การเกิดใหม่โลกคู่ขนาน [เกมสยองขวัญ/มาเฟีย-50/50]
5
หลังจากกลุ่มเพื่อนที่มาเยี่ยมพร้อมทำงานและคุยเล่นกับเขาอยู่นับชั่วโมงเต็มก็ออกไป
ตอนนี้ในห้องโล่งๆกว้างๆบนเตียงสีขาวมีเพียงเขาเท่านั้น
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//นอนมองเพดานอย่างเบื่อหน่าย
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เอาล่ะ ตอนนี้ พูดมาได้เลย
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ประวัติของฉัน
[ระบบKBAsr]
[ตระกูลคริสลอฟ...]
[ระบบKBAsr]
[ตั้งแต่เกิดจนอายุ8ขวบ รวมถึงตระกูลทั้งพ่อละแม่ของโฮสต์ เหมือนกับโลกเดิมของโฮสต์ทุกอย่าง]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
แล้วหลังจากนั้นล่ะ?
[ระบบKBAsr]
[หลังจากคุณย่าของโฮสต์ตาย เกิดเหตุบางอย่างที่ทำให้คุณปู่ของโฮสต์ถูกไล่ออกจากตระกูลเดิม ที่ชื่อว่า "รัส ปูติน" นั่นทำให้ครอบครัวของโฮสต์ก็ถูกขับไล่ออกมาด้วยเช่นกัน]
[ระบบKBAsr]
[ก่อนที่คุณปู่ของโฮสต์จะเริ่มตั้งตัวขึ้นมาใหม่ได้ โฮสต์ก็ถูกพาออกมาโดยแม่ของคุณ รวมถึงพี่สาวคุณด้วย]
[ระบบKBAsr]
[เพราะคุณแม่ของโฮสต์นั้นทนความลำบากไม่ไหว พาทั้งโฮสต์และพี่สาวกลับตระกูลเดิมของเธอ]
[ระบบKBAsr]
[และเธอก็แต่งงานใหม่ในเวลาอันรวดเร็ว กับคุณชายรองแห่งตระกูลมารอส]
[ระบบKBAsr]
[เคลตัน มารอส คือพ่อเลี้ยงของโฮสต์ครับ]
[ระบบKBAsr]
[และเคลตันก็ไม่ใช่อายุน้อยๆ เขาเองก็มีลูกติดที่อายุมากกว่าโฮสต์อยู่3ปี]
[ระบบKBAsr]
[ละเว้นโฮสต์เพียงคนเดียว ทั้งเคลตันและลูกชาย คุณนายและพี่สาวของโฮสต์นั้นเข้ากันได้ดี]
[ระบบKBAsr]
[เพราะโฮสต์ไม่เคยเรียกเขาว่าพ่อหรือพี่ชายสักครั้ง]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ในครอบครัวใหม่ มีแค่ฉันคนเดียวที่มีอคติ?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
พอเดาออกเลยแฮะว่าเป็นไงต่อ
[ระบบKBAsr]
[โฮสต์มักจะทะเลาะกับพี่สาวและแม่เป็นประจำ]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เรียกร้องความสนใจ?
[ระบบKBAsr]
[คงงั้นมั้งครับ]
[ระบบKBAsr]
[จนถึงจุดหนึ่ง โฮสต์หมดความอดทน กลายเป็นเด็กใจแตกหนีออกจากบ้าน]
[ระบบKBAsr]
[ไม่พอ ยังหนีมาข้ามประเทศด้วย]
[ระบบKBAsr]
[ต่อจากนั้นก็ตามที่เพื่อนของโฮสต์เล่าไปก่อนหน้านี้เลยครับ]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//กุมขมับ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เดี๋ยวนะ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ทำไมนายไม่เคยกล่าวถึงพ่อของฉันในโลกนี้เลย?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ทำไมฉันถึงแยกตัวออกไปกับแม่ล่ะ?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เธอควรจะหย่ากับพ่อและพาพี่สาวไปเพียงเท่านั้น
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เพราะครอบครัวเดิมของแม่นั้นเข้าขั้นเลว ใช้ประโยชน์จากผู้หญิง ส่งพวกเธอไปแต่งงานกับคนรวยๆ พวกเขาไม่น่าจะยอมรับฉันที่เป็นผู้ชายนะ?
[ระบบKBAsr]
[อา เรื่องนั้นเพราะเธอไม่มีทางเลือก]
[ระบบKBAsr]
[โฮสต์ต้องใจเย็นๆนะครับ]
[ระบบKBAsr]
[หลังจากครอบครัวและปู่ของโฮสต์ถูกขับไล่ออกมา คุณพ่อของโฮสต์ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้วครับ]
[ระบบKBAsr]
[ใช้ช่วงเวลาที่ปู่ของโฮสต์เองก็จิตวิตกมาก เธอพาทั้งตัวโฮสต์ในวัย8ขวบและพี่สาวของท่านออกมา]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//หน้ามืดครึ้ม
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ตัวฉันไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ไม่ยอมรับที่จะหนีไปตามเธอ และเพราะยังเป็นเด็กจึงไม่มีทางเลือก?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
คุณปู่เป็นยังไงบ้าง?
[ระบบKBAsr]
[กลายเป็นคนใหญ่คนโตและร่ำรวยในประเทศA]
[ระบบKBAsr]
[และปัจจุบันก็พยายามตามหาโฮสต์มาโดยตลอดครับ]
[ระบบKBAsr]
[แต่เพราะโฮสต์ในปัจจุบันนั้นเปลี่ยนไปมากจนแทบไม่มีใครจำได้มั้งครับ..]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เพราะฉันเริ่มไว้ผมยาว แต่งหน้าหนา เปลี่ยนลุคจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
แถมยังเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนทุกอย่างอีก?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
มีอย่างอื่นอีกไหม?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
นายแน่ใจนะ?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เงียบทำไม
[ระบบKBAsr]
[นี่ระบบเลือกเจ้านายถูกใช่ไหม...]
เสียงของเขาเย็นชาแกมข่มขู่
[ระบบKBAsr]
[ตอนที่ระบบพยายามเจาะข้อมูลตรวจสอบภูมิหลังของโฮสต์โดยละเอียด มีใครบางคน--ไม่สิ กลุ่มคนบางกลุ่มพยายามปกปิดมันครับ]
[ระบบKBAsr]
[ระบบไม่ทราบครับ]
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ถอนหายใจ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//นวดขมับ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//นอนกลิ้งไปกลิ้งมา
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ซบหน้าลงกับหมอน
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
(คุณพ่อในโลกนี้ตายแล้ว)
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
(แถมคุณพ่อในมิติสยองขวัญยังไม่รู้ว่าเป็นยังไง...)
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
(แต่ระดับคุณพ่อแล้ว..คงเครียร์ดันเจี้ยนได้อยู่แล้วแหละ..เนอะ?)
หมอนใบโตสีขาวเริ่มเปียกชื้น มีรอยหยดน้ำขึ้นอย่างชัดเจน
ชายหนุ่มอิงใบหน้าเข้ากับหมอนและหลั่งน้ำตาเงียบๆในห้องของโรงพยายาลที่ว่างเปล่า
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาร้องไห้จนหลับไป
ตอนนี้ ข้างนอกหน้าต่าง ท้องฟ้านั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงส้มและชมพูแล้ว
มีสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของเมื่อ4ปีก่อนวางอยู่บนโต๊ะใกล้หัวเตียง
มือเรียวหยิบมาเปิดดูเวลาบนนั้นขึ้นเลข 17:54.
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ลุกขึ้นนั่ง
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ลูบท้องที่แบนราบของตัวเอง
หมอคนเดิมก็เข้ามาพร้อมพยาบาลอีก2คนเข็นรถเข็นตามเข้ามา
[มาร์คัส]
อ้าว ตื่นแล้วหรอครับ? //รีบเดินไปที่เตียง
[มาร์คัส]
คนไข้ไม่ควรขยับตัวมากในช่วงนี้นะครับ
พยาบาลมองหน้ากันอย่างกระอักกระอ่วนและรีบตามเขาเข้าไป
[มาร์คัส]
คนไข้ยังปวดหัวอยู่ไหมครับ?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ส่ายหัว
[มาร์คัส]
//มองสำรวจร่างกายอฝ.
[มาร์คัส]
(บาดแผลที่เขียวช้ำตามร่างกายกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย..)
[มาร์คัส]
(แต่ก็ดีแล้วล่ะ)
ดวงตาที่หมอหนุ่มมองเด็กหนุ่มบนเตียงนั้นอ่อนโยนเกินพรรณนา แต่ไม่นานก็กลับไปนิ่ง และมีรอยยิ้มประดับมุมปากที่ใจดีของคนเป็นหมออย่างปกติ
แต่การแสดงออกที่อ่อนโยนราวกับมองของรักที่ได้แต่เฝ้ามองอยู่ห่างๆของชายหนุ่มเมื่อครู่ไม่รอดพ้นสายตาเขาและการตรวจจับที่แม่นยำของระบบหรอก
[มาร์คัส]
//เหลือบเห็นรอยแดงใต้ตาอฝ.
[มาร์คัส]
(ชิบ เกือบแล้ว เกือบหลุดปากแล้ว)
[มาร์คัส]
คนไข้ไม่สบายตรงไหนรึเปล่าครับ?
เสียงของเขายังคงอ่อนโยนและใจดี แต่ก็ปิดบังความกระวนกระวายในน้ำเสียงไม่มิด
[มาร์คัส]
เจ็บปวดตรงไหนบอกหมอนะครับ
ชายหนุ่มเหลือบไปเห็นรอยจ้ำเปียกๆบนหมอน
มองรอยแดงๆชมพูๆบนผิวขาวๆของเด็กหนุ่ม
แก้มและปลายจมูกที่เชิดขึ้นเล็กๆขึ้นสีแดงระเรื่อ ดวงตาดอกท้อสีแดงเข้มจนเกือบดำช้อนขึ้นมองเขา
เมื่อคิดภาพเด็กหนุ่มที่บอบบางนอนร้องไห้คนเดียวในห้องที่เงียบเหงาของโรงพยาบาล ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บปวดในใจ
และอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นกุม-อก
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
...//มองอย่างว่างเปล่า
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ส่ายหัว
[มาร์คัส]
//ถอนหายใจอย่างโล่งอก
[มาร์คัส]
งั้นทานอาหารเย็นและกินยานะครับ
พยาบาลนำถาดอาหารออกมาจากรถเข็น
วางบนโต๊ะคร่อมเตียงเช่นเดิม
ตามด้วยน้ำเปล่า1แก้วและเม็ดยาอีกจำนวนหนึ่ง
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ทานเงียบๆ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//เงยหน้า.กรวดตามอง
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ไม่สนใจ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//กินต่อ
เห็นว่าเด็กหนุ่มเจริญอาหารดี หมอหนุ่มก็ชื่นใจขึ้นมาก
หว่านล้อมให้เขารีบๆกินยาและเข้านอน
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ผมไม่ง่วง
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ผมนอนมาทั้งวันแล้ว
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ที่นี่มีสวนรึเปล่า?
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
หรือห้องออกกำลังกาย?
[มาร์คัส]
มีสวนอยู่ด้านล่างครับ//ชี้ออกไปนอกหน้าต่าง
[มาร์คัส]
ถ้าคุณต้องผมพาออกไปเดินเล่นก็ได้นะครับ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ไม่เป็นไร ขอบคุณ
ชายหนุ่มรู้สึกผิดหวังและหงอยนิดๆแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมากเกินไป
[มาร์คัส]
พักผ่อนให้สบายนะครับ
หมอเดินออกไป พยาบาลที่เก็บโต๊ะเรียบร้อยก็ตามออกไป
ภายในห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ฉันคิดว่าหมอคนนั้นดูแปลกๆ
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
พึ่ง2ทุ่ม
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
เบื่อ...
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
ออกไปเดินเล่นดีกว่า //ลุกขึ้น
เฟซีเนีย -เฟซซี่-
//ใส่รองเท้า
รองเท้าแตะแบบสวมเฉยๆนั่นแหละ
ที่โต๊ะของแผนกประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาล
พนักงานหญิงหรือพยาบาล2-3คนนั่งเม้ามอยกันระหว่างว่าง
____
1:โรงพยาบาลลอฟ ซิส แอทเทิลส์ของเราเป็นโรงพยาบาลชั้นนำของประเทศ
____
1:เห็นว่าเจ้าของจริงๆเป็นมาเฟียด้วย
____
1:มีคนถูกส่งเข้ามาที่นี่เพื่อกำจัดก็มี
____
1:แล้วก็ฉันได้ยินมาว่ามีผู้ป่วยคนนึงที่ท่านผอ.มารักษาและดูแลด้วยตัวเองอย่างดีเลยนะ
____
1:ไม่! รุ่นพี่ที่ฉันรู้จักก็ทำงานอยู่ที่นี่เธอเป็น1ในคนติดตามท่านเข้าไปเพื่อส่งอาหารและดูแลเขาอย่างดีจริงๆ
____
1:ยังได้ยินมาอีกว่า แม้แต่ประธานาธิบดีของประเทศนี้ยังไม่ได้รับการรักษาจากท่านเลยแม้ว่าจะมีค่าตอบแทนมากแค่ไหนหรือข่มขู่ยังไง
____
2:เพราะท่านเป็นถึงแพทย์อันดับ1และถูกเลี้ยงดูโดยคริสลอฟบอส
____
2:รู้แล้วเยียบไว้ให้มิดเลยนะ คริสลอฟเป็นถึงมาเฟียอันดับ1ของโลก มีคนของคริสลอฟกระจายไปทั่วทุกมุมโลก อำนาจของคริสลอฟน่ะ ไม่สามารถจินตนาการได้
____
2:แล้วเราก็เป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน มีโอกาสได้เข้ามาทำงานกับโรงพยาบาลหรูๆแพงๆดีๆแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย
หญิงสาวสวยวัยกลางคนใบหน้าเย็นชาเหลือบมองพวกเธอแวบนึงก่อนจะไม่สนใจอีก
เธอรู้ว่าทำไมผู้อำนวยการถึงกับดูแลเด็กหนุ่มคนนั้นด้วยตัวเอง
และมีบอดี้การ์ดเพิ่มขึ้นรอบๆโรงพยาบาล
คุณหนู คนที่คริสลอฟบอสตามหามานาน หลานชายและทายาทชายเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของเขา
[ไรท์]
ล่าสุด5992ตัวอักษรแล้ว
[ไรท์]
ก่อนหน้าก็ไม่มีตอนไหนต่ำกว่า5พันคำเลย
[ไรท์]
เป็นพระเอกที่สวยจริงๆ!
[ไรท์]
ในอนิเมะ หล่อ ละมุน
[ไรท์]
ในมังงะคือสวยไม่ไหว
Comments
好きじゃない?
คุณหนู?
2022-12-14
2