อดีตอันแสนเจ็บปวด

ทุกครั้งทุกครั้งที่ฉันเจอเธอทำไมฉันถึงเจ็บปวดมากเลยนะ....

บางครั้งผมก็คิดนะว่าคนที่เคยพูดกับผมไว้เขาไม่ได้รับรู้ความรู้สึกที่อยู่ในตัวของเขาเลยเขาเหมือนแค่พูดคำพูดออกมาลอยๆเท่านั้นรายการที่คนจริงๆนั้นเข้ามารู้สึกในเหตุการณ์นั้นจริงๆมันก็อาจจะทำให้ความคิดนั้นแตกต่างออกไป...

.

.

.

.

สิ่งในหัวมันตื้นตันไปหมดผมนอนอยู่ในโรงพยาบาลที่แม่แต่ผมก็นึกไม่ได้ว่าผมมาทำอะไรที่นี่ใช่คุณอาจจะไม่รู้เรื่องงั้นผมจะเล่าเรื่องกับใครเลยละกันนะ...

.

.

.

.

.

.

.

.

ก่อนอื่นต้องพูดก่อนว่าสวัสดี ผมชื่อ เคเคยมีแฟนสาวคนนึง ชื่อว่า เจนผมกับเธอรักกันมากจนวันนึงเห็นเธออยู่กับเพื่อนสนิทของผมที่ชื่อว่าแจ็คคงก็รู้สินะว่าผมรู้สึกยังไงมันก็เจ็บๆอย่างบอกไม่ถูกเลยแหละเหมือนมีมีดมาแทงที่อกเลย

ก็นะพูดตรงๆก็คืออกหักนั่นแหละไม่รู้ว่าผมไปห้ามอะไรหรือเปล่าหรือว่าเครียดอะไรหรือเปล่านะอยู่ดีๆผมก็พูดเข้าไปต่อยหน้าไอ้แจ๊คมันผมทำอะไรลงไปแต่ผมจำได้ว่าไอ้แจ๊คโดนผมต่อยกันเลือดออกแทบตายเมื่อผมจะโกรธมาก

การการที่เห็นคนรักทิ้งเราไปต่อหน้าต่อตาอย่างนี้มันก็แปลกนะรู้สึกเจ็บรู้สึกพูดไม่ถูกเลยแหละผมก็คิดว่าผมจะไม่ได้แจ๊คมันอยู่แล้วนะแต่ว่าผมขี่รถกลับบ้านมันก็ขี่มอเตอร์ไซค์ของมันมาชนผมใช่คุณฟังถูกมันชนผมตกสะพาน

ฮ่าฮ่าฮ่าคุณคิดสินะว่าผมเป็นอะไรหรือเปล่าไม่หรอกผมก็แค่เกือบจมน้ำเท่านั้นเองก็ไม่มีอะไรมากนะโอเคกลับเข้าเรื่องต่อ

ดีนะเนี่ยที่มีคนมาเจอผมก่อนไม่งั้นผมได้ตายแน่ขอมาคนในครอบครัวของผมก็นึกว่าผมตายแล้วช่วยจัดงานศพแจ็คแล้วก็เจนมางานศพของผมด้วยแน่นอนผมยังไม่ตายเอาอีกแล้วสินะ

คนสีหน้าเหมือนดีใจมากเลยอ่ะนะที่ผมตายไปแล้วยกเว้นแต่น้องสาวของผม แยม จริงๆผมก็ไม่ค่อยชอบหวังหรอกนะว่าอยากให้ใครดูดีใจที่ผมยังไม่ตาย

ก็มันเป็นไปแล้วเราก็ไม่อาจจะเลี่ยงได้ผมแอบเข้าไปในงานศพและพบว่าแจ็คกับเจนได้เป็นแฟนกันแล้วใช่ทั้งคู่เป็นแฟนกันแล้วผมก็ทั้งเจ็บทั้งโกรธแต่ก็โกรธไม่ลงหรอกนะ

'เจ็บจัง,คำนั้นอยู่ในหัวผมตลอดและน้ำตาสีใสของผมมันก็ออกมานะผมไม่รู้ว่าตอนนั้นผมเป็นอะไรพ่อกับแม่รู้ว่าผมยังไม่ตายเพราะผมนั้นดันไปยืนร้องไห้อยู่ตรงกลางงานเลยล่ะสิเฮ้ยอีกแล้วหรอ!

จะบอกว่าค่อนข้างที่จะแปลกๆนะที่ศพออกมาเดินเล่นอย่างนี้แล้วก็ยังมีชีวิตอีกนะก็ทุกคนก็ต่างแตกตื่นนึกว่าผีหลอกพอทุกคนหนีไปแล้ววิ่งเข้ามาสัดหน้าผมพร้อมกับพูดว่า

ทำไมมึงยังไม่ตายวะ?

คำพูดนั้นทำผมช็อคไปเลยแหละเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมา 6-7 ปีทำอย่างนี้กับผมผมรู้สึกโกรธมากก็เลยต่อยหน้ามันไปแต่รอบนี้ผมระบายความโกรธทั้งหมดออกมาและเผลอวิ่งไปหยิบมีดเเทงเพื่อนสนิทของผมตอนนั้นผมยอมรับว่าผมรู้สึกสะใจมากหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

"**เอ๋....ตายแล้วหรอ?"

"อย่าเพิ่งตายสิ~~"

"555555**"

ถ้ามันที่ไหนนั้นแย่งเจนไปจากผมคนๆนั้นจะต้องตาย

ประโยคสุดท้ายที่ผมพูดกับมันก่อนที่มันจะตายพี่ผมจะหันหน้าไปหาเจนเจนรู้สึกกลัวมากจนก้าวขาไม่ออก

"**ไง....''

"รักกันมากใช่ไหม?"

ทำไมไม่ไปอยู่ด้วยกันซะเลยล่ะ**!!!!!

ยอมรับว่าผมโกรธสุดๆรู้สึกบ้ามากตอนนั้นดูเหมือนว่าเวลาของเราจะหมดแล้วสิขอบคุณที่อ่านนะครับ

ติชมได้ตามสบายจ้า

comment ให้หน่อยนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***