ตอนที่1 คฤหาสน์​เบเนลิค(1)

เหตุการณ์​ทุกอย่างเป็นสิ่งสมมุติ​

ใครกลัวผีขอเตือนล่วงหน้า

แต่เราไม่แต่งให้น่ากลัวเกินไปหรอก​ วางใจได้​ และเรื่องนี้ก็เป็น​ YaoiหรือBl ด้วย

มีฉากฆาตกรรม​ การตาย​ ความรุนแรง​หรืออื่นๆ​ ตัวละครมีทั้งด้านดีและด้านเลวปะปนกันไป

ใครไม่ชอบกดออก

[ช่องคำพูดระบบของเกมสยองขวัญ]​

[<ช่องคำพูดของไกอา>]​

______________________________

ทางรถม้าเคลื่อนผ่านตามถนนที่เป็นดิน​ ตลอด2ข้างทางนั้นมีแต่ป่าและหมอกหนาทึบอย่างกับปีศาจที่พร้อมจะกลืนกินพวกเขา

ด้านในรถม้าค่อนข้างจะเก่าคันนี้​มีทั้งสิ้น17คน​ แต่ละคนนั้นมองกันด้วยความงุนงงและยังมีเสียงถกเถียงและเสียงโหวกเหวก​บ้างแต่ไม่หนักเท่าเมื่อ10กว่านาทีก่อนที่พวกเขาโผล่มาบนรถม้าประหลาด

ถึงบอกว่ารถม้าแต่กับไร้ร่างคนขับและม้ามีเพียงเสียงฝีเท้าม้าดังให้ได้ยินพอรู้ว่าเป็นรถม้า​ พวกเขาแทบจะกระโจนออกไปแต่ภายนอกนั้นน่ากลัวกว่าจึงยังไม่มีใครทำอะไรโง่ๆ

อีกมุมของรถม้าคันใหญ่ที่หลายคนถอยห่างนั้นมีร่าง4ร่างของผู้เล่นระดับสูงนั่งอยู่​ พวกเขาใบหน้าไร้อารมณ์​แต่ออกไปทางเบื่อหน่ายเสียมากกว่า

ย้อนไปเมื่อ10กว่านาทีก่อนที่พวกเขาตื่นขึ้นมาบนรถม้าที่ไม่มีม้าลากหรือคนขับรถม้านั้นวุ่นวายพอควร​ พบว่าพวกเขาล้วนเป็นผู้มาใหม่​ ผู้เล่นระดับสูงหรือระดับ​S 4คนรำคาญ​เต็มทีแต่ก็ได้ผู้เล่นระดับE, DและระดับCที่ปะปนเข้ามาด้วยได้ควบคุมสถานการณ์​และอธิบายให้ผู้มาใหม่ได้เข้าใจ

.

.

.

คฤหาสน์​ที่ตั้งโดดเดี่ยวล้อมรอบ​ด้วยป่าที่มีหมอกหนาทึบ​ บนท้องฟ้ามีเมฆสีเทาขมุกขมัว​ไร้ซึ่งแสงอาทิตย์

ตัวคฤหาสน์​ขุนนาง​เก่าของตะวันตกกลางนั้นดูเหมือนมีอายุกว่า100ปีหรือมากกว่านั้นซึ่งด้านในมืดสนิท

รอยแยกสีดำเหมือนแก้วที่แตกร้าว​ปรากฏ​ขึ้นท่ามกลางความมืดในห้องแห่งหนึ่ง

ร่างชุ่มเลือดของเด็กชายวัย15ปีในชุดเสื้อกาวน์​แบบนักวิจัยหล่นลงมาบนเตียงขนาดใหญ่

พลังงานแปลกประหลาดสีดำที่สิงตามที่ต่างๆในคฤหาสน์​ตื่นตัวเต็มที่และหลบหนีเข้ามุมต่างๆในคฤหาสน์​และเงียบไป

ร่างเด็กชายในชุดเหมือนชุดขุนนางและสวมเสื้อกาวน์​สีขาวที่บัดนี้เปื้อนเลือดแทบย้อมทั้งหมดเป็นสีแดง​ แว่นเลนส์​สีดำเรืองแสงสีฟ้าเป็นตัวอักษร​และตัวเลขกระพริบถี่ก่อนจะดับไป

ลูกบอลเหล็กสีดำตกลงมาข้างๆร่างเด็กหนุ่ม​ มันกระพริบแสงสีฟ้าก่อนจะมีเปลวไฟสีฟ้าปะทุขึ้นห่อหุ้มและลอยขึ้น

บอลเหล็กหุ้มไฟลอยไปคลอเคลีย​ข้างแก้มเด็กหนุ่มพยายามปลุกเขา

[โฮสต์! โอสต์อย่าเป็นอะไรนะ..] เสียงโมโนโทนแต่เมื่อฟังดีๆนั้นมีความร้อนรนแฝงอยู่กล่าวเรียกผู้เป็นนายและพยายามปลุกเขา

เปลวไฟสีฟ้าที่หุ้มร่างเหล็กทรงกลมของมันอ่อนลงก่อนจะดับไป​ แสงไฟสีฟ้ากระพริบถี่รัวและค่อยๆช้าลง

"อ...อึก!..ไกอา.." เสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกคู่หูAIของเขาอย่างอ่อนแรง

[โฮสต์...คุณโอเคไหม?]

"อื้อ..ไม่รู้สิ​ แต่ฉันขยับไม่ได้"

แสงสีฟ้าถูกฉายผ่านร่างเด็กหนุ่มขึ้นลง

[คุณกระดูกหัก​ ไม่สิ​ แตกละเอียดเกือบทั้งร่างเลยนะครับ...]

"งั้นหรอ...ฮะๆ..ซี๊ด..โครตเจ็บเลย" เด็กหนุ่มหัวเราะเบาๆก่อนจะร้องซี๊ดออกมาเพราะความเจ็บปวดสะเทือนไปทั้งร่าง

[อยู่เฉยๆสักแปปนะครับ]

"อืม..."

บอลเหล็กของไกอาที่บัดนี้เปลวไฟดับไปแล้วแต่ยังมีแสงไฟสีฟ้าสลัวๆ​ แขนกลงอกออกมาพร้อมขวดยาบรรจุของเหลวสีแดงใสเรืองแสงสีทองจางๆออกมา​ ค่อยๆป้อนเข้าปากเด็กหนุ่มที่นอนนิ่งบนเตียงกว้าง

เด็กหนุ่มก็ไม่ดื้อ​ กินยาที่ไกอาป้อนให้แม้จะเกลียด​รสชาติ​มันแค่ไหนก็ตาม

ระหว่างรอปรับสภาพรักษาตัวเองอยู่ก็มีหน้าจอโปร่งแสงสีฟ้าปรากฏ​ออกมาแต่มันแตกต่างที่ไม่ใช่พลังของไกอาหรือเครื่องมือของเขา

เสียงโมโนโทนไร้อารมณ์​ของชายหนุ่มดังขึ้นพร้อมบนหน้าจอก็มีตัวหนังสือปรากฏ​ขึ้น

[ขออภัยที่ผิดพลาด​ ขออภัย​ที่เสียมารยาท​ คุณไม่ใช่ผู้ถูกเลือก​ เหตุใดจึงเข้ามายังโลกแห่งเกมสยองขวัญ​ไร้สิ้นสุดได้?]​

เด็กหนุ่มนิ่งเงียบมองหน้าจอโปร่งแสงตรงหน้าเขา​ จึงเป็นหน้าที่ของระบบAIที่มีสติปัญญา​ของเขา​เป็นฝ่ายตอบ

[<ขออภัย​ที่แทรกแซง​พื้นที่เฉพาะ​ของคุณโดยไม่ตั้งใจ​ นายท่านของผมบาดเจ็บหนักจากผลกระทบของคลื่นพลังระหว่างที่เราเดินทางรูหนอนมิติและกาลเวลา​ ขออภัย​อีกครั้ง>]​

[นักท่องกาลและมิติ?]

[<จะคิดแบบนั้นก็ได้​ มันเป็นครั้งแรกน่ะ>]

"....." นี่จะหาว่าเขาไม่ตรวจสอบเส้นทางดีๆก่อนออกเดินทางหรือไง​ เออ! ประมาทเองแหละ! ก็มันตื่นเต้นนิ...'

เด็กหนุ่มได้แต่ตะโกน​เถียงในใจดังๆ​ นอนนิ่งฟังระบบทั้ง2คุยกันแบบเสียงโมโนโทนไร้อารมณ์​ของชายหนุ่ม 1เสียงที่ฟังดูหลอนกับ1เสียงที่ฟังดูเฉยชา

ทั้ง2ระบบก็คุยกันอีกนิดหน่อยก่อนจะตกลงกันเองเสร็จสรรพ​

[คุณสามารถร่วมเล่นเกมของเราระหว่างการพักฟื้นตัวและพลังงานก็ได้​ ถือเสียว่าพักร้อนในเกมสยองขวัญ​ เป็นโอกาส​หายากที่เราจะพบนักท่องกาลและมิติที่เป็นมนุษ​ย์และที่สำคัญ​ยังเด็กมากด้วยย​ แต่ระดับของแต่ละเกมที่คุณร่วมเล่นจะถูกเพิ่มขึ้นตามความเหมาะสม​]​

[เกมนี้มีการจัดอันดับหลังเคลียร์​เกมและจะได้รับคะแนนที่เป็นดั่งสกุล​เงินในโลกแห่งนี้ อุปกรณ์​ประกอบฉากหรือพล็อพบางอย่างอาจสามารถใช้เป็นพลังงานทดแทนให้คุณได้]​

[<ขอบคุณ​ ขอรบกวน​อีกอย่างได้หรือเปล่า?>]

[ว่ามา]

[<เวลา2โมงเช้าและช่วงบ่ายโมง​เป็นเวลาอาหารว่างและน้ำชาของโฮสต์​ ร่างกายของโฮสต์​ค่อนข้างพิเศษ​น่ะ​ ก่อนออกมาเราไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย>]

[ได้ มีอีกไหม?]

[<ไม่>]

[ถ้าเช่นนั้นก็ขอให้สนุก​ และ....ยินดีต้อนรับแขกพิเศษ​สู่เกมสยองขวัญ​ไร้สิ้นสุด]

วูป!

สิ้นเสียงสุดท้ายหน้าต่างโปร่งแสงของระบบผู้ดูแลโลกสยองขวัญ​ก็หายไปทันที

ระหว่างที่2ระบบคุยกันนั้นร่างกายที่บาดเจ็บ​สาหัส​กระดูกแตกเกือบทั้งร่างก็ค่อยๆรักษาตัวเอง​ เขาสามารถเดินเหินได้คล่องแล้วในตอนนี้เขาได้เดินสำรวจทั่วห้องที่เขามาโดยใช้แว่นเลนส์​พิเศษ​เปิดโหมดไนท์​วิชั่นหรือมองเห็นในความมืด

ไกอารีบมองหาพบว่าโฮสต์​ของเขาเดินวนรอบห้องค้นนั่นทุบนี่จนห้องที่สกปรก​ด้วยฝุ่นและใยแมงมุมอยู่แล้วยิ่งเละเข้าไปใหญ่

ขณะเดียวกัน

กลุ่มผู้เล่นที่นั่งรถม้าได้มาถึงหน้าคฤหาสน์​แล้ว​ มีปากเสียงกันนิดหน่อยก่อนจะรีบเร่งตามผู้มีประสบการณ์​เข้ามาข้างใน

เมื่อคนสุดท้ายเข้ามาครบแล้วประตูก็ปิดลงเสียง​ดัง 'ปัง'​

พวกเขาสะดุ้งตกใจรีบเปิดประตูแต่เปิดไม่ได้ก็ทุบประตูโวยวายเสียงดัง

ตอนนั้นเองเสียงแจ้งภารกิจ​ก็ดังขึ้น

[[คฤหาสน์​เบเนลิค

เนื้อเรื่อง:เมื่อ50ปีก่อน เกิดโศกนาฏกรรม​ไฟไหม้คฤหาสน์​ทั้งหลัง​ คนรับใช้ตายทั้งหมด​ ภรรยา​และลูกของเจ้าของคฤหาสน์​หายตัวไป

ทุกคืนพระจันทร์​เต็มดวงชาวบ้านในระแวก​ใกล้เคียงได้ยินเสียงกรีดร้องและเสียงของเปลวไฟที่ลุกไหม้ดังขึ้น​ ผ่านมานานเข้าพวกเขาก็เริ่มชินชาและไม่สนใจยุ่งเกี่ยวคฤหาสน์​หลังนี้

ภารกิจ​:ตามหาความจริงของโศกนาฏกรรม​ของคฤหาสน์​แห่งนี้

ภารกิจ​รอง:ปลดปล่อยภูตผีที่ทุกข์ทรมาน​ 0/1

ระยะเวลา: 6 วัน

รางวัล​10,000​ P

ล้มเหลว​ : ??? ]]

เสียงประกาศ​ภารกิจ​เป็นเสียงไร้อารมณ์​ของหญิงสาวฟังดูขนลุกดังขึ้นทำให้หลายคนที่โวยวายต้องจำใจหันมาจนใจภารกิจ​และเริ่มคิดวางแผน

ตอนนั้นเองก็เป็นเสียงระบบดังขึ้นอีกครั้ง​ เป็นเสียงชายหนุ่มที่ฟังดูเย็นชาและไม่แยแส

[ตัวตนพิเศษ​ได้เข้าร่วมเกมอย่างกระทันหัน​ เขาเป็นดั่งผู้ถูกเลือกแต่ไม่ใช่​ ระดับความยากโลกของคุณจะเพิ่มขึ้นตามความเหมาะสม​ จงทำงานหนักและรางวัล​คุ้มค่าแน่นอน!]​

สิ้นเสียงนี้ทำเอาทุกคนหน้าซีดเผือด​ ถึงพวกเขาจะไม่ค่อยเข้าใจแต่คำว่า ความยากที่เพิ่มขึ้น​ ก็ทำเอาหลายๆคนยิ่งหวาดกลัวมากขึ้น

ผู้เล่นระดับSที่มักมีใบหน้าไร้อารมณ์​ตลอดยังอดสงสัยไม่ได้

"โลกนี้เป็นระดับSเพราะพวกเราเป็นผู้เล่นระดับSแล้วมันยังมีมากกว่าระดับSอีกหรอ?" หญิงสาวผมสีชมพู​ทรงทวินเทลดูราวอายุ16-17ปีหน้าตาน่ารักเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย

.

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***