ตอนที่5บ้าไปแล้ว....

...ความเดิมตอนที่แล้ว...

...ตัดมาตอนเย็น...

"กลับด้วยกันไหม"ไม่ได้ชั้นจะตอบรับไอกล้าไปไม่ได้

"พอดีชั้นมีธุระน่ะนายกลับไปก่อนเลย"จะเชื่อไหมนะ(ᗒᗩᗕ)

"งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ"เชื่อด้วยดีจังและหลังจากนั้นชั้นก็ไปเยี่ยมยูโร

"ยูโร เป็นยังไงบ้างผมมาเยี่ยม"ชั้นถือของเยี่ยมไข้มาด้วย

...ภาพจำลอง...

"นายอีกแล้วเหรอ ผมละเหนื่อยใจกับคุณจริงๆ"

"เอาเป็นว่าผมจะเลิกยุ่งกับภูผาของคุณแล้วคุณก็ไม่ต้องมาเยี่ยมผมอีก"

"ไม่ได้นะ"ชั้นรีบบอกออกไปทันทีนี่นายเอกจะเลิกยุ่งกับพระเอกไม่ได้นะลูกจะต้องคู่กับภูผาเท่านั้น

"ก็ดีไม่ใช่เหรอที่ผมจะไม่ยุ่งกับภูผาของคุณ"

"แต่ผมไม่ได้สนใจหมอนั่นแล้วคนอะไรเย็นชาได้ตลอดเข้าถึงก็ยากผมไม่เอาหรอก"ชั้นพูดด้วยความโมโหเพราะตลอดที่ชั้นเขาหาเขาก็เย็นชาใช่ชั้นตลอด(〒﹏〒)

"ที่ผมมาวันนี้เพราะผมต้องการขอโทษกับสิ่งที่ผมทำกับคุณผมอยากให้คุณเข้าใจว่าผมไม่เคยคิดจะทำร้ายคุณเลย"

"แล้วที่ผ่านมามันคืออะไรผมไม่เชื่อคุณหรอก"

"เก็บคำขอโทษของคุณไปเถอะ"งานนี้เขาจะเล่นลูกไม้อะไรกับผม

"กินผลไม้ไหม เดี๋ยวผมปอกให้"ชั้นหยิบผลไม้ในตะกร้ามาปอกด้วยความใจเย็น

"อะเสร็จแล้ว"

ชั้นนี่ก็มีฝีมือเหมือนกันนะเนี่ย^_________^

"นี่ครับ"ชั้นวางจานผลไม้ไว้ตรงหน้าเขา

"คุณนี่ก็มีฝีมือนะครับ"( ◜‿◝ )♡ผมหยิบเข้าปากมากิน

...ภาจำลอง...

"เห็นคุณยิ้มแบบนี้ผมค่อยสบายใจหน่อย"

"เอาเป็นว่าพักผ่อนให้เต็มที่แล้วผมจะมาเยี่ยมใหม่นะครับ"อย่างน้อยชั้นก็ได้ชดเชยความผิดของดาวเหนือได้บ้าง

"เอาเป็นว่าคำขอโทษของคุณผมจะกลับไปคิดดูอีกที"

ในที่สุดความพยายามของชั้นก็เป็นผล( ˘ ³˘)♥

"กลับมาแล้วครับ"^_________^

"วันนี้พี่อาร์มดีมาเชียวสงสัยคงจะไปได้ด้วยดีสินะคะ"

"ก็ไม่เชิงหรอก"

...วันต่อมา...

..."คุณภาคิน//👋👋👋"วันนี้คือวันแรกสินะไม่น่าไปตกลงอะไรแบบนั้นเลย(〒﹏〒)...

..."นาย"เขาเรียกชั้นอยู่ซํ้ากันหลายรอบ...

..."ครับ!!"เผลออีกทีเขาก็มาอยู่ตรงหน้าชั้นแล้ว...

...ภาพจำลอง...

..."เหม่ออะไรของนายอยู่ลืมเอาสติมาด้วยหรือไง"หมอนี่เหม่ออะไรของเขาวะ...

"⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄เปล่าครับ"บ้าไปแล้วนี่มันใกล้เกินไปไหม

"เปล่าอะไรเห็นเหม่ออยู่ยังจะเถียงอีก"

...ภาพจำลอง...

"ผมก็แค่นอนไม่พอเท่านั้นเอง"เขาเอามือมาจับหน้าผากชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ผู้ชายคนนี้อันตรายจริงๆ

"แล้ววันนี้ไม่ไปอยู่กับเพื่อนนายเหรอเห็นตัวติดกันตลอด"

"เออวันนี้เขาไม่สบายนะเห็นบอกว่าเป็นหวัดเพราะตากฝนมา"แต่ปกติวันนี้จะต้องเป็นวันที่ไอกล้าเพื่อนดาวเหนือมาช่วยดาวเหนือตื้อภูผานิแต่อย่างน้อยก็ดีแล้วดูเหมือนเราจะเป็นบทของเรื่องได้สินะ^_________^

"เพื่อนนายไม่มาดีใจขนาดนั้นเลยเหรอ"ประหลาดคนอะไรเพื่อนไม่มาด้วยยิ้มดีใจอะไรกัน

"ปะเปล่า"นี่เราเผลอแสดงออกชัดไปเหรอเนี่ยಠ﹏ಠเปลี่ยนใจเร็วดีนิ//มอง

"คงจะจริงอย่างที่ได้ยินมาสินะเอาละจะคอยดูล่ะกันว่าจะเป็นจริงอย่างที่พูดหรือเปล่า"

...ตัดมาตอนเย็น...

"ยูโร//👋👋👋"อย่างที่ทุกคนรู้ดีใช่ค่ะชั้นมาเยี่ยมนายเอก(ยูโร)อีกตามเคย

"นายอีกแล้วเหรอนายนี่มันจริงๆเลย จะมาให้ได้ทุกวันเลยหรือไง"

...ภาพจำลอง...

ให้ตายเถอะนายนี่จะทำให้ผมเป็นบ้า

"ดีขึ้นบ้างแล้วหรือยัง"ชั้นถามไปด้วยความเป็นห่วงอีกตามเคย

"หมอบอกว่าอีก2-3ก็กลับบ้านได้"ถามอะไรอยู่นั่นล่ะถามทุกวันเลยಠ︵ಠ

"ดีจังถ้าหายแล้วเจอกันที่โรงเรียนนะ ระวังอย่าให้ใครแกล้งอีกละ"ดีจังจะได้เริ่มแผนต่อไป

"ก็คุณไม่ใช่เหรอที่แกล้งผมบ่อยนะ"¯ಠ_ಠ/¯

"ผมว่าคุณต้องการการพักผ่อนผมไม่กวนคุณแล้วดีกว่า หายไวๆนะครับ"ชั้นเดินออกมาเพราะยูโรอาจจะต้องการการพักผ่อน"

"กลับมาอีกทำไมลืมอะไรเหรอครับ"ให้ตายสิตื้อไม่เลิกเลยจริงๆ😤😤😤

...ภาพจำลอง...

"ผมเอง"นั้นมันภูผานิ

"คุณมาทำไหมคุณรู้ไหมถ้าดาวเหนือมาเห็นผมกับคุณอยู่ด้วยกันผมต้องได้เข้าโรงพยาบาลอีกรอบแน่

"ก็ลองดูสิผมก็อยากรู้เหมือนกันที่บอกว่าจะเลิกยุ่งกับผมแล้วจะเป็นจริงอย่างที่เขาพูดไหม"

ให้ตายเถอะคนที่จะเจ็บตัวคือผมนะಠ ೧ ಠ

"ทำสีหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไงกัน

"อย่ามาจับหน้าผมแบบนี้สิ"

"ทำไมเขินหรือไงครับ"(◠‿・)—☆

ยังจะมีหน้ามายิ้มอีกರ╭╮ರ

"เอ่อว่าแต่นายออกจากโรงพยาบาลวันไหนเหรอ"

"อีก2-3วันคุณเนี่ยเหมือนดาวเหนือเลยนะทำให้ผมปวดหัวได้ตลอด"

"อย่าเอาชั้นไปเปรียบเทียบกับหมอนั่นสิ ชั้นกับหมอนั่นไม่เหมือนกันสะหน่อย"ಠ ೧ ಠ

นี่ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า

"ผมว่าคุณนอนพักเถอะ"ทำไมจะต้องพูดชื่อนี้ให้หงุดหงิดด้วยวะ(ー_ー゛)

และแล้วก็มาถึงวันที่ยูโรได้ออกจากโรงพยาบาล

"ได้ออกจากโรงพยาบาลซะทีนะลูก"( ´◡‿ゝ◡`)

"ครับแม่"^_________^

...แม่นายเอกเรื่องนี้ชื่อนํ้าหนึ่ง...

"แม่จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายลูกแม่แบบนี้อีกแล้ว"

"ครับผมจะดูแลตัวเองดีๆ จะไม่ให้แม่เป็นห่วงผมแบบนี้อีก"^_________^

"จ๊ะ"

...บ้านนายเอกเรื่องนี้...

ในที่สุดก็ถึงบ้านเราสะทีไม่เคยคิดถึงบ้านเท่านี้มาก่อนเลย

"ลูกก็พักผ่อนเยอะๆนะอีกซัก2อาทิตย์ค่อยไปเรียน"

"โถ่แม่ครับผมขาดเรียนมาหลายเดือนแล้วนะครับ พรุ่งนี้ให้ผมไปเรียนเถอะนะ"Ó╭╮Ò

"ไม่ได้มีที่ไหนพึ่งออกจากโรงพยาบาลแล้วจะไปเรียนเลย"

"แต่ผมดีขึ้นมากแล้วนะครับ"(●´⌓`●)

"ไม่ได้จ๊ะอย่างน้อยก็อาทิตย์1"

"อาทิตย์หนึ่งเลยเหรอครับ"(╯︵╰,)

"หรือจะ2อาทิตย์ล่ะ"^_^

"หนึ่งอาทิตย์ก็ได้ครับ"(╯︵╰,)

...ตัดมาที่ฝั่งของนายเอกเรา...

...ภาพจำลอง...

"เห้อ~ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันเลยทำไหมมันโหดอย่างนี้วะ"

"เอาน่าก็ตอนนั้นกูชวนมึงโดดมึงไม่โดดเอง"

"ได้ไงอุตส่าห์จ่ายค่าเทอมมาเรียนทั้งที โดดไปมีหวังเสียเงินไปฟรีเลยนะสิ"ถึงชั้นจะไม่อยากเรียนก็เถอะแต่ถึงอย่างนั้นการเรียนก็เป็นสิ่งสำคัญ

"นั้นภาคินนิ ภาคิน//👋👋👋"^_________^

"งั้นกูขอตัวกลับก่อนนะ"ให้ตายเถอะทำไหมไอเหนือชอบอยู่กับภาคินก็ไม่รู้ಠ ೧ ಠ

"นายอีกแล้วเหรอ นี่จะให้ครบ100วันให้ได้เลยใช่ไหมเนี่ย"

...ภาพจำลอง...

ใครจะยอมแพ้ง่ายๆกันละอุตสาห์ทำถึงขนาดนี้แล้ว

"ก็จนกว่าคุณจะยอมเป็นเพื่อนกับผมนั่นละ"^_________^เอาสิชั้นก็สู้สุดใจเหมือนกันเพราะเขาคือกุญแจที่จะทำให้พระเอกกับนายเอกได้คบกัน

"ชั้นไม่เข้าใจนายจริงเลยนะว่าทำไมถึงอยากจะเป็นเพื่อนกับชั้นให้ได้ "ตื้อซะจริงๆเลย😮‍💨😮‍💨😮‍💨

"เพราะผมชอบคุณไงเลยอยากจะเป็นเพื่อนกับคุณ"

"ชอบผม?? คุณเนี่ยนะชอบผม"😂😂😂

"ขำอะไรเล่ามันน่าขำตรงไหน"ಠ ೧ ಠจะขําทำไมกันมันน่าขำตรงไหน

"บ้าไปแล้วหรือยังไงครับ"

"นี่นายว่าชั้นเหรอ"

...พูดคุยกับแอด...

...เป็นยังไงบ้างทุกคนน้องน่ารักขนาดนี้คุณภาคินจะแกล้งน้องได้ลงเหรอตอนนี้นายเอกในนิยายออกจากโรงพยาบาลแล้วจะเกิดเรื่องวุ่นวายอะไรอีกหรือไม่ต้องติดตามชมตอนต่อไป(◍•ᴗ•◍)❤...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***