01

[แปซิฟิก Part ]

กูแปซิฟิกคงรู้กันแล้วเนาะ กูมันเป็นพวกบ้าการทำสงคราม เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นแต่ถ้าถามว่าหยุดมั้ยก็ไม่ จนป๊ากูต้องสร้างโรงพยาบาลเป็นของตัวเองเพราะเคยมีครั้งนึงที่กูเสื*กไปรักษาโรงพยาบาลของศัตรูจนเกือบตาย กูเองก็ไม่ได้สนใจเพราะชีวิตกูก็เสี่ยงตายมาตลอด ส่วนคนรัก แฟน หรือเมียอะไรพวกนั้นกูไม่มีและไม่คิดที่จะมี แต่พวกคู่นอนก็มีบ้าง ชีวิตกูก็มีแค่นี้แหละ

"นายครับคุณท่านมารอพบอยู่ด้านในครับ" เสียงไอ้นนท์ลูกน้องคนสนิทอีกคนของกูพูดอย่างหน้าเสีย เพราะถ้าป๊ามาหากูถึงบ้านก็น่าจะมีเรื่องใหญ่พอสมควร

"อืม"

"แกไปก่อเรื่องอะไรไว้" ป๊าพูดเสียงเรียบเพราะกูพึ่งฆ่*ลูกชายของหัวหน้าแก๊งมาเฟียในยุโรปมา

"ก็มันท้าทายผมก่อน"

"จัดการให้เรียบร้อย"

"ครับ" พอกูพูดจบป๊าก็ลุกขึ้นพร้อมพูดบางอย่างกับกูจนทำให้กูงง

"พรุ่งนี้ไปดูโรงพยาบาลให้ป๊าด้วย"

"มีอะไรรึป่าวครับปกติป๊าไม่เคยให้ผมเข้าไปยุ่งเรื่องนี้"

"ที่นั่นชั้นสร้างให้แกแล้วแกก็ใช้มันบ่อยที่สุด อีกอย่างพรุ่งนี้ชั้นไม่ว่าง" ป๊าพูดเสียงเรียบ แต่ทั้งหมดที่พูดมาก็เรื่องจริง กูใช้ที่นั่นแทบทุกวัน

"ครับ" พอกูพูดจบป๊าก็เดินออกไปทันที

"ไอ้นัท" ไอ้นัทมันคือมือขวากูมันกับไอ้นนท์เป็นแฝดกันแต่ส่วนใหญ่กูจะให้ไอ้นนท์คอยดูบ้านส่วนไอ้นัทก็เสี่ยงตายกับกูทุกครั้ง

"ครับนาย"