฉันจาไม่พึ่งพาพวกเธออีก ฉันจาหาทางทำอะไรสักอย่างเอง ถ้าเกิดพวกเธอช่วยฉันไว้มากๆ ล่ะก็ตัวฉันเองก็ไม่มีค่าพอที่ใครจามาปกป้อง เพราะงั้นปล่อยฉันไว้ที่นี้เถอะจนกว่าปีศาจนั้นจามาฉันจาไม่ออกไปไหนทั้งนั้น ถ้าปีศาจนั้นมาก็ให้มันมาฆ่าฉันซะตายไปแล้วรอบนึงจาตายอีกรอบก็ไม่เห็นเป็นไรคนที่จาหายไปไม่ใช่พวกเธอแต่เป็นฉัน เพราะฉันไม่ควรอยู่บนโลกใบนี้! พอผมพูดจบเรย์กิก็เดินเข้ามาเเล้วตบหน้าผม ดัง ผัวะ! แล้วบอกว่า นายนี่มันเป็นคนที่อ่อนแออย่างที่ปีศาจนั้นว่าเลยนะ พวกฉันน่ะแข็งแกร่งพอจนไม่พึ่งพลังของนายก็จริง! แต่ว่านะเคนจิโร่ตัวนายตอนนี้ไม่มีค่าพอที่ใครจามาปกป้องหรอก พวกเราคอยช่วยเหลือนายมาตลอดไม่เคยทิ้งนาย แต่นายกลับบอกว่าตัวเองไร้ซึ่งพลังไม่ควรให้ใครมาปกป้อง ถึงนายจาไร้ซึ่งพลังแต่พวกเราต้องการนายฉันเคยคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้ฉันขอเปลี่ยนความคิด ตัวนายตอนนี้ยังไม่สามารถปกป้องใครได้ ถ้านายอยากเป็นดาบของฉัน นายต้องแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ ตอนนี้นายยังเป็นดาบของฉันไม่ได้เลย ดาบที่พุพังแล้วใช้งานไม่ได้ฉันไม่ต้องการ ฉันเคยชอบนายนะเคนจิโร่แต่ตอนนี้ฉันเกลียดนายมากกับความคิดที่ว่าตายไปแล้วรอบนึงจาเป็นไรคนที่จากหายไปจากโลกนี้ไม่ใช่พวกเราแต่เป็นนายฉันเคยคิดว่านายไม่สำคัญกับใครแต่นายสำคัญกับฉันมากฉันเคยคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้นายมันไม่สำคัญกับฉันแล้วเพราะว่านายในตอนนี้ไม่ใช่คนที่อยากจาพึ่งพา ถ้าเกิดนายหายไปพวกฉันเองก็คงอยู่ไม่ได้เหมือนกัน แต่นายในตอนนี้ไม่ใช่คนที่ฉันอยากจะอยู่ด้วย ความรู้สึกของฉันที่ฉันมีให้นายในตอนนั้นเป็นเพียงเเค่ความรู้สึกเล่นๆ สินะ นายไม่เคยจริงใจกับใครเลย คิดถึงแต่ตัวเอง ฉันเกลียดนายที่เป็นแบบนั้น ตอนนี้ฉันคงพึ่งพานายไม่ได้อีกต่อไปแล้วนายไม่มีค่าพอที่ฉันอยากจาอยู่ต่อด้วยนายจารอปีศาจนั้นมาฆ่านายก็แล้วแต่นาย นายจาอยู่หรือตายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เพราะงั้นฉันจาไม่พึ่งพานายอีกเพราะฉันเกลียดนายที่เป็นอยู่ในตอนนี้! หลังจากนั้นเรย์กิก็วิ่งออกไปทั้งที่มีนํ้าตา ไมกะบอกเพียงแค่สั้นๆ ว่า คุณเคนจิโร่ค่ะ ฉันว่าเรา... ไมกะพูดได้เพียงแค่นั้นแล้วผมก็บอกไมกะไปว่า ขอโทษนะ! พอดีฉันอึดอัดหน่ะขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกก่อนนะ และผมก็เดินก้มหน้าแล้วเปิดประตูออกจากนั้นก็เดินออกไปข้างนอกในสภาพที่หดหู่ยิ่งกว่าเดิม พอผมออกไปได้ไม่นาน

ริโกะเลยบอกเพียงสั้นๆ ว่า จาเอายังไงดีค่ะเนี้ย มิยาซากะเลยบอกว่า เดี๋ยวฉันไปตามหาเรย์กิเอง ความจริงฉันก็ไม่อยากพึ่งเธอหรอกนะแต่นอกจากเธอเเล้วก็คงไม่มีใครที่ฉันพึ่งได้เลย มิยาซากะเลยบอกต่อไปสั้นๆ ว่า ไมกะ ฉันฝากเคนจิโร่ด้วยนะ! ไมกะเลยตกใจแล้วบอกว่า ฉันเหรอค่ะ! ทำไมไม่ให้คุณริโกะไปล่ะค่ะ ริโกะเลยบอกว่า พอดีฉันปลอบใจคนไม่ค่อยเก่งเท่าไรอ่ะค่ะ เพราะงั้นไมกะฝากเคนจิโร่ด้วยนะถ้าเป็นเธอคงจาทำอะไรสักอย่างกับเคนจิโร่ได้แน่! ไมกะเลยบอกว่าไม่ต้องห่วงหรอค่ะคุณเคนจิโร่ฉันจาเป็นคนไปปลอมเอง ถึงเขาจาไม่ต้องการก็เถอะ!หลังจากนั้นไมกะออกมาตามหาผม ตัวผมได้แต่นั่งคิดว่าทำไมตัวเองถึงได้น่าสมเพชแบบนี้ทั้งที่ต้องเป็นฝ่ายปกป้องแต่กลับถูกปกป้องซะเองแล้วผมเลยบอกกับตัวเองว่า ฉันนี่มันน่าสมเพชตัวเองจริงๆ ต้องเป็นคนที่อยากจะช่วยเหลือและปกป้องแท้ๆ แต่ดันกลับเป็นฝ่ายคอยช่วยเหลือและถูกปกป้องซะเอง คนอย่าฉันนี้มัน...! หลังจากนั้นไมกะก็วิ่งมาแล้วเจอเข้ากับผมพอดี แล้วบอกว่า จริงๆ เลยนะค่ะเนี้ยชอบทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะค่ะคุณเคนจิโร่! ผมเลยตอบกลับไมกะไปสั้นๆ ว่า ขอโทษ ที่ต้องทำให้เป็นห่วงนะไมกะ! ไมกะเลยบอกว่า จาออกไปตามหาคุณเรย์กิไหมค่ะ! ดูน่าเป็นห่วงยังไงไม่รู้ ผมเลยบอกไปว่าเธอไปตามหาเองเถอะฉันคงไม่มีหน้าไปเจอกับเรย์กิหรอก ไมกะก็เลยบอกต่อไปว่า ทำไมล่ะค่ะ! รึว่าฉันทำให้คุณต้องเดือดร้อนรึเปล่า ผมเลยบอกต่อไปว่า เธอไม่ได้ทำให้ฉันเดือดร้อนหรอกนะไมกะ แค่ตอนนี้ฉันไม่เจอหน้าเรย์กิหน่ะ ขอฉันอยู่คนเดียวสักพักนะ ตัวฉันตอนนี้ไม่มีค่าพอให้ใครต้องมาปกป้องหรอก พอไมกะได้ยินก็ตบหน้าผมเข้าอย่างจัง ดังผัวะ! แล้วบอกว่า อย่างที่คุณเรย์กิบอกเลยนะค่ะว่าคุณในตอนนี้ไม่มีค่าพอที่จามาปกป้องหรือคอยที่จาพึ่งพาคุณแม้แต่นิดเดียว คุณก็ควรสมเพชตัวเองอยู่หรอกค่ะที่ในตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เลยแต่ว่านะค่ะ...! และไมกะก็เข้ามากอดผมแล้วบอกว่า แต่ว่านะค่ะตอนนี้ความรู้สึกของพวกเราที่อยากจาให้อยู่ที่นี้เป็นของจริงค่ะ ฉันไม่คิดว่าคุณจามีความรู้สึกครึ่งๆ กลางๆ อย่างที่ปีศาจนั้นพูดหรอกนะค่ะ ผมก็เลยบอกว่า เธอจาไปเข้าใจอะไรคนอย่างฉันที่ไร้ซึ่งพลัง แถมยังพึ่งพาก็ไม่ได้ แบบนั้นแล้วเธอยังจา...! และไมกะก็เข้ามาหาผมแล้วก็จูบผม แล้วบอกต่อไปว่า ตัวคุณตอนนี้อาจจาไร้ซึ่งพลัง แต่ว่านะค่ะพวกฉันเองก็ยังอยากเป็นพลังให้คุณไม่ว่าคุณจาต้องการหรือไม่ก็ตาม ฉันก็อยากที่จาอยู่กับคุณนะค่ะ คุณอาจจะไม่ใช่คนสำคัญของใครแต่สำหรับฉันคุณคือคนสำคัญที่สุดค่ะ เพราะงั้นอย่าบอกว่าตัวเองไร้พลังและพึ่งพาไม่ได้เลยนะค่ะ เเค่มีคุณอยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้ว พวกเราต้องการคุณค่ะ ฉันเชื่อว่าคุณเรย์กิก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เพราะงั้นอย่าจากพวกเราไปไหนเลยนะค่ะ พวกเราต้องการคุณค่ะ คุณเคนจิโร่! พอหลังจากนั้น มิยาซากะก็มาเลยเดินบอกว่า โฮ! ไมกะเธอนี้ใจกล้าจังเลยนะ จับเคนจิโร่กอดอย่างแนบแน่นและจูบที่เร้าร้อน ทำเอาอิจฉาเลยนะเนี้ย!หรือว่าจาชอบเคนจิโร่จริงๆ ทั้งกอดทั้งจูบ ไม่รู้ว่าเธอจะชอบเคนจิโร่ขนาดนั้นน่าอิจฉาจังเลยนะ! แล้วไมกะก็หน้าแดงแล้วบอกว่า มะ ไม่ใช่นะค่ะ แค่ปลอบใจคุณเคนจิโร่เขาเฉยๆ เองค่ะ มิยาซากะเลยบอดต่อไปว่า เห๋!งั้นเหรอแต่ฉันได้ยินเธอพูดว่า"ตัวคุณตอนนี้อาจไร้ซึ่งพลังแต่ว่านะค่ะพวกฉันเองก็อยากเป็นพลังให้คุณไม่ว่าคุณจาต้องการหรือไม่ก็ตามฉันก็อยากที่จาอยู่กับคุณนะค่ะ คุณเองอาจจาไม่ใช่คนสำคัญของใครแต่สำหรับฉันคุณคือคนสำคัญที่สุดค่ะเพราะงั้นอย่าบอกว่าตัวเองไร้ซึ่งพลังและพึ่งพาไม่ได้เลยนะค่ะแค่มีคุณอยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้ว พวกเราต้องการคุณค่ะ" มิยาซากะเลยบอกว่า ซาบซึ้งดีจังเลยนะ ไม่รู้ว่าเธอจาคิดกับเคนจิโร่แบบนั้น รึว่าชอบเขาจริงๆ สินะ ไมกะเลยหน้าแดงอีกรอบแล้วบอกว่า บอกว่าไม่ใช่ ไงล่ะค่ะ โธ่!คุณมิยาซากะนี้ ชอบแกล้างฉันอยู่เรื่อยเลย แล้วหาคุณเรย์กิเจอไหมค่ะ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่าไม่เลยบางทีคิดว่าน่าจาไปจัดการกับปีศาจด้วยกันกับ เอมิ ริโกะ แล้วก็ เอโกะหน่ะ ไมกะเลยบอกว่า งั้นเหรอค่ะ งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะค่ะคุณเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า ถ้าเจอหน้าเรย์กิไม่รู้ว่าจาต้องทำยังไงนี้สิ ไมกะเลยบอกต่อไปว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะถ้าคุณมีความมุ่งมั่นและความพยายามถึงตัวคุณจาไร้ซึ่งพลัง คุณเรย์กิจาต้องเจอเข้าใจความรู้สึกของคุณในตอนนี้แน่นอนค่ะ เพราะงั้นรีบไปหาคุณเรย์กิกันเถอะค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า จาเอายังไงล่ะ จาไปช่วยเรย์กิไหมเคนจิโร่ ผมก็เลยบอกว่าช่วยไม่ได้นะมาถึงขนาดนี้แล้วไม่ช่วยก็คงไม่ได้ถึงเรย์กิจาไม่ชอบใจฉันก็เถอะนะแต่ถ้าตกอยู่ในอันตรายก็คงต้องไปช่วยอยู่แล้ว มิยาซากะ ไมกะไปกันเถอะ ไมกะยิ้มแล้วบอกว่าค่ะ คุณเคนจิโร่ ไปช่วยคุณเรย์กิกัน มิยาซากะเลยบอกว่า ไปกันเถอะเคนจิโร่ไปช่วยเรย์กิกันคนรักของนายกัน ผมหน้าแดงแล้วบอกว่า คะ คนรักอะไรล่ะ แต่เอาเถอะเป็นแบบนี้ก็ไม่เลว และหลังจากนั้นทั้งผมไมกะและมิยาซากะก็รีบวิ่งไปช่วยเรย์กิกัน และพวกเราก็ออกไปช่วยพวกเรย์กิกัน ทางฝั่งของเรย์กิ เอโกะเลยบอกว่า จาต้านไม่ไหวแล้วนะค่ะ เอายังไงดีค่ะคุณเรย์กิ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่าเอโกะ คอยต้านเอาไว้จนกว่าพวกเคนจิ-ไม่สิจนกว่าพวกมิยาซากะจามา เอโกะเลยบอกไปเพียงสั้นๆ ว่า ยังทะเลาะกันอีกเหรอค่ะเนี้ย! เรย์กิเลยถามริโกะว่า ริโกะปีกของเธอสามารถไปหาปีศาจนั้นได้ไหม ริโกะก็เลยบอกว่า ไม่ไหวหรอกค่ะ แค่ขยับปีกยังไม่ขึ้นเลยแบบนี้เราไม่รอดแน่ค่ะ เรย์กิเลยถามเอมิต่อว่าปืนของเธอสามารถยิงมันได้อีกไหม เอมิเลยบอกว่า พลังงานที่ปืนฉันใช้ไปหมดแล้วค่ะ แบบนี้พวกเราไม่รอดแน่ค่ะ คุณเรย์กิ!ในขณะที่กำลังจาถูกปีศาจเข้ามาโจมตีเสียงที่คุ้นเคยก็พุ่งตัวมาหาปีศาจเพื่อสกัดการโจมตีเอาไว้ พอริโกะเงยหน้าขึ้นมามองถึงกับตกใจแล้วบอกว่า คะ คุณเคนจิโร่ มาอยู่ที่นี้ได้ยังไงค่ะเนี้ย ผมเลยบอกว่า ไง ริโกะ เอมิ เอโกะ แล้วก็เรย์กิ ขอโทษที่มาช้านะ ฉันมาช่วยแล้ว! ริโกะเลยบอกต่อไปว่า ไปทำอะไรมาค่ะเนี้ย ทำไมถึงมาช้าจัง ผมก็เลยบอกต่อไปว่า โทษทีพอดีเตรียมอะไรหลายๆ อย่างก็เลยมาช้า และผมก็ตะโกนเรียกทั้ง2คนว่า มิยาซากะไมกะตอนนี้แหละ ทั้ง2คนโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้ มีโซ่เข้าไปรั้งพวกปีศาจจำนวนมากเอาไว้ด้านบนของโซ่มีปลายแหลมๆ ติดอยู่ มิยาซากะเลยบอกว่า โห๋! โซ่นี้เบาดีแฮะ ใช้ง่ายด้วย และก็มีเหมือนลูกธนูจำนวนมากยิงใส่พวกปีศาจ ไมกะก็เลยบอกว่า ใช้ง่ายดีนะค่ะธนูอันนี้ ผมเลยบอกว่าไงเรย์กิ ไม่เจอกันนานนะ ชอบทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะ! เรย์กิเลยบอกว่า ฮึ! ฉันก็ไม่อยากให้นายเป็นห่วงหรอกนะทำไมไม่รอพวกปีศาจมาฆ่าล่ะ จามาช่วยฉันทำไม ฉันยังไม่อยากพึ่งพานายมาจนตอนนี้หรอกนะ เพราะงั้นนายควรจา...! เรย์กิพูดได้แค่นั้นผมเลยหันมาหาเรย์กิแล้วนั่งคุกเข่าด้วยขาข้างเดียวแล้วค่อยเอาดาบวางไว้ข้างตัว หลังจากนั้นผมเลยจับคางของเรย์กิและจูบโดยทันที พอจูบเสร็จผมเลยบอกว่า ฉันอาจไม่ใช่ดาบของเธอก็จริง แต่ฉันอยากที่จาอยู่กับเธอแบบนี้ไปตลอด ไม่ว่าเธอจาไม่ต้องการฉันก็ตาม ฉันอยากที่จาดูเเลเธอและปกป้องเธอแบบนี้ต่อไป จาไม่ทอดทิ้งเธอ จาไม่ทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานอีก ตอนนี้ฉันอาจจาไม่สำคัญกับเธอแต่เธอสำคัญกับฉันมาก จาไม่ยอมปล่อยเธอไปไหนจะอยู่ข้างเธอแบบนี้ตลอด ฉันจาเป็นพลังให้กับเธอเองในวันที่เธอไม่เหลือใครฉันก็จาขออยู่เคียงข้างเธอเอง เพราะว่าฉันชอบเธอและรักเธอมากความรู้สึกของฉันตอนนี้อาจจายังไม่แน่ชัด แต่ความรู้สึกที่ฉันอยากมีเธออยู่ข้างกายฉันมันเป็นของจริงเพราะฉะนั้นฉันจาไม่ทิ้งเธอไปแน่เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันอยากจะรักยังไงล่ะถ้าขาดเธอไปฉันคงอยู่ต่อไปไม่ได้แน่เธอเป็นคนที่ฉันอยากจะรักนะต่อให้ฉันตอนนี้ไม่ต้องการใครแค่มีเธออยู่มันก็มีค่าและสำคัญกับฉันมากแล้ว เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันอยากจะรักยังไง

แล้วถ้าขาดเธอไปฉันคงอยู่ต่อไปไม่ได้ เพราะงั้นมาเป็นคนรักของฉันเถอะนะฉันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอจะอยู่ดูแลเธอจาคอยปกป้องเธอ ในวันที่ไม่มีใคร เธอคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตฉันและสำคัญกับฉันมาก เพราะฉันรักและชอบเธอที่เป็นแบบนี้ จาไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ฉันสัญญา เพราะเธอคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันเลยนะ เรย์กิ! แล้วเธอล่ะคิดว่าฉันเป็นคนสำคัญของเธอรึเปล่า! เรย์กิเลยบอกว่า ฉันก็คิดว่านายเป็นคนสำคัญของฉัน แต่ฉัน...! และเรย์กิก็เข้ามาจูบและกอดผม แล้วบอกว่า แต่ฉันคิดว่านายคือคนเดียวที่ฉันอยากจาอยู่ด้วย จาไม่ทิ้งนายไปไหนแน่ เพราะว่านายสำคัญกับฉันมาก ความรู้สึกของฉันตอนนี้อาจจะส่งไปไม่ถึงนายแต่ความรู้สึกที่ฉันชอบนายและรักนายมันคือของจริง อย่าทิ้งฉันไว้ตรงนี้คนเดียวอีกเลยนะฉันต้องการนายถึงนายอาจจะไร้ซึ่งพลังแต่นายคือสิ่งสำคัญและมีค่าที่สุดในชีวิตฉัน เพราะงั้นอย่าจากฉันไปไหนเลยนะฉันต้องการนาย คนที่ฉันอยากจาอยู่ด้วยและใช้ชีวิตด้วยกันก็คือนายนะ เคนจิโร่! เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ให้ฉันเป็นคนที่นายอยากจะรักแล้วอยู่ต่อไปกับนายตลอดไปเลยได้ไหม เคนจิโร่! ฉันจาไม่ทอดทิ้งนายแน่ฉันสัญญาจะอยู่กับนายแบบนี้ไปตลอด ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ฉันก็จาอยู่กับเธอแบบนี้ไปตลอดนะ เพราะเธอคือคนที่ฉันรักยังไงล่ะเรย์กิ! ฉันสัญญาว่าจาไม่ทอดทิ้งเธอเเน่ อยู่กับฉันแบบนี้ตลอดไปนะ เรย์กิ! มิยาซากะเลยบอกว่าซาบซึ้งดีจังเลยนะ พวกนาย2คน แต่ฝากเรย์กิด้วยนะ ถึงจาเป็นคนที่โมโหง่ายแต่ก็รักนายแบบใจจริงนะ เพราะงั้นฝากดูแลเรย์กิด้วยล่ะทำให้เธอมีความสุขด้วยนะเคนจิโร่! ผมเลยตอบกลับไปว่า ของมันแน่นอยู่แล้ว ฉันจะทำให้เรย์กิมีความสุขเอง ฉันสัญญา เเละจาไม่ให้เธอต้องเสียใจที่เลือกฉันเพราะว่าเธอคือคนที่ฉันจะรักไปตลอด! ปีศาจตนนั้นบอกว่าหวานเลี่ยนดีนะความรักระหว่างมนุษย์ที่กลายเป็นปีศาจกับเหล่าวัลคิวลี่มันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยซํ้า ถ้านายอยากจาแข็งแกร่งขึ้นก็จงมากับฉัน ฉันจะแสวงหาความแข็งแกร่งให้กับนายเอง จนลืมพวกวัลคิวลี่พวกนั้นไปเลย ฉันจาจัดหาวัลคิวลี่ที่แข็งแกร่งให้นายเองเอ้า! รีบทิ้งวัลคิวลี่พวกนั้นซะแล้วมาอยู่กับฉัน ฉันจะหาวัลคิวลี่คนที่แข็งแกร่งให้กับนายเอง ผมเลยบอกว่า ไม่ล่ะ ขอปฎิเสธ! ฉันจาทำให้วัลคิวลี่พวกนี้แข็งแกร่งในแบบที่ฉันต้องการจาให้ทิ้งเหล่าวัลคิวลี่พวกนี้ฉันทำไม่ได้หรอกนะ ฉันจาแสวงหาความแข็งแกร่งเองแค่มีพวกนี้อยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้วคนที่แสวงหาความแข็งแกร่งจนมีคนมาพึ่งพาฉันไม่ต้องการฉันจาแข็งแกร่งในแบบของฉันและจะทำให้เหล่าวัลคิวลี่พวกนี้ แข็งแกร่งในแบบที่ฉันต้องการเองปีศาจที่ชั่วร้ายอย่างแกฉันจาเป็นคนจัดการเองถึงฉันจาไร้ซึ่งพลังแต่ถ้ามีเหล่าวัลคิวลี่พวกนี้อยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้วจะไม่ยอมเป็นคนอย่างที่แกต้องการแน่เพราะงั้นเรย์กิช่วยฉันหน่อยนะ! เรย์กิเลยบอกว่า จริงๆ เลยนะนายเนี้ยชอบทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนอยู่เรื่อยเลยแต่ก็ช่างเถอะจากนี้ไปฉันจาอยู่กับนายจาให้นายรับรักฉันเพียงคนเดียว! ปีศาจตนนั้นเลยบอกว่านี่นายจะบ้ารึไงความรักระหว่างมนุษย์ที่เป็นปีศาจกับวัลคิวลี่มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเกิดนายกลับไปยังโลกเดิมไม่ได้นายจะทำยังไง ผมเลยบอกว่า ถ้าฉันกลับไปยังโลกของฉันไม่ได้ ฉันก็แย่สิ แต่ว่านะสิ่งสำคัญที่ฉันอยากจะปกป้องมันอยู่ตรงหน้าจาไม่สูญเสียมันไปเด็ดขาด ฉันคิดแบบนั้น และฉันจะไม่เป็นคนที่ในแบบที่แกต้องการแน่! เพราะถ้าเกิดฉันเป็นคนแบบที่แกต้องการฉันคงจะแย่น่าดู! เพราะงั้นเพื่อเหล่าวัลคิวลี่ฉันจะปกป้องไม่ให้หายไปเอง ฉันเชื่อแบบนั้น! ปีศาจตนนั้นเลยบอกว่า ความคิดของนายชั่งโง่เขลาซะจริงคิดจาครองรักกับวัลคิวลี่ทั้งที่ตัวเองเป็นปีศาจงั้นเหรอ เห้อ!นายนี้มันเป็นปีศาจที่มีความคิดแบบตํ่าๆ นะ การครองรักระหว่างวัลคิวลี่ที่สูงส่งกับปีศาจชั้นตํ่าอย่างนายมันเป็นไปไม่ได้ ถ้าอยากแสวงหาความแข็งแกร่งจงมากับฉันซะ ผมเลยบอกว่า ไม่ล่ะ! ความแข็งแกร่งแบบนั้นฉันไม่ต้องการฉันจะเเข็งเเกร่งในแบบของฉัน จาสูงส่งหรือตํ่าต้อยฉันไม่สนแค่ฉันอยากใช้ชีวิตที่อยู่กับเหล่าวัลคิวลี่มันก็แค่นั้น ฉันคิดแบบนั้น และจะปกป้องเหล่าวัลคิวลี่ด้วยตัวของฉันเอง! มิยาซากะเลยบอกว่า โฮ๋! นายพูดได้ดีหนิเคนจิโร่ เพราะแบบนี้เรย์กิถึงชอบสินะ! เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกว่า แค่มีคุณเคนจิโร่อยู่ ฉันก็มีความสุขมากแล้วค่ะ!หลังจากนั้นผมก็เปิดฉากการต่อสู้ระหว่างผมกับปีศาจตนนั้นหลังจากสู้ได้ไม่นานผมก็เป็นฝ่ายชนะ และปีศาจตนนั้นก็เลยบอกว่า หน็อนแหนะแก ฝากไว้ก่อนเถอะ และตัวผมก็นั่งลงไปกับพื้นด้วยความเหนื่อย และเรย์กิก็วิ่งเข้ามากอดผมแล้วบอกว่า จากนี้ฉันจามีแค่คุณนะค่ะจาไม่ทิ้งคุณไปไหนอีก แค่มีคุณอยู่ก็ทำให้ฉันมีความสุขมากแล้ว อย่าจากฉันไปไหนเลยนะค่ะ ฉันจาเป็นคนรักของคุณเองค่ะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะอยู่กับคุณไปตลอด ผมก็เลยบอกว่า ฉันก็จะอยู่กับเธอไปตลอดนะจะไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ จะทำให้เธอมีความสุขในแบบของฉันเอง เรย์กิยิ้มทั้งที่มีน้ำตาแล้วโอบกอดผม มิยาซากะเลยบอกว่า ต่อไปถึงตาฉันแล้วสินะ! ผมก็เลยบอกต่อไปว่า นั้นสิ ต่อไปตาเธอแล้ว อยากไปไหนไหม มิยาซากะ เลยบอกต่อไปว่า งั้นไปสวนสนุกกันไหม ผมก็เลยบอกไปว่า เป็นเด็กรึไงเธอเนี้ย แต่เอาเถอะ ถ้ามีเธออยู่คงจะสนุกกว่านี้ ว่างั้นไหม มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันก็จะทำให้นายสนุกและมีความสุขในแบบที่ฉันต้องการเหมือนกันนะ และพวกเราก็ได้เดินทางกลับไปยังบ้านของพวกเรากัน ตอนหน้า โซ่ตรวนพันธนาการพันธสัญญาเเห่งเลือด โปรดติดตามชม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***