บทที่ 2 ฮีท(NC18+ ลีกซ์ × โรส)

ท่ามกลางยามค่ำคืนที่เงียบสงัด กายเล็กพลิกไปมาด้วยความกระสับกระส่าย อุณหภูมิภายในร้อนระอุไม่ต่างจากกาต้มน้ำที่กำลังเดือดพล่าน กลิ่นหอมหวานที่เคยถูกทักบ่อยครั้งว่าเป็นกลิ่นน้ำหอม ในยามนี้มันกลับฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งห้อง กลิ่นของมันรุนแรงยิ่งกว่าครั้งก่อนๆเสียอีก

หยดน้ำตาร้อนผ่าวไหลรินรดแก้มสวยทั้งสองข้าง พริมโรสรู้สึกทรมานจนแทบจะขาดใจ อาการป่วยที่เคยผ่านมา ไม่เคยมีครั้งไหนทรมานเท่าตอนนี้อีกแล้ว

หล่อนบิดเร่ากระสับกระส่าย แม้พยายามลดอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศให้ลดลง แต่ความเย็นฉ่ำภายนอกไม่อาจแทรกผิวรูขุมขนเข้าไปลึกถึงภายในได้เลย

ในขณะที่ความทรมานจากอาการประหลาดถาโถมใส่ร่างกายจวนเจียนจะสิ้นสติ สิ่งเดียวที่ติดในห้วงมโนสำนึกของพริมโรสกลับมีเพียงใครคนหนึ่งที่เจ้าของร่างนี้ไว้ใจมากที่สุด เพราะเขาเป็นคนเดียวที่น่าจะรู้ว่าอาการที่หล่อนกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้คืออะไรกันแน่?

ความวุ่นวายภายในโรงพยาบาลก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อคนไข้ผู้หนึ่งถูกพาตัวเข้ามา แม้อาการบาดเจ็บทางกายจะไม่ได้รุนแรง หากแต่เจ้าของกายเล็กกลับมีอาการลนลานหวาดวิตก เสียงหวานร้องไห้คร่ำครวญน่าสงสาร

ลีกซ์ถอนหายใจกับภาพตรงหน้า คนไข้บนเตียงถูกพามานี่ที่เพราะอุบัติเหตุ ที่สำคัญคนที่ขับรถชนอีกฝ่ายกลับเป็นเซควิลท์เพื่อนสนิทของเขาเอง หากแต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญนัก เพราะคนไข้ตัวน้อยเอาแต่ร่ำร้องขอความช่วยเหลือโดยอ้างว่าที่จำเป็นต้องวิ่งตัดหน้ารถของเซควิลท์ก็เพราะถูกพ่อแท้ๆหลอกมาขายให้แก่มาเฟีย ทำให้ต้องวิ่งหนีมาขอความช่วยเหลือ

ยังไม่ทันที่คุณหมอใหญ่ของโรงพยาบาลจะได้ทันกล่าวอะไรกับเด็กหนุ่มตรงหน้า เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน แม้จะอยู่ในเวลางานที่ไม่ต้องการการรบกวน แต่เสียงเรียกเข้าเฉพาะที่มีเพียงสายเดียวเท่านั้น มันทำให้ชายหนุ่มผลุนผลันออกจากห้องพักผู้ป่วยในทันที

เสียงลอดปลายสายเต็มไปด้วยความร้อนรนทำให้ลีกซ์แทบทึ้งหัวตัวเอง มันเย้ายวนจนเขายังอดแปลกใจไม่ได้ เพื่อนของเขาโทรมาบอกว่ารู้สึกไม่ดี แต่เสียงของหญิงสาวนั้นไม่ต่างจากเสียงร้องหง่าวของแมวตัวเมียสักเท่าไหร่ ทั้งเสียงครวญครางและเสียงหอบทำให้ชายหนุ่มเลือกที่จะไปหาโรสที่บ้านด้วยความร้อนรนในทันทีโดยฝากงานที่เหลือของตนให้เพื่อนร่วมงานช่วยจัดการต่อ เขารู้สึกใจคอไม่ดีที่จะปล่อยให้โรสอยู่บ้านคนเดียวในยามนี้ โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเซควิลท์ที่เดินตามออกมาเพราะคิดว่าเพื่อนสนิทของเขากำลังคุยกับโรสอยู่แน่ๆและอาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น เขาจึงเลือกที่จะตามไปเพราะห่วงหญิงสาวเช่นกัน

"เกิดอะไรขึ้น?"ในทันทีที่ลีกซ์ก้าวเข้ามาในห้อง เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าข้าวของในห้องกระจัดกระจายเกลื่อนพื้น ในขณะที่เจ้าของห้องกำลังนั่งตัวสั่นอยู่บนเตียง หยาดน้ำตาพราวอาบใบหน้าสวยทำให้หัวใจชายหนุ่มกระตุกวูบ เขารู้สึกเจ็บแปล่บในอกเมื่อเห็นว่าคนที่ตนแอบชอบมาเนิ่นนานกำลังทรมาน

กลิ่นหอมหวานราวกับขนมฟุ้งกระจายเป็นคำตอบให้เขาได้อย่างดี มันคือสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเบต้าอย่างโรส หญิงสาวกำลังอยู่ในช่วงฮีทอย่างโอเทก้า เขามั่นใจเช่นนั้น

อีกทั้งอากัปกิริยาของร่างบาง ที่ย้ำให้เขาแน่ใจมากขึ้นไปอีก ยามที่ร่างสวยวิ่งเข้ามากอดร่างกายแข็งทื่อของเขาเอาไว้ ริมฝีปากเล็กสีชมพูนมทาบแตะตามอกแกร่งของเขาเอาไว้ มือน้อยๆเลื้อยเปะปะโอบกอดร่างสูงราวกับคนไร้สติ แม้โรสจะเป็นข้อยกเว้นทั้งหมดในชีวิต เป็นคนเดียวที่เขาจะไม่ล่วงเกิน แต่ในยามนี้ เขาเองก็ไม่มั่นใจสักเท่าไหร่ว่าตนเองจะทนได้มากเพียงใด กลิ่นหอมหวานนั่นกำลังปั่นป่วนให้เขาสติแตก

"ขอร้องล่ะ ฉันทรมานจนจะบ้าตายอยู่แล้ว"เสียงสั่นเครือเอ่ยออกมาจากปากสวย ยามที่คนตัวโตกลั้นใจก้มหน้าลงไปมองใบหน้าสวย ความแข็งแกร่งทั้งหมดที่มีก็พลันหายไป เหลือเพียงลีกซ์ที่ไม่ต่างกับตอนจับกลุ่มกับเพื่อนๆสักเท่าไหร่ ในเมื่อคนตรงหน้าร้องขอ เป็นดังคำอนุญาต เขาก็คงต้องเป็นคนฉวยโอกาสที่ตักตวงความสุขสมให้คุ้มค่าที่สุด แม้ในใจลึกๆจะรู้ดีว่าโรสไม่เคยมองเขาในเชิงชู้สาวเลยสักครั้ง และหล่อนที่คนที่ชอบอยู่แล้วก็ตาม แต่เขาจะใช้โอกาสนี้ครอบครองคนตรงหน้าให้ได้

ริมฝีปากได้รูปทาบทับกับปากบาง ฟันคมขบกัดมันอย่างแผ่วเบา ปลายลิ้นร้อนนวดเฟ้นบดคลึงไปตามโพรงปากนุ่ม ขายาวค่อยๆชักพาให้กายเล็กก้าวถอยหลังไปอย่างเชื่องช้า แขนเรียวเคลื่อนไปโอบรัดลำคอแกร่ง ขณะที่ท่อนแขนแข็งแรงตวัดกายบางไว้ในอ้อมกอดเช่นกัน

เขาดันกายเล็กให้ล้มลงนอนบนเตียงกว้าง ริมฝีปากของทั้งคู่ยังคงทาบติดกัน เรียวลิ้นต่างเกี่ยวกระหวัดหยอกเย้ากันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร

อกอวบแอ่นรับสัมผัสฟ่อนเร้นจากมือใหญ่ ความนุ่มขนาดพอดีมือทำให้คนด้านบนย่ามใจริดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งออกอย่างช้าๆ เผยให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ที่ไร้ซึ่งปราการบดบังความงาม ปลายนิ้วเย็นๆแสร้งลากผ่านเม็ดทับทิมสีสวย ชายหนุ่มไล้วนปลายนิ้วกับเม็ดสีสวยบดคลึงสร้างความวาบหวามให้หญิงสาวหลุดเสียงครางเครือออกมาจากลำคอ

มืออีกข้างคว้าขาเรียวแยกกว้างเพื่อให้ร่างกายใหญ่โตแทรกเข้าไปบดเบียดกับหว่างขาชื้นแฉะที่มีเพียงชั้นในลายลูกไม้ตัวจิ๋วปกปิดอยู่เท่านั้น

ลีกซ์ผละกายออกจากจูบหอมหวานที่เขาเคยปรารถนามาเนิ่นนาน ดวงตาสีนิลทอประกายเมื่อได้เห็นร่างสวยอย่างเต็มตา ทุกอย่างที่เป็นโรสล้วนดึงดูดไปเสียหมด เขาจับข้อเท้าข้างหนึ่งขึ้นมา บรรจงจุมพิตลงบนนิ้วเท้าเล็ก

ดวงตาคู่งามเบิกกว้างเมื่อชายตัวโตแลบลิ้นเลียปลายนิ้วเท้าทีละนิ้ว ก่อนดูดเลียพวกมันจนชุ่มไปด้วยน้ำลาย อารมณ์วาบหวามก่อตัวขึ้นมาอีกรอบจนพริมโรสเองก็รู้สึกถึงของเหลวที่ไหลซึมจากรูคับแคบของตน ทั้งๆที่คิดว่าจะให้เขาช่วยตรวจดูอาการประหลาดแท้ๆ แต่กลับกลายเป็นว่ายินยอมให้เขาทำเรื่องน่าอายกับร่างกายของตนเสียอย่างนั้น

เท้าเล็กถูกปล่อยให้เป็นอิสระอีกครั้ง เมื่อกลิ่นหอมหวานแผ่กระจายออกมาจากแรงอารมณ์ที่พุ่งสูง ลีกซ์จับกายเล็กพยุงขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง ขาของหล่อนแหกกว้างเผยให้เห็นเนินเนื้ออวบอูมชวนสัมผัส ชายหนุ่มแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ ตอนนี้คนสวยของเขากำลังกระหายอยากเต็มที่ และคงพร้อมที่จะมีเด็กๆให้เขาแล้วล่ะ

คนตัวโตลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาถอดปราการชั้นล่างของตนเองออกจนเหลือเพียงกายเปล่าเปลือย ท่อนเอ็นใหญ่อุดมไปด้วยเส้นเอ็นปูดโปนที่ชายหนุ่มแสนภาคภูมิใจตั้งตระหง่านชูชันต่อหน้าหญิงสาวตัวน้อย ใบหน้าสวยขึ้นริ้วแดงซ่านไปทั้งหน้า ลีกซ์เดาไม่ออกเลยว่าหล่อนกำลังงเขินหรือกำลังมีความต้องการกันแน่?

เขาคล่อมร่างเล็กเอาไว้ ใช้มือทั้งสองข้างเกาะกุมข้อเท้าของอีกฝ่ายเอาไว้ ส่วนหัวฉ่ำเยิ้มถูไถกับกลีบเนื้อสีชมพูอ่อนหยอกเย้า แค่สัมผัสเสียดสีของผิวเนื้อก็ทำให้ลีกซ์รู้สึกดีจนแทบบ้า ยามเสียงหวานหวีดร้องไม่เป็นภาษามนุษย์ ยิ่งเป็นตัวกระตุ้นชั้นดีแก่ตัวเขา

"ลีกซ์ อ๊ะ เลิกแกล้งฉันสักที สะ อื้อออ ใส่มันเข้ามาเถอะ ฉัน อ๊ะ บะ เบาๆหน่อย"หยาดน้ำตาที่แห้งเหือดไปนานกลับมาเจิ่งนองบนใบหน้าสวยอีกครั้งหลังจากที่หล่อนเอ่ยปากร้องขอ ส่วนหัวบานมุดแทรกผ่านกลีบกลางกดทะลวงเข้าไปในรูคับแคบ แค่ครึ่งลำก็ทำให้พริมโรสรู้สึกจุกจนพูดไมีออก หากแต่ร่างกายเจ้ากรรมช่างไม่เป็นใจเอาเสียเลย มันตอบสนองสัมผัสหยาบโลนของชายหนุ่มเป็นอย่างดีจนน่าหมั่นไส้ หยาดน้ำหวานสีใสไหลชโลมชุ่มลำเอ็นใหญ่เปิดทางให้สิ่งแปลกปลอมแทรกเข้าไปได้ลึกยิ่งขึ้น ผิวเนื้ออ่อนนุ่มตั้งแต่ปากทางคับแคบจนถึงผนังด้านใน พวกมันหดตัวบีบรัดสิ่งแปลกปลอมแน่นเสียจนชายหนุ่มเผลอสูดปากด้วยความรู้สึกเสียวกระสัน

"อ๊ะ"ลีกซ์ขบกรามแน่น เขาดันความแข็งขืนไปจนสุดความยาว สะโพกสอบโถมขยับอย่างเชื่องช้า ผิวเนื้อที่สัมผัสเสียดสีกับการตอดรัดของร่างบางทำให้เขาแทบคลั่งตาย ร่างกายของโรสกำลังตอบสนองความต้องการของเขา รูเล็กๆนี่กำลังขมิบรัดลึงค์ของเขาเอาไว้ราวกับกำลังกระตุ้นอารมณ์ของเขาให้ลุกโชนยิ่งขึ้น ทุกอย่างมันทำให้เขารู้สึกได้ใจไปหมด มือใหญ่ปล่อยให้ขาสวยเป็นอิสระ เมื่อพวกมันแยกกว้างกว่าเก่า ชายหนุ่มจึงกัดฟันส่งแรงกระแทกกระทั้นเข้าไปรุนแรงกว่าเดิม กดย้ำใส่จุดกระสันซ้ำๆหลังจากที่ได้ยินเสียงหล่อนกรีดร้องไม่เป็นภาษา

ใบหน้าหล่อเริ่มซุกไซ้เต้านมทั้งสองข้าง เขาบีบมันอย่างแรงจนขึ้นสี ปากได้รูปดูดยอดทับทิมสดสลับกันทั้งสองข้าง

"อ๊า ลีกซ์ อึก อย่าดูด ฮึก พะ พอเถอะ"เสียงร้องขอไม่อาจดังเขาสู่โสตประสาทของคนตัวโต เขาหน้ามืดจนไม่รับรู้อะไรอีกต่อไปแล้ว ในยามนี้จิตใจของเขาคิดถึงแต่การตีตราลงบนกายขาวให้ได้มากที่สุด

กลิ่นหอมหวานแผ่กระจายไปทั่วยามเรียวลิ้นเล่นหยอกไปทั่วแผ่นอก กายเล็กดิ้นเร่ารับสัมผัสวาบหวามอย่างเสียไม่ได้ ช่วงล่างฉ่ำแฉะแอ่นร่อนรับแรงโหมกระแทกจากสะโพกหนาจนเกิดเสียงผิวเนื้อกระทบกันดังเป็นจังหวะ ปากงามเผยออ้ารับลมเมื่อรูจมูกทั้งสองข้างถูกครอบงำด้วยกลิ่นแซนดัลวูด

"อ๊ะ อา"มือเล็กขยำผ้าปูที่นอนจนยับย่น ความสุขสมตีตื้นขึ้นยอดอกจนแทบจะสำลัก ในวินาทีนี้พริมโรสแทบจะลืมทุกอย่างในหัวไปจนหมด รู้เพียงแค่ต้องการคนตรงหน้าเท่านั้น หล่อนปล่อยให้ชายหนุ่มบีบเคล้นตามเรือนกาย ในขณะที่หล่อนทำได้เพียงแค่ครวญครางออกมาด้วยความสุขสมในยามที่เส้นเอ็นปูดโปนครูดผนังด้านในไปมา

"ซี๊ดด โคตรเหมือนฝันเลยว่ะ ร่างกายของเธอแม่ง!! ดีกว่าทุกคนที่ฉันเคยเอา สมกับที่เป็นโรสของฉัน"ลีกซ์พร่ำเพ้อไม่ต่างจากคนละเมอ เขาผละจากอกอวบแดงเถือกขึ้นมาหาซอกคอขาวบ้าง ฟันคมขบกัดไปตามผิวขาวจนเกิดรอยช้ำ

"อึก ลีกซ์ อ๊างง"แขนเล็กเปลี่ยนมาคล้องลำคอแกร่งเมื่อถูกรุกเร้าอย่างหนักจนกายบางสั่นระริก ยิ่งได้หยาดน้ำหวานหนืดช่วยหล่อลื่นลำแกร่งก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น หากแต่พริมโรสไม่ไดรู้สึกเจ็บเช่นตอนแรก เพราะในยามนี้หล่อนกำลังรู้สึกหฤหรรษ์กับมันสุดๆ

สะโพกบางถูกมือใหญ่กดรั้งเอาไว้นิ่งๆ ของเหลวอุ่นร้อนถูกฉีดพ่นเข้าไปในร่างกายของหญิงสาวทุกหยาดหยด ผนังเนื้อบอบบางยังคงบีบรัดสิ่งแปลกปลอมอยู่อย่างนั้นเพื่อกระตุ้นและรีดเคล้นหยาดเชื้อพันธุ์ให้ออกมาจนหมด ลีกซ์แช่กายอยู่ในโพรงอุ่นสักพักใหญ่ๆ ก่อนจะถอนกายออกมาอย่างเชื่องช้า ของเหลวสีขุ่นไหลรินออกมาจากกลีบเนื้องามยามที่ไม่มีสิ่งใดปิดกั้นทางคับแคบเอาไว้

ชายหนุ่มรวบกายเล็กให้นอนคว่ำโดยหันหน้าไปทางปลายเตียงแทน เพราะฝั่งตรงข้ามมีกระจกเงาขนาดใหญ่ตั้งอยู่ มันสะท้อนเงาร่างของพวกเขาอย่างชัดเจน อินิกม่ากลิ่นแซนดัลวูดถอดเสื้อของตนปาลงข้างเตียงพร้อมทั้งช่วยถอดเสื้อชื้นเหงื่อออกจากกายบางด้วยเช่นกัน เขาพร่ำกระซิบข้างใบหูเล็กราวกับคนเสียสติ

"ฉันสัญญา ฉันจะทำให้เธอลืมไปเลยว่าเคยแอบชอบเซควิลท์มากแค่ไหน เธอจะต้องจำได้แค่ฉันคนเดียว"ความในใจของลีกซ์ถูกเผยออกมา ในขณะที่เขาแอบชอบหญิงสาวมานาน โรสเองก็แอบชอบเซควิลท์มานานเช่นกัน ทำทุกอย่างแม้กระทั่งมีแฟนเพื่อเรีกร้องความสนใจ แต่ก็ป่วยการเปล่า หล่อนไม่เคยเข้าถึงหัวใจเย็นยะเยือกนั่นได้เลยสักครั้ง และเช่นเดียวกัน ถ้าโรสไม่เกิดอาการฮีทแบบโอเมก้า ลีกซ์เองก็คงไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของกายสวยเช่นกัน

ท่อนเอ็นใหญ่กลับมาชูชันอีกครั้ง มือใหญ่บรรจงกดแทรกมันเข้าไปในทางรักเปียกชุ่มอีกครั้ง คราวนี้มีทั้งน้ำหวานสีใสปะปนกับน้ำกามสีขุ่นช่วยให้มันเข้าไปง่ายกว่าเมื่อครู่

สะโพกแกร่งขยับจังหวะเนิบนาบประดุจนายโคบาลกำลังควบม้าตัวเมียที่มีกำลังอ่อน มือข้างหนึ่งบีบขยำอกอวบ เคล้นคลึงสองเต้าใหญ่ไปมา มืออีกข้างจับ ใบหน้าสวยให้มองกระจกตรงหน้า นิ้วยาวแทรกเข้าไปในปากเล็ก

ผนังภายในของหญิงสาวตอดรัดแท่งเอ็นใหญ่อีกครั้งจนชายหนุ่มเผลอสูดปากออกมา เขาไม่นึกมาก่อนเลยว่าร่างกายของหญิงสาวจะตอบสนองได้ดีถึงเพียงนี้ มือใหญ่ทั้งสองข้างเลื่อนลงมารองรับเอวบางเอาไว้ เมื่ออยู่ในท่าเช่นนี้เขากังวลว่าเอวเล็กๆแสนเประบางจะบาดเจ็บเอา

จังหวะเนิบนาบ เริ่มรุนแรงขึ้นเมื่อร่างใหญ่เคลื่อนกายออกเกือบสุดและกระแทรกย้ำเข้าไปใหม่กลางจุดกระสัน เสียงครางกระเส่ากับใบหน้าแสนร่านของคนมีอาการฮีทช่วยเร่งเร้าไฟราคะในกายชายหนุ่มให้เดือดพล่านยิ่งกว่าเดิม

ท้ายทอยเล็กที่ถูกหมายตาเอาไว้มาหลายสิบปีถูกฝังคมเขี้ยวลงอย่างจัง หากแต่ไร้ผล แม้ลีกซ์จะกัดลงเต็มแรงสักกี่ครั้ง ก็ไม่ปรากฏรอยเขี้ยวอันเป็นสัญลักษณ์ของพันธะขึ้นมาเลยสักครั้ง ดวงตาสีนิลวาวโรจน์ด้วยความไม่พอใจ โชคดีที่เขาสบตาเข้ากับดวงตาเย้ายวนของหญิงสาวเสียก่อน ไม่เช่นนั้นเขาคงเผลอทำให้หล่อนเจ็บปวดเป็นแน่

มือใหญ่ข้างหนึ่งเคลื่อนขึ้นมาฟาดบั้นท้ายกลมกลึงราวกับกำลังลงโทษเด็กตัวน้อยๆ น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูเล็กทำเอาคนฟังขนลุกซู่

"ทำไมไม่เคยบอกฉันเลยว่าเธอเป็นควีนโอเมก้า ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแท้ๆ"เขาเอ่ยตัดพ้อ ถึงกระนั้นก็ยังไม่วายหอมแก้มใสไปฟอดใหญ่

"ฉันก็ไม่รู้ อ๊ะ"สะโพกงอนแอ่นรับแรงอารมณ์อย่างลืมตัว

"ขี้โกหกแบบนี้ฉันชักไม่อยากเป็นเพื่อนกับเด็กนิสัยไม่ดีอย่างเธอแล้วสิ"รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อ คำพูดของเขาทำให้คนตัวเล็กรู้สึกใจหายขึ้นมา ในบรรดาตัวละครทั้งหมด หล่อนชอบลีกซ์มากที่สุด และถึงจะมีเรื่องไม่คาดฝันเช่นนี้เกิดขึ้นก็ตามที

"ฉันจะห้ามอะไรอะไรนายได้ล่ะ?"หญิงสาวถอนหายใจออกมา ทั้งๆที่กำลังทำเรื่องอย่างว่ากันอยู่แท้ๆ แต่เขากลับทำให้หล่อนนึกถึงบทบรรยายของนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น สุดท้ายแล้ว เขาก็ต้องเป็นหนึ่งในพระเอกของนิยายเรื่องนี้ที่ฟลอสเป็นนายเอกอยู่ดี

"ฉันถือว่าเธอตกลงเป็นแฟนกับฉันแล้วนะ"ลีกซ์ยิ้มกริ่ม เขาจับกายบางพลิกมาเผชิญหน้าพร้อมขยับกายไปนั่งบนขอบเตียง

"นายมัดมือชกกันชัดๆ!!"มือเล็กฟาดไหล่แกร่งเสียหลายครั้ง หากแต่มันไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านเลยสักนิด

"อา คนสวยลองขย่มควยแฟนคนนี้แรงๆหน่อยสิคะ"คนตัวโตยิ้มเผล่ รอยยิ้มหวานๆนั่นทำให้พริมโรสรู้สึกหมั่นไส้อยู่ไม่น้อย หากแต่ร่างกายเจ้ากรรมกลับขยับตามคำพูดของอีกฝ่ายโดยไร้ข้อโต้แย้ง ดูท่า ลีกซ์คงไม่ปล่อยให้หล่อนได้นอนพักอย่างสงบแน่ๆ

.......

เสียงสะอื้นไห้ของใครบางคนปลุกให้ชายผมยาวสีควันบุหรี่ลุกขึ้นจากเตียงด้วยความหงุดหงิด ดวงตาของเขาปลายมองร่างข้างกายด้วยความขุ่นมัว เรือนร่างที่เคยขาวโพลนบัดนี้เต็มไปด้วยรอยขบกัดแดงช้ำไปทั่วทั้งตัวเสียแล้ว

มือหนาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเพื่อระงับความหงุดหงิดที่กำลังก่อตัวขึ้น พวกลูกหนี้ของเขาเป็นอะไรกันนัก ทำไมชอบเอาลูกหลานมาขัดดอกให้เป็นนางบำเรอ ทั้งๆที่ไม่ได้ทำให้เขาพึงพอใจได้สักคน มิหนำซ้ำช่วงนี้เขายิ่งรู้สึกกระวนกระวาย ประสาทสัมผัสร่ำร้องหาแต่กลิ่นน้ำหอมราวกับขนมหวานของเพื่อนสาวคนเดียวในกลุ่ม

"นายครับ เราได้ข้อมูลน้ำหอมทั้งหมดที่มีแล้วครับ ตอนนี้เทสเตอร์ถูกส่งมาที่ห้องทำงานของนายแล้วครับ"คนสนิทเอ่ยด้วยน้ำเสียงพินอบพิเทา นานนับสัปดาห์แล้วที่เจ้านายของเขาเข้าหน้าไม่ติด จู่ๆก็หงุดหงิดขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล มิหนำซ้ำยังสั่งให้ค้นหาน้ำหอมทุกกลิ่นที่มีบนโลกใบนี้มาให้ เพียงเพื่ออยากเทียบว่ากลิ่นของมันใช่กลิ่นที่ตนกำลังตามหาหรือเปล่า

"ไม่มีกลิ่นไหนที่เหมือนกับกลิ่นที่โรสใช้เลยสักกลิ่น" คนผิวสีน้ำผึ้งในชัดคลุมลายมังกรจ้องหน้าพนักงานจากช็อปน้ำหอมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

"ไปหามา ว่ากลิ่นที่โรสใช้ มันเป็นกลิ่นอะไรกันแน่"เขาสั่งเสียงเฉียบ

"มันอาจจะเป็นกลิ่นฟีโรโมนของหล่อนก็ได้นะครับ"พนักงานกล่าวเสียงสั่นเครือ

"ให้ฉันมันใจกว่านี้ก่อน ถึงตอนนั้น ฉันมีแผนไว้ในใจแล้วล่ะ"ท่าทางของเขาทำให้เหล่าลูกน้องลอบกลืนน้ำลายไปตามๆกัน

ยามเช้าเข้ามาทักทายอีกครา ร่างสูงของครูฝึกผิวเข้มลุกขึ้นงัวเงียจากโซฟาห้องรับแขก มือหนามียาบางชนิดที่เขาถ่อไปซื้อก่อนถือวิสาสะเข้ามาในบ้านหลังนี้ หากแต่เสียงครวญครางอย่างสุขสมของคนสองคนในห้อง ทำให้เซควิลท์ไม่กล้าเดินเข้าไปขัดจังหวะ ไม่ใช่ว่าเขาเกรงใจนักหรอก เขาแค่กลัวโรสจะรู้สึกอายเมื่อมีคนเห็นว่าหล่อนกำลังขย่มร่อนบนตักแข็งแรงของเพื่อนสนิทอย่างลีกซ์ต่างหากล่ะ

"นายรู้ได้ไงว่าโรสเป็นโอเมก้าไปแล้ว"คำถามแข็งๆดังออกมาหลังจากเสียงขู่คำราม

"ให้ทาย นายกัดคอไม่เข้าสินะ"เซควิลท์แค่นยิ้มแกมสมเพชให้เพื่อนที่ชอบทำตัวเป็นหมาเฝ้าชิ้นเนื้อ

"คิดว่ามีแค่นายคนเดียวเหรอ? ที่เคยเอากับโรสน่ะ "เขากระหยิ่มยิ้มขึ้นมาเช่นกัน ในเมื่อเขามั่นใจว่าเป็นคนเปลี่ยนให้โรสกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้บอกว่าตนเองก็สงสัยเช่นกันว่าทำไมจึงไม่สามารถสร้างพันธะกับหญิงสาวได้

"โรสเป็นควีนโอเมก้า บางครั้งเพศนี้ก็รู้ผลช้า เพราะเหมือนกับเป็นยีนส์แฝง และที่กัดไม่เข้า นายก็น่าจะรู้เรื่องของควีนโอเมก้าดีไม่ใช่เหรอ?"ลีกซ์อาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายตกตะลึงแย่งยาระงับอาการฮีทออกมาจากมือของเซควิลท์

.......

.... ...

.......