ตอนที่2

"คนต่อไปโชโย้" มิโดริยะเรียกคนต่อไป

"ผ..ผมครับ" เจ้าขอชื่อเดินออกมาจากกลุ่มเพื่อน "ต..ตอนไม่ใช่อัตลักษณ์ ...48เมตรครับ" โชโย้ตะกุกตะกักเล็กน้อย เชิงเขินๆ

"อืม ไปยืนที่วงกลมนั่น" มิโดริยะพูด "เริ่ม"

ปัง!!!

โชโย้รวมอัตลักษณ์ทั้งหมดไว้ที่นิ้วเเล้วใส่เติมเเรงโยนออกไป

"9ร้อย7เมตร" ไอซาวะพูด

"สุดยอดด!!!!/ว้าววว!!!!!/หา?!!!!"

เด็กๆในห้องAพากันตกใจเเละชมในตัวโชโย้ เเต่มี1คนที่โกธรเคือง

"เฮ้ยย!!!!! ไอไร้ค่าเเกมีอัตลักษณ์ได้ไงฟ้ะ!!!!" บาคุโก เตรียมที่จะระเบิดเจ้าอดีตเพื่อนร่วมห้องให้เป็นจุล

ฉึบ!!

อยู่ๆดาบเเหลมๆ มาจ่อคอบาคุโก

"อย่าสร้างปัญหา" มิโดริยะพูด บาคุโกเหงื่อตกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

"ชิ!!!"

"โชโย้นายบาดเจ็บนี้ มานี่ผมจะพาไปห้องพยาบาล" มิโดริยะพูด เจ้าโชโย้เหมือนยังไม่สามารถควบคุมการใช้อัตลักษณ์ได้ อัตลักษณ์นั่นทำให้มีบาดเเผล

(เหมือนในเมะอะ ที่มิโดริยะบาดเพราะวันเฟอร์ออล์จำไม่ได้ว่าเเผลเเบบนั้นเรียกว่าไร: จากคนเขียน)

หน้าห้องพยาบาล ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ขออนุญาตครับ" มิโดริยะเข้าไปในห้องพยาบาล"ไม่มีคนอยู่?" ในห้องนั้นไม่มียายเเก่ตัวเล็กอยู่

'สงสัยไปทำธุระมั้ง' มิโดริยะคิดในใจ

'เห้อคงต้องรับบทเป็นหมอหรอเนี่ย' มิโดริยะบ่นในใจ

"นายไปนั่งตรงนั้นก่อน" มิโดริยะชี้ที่เก้าอี โชโย้ก็ทำตามอย่างว่าง่าย ส่วนมิโดริยะหายาเเละผ้าพันเเผล

"เอ่อ...คือข..ขอบคุณ..ครับ" โช้โย้พูด

"เรื่อง?" มิโดริยะหันไปมองคนที่เด็กกว่าตนอย่างสงสัย

"อ..เอ่อ ร..เรื่อง..ที่ช่วยผม....จากบาคุโก...น่ะครับ" โช้โย้พูดตะกุกตะกัก(ไม่)เล็กน้อย

"อือ" มิโดริยะส่งเสียง เเละหาของต่อ

ฝั่งโช้โย้

...'อาจารย์มิโดริยะใจดีจัง ถึงจะหน้านิ่งๆเเต่ เเต่ละคำพูดที่ส่งออกมารู้สึกได้ความอ่อนโยน อาจารย์มิโดริยะดูไปดูมาก็...น่ารักดีนะ...เค้ามีเเฟนรึยังนะ.... เฮ้ย!!! คิดไรของเราเนี่ย!!' ...

.......

...ประวัติตัวละคร...

...↓...

...ชื่อ:มิโดริยะ อิซึคุ...

...อายุ: 17...

...ส่วนสูง: 179...

...น้ำหนัก: 65...

...อัตลักษณ์:...

... 1. ควบคุม(สามารถควบคุมสิ่งมีชีวิตเเละสิ่งไม่มีชีวิตได้ตามอำเภอใจ)...

...2. มีพลัง4ธาต(ดิน,น้ำ,ลม,ไฟ สามารถใช้พร้อมกันได้หรือผสมกันก็ได้)...

...↓↓↓...

...ชื่อ: ไอซาวะ โชตะ...