Got You: เปรียบดั่งเจ้าจอม
Ch:1 [2/3]
หลังจากที่เธอเริ่มจะพูดอะไรที่พอจะรู้เรื่องขึ้นมา
ผมเลยเชิญเธอเข้ามาในห้องก่อน
ก็นะ เธอสังเกตรอบๆห้องผมมาพักใหญ่ๆละ
JaoJom (2)
แล้วคุณมีเรื่องอะไรหรอครับ
ระหว่างที่รอคำตอบผมก็ยกน้ำขึ้นมาดื่มอย่างไม่คิดอะไร
Jia (?)
ฉันขออยู่กับคุณได้มั้ยคะ
ผมนี่ถึงกับสำลัก ถามจริง!
JaoJom (2)
อย่างแรกนะครับคุณผู้หญิง
JaoJom (2)
เราพึ่งรู้จักกัน เอ้ยไม่สิพึ่งเคยเจอหน้ากัน
JaoJom (2)
จะมาขออยู่กับผมง่ายๆอย่างนี้เนี่ยนะ
พอฟังคำตอบแล้วผมแทบจะลมจับ ตระกะอิหยังวะเนี่ย
JaoJom (2)
คุณครับผมรู้นะครับว่าผมหล่อ
JaoJom (2)
แต่ผมชอบอยู่คนเดียวมากกว่า
JaoJom (2)
ผมว่าคุณก็ออกจะดูเป็นคนมีสะตุ้งสะตังค์นะ
JaoJom (2)
หาบ้านอยู่ก็จบแล้วไม่ใช่หรอ
ผู้หญิงคนนี้มันแปลก! แปลกชิบหาย มีที่ไหนมาขออยู่กับผู้ชายที่พึ่งเคยเจอ
JaoJom (2)
อย่าหาว่าผมใจร้ายเลยนะครับ
JaoJom (2)
ลำพังชีวิตผมเองก็ทุลักทุเลอยู่แล้ว
Jia (?)
คุณรู้สึกว่าถ้าให้ฉันเข้ามาอยู่แล้วจะเป็นภาระใช่มั้ยคะ?
Jia (?)
ฉันทำได้ทุกอย่างเลยนะคะ
ดวงตาใสแป๋วไร้เดียงสานี่มันอะไรกัน
JaoJom (2)
ถ้าผมปล้ำคุณขึ้นมาทำยังไงครับ?
เออ! โอเคเลย! โอ้โห้ผมกำลังคุยกับใครอยู่ครับเนี่ย
กลัวผมหน่อยเถอะคุณคนสวยครับ! ผมก็ผู้ชายนะเว้ยเห้ย
JaoJom (2)
ไม่กลัวผมเป็นพวกค้ามนุษย์หน่อยหรอ
Jia (?)
คุณหน้าตาดีค่ะ ถ้าจะขายก็อีกเรื่อง
เจริญละ ถ้าเจอคนอื่นที่ไม่ใช่ผมเธอน่าจะไม่รอดตั้งแต่วันแรกแล้วละมั้ง
JaoJom (2)
ผมรู้ครับว่าผมหล่อ แต่ไม่ต้องจับผมด้วยวิธีนี้ก็ได้
JaoJom (2)
ไหนพูดมาว่าอยากได้อะไร
หรือว่าจะเป็นป๊าวะ เห้ยนี่ถึงขนาดส่งสายมาสอดแนมแล้วหรอ
ไร้เดียงสาขนาดนี้ไม่น่าใช่
ดูหน้าเป็นลูกคุณหนู๊คุณหนูท่าทางการวางตัวถือว่าอยู่ในระดับดี
เป็นพวกพูดตรงๆแล้วก็พูดไม่เก่ง ละมั้งจากการเดาอันแสนปราดเปรืองของผม
Jia (?)
ฉันจะได้อยู่มั้ยคะ?
JaoJom (2)
คุณดูไม่น่าไว้ใจ
JaoJom (2)
อีกอย่างผมอยากรู้จุดประสงค์ของคุณ
JaoJom (2)
เอาอะไรมามั่นใจ
JaoJom (2)
แล้วจุดประสงค์ของคุณละ
ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วถอดเสื้อของตัวเองออก
ผมหลับตาลงทันที ไม่เอาไม่ดูๆๆ
JaoJom (2)
วันนี้ผมไม่พร้อม
ว่าแล้ว! เป็นคนของป๊าจริงด้วย
แต่วันนี้ผมเหนื่อยมาก ถ้าให้ทำเรื่องอย่างว่าจริงๆผมอาจจะตายคาเตียงเลยก็ได้;-;
ผมลืมตาขึ้นข้างหนึ่งก่อนจะเห็นว่าเธอไม่ได้ถอดออกจนหมด
Jia (?)
ฉันโดนตามล่าจากใครสักคน
ผมจ้องมองไปที่รอยช้ำบนเนื้อเนียนของคนตรงหน้า
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองหน้าอกนั้นที่มันช่าง....
ผมใช้มือของตัวเองขึ้นมาปิดตาตัวเองไว้ก่อนที่ด้านมืดของผมจะตื่นขึ้น
ก็แน่ผมเป็นผู้ชายนะ แล้วก็ไม่ใช่พ่อพระอะไรด้วย
JaoJom (2)
ใส่เสื้อดีๆเถอะ
JaoJom (2)
แล้วไม่รู้จริงๆหรอว่าคนพวกนั้นเป็นใคร
JaoJom (2)
การจะตามล่าใครสักคนมันต้องมีเหตุผลสิ
JaoJom (2)
คุณไปติดหนีใครไว้รึเปล่า
Jia (?)
ฉันว่ามันดูจะไม่ใช่การทวงหนี
Jia (?)
ถ้าจะให้พูดก็คงเป็นตามฆ่าสะมากกว่า
ผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนี้รอดมาได้ยังไงกัน
JaoJom (2)
แล้วผมจะโดนหางเลขไปด้วยมั้ยเนี่ย;-;
Jia (?)
ถ้าเจอพวกนั้นจริงๆคุณก็ทำเป็นไม่รู้จักฉันก็พอ
Jia (?)
แค่ให้ที่พักแค่นี้ก็ดีมากแล้วค่ะ
ผมเลื่อนมือที่ปิดตาของตัวเองลง
พลางมองไปที่ผู้หญิงที่นั่งนิ่งบนโซฟา
Jia (?)
ฉันตื่นมาก็จำอะไรไม่ได้เลยค่ะ
Jia (?)
นอกจากพวกที่ตามล่าฉัน
Jia (?)
คุณเป็นคนแรกที่ฉันได้คุยด้วย
JaoJom (2)
ทำไมไม่แจ้งตำรวจละครับ
Jia (?)
มือถือฉันทุบทิ้งไปแล้วละค่ะ
Jia (?)
พวกนั้นตามรอยฉันได้จากมือถือ
Jia (?)
ว่าแต่คุณชื่ออะไรคะ
JaoJom (2)
ผมชื่อเจ้าจอมครับ
เย้ยยยย ทำไมเสียงหวานจังวะ
JaoJom (2)
แล้วจะให้ผมเรียกคุณว่าอะไรดี
Jia (?)
.....จอมตั้งชื่อให้หน่อยได้มั้ยคะ
ทำไมแทนชื่อแบบนี้แล้วมันน่ารักแปลกๆวะ5555
JaoJom (2)
ผมเอาชื่อมาจากนางแบบในนิตยาสารน่ะ555
JaoJom (2)
ถือว่าผมสงสารละกัน
JaoJom (2)
พรุ่งนี้ค่อยมาคุยข้อตกลงกันใหม่
ผมลุกจากเก้าอี้แล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง
ก่อนจะรื้อหาอะไรบางอย่างในตู้เสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัวไงละ
พอได้สิ่งที่ต้องการแล้วผมก็เดินกลับไปหาเธอที่นั่งรออยู่
JaoJom (2)
คุณความจำเสื่อมใช่มั้ย
JaoJom (2)
สกิลการใช้ชีวิตมันต้องมีบ้างแหละ
JaoJom (2)
ห้องน้ำอยู่ทางนู้นไปอาบน้ำสะ
ร่างเล็กรับผ้าเช็ดตัวไปจากมือของผมก่อนที่จะเดินอีกทางเพื่อไปเข้าห้องน้ำ
JaoJom (2)
ไม่ใช่ห้องนั้นครับ!
JaoJom (2)
ไม่ใช่ครับ อีกทาง
ทำไมเขาดูเอ๋อๆเหมือนเด็ก10ขวบเลยวะ
Comments