พลตำรวจโนบิตะ/ฮาเร็มโนบิตะ/ ภาคภารกิจตามกลุ่มโจรเชิ๊ตดำ

มิตรภาพ

สวัสดีผมชื่อโนบิ โนบิตะครับ หลายคนมักมองว่าผมเป็นเด็กที่ไม่เอาไหนแต่จริงๆแล้ว.........ผมก็ไม่เอาไหนจริงๆนั้นแหละ(แป่ว)ทั้งพ่อแม่และครูชอบดุว่าผมไม่เอาไหนไม่พยายามอะไรเลย ผมคิดว่าจะพยายามไปทำไมในเมื่อพยามแล้วบางทีก็ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น ผมยังทำตัวไม่เอาไหนเรื่อยมาจนกระทั่งวันหนึ่งมีสิ่งหนึ่งออกมาจากลิ้นชักของผมเป็นเด็กผู้ชายหนึ่งคนกับตัวประหลาดที่ดูคล้ายทานูกิสีฟ้า เด็กผู้ชายคนนั้นได้แนะนําตัวว่าตนนั้นชื่อ เซวาชิ เป็นเหลนของผม ตอนแรกผมก็ยังไม่ค่อยเชื่อ เขาได้พาทานูกิสีฟ้านั้นมาแนะนําตัว

เซวาชิ:นี่คือ"โดเรม่อน"หุ่นยนต์แมวพี่เลี้ยงที่จะมามาดูแลคุณปู่ทวดครับ

โนบิตะ:หุ่นยนต์แมวหรอกเหรอ?

โดเรม่อน:อะไรเล่า!(พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ)

โนบิตะ:คิก คิก คิก นึกว่าทานูกิสีฟ้าซะอีก คิก คิก (พูดพลางหัวเราะพลาง)

โดเรม่อน:(โมโห)หนอยก็บอกแล้วไงว่าฉันเป็นแมว!

โดเรม่อน: โนบิตะ!นายคงพร้อมแล้วซินะสําหรับการฝึก ฉันจะฝึกนายให้หนักไปเลย

โนบิตะ:ห๊า!

โดเรม่อนเริ่มจากให้ผมฝึกวิ่งและฝึกฟุตบอลให้ผม แต่แน่นอนว่าผมนั้นไม่ค่อยได้เรื่องแถมโดเรม่อนก็เอาแต่บ่นอีก

โนบิตะ:ฮือ ฮือ ฉันไม่ไหวแล้วโดราเอม่อนนน

โดเรม่อน:พยามหน่อยสิ บอลแค่นี้ก็ยังแย่งไม่ได้

โนบิตะ: ฉันไม่เอาแล้ว!

โดเรม่อน:นายเนี่ยไม่เอาไหนเลยนะ