เมื่อผมหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่า
พี่รองสุดใจดี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เฮ้อ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ไหนๆก็อยู่ในร่างนี้และ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
คิกๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แก้แค้น
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ก่อนอื่น
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//มอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่งตัวก่อน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่กูแต่งตัวแบบผู้หญิงไม่เป็นว่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อืม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
งั้นเรียกคนใช้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เท่าที่ที่จำได้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
นางเอกไม่มีคนใช้นิ่
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ได้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ในเมื่อไม่มี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูออกไปในสภาพนี้ก็ได้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ดูดิ๊แม่งจะมีใครมาทำไรกู
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินออกไป
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
งือไปไหนดีว๊ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ไปตำหนักใหญ่เลยดีกว่า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินมา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หืม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย
เจียงหลาน(พี่รอง)
นั่นน้องเล็กนิ่
เจียงหลาน(พี่รอง)
//เดินมาหาหลี่เนี๋ย
เจียงหลาน(พี่รอง)
น้องเล็ก
เจียงหลาน(พี่รอง)
มาทำอะไรที่นี่รึ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//ทำหน้าอ้อน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พอดี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าหิวน่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
แล้วทำไมถึงไม่บอกให้คนใช้เอามาให้ล่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ที่ห้องข้าไม่มีใครซักคนเลยเจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
มีแต่ข้าคนเดียว//บีบน้ำตา
เจียงหลาน(พี่รอง)
โอ๋~//ลูบหัว
เจียงหลาน(พี่รอง)
ไม่ต้องร้องนะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เดินตามพี่มา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินตาม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(เชี่ย~สวยแล้วยังใจดีอีกว่ะ)
เจียงหลาน(พี่รอง)
//นั่งลง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//นั่งลงตาม
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
เพคะ//เดินมา
เจียงหลาน(พี่รอง)
ไปเอาน้ำชา
เจียงหลาน(พี่รอง)
แล้วก็ขนมที่ข้าทำมาให้หน่อย
เจียงหลาน(พี่รอง)
แล้วก็อาหารที่น้องข้าชอบกินมาด้วย
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
เพคะ//เดินออกไป
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
(หึ๊ยทำไมนังหลี่เนี๋ยถึงได้มาอยู่กับนายหญิงของข้าล่ะ)
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
(ไม่ได้การถ้านางอยู่ตามลำพังเมื่อไหร่ข้าจะสั่งสอนาง)
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินมา
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
มาแล้วเพคะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//วาง
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
แล้วก็นี่เพคะของหวาน
เจียงหลาน(พี่รอง)
อ้าวแล้วชาล่ะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
เดี๋ยวมานะเพคะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินออกไป
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินมา
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
นี่เพคะ//วาง
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
หม่อมชั้นขอตัวก่อนนะเพคะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินออกไป
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านพี่รอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านสั่ง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เอ้ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านเอามาเยอะขนาดนี้ข้าจะกินหมดรึ
เจียงหลาน(พี่รอง)
พี่กินเยอะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เจ้าก็กินเยอะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
จำไม่ได้รึ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะ!อ๋อเจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
งั้นข้ากินเลยนะเจ้าคะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
อื้ม//ยิ้ม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//😳
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//กิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หืม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อร่อยจัง
เจียงหลาน(พี่รอง)
อร่อยก็กินเยอะๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ยังไงข้าก็อิ่มแน่แหละ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านเล่นเอามาเลยอะเลยเนี่ย
เจียงหลาน(พี่รอง)
คิกๆ//กลั้นขำ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เจ้านี่น่ารักจริงๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าก็น่ารักอยู่แล้วนิ่
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านพี่รอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ช่วงที่ท่านอยู่ที่ตำหนัก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านเหงาไหม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แล้วท่านทำอะไรแก้เบื่อ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อย่าบอกนะว่ากิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
โหย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านกินเยอะแน่เลย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ทำไม//มอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านไม่อ้วนเลยอ่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
ก็ข้ากินเท่าไหร่ก็ไม้อ้วน
เจียงหลาน(พี่รอง)
ข้าเป็นคนประเภทนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรละ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ๋อ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เเล้วเจ้าล่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
อยู่ที่ตำหนักเจ้าทำอะไร
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าไม่รู้เจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
รู้แต่ว่าอยู่ไปวันๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
โดนคนอื่นทำร้ายไม่เว้นแต่ละวัน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พี่กลางก็ทำร้ายข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
คนอื่นก็ทำร้ายข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าแค่ไม่มีวรยุทธพวกเขาก็เหยียดหยามข้าแล้วอ่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//บีบน้ำตา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้ากลัวจนไม่กล้าออกมาแล้วเจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ด้วยความที่ข้าอดข้าวมาหลายวัน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าเลยต้องแอบออดมาเจ้าค่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เฮ้อน้องข้า
เจียงหลาน(พี่รอง)
ข้าเสียใจนะที่ข้าช่วยอะไรเจ้าไม่ได้
เจียงหลาน(พี่รอง)
งั้นเอาอย่างนี้
เจียงหลาน(พี่รอง)
ข้าจะให้วรยุทธเจ้านึงวิชา
เจียงหลาน(พี่รอง)
วิชานี้ฝึกยากหน่อย
เจียงหลาน(พี่รอง)
แต่ถ้าเจ้าทำสำเร็จ
เจียงหลาน(พี่รอง)
ไม่ว่าใครหน้าไหน
เจียงหลาน(พี่รอง)
ก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้แน่นอน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
จริงรึเจ้าคะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
แต่เจ้ากินพวกนี้ให้หมดก่อน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ก็ได้เจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//กิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(ง้า~ผู้หญิงคนนี้น่ารักจังอยากจับทำเมียอ่ะ)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แต่เสียดายกูอยู่ในร่างผู้หญิง)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แม่มเอ้ยสวรรค์ใจร้ายทำไมต้องให้กูหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่านี่ด้วยเนี่ย)
______________________________
Comments