เงาที่ดำเกินไปสำหรับเเสง(คุโรโกะ) ตอนที่3

ต่อจากตอนที่เเล้ว

คิเสะ เรียวตะ

งั้นผมไปเดินเล่นเเถวๆนี้ก่อนนะฮ่ะ

อาโอมิเนะ ไดกิ

จะไปไหนก็ไปไปคิเสะ

มิโดริมะ ชินทาโร่

เห้อ

มุราซากิบาระ อัตสึชิ

ง้ำๆๆๆๆๆ //กินขนม

มิโดริมะ ชินทาโร่

มุราซากิบาระหยุดกินขนมเดี๋ยวนี้มันน่ารำคาญนะรู้ไหม

มุราซากิบาระ อัตสึชิ

ช่วยไม่ได้นี่น้า

ตัดมาที่คุโรโกะของเรากัน

คางามิ ไทกะ

คุโรโกะ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ

คางามิ ไทกะ

หลังเลิกเรียนมาเจอฉันที่ร้านเบอร์เกอร์นะ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ

ถึงเวลาเลิกเรียน

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

//เดินไปร้านเบอร์เกอร์

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

//สั่งวานิลลามิลเชคมานั่งรอ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

//นั่งรอ

คุโรโกะพากษ์:ผมนั่งรอคางามิคุงตั้งเเต่5โมงเย็นจนถึง2ทุ่มจนอาโอมิเนะคุงเจอผมเข้าเลยเข้ามาทักนั้นเเละครับ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

//ก็ยังจะนั่งรอต่อไป

อาโอมิเนะ ไดกิ

อ้าว

อาโอมิเนะ ไดกิ

ไงเท็ตสึ //โบกมือทักทาย

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ //คิดว่าคางามิ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

คางา...//หันหลังไปดูพบว่าเป็นอาโอมิเนะ

อาโอมิเนะ ไดกิ

กำลังรอเจ้าคางามินั้นอยู่หรอ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ

อาโอมิเนะ ไดกิ

งั้นฉันนั่งรอเป็นเพื่อนนะ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ

เเล้วพวกเขาก็นั่งรอไปจนจะถึง5ทุ่มระหว่างนั้นคุโรโกะก็สั่งวานิลลามิลเชคมากินส่วนอาโอมิเนะก็สั่งเบอร์เกอร์มากิน

อาโอมิเนะ ไดกิ

ห่าว นี้เท็ตสึเจ้าคางามินั้นนัดนายกี่โมงเนี้ย

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ก็หลังเลิกเรียนนะครับ

อาโอมิเนะ ไดกิ

เเล้วนายเลิกเรียนกี่โมงกันเล่า

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

5โมงเย็นครับ

อาโอมิเนะ ไดกิ

หรอ //ดูโทรศัพท์

อาโอมิเนะ ไดกิ

//ตกใจ

อาโอมิเนะ ไดกิ

นี่มันจะ5ทุ่มเเล้วนะเท็ตสึ

อาโอมิเนะ ไดกิ

ฉันว่าเรากลับกันก่อนไม่ดีกว่าหรอ

อาโอมิเนะ ไดกิ

เจ้าคางามินั้นคงไม่มาเเล้วเเหละ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

งั้นผมขอรอเขาอีกสักนิดเถอะนะครับ

อาโอมิเนะ ไดกิ

ให้ตายสิ

อาโอมิเนะ ไดกิ

นายนี้ยังจะรอเจ้าคางามิอยู่อีกหรอนี่มันจะ5ทุ่มเเล้วนะเท็ตสึ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ครับ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ถึงยังไงเขาก็ต้องมีเหตุผลที่มาไม่ได้อยู่เเล้วละครับ

อาโอมิเนะ ไดกิ

เห้อ

อาโอมิเนะ ไดกิ

ให้ตายสิ

อาโอมิเนะ ไดกิ

งั้นฉันจะรอด้วยเป็นเพื่อนอีกนิดหน่อยก็เเล้วกันนะ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

ขอบคุณมากๆเลยนะครับอาโอมิเนะคุง

อาโอมิเนะ ไดกิ

เห้อ

อาโอมิเนะ ไดกิ

ให้ตายสิ

อาโอมิเนะ ไดกิ

ไม่ต้องขอบคงขอบคุณอะไรหรอกนะเท็ตสึก็เราเป็นเพื่อนกันนิ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

นั้นนะสิครับ //ยิ้มนิดหน่อย

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

เเล้วพวกเขาก็นั่งรอจนถึงเที่ยงคืน

อาโอมิเนะ ไดกิ

ห่าว เท็ตสึ นี่มันเที่ยงคืนเเล้วนะเว้ย

อาโอมิเนะ ไดกิ

เมื่อไรเจ้าคางามินั้นจะมาไห_

ติ้ง

เสียงเเชตของใครสักคนหนึ่งดังขึ้น

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

//ตรวจดูโทรศัพท์

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

....

อาโอมิเนะ ไดกิ

อะไรเจ้าคางามินั้นเเชตมาหรอ

คุโรโกะ เท็ตสึยะ (นายเอก)

//พยักหน้าเล็กน้อย

อาโอมิเนะ ไดกิ

ไหนเอามาดูสิ

อาโอมิเนะ ไดกิ

//เเย่งโทรศัพท์จากมือคุโรโกะ

อาโอมิเนะ ไดกิ

.....

สิ่งที่อยู่ในเเชตนั้นก็คือ

คางามิที่เเชตมาว่า

คางามิ ไทกะ

ขอโทษทีนะคุโรโกะ

คางามิ ไทกะ

ฉันคงไปไม่ได้เเล้วละ

ถึงเเม่จะเป็นคำสั้นๆเเต่มันกระทบต่อจิตใจคุโรโกะเป็นอย่างมากสำหรับเเฟนที่คบกันมานานอ่ะนะ

ถ้าทุกคนคิดว่าเบี้ยวนัดเเค่ครั้ง2ครั้งไม่เป็นอะไรหรอกเเต่นี้คุโรโกะโดนเบี้ยวนัดมาเเล้ว10-20ครั้งเอาง่ายๆไม่ต่ำกว่า10ครั้งอ่ะเเถมทุกครั้งครั้งที่นัดกันคางามิเป็นคนนัดทุกครั้งด้วยนะประเด็น

คำต่อไปนี้คือคำในจิตใจของคุโรโกะนะคะ