แอนลูกสายแล้ว ตื่น หรือยัง
ตื่นแล้วค่ะแม่
ลงมากินข้าวเร็ว เด๋วไป ม.ไม่ทันนะ
คะ่แม่
เสียงแม่เรียกแอนลงมากินข้าวเช้า
แม่คะ่
หือ
อะรัยหรอลูก
คือว่านู๊ต้องไปออกค่ายอาสากับเพื่อนคะ่ นู๊เลยมาขออนุญาติแม่ก่อน แม่หันมามองแอนพร้อมยิ้ม
หนูโตแล้วนะ ยังจะขออนุญาติแม่อีก ลูกแม่เป็นเด็กดีจังเลย
โถ่แม่ก็ ถึงตัวนู๊จะโต เรียนมหาลัยแล้ว แต่นู๊ก็ยังอยากเป็นเด็ก ออ้นแม่อยู่ดี อีกอย่างนะ แม่ต้องทำงานหนักเพื่อส่งนู๊เรียน พอคิดแบบนี้มันนู๊ถึงอยากเรียนจบไวๆเพื่อมาเลี้ยงแม่งัยคะ่
จะ๊ เด็กดีของแม่ แม่พูดแล้วยิ้ม เรื่องค่ายอาสาแม่อนุญาติ แม่รู้ ว่าหนูโตแล้วอันไหนที่เป็นเรื่องดี ๆ หนูก็จะทำ แม่ไว้ใจหนูนะ ไปเถอะลูกไปออกค่ายกับเพื่อน แม่พูดพร้อมยิ้มให้กับแอน ลูกสาวสุดที่รักของเธอ
คะ่แม่ ตายแล้ว สายแล้วไว้คุยกันนะคะ่แม่ พร้อมเดินมาจุ๊ฟแก้มแม่หนึ่งที ก่อนเดินออกไป
หวัดดีครับน้องแอน
พี่ไนท์
เจอกันอีกแล้วนะครับ สงสัยเป็นพรมลิขิต
แอนยิ้มพร้อมกับคิดในใจพรมลิขิตบ้าอะรัย มุขห่วยๆแหวะ'
คะ่พี่ไนท์ เจอกันอีกแล้ว แอนทำหน้าเจือๆใครอยากเจอแกวะ่
น้องแอนรอใครหรอครับ หรือว่ารอพี่
หะ๊!! ป่าวๆคะ่ คือแอนรอเพื่อน พร้อมมองหาใครบางคน คือพี่ว่าจะชวนน้องแอนไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ พูด ไม่ทันจบ ก็มีเสียงผู้ชายอีกคน เรียกแอน
แอน' รอนานไหม เสียงนุ๊กนั้นเอง
ไม่เลยว่ะแก ฉันพึ่งมาถึง นุ๊กเห็นไนท์ เค้ามองไนท์อย่างไม่ไว้ใจ แอนเหมือนรู้ทันเลยแนะนำ
เออนี้พี่ไนท์นะเป็นรุ่นพี่คณะ
อ๋อ งันเราไปกันเถอะ พร้องจุงมือแอนออกมา เค้าเป็นผู้ชาย ทำไมจะดูไม่ออก ว่าไนท์ทำไมมาตามตอแยกับแอนเขาแค่รู้สึกไม่ชอบ แอนมองดูมือที่นุ๊กที่จุงมือเธอ มันทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่านุ๊กคิดกับเธอแบบไหน แต่เธอแค่ปฎิเสธใจตัวเองว่าแค่เพื่อน
นุ๊ก'
หือ
ปล่อยมือฉันได้ยัง แอนมองดูมือนุ๊ก ใจแอนตอนนั้นมันสั่นไปหมด พร้อมมองแบบเขินๆ
นุ๊กมองดูมือตัวเองที่จุงมือแอนไว้พร้อมพูดขึ้นว่า
ปล่อยก็ได้ "แต่ พร้อมมองหน้าแอน ฉันจะไม่ยอมปล่อยแก ฉันจะไม่ยอมปล่อยแก ให้คนอื่นมาแย่งแกไปจากฉัน พูดแล้วเดินจากไป ปะ่ไปเรียนกัน
ตอนนี้หัวใจแอนมันเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อได้ยินอย่างนั้น หือ' ไปเรียนกัน เหมือนมันเป็นคำสันญาหรือป่าวน่าาา แต่ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไปจากฉันอีกเหมือนกัน
แกอยู่กับฉันตลอดไปนะนุ๊ก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments