เธออ่อยฉันหรอ2

22:00 คอนเสิร์ตจบลง

บทเพลงสุดท้าย เเบล็ค เล่นเปียโน พร้อมกับบทเพลงที่เค้าเขียนขึ้นเพื่อแฟนๆของเค้า

เสียงกรี๊ดดังกึ๊กก้องมองไปด้านหน้าแสงไฟจากป้ายไฟมากมาย ผู้คนปรบมือและส่งเสียงเป็นกำลังใจให้กับนายซุปเปอร์สตาร์ เมื่อเค้าแสดงอยู่บนเวที เค้าเป็นผู้ชายที่อบอุ่นแหละโรแมนติกสุดๆ

ฉันกำลังจะเปลี่ยนชุด อ่าวเห้ยชุดชั้นในตัวโปรดของฉันหายไปไหนอ่ะ

หายังไงก็ไม่เจอ สุดท้ายฉันต้องใส่ชุดชั้นในเกาะอกสีชมพูนี้กลับบ้าน กับเสื้อยืดสีขาว

“สุกี้จ๋ารอพี่ก่อนน๊า ไปพวกเราไปกินให้พุงแตก”

เราเดินไปที่รถของเจ๊เจนนี่เพื่อไปกินสุกี้แถวคอนโดนางแถวๆเม่งจ๋าย

“ผมไม่ไปนะพี่ช่วงนี้ผมลีนอยู่” พี่บอลพูดพรางโบกมือลา

“ฉันไปกันแบบสาวๆๆก็ได้ยะ”พี่เจนนี่หันไปบอกพี่บอล

“อ่ะนี้ซองของนาย งานนี้จ่ายสด หักภาษีณที่จ่ายเรียบร้อย” เจ๊ยื่นซองให้

ฉันเดินตามไปช้าที่สุด เนื่องจากฉันเก็บของแล้วหาชุดชั้นในตัวโปรดไม่เจอฉันหอบของพลุงพลัง เดินไปที่รถ รถตู้สีดำจอดตรงหน้าชั้น

“นี่ยัยอ้วนบ้าดารา!!” เสียงผู้ชายดังออกมาจากรถ และเขาก็เปิดกระจกยื่นหน้ามา

“นายยยยย” อีตาบ้านี้อีกแล้วหรอ ฉันชี้หน้าเขาอย่างเอาเรื่อง

“จะไปหาเเครทกินหรอ “

“ฉันไม่ใช่กระต่ายนะยะ”

“เอ้าหรอ เห็นตัวกลมเชียว 555 “

ชายหนุ่มก้าวลงมาจากรถ

“เธอลืมของ ฉันเลยเอามาให้” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆพร้อมทำสายตากรุ่มกริ่ม

0.0 นั้นมันบราตัวโปรดของฉันนี้นา ทำไมไปอยู่กลับเค้าได้

เค้ายื่นหน้ามาประชิดหน้าฉัน

“จะอ่อยก็อ่อยให้เนียนหน่อยสิยัยกระต่ายน้อย” แล้วเค้าก็เอามือมาขยี้หัวฉัน

ฉันรีบคว้าบราใส่กระเป๋า

“ใครอ่อยนายกัน ฉันแค่ลืม !!”

“อ้อหรอ “ ตาบ้านี้ตั้งใจจะกวนฉันใช่ไหมเนี่ย

ชายหนุ่มกลับจึ้นไปบนรถ

“แล้วเจอกันใหม่นะยัยกระต่ายอ้วน” พร้อมกับขยิบตามาทางฉัน

“ไอ้บ้าใครจะเจอนายอีก ขออย่าได้เจอเลยคนหลงตัวเองแบบนี่”

~กริ๊งงงงงง~?

::P’เจนนี่::

“กำลังไปเจ๊ รอแปปกำลังไป “ ฉันบอกกับพี่เจนนี่ไป

สุกี้จ๋าพี่กำลังจะไปหาาาาาาา~~~

*********************************

เเบล็ค say::

ผมเห็นยัยหมีน้อยหอบของมาตรงลานจอดรถ แวะแหย่เธอซักหน่อย5555

“พี่ปลายพี่หาข้อมูลของเธอให้ผมทีสิ ผมอยากรู้อะไรบ้างอย่าง”

“น้องเเบล็คค่ะ มีอะไรหรือเปล่า เธอสร้างปัญหาให้น้องหรอ”พี่ปลายหันมาถามผม

“ผมแค่อยากรู้อะไรบางอย่าง” ผมย้ำคำเดิมพร้อมใช้สายตาเรียบเฉยเก็บอาการ

เนื่องจากผมเป็นซุปเปอร์สตาร์ ผมจึงไม่แสดงอารมณ์มากเกินไป

“ได้ค่ะๆเดี๋ยวพี่จัดการให้เดี๋ยวนี้เลย “

“สวัสดีดีค่ะ คุณวิ ช่วยส่งประวัติ นักร้องคอรัส ทั้ง4คนให้ทิพย์ทาง Email ด่วนเลยค่ะ ค่าาา.. ขอบคุณค่ะคุณวิ “

ติ๊งๆ เสียงEmail เข้ามาทันที

“เดี่ยวพี่ฟอลเวิตให้ทาง Emailนะคะน้องเเบล็ค”

“ขอบคุณครับ” ด้วยความเหนื่อยล้าจากคอนเสิร์ต2ชั่วโมงเต็มๆของผม เดี๋ยวกลับบ้านไปค่อยดูแล้วกัน

ร้านสุกี้ แถว เม่งจ๋าย

“เห้ยพี่หยาพี่ยังไหวอีกหรอ หนูพอแล้วนะพี่ แน่นเว่อร์” ยัยฟ้าพูดพร้อมทำหน้ายู่

“เจ๊ก็พอแล้วนะ เจ๊ไม่ไหวอ่ะ”

“เห้ยยยยย ไหงทิ้งกันซะงั้นอ่ะ ตอนสั่งก็สั่งด้วยกัน” ฉันพูดพลางคีบเนื้อเข้าปาก

มันอิ่มนะแต่มันอยากกินอีกกกกกก

ฉันก็กินๆๆๆๆ

“หมดซักที โอ๊ยอิ่มแปร่เลยยยยย คืนนี้นอนหลับฝันดีแน่นอน” ฉันพูดพรางเอายาช่วยย่อยเข้าปาก ให้ยามาช่วยร่างการเรานิดนุง

“หล่อนเตรียมพร้อมมากยัยหยา ยอมใจมากลูกสาว”

“หนูกลับก่อนนะเจ๊ พี่ไปแล้วนะฟ้า เจอกันที่สถาบันพรุ่งนี้”

ณ คอนโดย่านอโศก

ฉันกดไปที่ชั้น27

ถึงห้องซักที เห้อออออ วันนี้เป็นวันบ้าวันบออะไรของฉันเนี่ย ผีมากจริงๆ ทั้งโกรธ ทั้งอาย หวังว่าจะไม่ต้องร่วมงานกันอีกนะอีตาซุปตาร์บ้า

หึ๊ยยยยยย~

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***