ลูกศิษย์อย่างข้าขอรักท่านอาจารย์ได้ไหม
ตอนที่ 1 แรกพบ
เหว่ชิงหยวน (เจ้าสำนักชางฉยงซาน)
ศิษย์น้อง เจ้ารับศิษย์ผู้นี้ได้หรือไม่
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ใครหรือขอรับ//งงงวย
เหว่ชิงหยวน (เจ้าสำนักชางฉยงซาน)
เจ้าเข้ามานี่สิ//เรียกศิษย์ที่อยู่ด้านนอก
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
สวัสดีขอรับ ข..ข้า นามว่าลั่วปิงเหอ
ในขณะนั้นเสิ่งชิงชิว มองด้วยความไม่พอใจ
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ศิษย์พี่ท่านจะให้ข้ารับศิษย์คนนี้หรือขอรับ//ถามศิษย์พี่ด้วยความไม่พอใจ
เหว่ชิงหยวน (เจ้าสำนักชางฉยงซาน)
ศิษย์พี่คนอื่นๆต่างมีลูกศิษย์มากมายแล้ว ศิษย์พี่ขอฝาก ศิษย์คนนี้ด้วยเถอะ
ด้วยความที่เห็นเป็นศิษย์พี่ จึงรับลั่วปิงเหอเป็นศิษย์
เหว่ชิงหยวน (เจ้าสำนักชางฉยงซาน)
ขอขอตัวก่อนศิษย์น้อง
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ขอรับศิษย์พี่
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
เหวยซือ ขอรับข้าจะยกน้ำชาเคารพท่านเป็นอาจารย์ได้ไหมขอรับ//ถามด้วยความเคารพ
**เหวยซือ แทนคำว่า อาจารย์**
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
เจ้าหน่ะหรือ ข้าไม่รับเจ้าเป็นศิษย์หรอก//มองด้วยความไม่พอใจ
ขณะนั้น เสิ่นชิงชิว ไล่ลั่วปิงเหอ
ออกจากห้อง
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ทำไมท่านต้องไม่รับข้าเป็นศิษย์ด้วยข้าทำอะไรผิด//เดินออกมาอย่างคอตก
หนิงอิงอิง
เอ๊ะ เจ้าเป็นใครหน่ะ//มองด้วยความสงสาร
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
สวัสดีขอรับศิษย์พี่ ข้าเป็นศิษย์ของ..
หนิงอิงอิง
เจ้าเป็นศิษย์คนแรกของเหวยซือใช่ไหม
หนิงอิงอิง
ข้าหน่ะ ได้ยินมาจากพวกศิษย์น้องว่าเจ้ามาเป็นศิษย์ของเหวยซือ
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ข..ขอรับ
หนิงอิงอิง
เจ้าหน่ะ เป็นศิษย์คนแรกของเหวยซือเลยนะ
หนิงอิงอิง
เหวยซือต้องสอนเจ้าให้เก่งกาจได้แน่
ขณะนั้น ลั่วปิงเหอ พูดในใจว่า "ขนาดน้ำชาข้ายังไม่ได้ยกให้เลย เหวยซือ ไม่มีทางสอนวิชาแก่ข้าหรอก"
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ว่าแต่ศิษย์พี่ท่านชื่ออะไรหรือ
หนิงอิงอิง
ข้าลืมแนะนำตัวไปเลย ข้าชื่อ อิงอิง
หนิงอิงอิง
ยินดีที่ได้พบเจ้า//ยิ้ม
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
เช่นกันขอรับ//ยิ้มกลับ
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ลั่วปิงเหอ!!
เสียงดังออกมาจากที่พักของเสิ่นชิงชิวบอกให้ลั่วปิงเหอเข้าไปหา
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ข้าขอตัวก่อน เหวยซือเรียกข้าแล้ว
หนิงอิงอิง
ไว้เจอกัน ศิษย์น้อง
ลั่วปิงเหอเดินเข้าไปที่พักของเสิ่นชิงชิว
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
เจ้ามานี่สิ //เรียกลั่วปิงเหอมาหาตน
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ข..ขอรับเหวยซือ
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
เจ้า..อายุเท่าไหร่แล้ว//ถามด้วยความสงสัย
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ข้า..อายุ15ขอรับ
ในขณะนั้นเสิ่นชิงชิวก็เงียบไปสักพัก
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ในเมื่อเจ้าอยากเป็นศิษย์ข้า เจ้าต้องทำความต้องการให้ข้า 1 อย่าง
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ขอรับ..ข้า..ข้าทำได้แน่
ลั่วปิงเหอรับปากด้วยยังไม่รู้ว่าความต้องการของเสิ่นชิงชิวคืออะไร
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
//ยิ้ม
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
เจ้ามานั่งเตียงข้า//บอกด้วยความนุ่มนวน
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ขอรับ//เดินไปด้วยความงงงวย
ขณะนั้นเสิ่นชิงชิว จับหัวลั่วปิงเหอมาจูบ
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
อืม..อ..อ้าส์..//ดูดลิ้นลั่วปิงเหอ
อย่างเมามันส์
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ซือจุน ข..ข้า..//ดูดลิ้นเสิ่นชิงชิว กลับด้วยความเมามันส์
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ถอนจูบช้าๆ //มองหน้า
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ซือจุน ข้า...
ซือจุน หมายถึง อาจารย์เหมือนกันแต่ หมายถึง อาจารย์ที่เป็นเทพ
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
เจ้าต้องมีอะไรกับข้า 10 วัน//พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ลั่วปิงเหอมองด้วยความงงงวยว่าทำไมซือจุนต้องทำแบบนี้
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ข้า มีโรคประจำตัวที่รักษาไม่หาย เจ้าต้องช่วยข้าเสริมพลังหยาง
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
ในตัวข้าตอนนี้มีพลังหยินมากเกินไป เนื่องจากข้าโอนเผ่ามารทำร้ายมา
เสิ่นชิงชิว พูดอธิบายให้ลั่วปิงเหอฟัง
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ขอรับ ข้าจะทำ ถ้ามันช่วยท่านได้
เสิ่นชิงชิว (นายเอก)
เจ้าแน่ใจหรือ //ถามอีกครั้งเพื่อนความแน่ใจ
ลั่วปิงเหอ (พระเอก)
ข้าจะทำแน่นอน
Comments