ตอนที่ 2

ตอนที่ 2
ตอน ควรตัดใจ
ณ โรงพยาบาล&&&&
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
อืม~//งัวเงีย+ค่อยๆลืมตา
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(เพดานสีขาว)//คิด
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(โรงพยาบาล?)//คิด
คนปริศนา
คนปริศนา
ฟื้นแล้วเหรอ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
//หันมอง
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
อาซาโนะจัง
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เห้อ~ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกว่า ริน น่ะ//มองฮานะด้วยสายตาเอือมๆ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เราสนิทกันมาจะ7ปีแล้วนะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ก็เราไม่ชอบเรียกชื่อเล่นใครแล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาเรียกชื่อเล่นเรานิ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เห้อ~ชั่งเถอะ//ถอนหายใจ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
เอ่อ~ว่าแต่ที่นี่คือโรงพยาบาลงั้นเหรอ//ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อืม~ใช่//พยักหน้า
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ดื่มน้ำก่อนสิ//ป้อนน้ำ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
อือ~//ดื่ม
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ขอบใจนะ อาซาโนะจัง//ยิ้ม
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//วางแก้วน้ำตรงโต๊ะ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
แล้วไปยืนเหม่ออีท่าไหนล่ะถึงได้โดนบอลอัด//จริงจัง
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
เอ่อ~เราก็ไม่รู้ง่ะว่าบอลมาอัดเราได้ไง(=^=)???//ทำหน้ามึน
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เธอเคยรู้อะไรเหมือนกับคนอื่นเขาบ้างเนี้ย//พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ยัยบื่อ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(อ่าว~เราผิดไรอ่ะ)//คิด
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(ก็คนมันไม่รู้นี่)//คิด
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//นั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียง
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
//ชะเง้อดูแถวๆประตู
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เห้อ~ถ้าจะมองหายพี่ฉัน
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ฝันไปเถอะว่ารายนั่นจะมา
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//นั่งกอดอก
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(คนๆนั้นไม่คิดจะเป็นห่วงกันสักนิดเลยงั้นเหรอ)//คิด+กำผ้าห่มแน่น
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
(อย่างน้อยเป็นห่วงในฐานะเพื่อนก็ยังดีนี่นา)//คิด
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//มองฮานะด้วยความเป็นห่วง
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
เอาเถอะฟื้นมาก็ดีแล้วล่ะ
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ทีหลังอย่าไปยืนเหม่อแบบนั้นอีกนะเข้าใจไหม//ดุ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
คร้า~//หง่อย
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
ถ้างั้นพักผ่อนเถอะเดี๋ยวฉันต้องกลับบ้านแล้ว//ลุกขึ้น
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
อื้อ~ขอบคุณมากๆเลยนะที่เป็นห่วงแล้วก็เดินทางปลอดภัยนะ อาซาโนะจัง //ยิ้ม
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อืม~//ยิ้ม
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
อาซาโนะ ริน(แฝดน้อง)
//เดินออกจากห้อง
เมื่อรินออกไปจากห้อง
จากสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสและดูอบอุ่นของ ฮาบิชิ ฮานะ ก็หายไปในทันทีเหลือเพียงแต่ใบหน้าที่เเสดงออกถึงความเศร้าหมอง
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
เห้อ~//ถอนหายใจ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ไม่คิดจะเป็นห่วงกันเลยจริงๆสินะคนคนนั้นน่ะ//เศร้า
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
แม้แต่เป็นห่วงในฐานะเพื่อน
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ความรู้สึกนั่นก็ไม่เคยมอบให้แก่เราเลยสินะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
เราควรตัดใจเหรอ??//มองไปนอกหน้าต่าง
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
555การแอบชอบอยู่ฝ่ายเดียวตลอด6ปีจะ7ปี//พึมพำ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
คงจะต้องสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้สินะ//น้ำตาคลอ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
น่าสมเพชซะจริง อึก~ฮือ//ร้องไห้
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮาบิชิ ฮานะ
ฮือ~//ร้องไห้+กำผ้าห่มแน่น
ตัดจบ
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!