ผีดุ

หนังสือต้องคำสาป

...ฉันได้มีโอกาสไป บ้านพักต่างอากาศ กับเพื่อนๆสองสามคน ไปถึงที่พักมีคุณยายคนหนึ่งยืนต้อนรับเราอยู่เหมือนรู้ว่าเราจะมา "อ้าว มากันเเล้วเรอะ" คุณยายพูดขึ้น"สวัสดีค่ะคุณยาย "ฉันเเละเพื่อนๆกล่าวสวัสดีคุณยายพร้อมกัน...

ซึ่งยายคนนั้นเป็นเเม่บ้านที่นี่ ฉันเเละเพื่อนๆได้ไปจัดเสื้อผ้าจนเสร็จก็ประมาณหนึ่งทุ่มกว่าๆฉันเเละเพื่อนกำลังจะไปทานข้าวเเต่มีเเม่บ้านคนหนึ่งยื่นหนังสือเล่มหนึ่งให้กับฉันเเละพูดเสียงเย็นชาว่า"อ่านให้จบก่อนจะนอนนะค่ะ"ยังที่ฉันจะได้ตอบกลับเธอกลับเดินจากไป ฉันเเละเพื่อนยืนงงกันพักใหญ่ เเต่ด้วยความที่หิวพวกเราจึงรีบไปทานข้าวให้เสร็จจะได้รีบอ่านหนังสือให้จบเล่ม ลักษณะของหนังเล่มนั้นดูเก่ามากๆเเละมีฝุ่นเกาะเต็มไปหมดฉันลองเปิดเข้าไปอ่าน เเต่กลับไม่มีข้อความใดๆทั้งสิ้นมีเพียงรูปภาพที่วาดเกี่ยวกับบ้านพักหลังนี้ ก่อนที่ฉันจะเปิดหน้าต่อไปคุณยายเเม่บ้านคนนั้นเข้ามาในห้องของพวกเรา เเละพูดอย่างรีบร้อนว่า"อย่าเปิดนะค่ะ!"ฉันเเละเพื่อนสดุ้งโหยง คุณยายเเม่บ้านจึงรีบเเย่งหนังสือเล่มนั้นจากมือฉัน "มีอะไรรึป่าวคะ?"ฉันพูดขึ้นก่อนคุณยายเเม่บ้านจะออกไป"ได้เปิดหน้าที่สองรึยังคะ?"ฉันเเละเพื่อนๆพากันงง"ยังเลยค่ะ"ฉันตอบไป"เห้ออ"คุณยายถอนหายใจก่อนจะปิดประตูเบาๆ"อะไรของยายเเกว่ะ"เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมา"เออน่า ช่างเถอะมึง"ฉันพูดขึ้น"นอนเหอะวันนี้เหนื่อยทั้งวันเลย"ฉันพูด"ฝันดี"

03:07

ฉันเเละเพื่อนอีกสามคนตื่นขึ้นพร้อมกันเพราะได้ยินเสียงอะไรเเปลกๆเหมือนเสียงลากอะไรสักอย่าง"ครืด.....ครืดด"เป็นจังหวะฉันเเละเพื่อนอีกสามคนตัดสินใจออกไปดูด้วยกันว่ามันคืออะไรกันเเน่เเต่ทันใดนั้นเสียง โทรศัพท์ดังขึ้น ฉันเเละเพื่อนถึงกับกริ๊ดดด สุดเสียงจนคุณยายเเม่บ้านรีบเปิดประตูมาหาพวกเราเเละถามว่า"เป็นอะไรรึป่าวคะ?"ฉันเเละเพื่อนตอบไปว่าได้ยินอะไรบ้างเเละเรื่องเเม่บ้านคนนั้น พอฉันพูดถึงเเม่บ้านคนที่ให้หนังสือเล่มนั้นกับฉัน ทำให้คุณยายเเม่บ้านคนนั้นพูดขึ้นว่า"ที่นี่มีเเม่บ้านคนเดียวนะค่ะ!"ฉันเเละเพื่อนตกใจกันยกใหญ่ก่อนที่จะบอกลักษณะของเเม่บ้านคนนั้นให้กับคุณป้าเเม่บ้านไป ก่อนที่คุณยายเเม่บ้านจะบอกว่า"ไปนอนก่อนนะค่ะ ตื่นมายายจะเล่าให้ฟัง"ฉันตอบว่า"ได้ค่ะ"ตื่นเช้ามาคุณยายเเม่บ้านเล่าว่า ลูกของคุณยายเเม่บ้านได้เปิดอ่านหนังสือต้องคำสาปเเละอ่านจบในหนึ่งเล่มวันต่อมาทำให้ลูกสาวได้เสียชีวิตลงเพราะได้อ่านหนังสือต้อคำสาปฉันเเละเพื่อนที่ฟังจนจบพากันรีบเก็บข้าวของเตรียมที่จะกลับบ้านกัน"เเม่ง โครตหลอนว่ะกูไม่อยู่เเม่งละ"เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น"กลับกันเหอะ"ฉันพูดขึ้นด้วยสีหน้าหวาดระเเวง เเละเสียงที่ได้ยินคือเสียงของลูกสาวของคุณยายเเม่บ้านที่กำลังลากขยะไปทิ้ง จบ.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download