2

ประตูตู้ขนาดกลางในห้องครัวค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ พลัน 4 ขาของชายหนุ่มทั้งสองก้าวออกมาด้วยความระมัดระวัง ท่ามกลางชายฉกรรจ์นับสิบที่เดินตามหาตัวพวกเขา ทั้งสองใช้เวลาที่เหมาะนี้เเล้วรีบวิ่งมาที่หลังบ้านด้วยความเร็ว

" เราจะไปไหนหรอพี่ " ผู้เป็นน้องชายเอ่ยขึ้น

" พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เเต่ที่แน่ๆ เราต้องหนีไปให้ไกลที่สุด " ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น

" มีเเต่ป่าเนี่ยนะ ฮึก ผมกลัว "

" กร อย่าได้กลัวเลยนะ ไปกับพี่ พี่จะอยู่ข้างๆเราเสมอ ป่ะ รีบไปเถอะ " พูดขึ้นพลางใช้สองมือบีบแก้มนุ่มด้วยความอ่อนโยน เเล้วทั้งสองก็รีบวิ่งหายเข้าไปในป่า พลันได้ยินเสียงตามไล่หลังมา

" นายครับ พวกมันหนีเข้าป่าไปแล้วครับ! " เสียงเหลี่ยมเกรียมดังขึ้น

" ไปจับพวกมันมาให้ได้!!! " เสียงผู้เป็นเจ้านายเอ่ยขึ้น ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าหลายคู่ไล่หลังมา

ชายหนุ่มใจหายวาบเมื่อพวกมันรู้ว่าเขากับน้องชายหนีมาได้ เขาจึงรีบอุ้มผู้เป็นน้องชายขึ้นบ่า เผื่อว่าจะทำให้เวลาในการวิ่งลดน้อยลง

" อีกไกลไหมครับพี่พัท ผมหิวน้ำจังเลย ฮึก "

" อีกไม่ไกลหรอกกร ข้างหน้าจะมีลำธาร เดี๋ยวพี่จะวิ่งวนไปมาให้พวกมันหลงทาง จับพี่ไว้ดีๆนะ " ชายหนุ่มตอบ

"ครับ"

เสียงวิ่งตามได้หายไปแล้ว บัดนี้พวกเขามาถึงลำธารเเล้ว เสียงน้ำไหลเอื่อยๆ

" พี่พัท น้ำเย็นดีจังครับ " ผู้เป็นน้องเอ๋ยขึ้นพลางเอามือรองน้ำขึ้นกินด้วยความหิวกระหาย

" ระวังนะกร น้ำยิ่งแรงๆอยู่ " เขาตอบ

" กร "

" ครับ " ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นพลางเลิกคิ้ว

" มาหาพี่สิ " พูดขึ้นด้วยน้ำตาที่จะไหลเต็มที่

" มีอะไรหรอครับพี่พัท พี่ร้องไห้ทำไม "

เขารีบวิ่งไปกอดผู้เป็นพี่ชาย เเละตกใจมากที่เห็นพี่ชายร้องไห้

" เราไม่มีพ่อแล้วนะกร ต่อไปนี้เราจะมีกันแค่สองพี่น้อง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่จะดูแลเราแทนพ่อ ตามที่พ่อบอก พี่รักกรนะ " พูดขึ้นพลางเอามือลูบหัวทุยของน้องชายด้วยความอ่อนโยน ด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย

" ครับพี่ ผมคิดถึงพ่อเหลือเกิน เเล้วคนที่ตามเรามาเขาเป็นใครหรอครับ " เขาถามขึ้น

"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันกร พี่รู้แต่ว่า พ่อของเราคงมีปัญหากับพวกมัน " เขาตอบ

" ครับ เเล้วเราจะไปไหนต่อครับพี่ "

" เดี๋ยวพอเราอาบน้ำเสร็จ เราต้องเดินต่อไปอีกประมาณ 2 กิโล จะเป็นถนนใหญ่ พี่ว่าเรารีบเก็บข้าวของเถอะ จะได้รีบเดินทาง " เขาพูดพลางลุกขึ้นเเละแอบเช็ดน้ำตา

" ครับ "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว