จันทราเทวะมงคล
วันที่ 6 เดือนอ้าย พ.ศ. 1214
เวลา ยาม 3
.
.
.
ณ พระนคร
.
.
.
บ้านพิวิวานทอง
อีนังไพร่ชั้นต่ำ!!
ขออภัยเจ้าค่ะเเม่นาย ฮื่อ.... อือ.. อื่อ...
บ่าวผิดไปเเล้วเจ้าค่ะ อื่อ... อือ..
เสียงร้องไห้ดังทั่วเรือนไทย
มีเสียงผู้หญิงวัยกลางคนพูดขึ้น
จับพวกมันไปโบยบัดเดี๋ยวนี้!!
อีนังไพร่ชั้นต่ำพวกนี้ต้องเจอคนอย่างกู!!
ไม่นะค่ะแม่นาย ฮื่อ.. อือ..
เสียงของคนที่ถูกเรียกว่าไพร่ชั้นต่ำพูดขึ้นขอร้องคนที่พวกเขาเรียกว่าเเม่นาย
กูบอกจับพวกมันไปโบย!!
เสียงคนที่ถูกเรียกว่าเเม่นายพูดขึ้น
กูบอกให้โบยอีพวกไพร่!!
ถ้าอ้ายอีตัวไหนขัดคำสั่งกูกูจะสั่งโบยมันให้หมด!!!
เสียงของชายร่างใหญ่พูดขึ้น
ขอรับ
จะโบยมันบัดเดี๋ยวนี้เเหละขอรับ
งั้นพวกมึงก็โบยมันสิว่ะ!!
โบยมันจนกว่ากูจะพอใจ!!
ขอรับ
ชายร่างใหญ่หยิบไม้หวายและฟาดไปที่หลังของผู้ที่ถูกเรียกว่าไพร่ชั้นต่ำ
ชายร่างใหญ่กำยำที่ดูเหมือนจะเป็นคนรับใช้ชาย
ฟาดคนที่ถูกเรียกว่าไพร่ชั้นต่ำ
หยุดบัดเดี๋ยวนี้!!!!
เสียงของชายร่างใหญ่พูดขึ้น
ชายร่างใหญ่ที่ได้ยินเสียงนั่นจึงหยุดการกระทำของตนทันที
ผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าเเม่นายได้ยินเสียงนั่นเลยพูดขึ้นอย่างเรียบร้อยว่า
อ่าวท่านพี่ลมไรพัดท่านพี่มารือ
ผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าเเม่นายพูดขึ้นอย่างดีใจและยิ้มเเย้มการกระทำของเธอก็ชั่งต่างกับเมื่อกี้ที่ด่าทอบ่าวไพร่
ชายที่พูดเรียกว่าท่านพี่พูดขึ้นว่า
ที่ข้ามาเพราะเสียงที่เจ้าด่าทอบ่าวไพร่มันดังจนถึงเรือนข้าไงเล่า
เจ้าไร้ยางอายเสียจริง
ไม่สมกับเป็นเมียข้าด้วยซ้ำ
นี้เวลายาม 3 แต่พวกเจ้ากับไม่หลับไม่นอนแถมส่งเสียงดังอีกเดี๋ยวข้าสั่งโบยกันทั้งเรือน
พวกบ่าวไพร่ไม่ไปทำงานกันรือ
สงสัยพวกเจ้าว่างกันมาก
เจ้าเป็นเเม่นายก็ควรดูบ่าวไพร่ให้ดี
แต่ดูเจ้าสิวันๆเจ้าก็ไม่ทำไรทำแต่ด่าทอบ่าวไพร่
มันสมกับเป็นเมียข้าแล้วรือ
ข้าไม่ไล่เจ้าขอจากเรือนก็บุญหัวเจ้ามากโข
เสียงของชายร่างใหญ่ที่ถูกเรียกว่าท่านพี่พูดจบเขาก็ได้เดินไปหาผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าเเม่นาย
เสียงของชายร่างใหญ่ที่ถูกเรียกว่าท่านพี่พูดขึ้น
เจ้าอยากจะไปเป็นเชลยศึกรือ
ชายร่างใหญ่ถาม
ไม่เพคะท่านพี่น้องไม่อยากไปเป็นเชลยศึกเพคะ ฮื่อ.... อือ.. ฮื่อ..
เสียงของแม่นายพูดขึ้นอย่างเสียงสะอื้น
บ่าวไพร่ที่ได้ยินคำว่าเชลยศึกตกใจกันทั้งเรือน
ท่านพี่พูดขึ้นว่า
ถ้าเจ้าไม่อยากเป็นเชลยศึกก็อย่าทำตัวต่ำแบบนี้!!
ข้าทนมามากโข
ข้าจะไม่ทนอีกต่อไป!!
ท่านพี่พูดจบก็เดินกลับเรือนทันที
แม่นายพูดขึ้นด้วยเสียงสะอื้นว่า
ไม่นะเพคะ ฮื่อ... ฮื่อ.... อือ...
ท่านพี่!!!
ไม่นะเพคะ ฮื่อ.... อือ....ฮื่อ.....
กริ๊ดดดดดดดด!!!!
เสียงแม่นายกริ๊ดดังสนั่นทั้งเรือน
ท่านพี่!!!
ไม่นะเพคะ ฮื่อออ.... อือ....
กริ๊ดดดดดดดดด!!!!!!
ท่านพี่อย่าทิ้งข้าไป ฮื่อ..... อือออ...
กริ๊ดดดดดดด-
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments