เพิ่ม:มันเป็นจังสิ หมู่บ้านเฮาอยู่สุขสบายมาจังสินานเเล้ว เเต่พอมึงอุ้มท้องเด็กน้อยผู้หนิมากะมีเเต่อาเพศ อาพัยเกิดขึ้นกับหมู่บ้านเฮา คนตายหลายคนกะมีเเต่สาเหตุเดี่ยวคืองูกัดตายมึงสิให้กูเฮ็ดจั๋งได๋ !!!
นวล:เจ้ากะเลยคิดว่าลูกของข่อยที่สิเกิดมา เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งเบิดบ่
เพิ่ม:เเมน มึงอโหสิกรรมให้กูเด้อกูจำเป็นสิต้องเฮ็ดเพื่อฮักษาชาวบ้านไว้
นวลฟุปลงร้องไห้สะอึกสะเอื้อน มือก็อุ้มท้องที่ใหญ่โตเอาไว้ด้วยความเจ็บปวด เลือดที่ไหลนองออกมาจากช่องคลอดนั้นสีเเดงสด กลิ่นคาวคละคลุ้งจากนั้นก็มีเด็กคนหนึ่งออกมานั้นก็คือลูก ที่นวลเเท้งออกมาเเต่เด็กคนนั้นกับร้องไห้งอเเงออกมาเนื้อตัวเต็มไปเลือด
เพิ่ม:เป็นไปได้จั๋งได๋ เป็นหยังมันคือบ่ตาย !!!
กำนันเพิ่มพูดออกมาด้วยความตะลึงที่ลูกของนางนวลนั้นยังไม่ตาย เเต่ไม่จะขาดคำท้องฟ้าก็วิปริศเเปลปรวนขึ้นมาทันใด ลมกรรโชกเเรกทำเอากำนันนั้นล้มลงกับพื้นด้วยท่าดี ทีเหลว ผม เสื้อผ้า ของทุกคนกระเซอะ กระเซิง ยุ่งเหยิง รุงรัง ด้วยเเรงลมมหาศาล ทันใดนั้นก็ปรากฎเป็นฝูงงูนานาชนิดเลื้อยไป เลื้อยมา เต็มพื้นบ้านบางตัวก็เลื้อยผ่านหว่างขาบ้าง ใต้เท้าบ้าง เเต่งูพวกนั้นก็หยุดตรงที่เด็กคนนั้นพร้อมชูคอขึ้นพร้อมกัน กำนันสั่งลูกน้องให้นำปืนลูกซองมาให้ตน พอปืนนั้นมาอยู่ในกำมือของพ่อกำนันเเล้วพ่อกำนันก็ได้ใช้กระบอกปืน เล็งไปที่เด็กคนนั้นหวังหมายชีวิต เเต่ไม่ทันจะลั่นไกร กลับมีงูตัวใหญ่เลื้อยลงมาจากคานไม้ข้างบนหัวมันมีขนาดตัวที่ใหญ่ ใหญ่มากพอที่จะรัดตัวคนๆ นึงให้เเตกละเอียดได้เพียงใช้เวลาไม่นาน งูตัวนั้นพุ่งเข้ามากัดปืนของกำนั้นเเล้วสะบัดไปอีกทาง ก่อนที่งูเห่าเผือกตัวนั้นจะฉกไปที่เเขนข้างขวาที่กำนันชกท้องของนวลจนเลืดไหลออกมา
เพิ่ม:ข...เเข...เเขนกู !!!
กำนันเพิ่มร้องขึ้นมาด้วยความตกใจก่อนที่จะล้มคุกเข่าลงไปกับพื้น ด้วยความเจ็บปวดจากพิษของงูตัวนั้น ลูกน้องของกำนัน 2 คนที่ล้มอยู่ข้างหลังนวลที่สลบอยู่เห็นท่าไม่ดีจะวิ่งเข้าไปช่วยกำนันเเต่งูเล็ก งูน้อย ได้เลื้อยเข้ามาชูคอขู่ ฟ่อ ฟ่อ ทำให้เขา 2 คนไปช่วยไม่ได้ ส่วนอีก 2 คนที่อยู่ข้างหลังกำนันเพิ่มกำลังจะมาช่วย เเต่งูเห่าเผือกตัวใหญ่ที่อยู่หน้ากำนันได้พ่นพิษออกมาพุ่งไปโดนตาของทั้ง 2 คนนั้นจน 2 คนนั้นล้มลงในมือก็กุมตาเอาไว้ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด เเต่หมอธรรมประจำหมู่บ้านได้วิ่งขึ้นมาเห็นภาพต่างๆ จึงใช้โอกาศนั้นหยิบใบลานอันหนึ่งขึ้นมาใช้สายสิณจน์มัดใหญ่มัดรอบใบลานนั้นเเละก็ทำท่าเหมือนเป่า อะไรออกไป เเต่หลังจากนั้นงูทั้งหลายก็เหมือนหวาดกลัวอะไรบางอย่างจนหนีไป ทีละตัวๆ จนไม่เหลือซักตัว หลังจากที่งูไปหมดเเล้วลมชรรโชกเเรงที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก็หายไป ราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
กอก:เอ้า !! มาส่อยกันเร็วๆ ไปเอิ่นหมอตำเเยมานำ
หมอธรรมกะโกนสั่งชาวบ้านเสียงดัง
“โปรดติดตามตอนต่อไป”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 24
Comments