จุดเริ่มต้น

เเนะนำตัวละคร

ชื่อตัวละคร : เรยเชท

อายุ : 16

...// \= การกระทำ...

...() \= ความคิดในใจ...

...•...

...• ...

...•...

...วันที่ 12/03/1569...

...ชั้นได้ตื่นมาบนเตียงที่นุ่มเเค่สบาย มีเสียงนกที่ร้องอยู่ภายนอกห้อง วันนี้มันอาจจะเป็นวันที่ดีสำหรับชั้นก็ได้นะ ชั้นลุกขึ้นมาพร้อมกับบิดตัวไปมาบนเตียงเเละลุกออกจากเตียง ชั้นเดินไปที่โต๊ะเครื่องเเป้งเเละกำลังหยิบจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งมาตั้งเเต่เมื่อวาน...

...//เปิดจดหมายออกมา//...

...ถึงเรยเชท ลูกจ๊ะวันนี้เเม่จะไม่ได้ไปเยี่ยมลูกเเล้วนะ...

...พอดีวันนี้เเม่คิดธุระน่ะลูก เเม่ขอโทษจริงๆนะ...

...งั้นถ้าเเม่ว่างเมื่อไหร่เเม่จะไปหาลูกทันทีเลยนะ...

...อย่าโกรธเเม่ได้รึเปล่าลูกเเม่ขอร้องล่ะเข้าใจเเม่หน่อยนะเเม่ต้องหาเงินมันจำเป็นจริงๆ...

...ชั้นอ่านข้อความนี้ไปเรื่อยๆเเละเริ่มหลั่งนำ้ตาออกมาชั้นคิดว่าวันนี้มันจะเป็นวันที่ดีสำหรับชั้นเเต่…ไม่ไม่เลย วันดีๆวันที่ชั้นมีความสุขมันคงไม่เหมาะกับชั้น...

...ชั้นก้มหน้าลงพร้อมกับฉีกกระดาษเป็นชิ้นเเละคอยพึมพำว่า...

...“จริงๆเเล้วเเม่ไม่เคยรักชั้นเลยสินะไม่ว่าจะเป็นวันเกิดหรือวันอะไรก็ตามเเม่ไม่เคยมาหาชั้นเลย..”...

...ชั้นพูดพร้อมกับนำ้ตาที่ไหลออกมาไม่หยุด...

...จากนั้นอยู่ความคิดนั้นก็ผุดขึ้นมาในหัว...

...(ถ้าชั้นต/ยมันเป็นอะไรมั้ยนะถ้าชั้นทำเเบบนั้นเเม่คงจะไม่ต้องมาขอโทษชั้นเรื่องบ้าๆนี่ใช่..ชั้นต้องทำ)...

...จากนั้นชั้นก็ได้ไปหยิบมีดที่ห้องครัวมาเเละทำการ.....

...เสียบไปที่คอของชั้นอย่างเเรง...

...จากนั้นทุกอย่างก็ค่อยๆมืดลง...

...“เฮือก!!”...

...ชั้นตื่นขึ้นมาเเล้วพบว่าชั้นกำลังนอนอยู่บนเตียง...

...“นี่ชั้นฝันอยู่หรอ ทะ..ทำไมมันเหมือนจริงจัง”...

...ชั้นลุกจากเตียงพร้อมกับเหงื่อที่ท่วมเต็มตัวชั้นเริ่มมองดูรอบๆเเละพบว่าบรรยากาศมันดูเเปลกๆเหมือนชั้นหลุดไปอีกโลกนึง...

...ข้างเตียงของชั้นมีดอกไม้ดอกหนึ่งวางอยู่...

...“นี่มันดอกไอริซนี่”...

...“มันมาอยู่นี่ได้ยังไง?”...

...: ดอกไอริซ มีความหมายว่า เเสงสว่าง ความงาม พลัง ความศรัทธา :...

...ชั้นหยิบดอกไอริซขึ้นมาเเละจากนั้นรอบตัวของชั้นก็เริ่มมืดเรื่อยๆจู่ดอกไอริซก็เริ่มมีเเสงสว่างออกมาเหมือนตะเกียง...

...ชั้นเริ่มมองดูรอบๆปรากฏว่ารอบมันเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ชั้นไม่ได้อยู่ห้องของตัวเองอีกเเล้ว...

...มันเป็นเหมือนสะพานเเห่งหนึ่งที่รอบนอกมันมีเเต่หมอกหนาปกคลุมไปทั่ว...

...ชั้นมองไปที่สะพานเเละรู้สึกคุ้นๆกับมัน...

...“สะพานนี้..เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนเลย”...

...ชั้นพยายามนึกให้ออกว่าเคยเจอมันที่ไหน...

...“อ๋อ!สะพานนั้นไงที่ตอนเด็กๆชั้นคอยไปดูกับเเม่”...

...“เเล้ว..ทำไมมันถึงมาอยู่ตรงนี้ล่ะ”...

...ชั้นลองเอาดอกไอริซสาดส่องไปที่สะพานเพื่อดูว่ามันอาจจะไปต่อได้รึเปล่าจากนั้นชั้นก็เห็นว่าเหมือนจะมีกระดาษใบหนึ่งตกอยู่ตรงสะพาน มันดูเก่ามามีรอยฉีกเต็มไปหมดเเละ..เหมือนจะมีคราบเลือดเล็กน้อย...

...ชั้นไม่รอช้าเลยลองหยิบเเละเปิดอ่านดู...

...//ดูกระดาษ//...

...ไม่ๆ!!ชั้นต้องออกไปจากที่นี่!!ที่นี่มันอันตรายเกินไปถ้าชั้นยังอยู่ในที่บ้าๆเเห่งนี้ชั้นต้องต/ยเเน่!!ชั้นต้องหาทางออกไปให้ได้!!!...

...ชั้นอ่านกระดาษโน้ตนั้นเเละเริ่มรู้สึกกลัว...

...“อันตรายอย่างงั้นหรอ?ยังไง!?”...

...“เเสดงว่าคงจะไม่ใช่ชั้นคนเดียวที่มายืนอยู่ตรงจุดนี้”...

...“ต้องมีคนอื่นอยู่ด้วยเเน่ๆ..”...

...“ระ..หรือว่า..คราบเลือดนี้มัน..มะ..มัน”...

...“ตะ..ต้องมีอะไรอยู่ในนำ้เเน่ๆ..”...

...; โปรดติดตามตอนต่อไป ;...

...•...

... ...