คนหลอกลวง

...****************...

ฉันเดินออกมาจากบ้าน ตอนนี้เป็นเวลา23:00น.ใช่มันมืดมากแต่ฉันไม่อยากจะได้ยินเสียงที่ทุเรศออกมาจากห้องของน้องสาวของฉัน ฉันนั้งร้องให้ที่ริมฟุตบาศริมถนน ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจขับรถบิ๊กไบค์คู่ใจออกไปจากบ้าน ฉันอยากจะขับให้รถมันชนให้ตายๆไปเลย แต่เมื่อขับไปด้วยความเร็วจู่ๆสมองของฉันมันก็ไม่อยากให็ฉันคิดสั้น เมื่อฉันตั้งสติได้แล้ว ฉันจึงขับรถไปที่ผับ ฉันกะจะดื่มให้มันลืมเรื่องราวทั้งหมดในวันนี้

"ผมขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ"

เสียงของชายหนุ่มคนนึ่ง ชายคนนี้ใส่สูทสีเทาดูเหมือนจะเป็นคนรวยและเขายังมีลูกน้องอีกสามคน หน้าตาของเขาดูดีมากจนชวนหลงใหลในความหล่อเหลาของเขา

"ค่ะ"

ฉันตอบรับคำขอของเขาโดยไม่ขัดเขาเริ่มขยับมานั้งข้างตัวของฉันพร้อมส่งสัญญาให้พนักงาน

"ผมชื่อธาวินนะครับยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณชื่อ อะไรครับ"

เสียงของชายหนุ่นคนนั้นทำให้ใจของฉันเต้น ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาทำให้ชวนหลงไหลเป็นอย่างมาก รอยยิ้มที่เขายิ้มให้ฉันมันช่างดูจริงใจและอบอุ่น

"มิวค่ะ"

ฉันตอบออกไปโดยไม่คิดอะไรเพราะฉันคิดว่าคนหน้าตาดีและฐานะดรขนาดนี้คงมีสาวๆมากมายมา

รุมล้อม

"น่ารักจังเลยนะครับคุณมิว"

เมื่อฉันพูดกับเขาได้สักพักฉันก็เริ่มรู้สึกมึนเมาเป็นอย่างมากสมองของฉันมันว่างเปล่าคิดอะไรไม่ออกรู้อย่างเดียวคืนอยากลืมเรื่องทั้งหมดที่พวกเขาทำกับฉัน

"งั้นฉันกลับบ้านก่อนนนะคะ''

ฉันเดินออกมาก่อนที่ภาพจะตัดไป และเมื่อรู้สึกตัวอีกที ฉันก็รู้สึกเหมือนร่างกายของฉันมันร้อนไปหมด และฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังขยับอยู่ช่วงล่างของฉัน

"ตื่นแล้วหรอครับคุณมิว"

ร่างของชายหนุ่มคนเมื่อคืน เขาพูดด้วยนำ้เสียงที่หิวกระหาย ร่างกายของเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเผยให้เห็นร่างกายที่ดูแข็งแรงและสวยงามน่าหลงใหล

"ผมจะเริ่มแล้วนะครับ"

"เดี่ย..."

ยังไม่ทันขาดคำร่างกายช่วงล่างของฉันมันรู้สึกเหมือนฉีกขาดและปวดร้าวเป็นอย่างมาก ฉันพยามที่จะขัดขืนเขา แต่ก็ทำไม่ได้ ร่างกายของฉันอ่อนแรงไปหมด ตอนนี้ในหัวของฉันมันโล่งไปหมด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เริ่ม

บทต่อไป

รับผิดชอบ

