จิ๊กซอว์ของจักรวาลแห่งการล่าอาณานิคม (ฉบับแชท)
One Last I Stand
ฟูกริมและผู้ใต้บังคับบัญชา แกะรอยสัญญาณชุดเกราะมาถึงวิหารแห่งหนึ่ง ภายในมีชั้นวางหนังสืออันซับซ้อนปานเขาวงกตเดินหาไม่นานก็ค้นพบร่าง คาร์ดูดา ที่เลือดหลั่งชโลมทั่วร่าง ตามตัวอุดมด้วยบาดเเผลสดใหม่ ถูกขังกรงห้อยติดเพดานกลางวิหาร และแล้วเรื่องเซอร์ไพรส์ก็เกิด
เทอร์แร้น
กองกำลังผู้ยืนหยัดต่อต้านผู้รุกรานจงมองดู โฉมหน้าที่แท้จริงของคนบาปหนาที่บุกมาเผาดีแลนด์นี่สิ ฝ่าทะลวงคำโกหก คำยกยอว่าสูงส่ง แต่เนื้อแท้กลับเป็นพวกชั้นต่ำ!!!!
เสียงแหบพร่าของเทอร์แร้น สะท้อนกึกก้องทั่ววิหาร รวมถึงวิทยุพวกเฟลเยอร์และอัศวิน
ฟูกริมที่ได้ยินดังนั้น ความเย็นยะเยือกก่อกุมหัวใจเขา สิ่งที่ตนกลัวกำลังจะเกิด
ในขณะเดียวกัน กราดอสได้ขัดจังหวะการถ่ายทอดสดทันการ แต่เอเดรียน่าเห็นภาพ อันทุกขเวทนา ผ่านโฮโลแกรมส่วนตัว
กราดิอุส
ท่านคิดว่าพี่สาวท่านรู้หรือไม่
เอเดรียน่า
ข้าเชื่อว่าคอมมานเดอร์แห่งไนท์ออร์เดอร์ที่หกรับเข้ามาโดยพละการ เขายอมทำผิดกฎข้านับถือใจจริงๆ
เอเดรียน่า
ลบภาพทุกอย่างซะ
เมื่อเห็นว่า กองทัพอัศวินยังคงไม่ขยับไปตามแผน หากรอต่อไป พวกอัศวิน ต้องรับมือกับทหารนับล้านที่จะมาเยือน เธอจึงตัดสินใจในสิ่งที่พึ่งกระทำแม้จะขัดต่อวาจาที่ให้ไว้แก่อธีน่า ก็ตาม
แสงสว่างวาบบังเกิดรอบกายเอเดรียน่าและทหารอีกร้อยคน
ฟูกริมกลิ้งตัวหาชั้นหนังสือเป็นกำบัง กระสุนเลเซอร์ไล่จี้หลังมาติดๆ หนังสือที่โดนยิงเป็นรูโหว่ติดไฟ และลุกวาบลามติดชั้นหนังสืออื่นๆเร็วปานราดน้ำมันใส่
สถานที่แห่งนี้คือกับดัก กรงสังหาร เพราะกองทหารเฟลเยอร์วิ่งพล่านในทุกๆมุมวิหาร
ชุดเกราะเสริมพลัง ช่วยเร่งฝีเท้าให้พวกอัศวินวิ่งบุกประชิด ฟันร่างทหารขาดสองส่วนการต่อสู้ตะลุมบอนเริ่มต้น เสียงเนื้อและกระดูกตัดขาดดังระงม
ในความวุ่นวายของการรบ ฟูกริมเหลือบเห็นความแน่วแน่ในแววตา ของคาร์ดูดา ตนจึงหักแขน ทหารเฟลเยอร์ ข้างที่ถือปืนให้ยิงเปิดกรงขัง
คาร์ดูดา กระโจนคร่อมหลังเฟลเยอร์นายหนึ่งจนตัวเซ เขากระชากปืนมาถือและสาดกระสุนแห่งความแค้นดั่งเสียงกู่ร้องจากลำคอที่มีรอยกรีด
เสียงครืนครางจากยานบินอยู่เหนือวิหารกว่าพวกเฟลเยอร์จะรู้ตัวก็สายเกินไป อธีน่ากระโดดลงมา และการฆ่าที่แท้จริงได้อุบัติ
เมื่อเหล่าศัตรูกลายเป็นซากศพ อธีน่าในตอนนี้บิดถอดหมวกเกราะเผยโฉมหน้าที่บิดเบี้ยวเศร้าหมองของหญิงสาว นางเห็นร่างไร้วิญญาณของ ชาวต่างดาว เพราะทนพิษบาดแผลฉกรรจ์ทั่วร่างไม่ไหว
อธีน่า
นี่น่ะหรือเหตุผลที่เจ้าแยกตัวออกห่างสนามรบ
นางเอ่ยอย่างแผ่วเบา เธอเองก็ได้ยิน คำกล่าวอ้างของทีแร้น แต่ยังไม่ปักใจเชื่อ แม้จะเห็นเศษเกราะอัศวินบนร่าง แต่นางอยากทราบจากปาก ฟูกริม
คอมมานเดอร์แห่งไนท์ออร์เดอร์ยืนก้มหน้า เลี่ยงสบตากับผู้นำของตน เขารู้สึกว่าในอกกลวงโหว่ง หนาว และหวาดกลัว
อธีน่า
ตอบข้ามาฟูกริมทำไมเจ้าถึงนำ พวกต่างดาวมาสวมชุดเกราะอันศักดิ์สิทธิ์กัน
ฟูกริม
ข้า….แค่อยากให้โอกาสเขาเหมือนกับท่านที่ให้โอกาสคนไร้ค่าอย่างข้า ชาวต่างดาวคนนั้นมีฝีมืออันเยี่ยมยอดและความแค้นต่อเทอร์แร้นเท่ากับเรา ข้าก็ให้เขารบในสงครามนี้แค่ครั้งเดียว
อธีน่า
และอาจมีครั้งต่อไป วิชาดาบเจ้าต่างดาวนี่สะกิดใจข้าตั้งแต่การบนปราการอวกาศนั่น แต่ข้าเลือกหลับตาข้างเดียว เพราะข้าเชื่อมั่นในตัวเจ้าและตอนนี้เจ้าทำให้ข้าผิดหวัง
อธีน่า
ไม่ต้องมาขอโทษข้า เจ้านำคนต่างดาวเข้ามา ปกปิดจากนายของเจ้าและคิดว่าตัวเองฉลาดกว่า แล้วข้าจะเอาหน้าไปมุดอยู่ที่ไหนกันล่ะ ภาพทั้งหมดนี้ถูกถ่ายทอดสดกระจายทั่วสารทิศ ศัตรูเห็นมัน อัศวินข้าเห็นมัน พี่น้องของข้าก็เห็นมัน ข้าต้องมาทนฟังเสียงนินทา ในงานเลี้ยงจากตระกูลอื่นๆอีก แค่เรื่องติฉินนินทากองทัพ เอเดรียน่าข้าก็ฟังมามากพอแล้ว
สองมือดึง ชายหนุ่มเข้ามาใกล้ นางลดเสียงสนทนาลง มีเพียง แค่ อัศวินสาว และชายหนุ่ม
อธีน่า
ตอนที่เข้าผ่านการทดสอบ คอมมานเดอร์แต่ละนายต่างบอกว่า เจ้าไม่เหมาะสม และเป็นไม่ได้ที่จะผ่านบททดสอบ หัวใจของข้าในครานั้น โลดแล่นดีใจยิ่ง ไม่มีใคร ข้าบอกตัวเอง จะเทียบเจ้าได้
ชายหนุ่มเงยหน้ามองเจ้านายอย่างเศร้าสร้อย
อธีน่า
ความจริงถูกเปิดเผยออกมาแล้ว เจ้าประพฤติผิด บทลงโทษจำต้องปรากฏ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้
ทันใดนั้นเอง เออร์บราวที่เธอทิ้งไว้รักษาการณ์ก็ติดต่อมา ความตื่นตระหนกเเฝงในน้ำเสียง
เออร์บราว
ท่านหญิงมีคนเทเลพอร์ตเข้าไปในวังพวก ไออ้อนสเกลริตั้นกำลังบุกโจมตี
อธีน่า
น้องข้าลั่นวาจาไว้แล้วต้องมีอะไรผิดพลาดแน่
เออร์บราว
เชื่อข้าเถอะเราไล่ตามเขาอยู่
อธีน่า
เล่นข้าตอนนี้เนี่ยนะเลือกเวลาโครตผิดที่จะเล่นกับข้าอย่างยิ่ง
หญิงสาวรีบรวบมวยผม รีบสวมหมวกเกราะ ทิ้งทุกอย่างให้ฟูกริมเก็บกวาด ทุกอย่างตรงนั้น
ประตูห้องโถงสุดท้ายในวังหลวงขนาดมโหฬาร ถูกเปิดอย่างรุนแรงและสายลมกระโชก พัดเทียนทุกเล่มดับวูบ อธีน่ากับ ทหารพาลาดินห้าสิบนายวิ่งถึงที่หมาย เบื้องหน้าเธอปรากฏ เอเดรียน่า เฟียเลนาส หิ้วศีรษะชายแก่ชรา ส่วนลำตัวนั่งค้างบนบัลลังก์ที่ฉาบเลือด
อธีน่าที่เห็นดังนั้นจึงตะโกนถาม
อธีน่า
บอกข้าหน่อยซิ สัจจะในความคิดเจ้า เป็นเพียงลมปากที่เบาหวิวปานธาตุอากาศงั้นรึ หรือข้าต้องเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรรึเปล่า
ทหารจั๊กเกอร์นอตที่ติดตามรีบตั้งขบวนยืนขวางเอเดรียน่าเมื่อเห็นผู้นำอัศวินระเบิดอารมณ์ แต่นางใช้เคียวปัดให้ลูกน้องถอยห่างอย่างเยือกเย็น เธอรอจนพี่สาวเดินมายืนประจันหน้า
เอเดรียน่า
มาช้าไปนะ ท่านพี่เรารอตลอดไปไม่ได้หรอก
อธีน่า
เจ้าสัญญาแล้วว่าไอ้สวะนี้ต้องให้ข้าเป็นผู้ตัดสิน
อธีน่ากล่าวพลางเลื่อนสายตาชายมอง หัวที่โดนตัดสดใหม่เพราะหนังตากระตุกเป็นระยะๆ
น้องสาวฝาแฝดพยายามขุดทักษะโน้มน้าวอีกฝ่ายเพื่อยุติเหตุการณ์ที่อาจบานปลายมากกว่า การโต้เถียงด้วยวาจา
เอเดรียน่า
ทรราชผู้นี้ถูกสำเร็จโทษเรียบร้อย ดาวดวงนี้เป็นของท่าน
ถึงกระนั้น หญิงสาวผู้เงียบขรึมนี้ไม่อาจเทียบเคียง วาทศิลป์กับ มาเรียอน่าเลย
อธีน่า
ด้วยฝีมือคนไร้เกียรติยศเหรอ
เอเดรียน่าหรี่ตาลงมือขวากำด้ามเคียวแน่น
เอเดรียน่า
ข้าว่าท่านพอเถอะการแสดงเหล่านี้ไม่มีประโยชน์อันใดเลย
อธีน่า
โอ้~~สำหรับข้านั่นไม่ใช่ เรามีทั้ง เกียรติ ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจ แต่เจ้า ทำได้แค่มองผ่านตัวหนังสือ ที่เจ้าพูดแบบนี้ เพราะอิจฉาล่ะสิว่าตัวเองไม่มีทางไปสู่จุดนั้นได้
เอเดรียน่า
ข้าไม่เคยอิจฉาท่าน ข้ากลับรู้สึกเวทนาเหมือนชาวต่างดาวผู้นั้น
เปรี้ยง!! สิ้นคำพูดของน้องสาว กระแสสายฟ้าอันทรงพลัง กระแทกร่างเอเดรียน่าชนบัลลังก์ หัวเจ้าทรราชกระเด็นหลุดมือ
อธีน่าน่าพุ่งเข้าไปจะซ้ำ เอเดรียน่าลุกขึ้นตั้งการ์ดรับ
เอเดรียน่า
มาเรียอน่า เดาไว้ไม่ผิดว่าพี่ขาดสิ่งสำคัญอยู่อย่างหนึ่ง
อัศวินกับทหารเอเดรียน่าตีวงล้อมแม่ทัพ ไม่มีใครจู่โจมใส่อีกฝ่ายแต่ก็ตั้งท่าเอาไว้ก่อน
อธีน่า
แย่งชิงสิ่งที่ข้าต้องการ วันนี้เราได้เห็นดีกัน
ความโกรธาอธีน่าพวงพุ่งเหมือนสายฟ้าที่อาบใบดาบ ฝั่งน้องสาวสีหน้าเย็นเฉียบแต่ภายในเดือดจัดพอกัน เธอพึ่งเสียศักดิ์ศรีต่อหน้าทหาร งานนี้จบไม่สวยแน่
อธีน่า
ไม่ต้องเล่นไปตามบทบาทและชื่อ'เสีย' ก็ได้นะน้องพี่อัศวินของข้ายังสู้อยู่เบื้องล่างหากเจ้าช่วยสักนิดข้าคงทนเสียงนกกาของตระกูลอื่นเพิ่มขึ้น
เอเดรียน่า
งั้นเจ้าก็อุดหูตัวเองสิรับฟังไปทำไมกัน
อัศวินสาวตวัดดาบเมลน่าใส่ ยมทูตที่ยกด้ามเคียวมาป้องกันและดันมันกลับไป แรงปะทะอาวุธทั้งสองรุนแรงจนเกิดประกายไฟ ทั้งสองแข่งประลองกำลังใส่กันเพียงอย่างเดียว เพราะอาจมีคนถูกลูกหลง ใบดาบอันราบเรียบงัดขัดกับเคียวสีดำไร้ซึ่งผู้ใดกินกันลง
ฝั่งอัศวินเริ่มส่งเสียงเชียร์ดังสนั่นหวั่นไหว ตอนแรกพวกทหารกายเนื้อแห่ง ไออ้อนสเกลริตั้นยืนกันเงียบกริบแต่พอ กราดิอุส จอมปากมาก เปิดเชียร์ทุกคนก็เริ่มส่งเสียงตาม นึกถึงสมัยดูแข่งต่อยมวยที่ดาวโพโทเรี่ยน
สองกองทัพแข่งกันว่าฝ่ายไหนจะเชียร์แม่ทัพดังกว่าไปในที่สุด
อธีน่า
เจ้าชอบหมกตัวไม่ออกไปพบปะสังสรรค์กับใครเลยเป็นเด็กมีปัญหา เหรอ
เอเดรียน่า
ตามที่คิดนั่นแหละ
เอเดรียนน่าใช้พลังบ้าง ออร่าประกายม่วงดุจดาราบน นภาคลุมอาบเคียว อธีน่าเห็นดังนั้นก็มัดระวังการโจมตีครั้งถัดๆไป พลังที่น้องสาวครอบครองเหมาะแก่การเป็น นักรบผู้ทรงเกียรติเฉกเช่น อธีน่า
คราวนี้อัศวินสาวยกดาบแนวนอนเหนือหัว ตั้งท่ารับการโจมตีอันหนักหน่วงนี้ พื้นหินท้องพระโรงแตกร้าวใต้เท้าอธีน่าหลังรับพลังอันมหาศาล เธอเป็นนักดาบอัจฉริยะ จึงรู้ว่าน้องสาวยั้งมือ
อธีน่า
ข้าเห็นเพียงแต่ภาพหลวงตาเอเดรียน่า พลังอันมากมายแต่ถูกเบี่ยงผิดที่ผิดทาง
ในทางพละกำลัง เดรียน่าเหนือกว่าเนื่องด้วยพลังแรงโน้มถ่วง ทั้งน้ำหนักและเเรงเหวี่ยง แต่อธีน่ามีความคล่องแคล่วต่างชั้นกับน้องสาว เธอปัดป้องทำให้เอเดรียน่าเสียสมดุล
สองฝาแฝดประมือรุกรับใส่กัน ทั้งชุดเกราะ ผ้าคลุม และเครื่องประดับตามตัวถูกอาวุธฟาดใส่จนขาดกระจาย เหล่าผู้ติดตามเห็นเพียง ภาพติดตาพวกเขามองตามความเร็วไม่ทันเลย
ทั้งคู่ถอยห่างมาตั้งหลัก เหงื่อไคลฉาบหน้า และเพร้าผม หายใจหอบแรงอัดฉีดออกซิเจนเข้าปอด
อธีน่า
หนักเกินไปสำหรับเจ้ารึเปล่า น้องสาวผู้เรืองปัญญาของข้า เจ้าจะนับดาวที่พิชิตมากี่ดวงก็ได้แต่ไม่เคยต่อสู้แบบนี้ล่ะสิท่า
เอเดรียน่า
กายเนื้ออ่อนแอและเปราะบางจริงๆ
หญิงสาวพึมพำพลางปาดเหงื่อ เธอเชิดหน้าพร้อมพูด
เอเดรียน่า
ข้ารู้สึกสงสารอัศวินเจ้าจากใจจริง
เอเดรียน่า
เรื่องที่เจ้าเชื่อว่าความตายของนักรบนั้นมีเกียรติ ฝึกฝนแทบตัวขาดดิ้นสุดท้ายก็สิ้นใจในไม่กี่นาทีหลังก้าวสู่สนามรบ
อธีน่า
โอ้ถ้ามีแต่กองทัพกระดูกเหล็กของเจ้าคงจะดีสินะ
เอเดรียน่า
เอ่อใช้เจ้าจินตนาการออกไหม
อธีน่า
ระวังปากหน่อยนะ เจ้าก็เป็นพวกใจเปราะเหมือนแก้ว จึงใช้กองทัพเศษเหล็กหากไม่ติดกฎจารีต คงเป็นหุ่นเหล็กทั้งกองทัพ
การสนทนาเป็นเพียงช่วงพักเบรกจากนั้น ตั้งท่ากระโจนเข้าใส่กัน อธีน่าเล็งช่วงขาแต่ด้ามเคียวได้เบี่ยงทิศทางการแทง ท่ามกลางเสียงเชียร์ดังกระหึ่ม ถึงกระนั้นวิชาดาบอันปราดเปรื่องของอธีน่าก็ทำอาวุธน้องสาวหลุดมือ จนได้
เคียวขนาดใหญ่กระเด็นตวัดใส่อัศวินที่กระโดดหลบกันเป็นทางอย่างทุลักทุเล
อาจเป็นเพราะ อธีน่าคิดว่านั่นคือจุดสิ้นสุด ของการวิวาทครั้งนี้ จึงไม่แทงดาบเข้ากลางอกที่เปิดกว้างของน้องสาว เอเดรียน่าจึงอาศัยจังหวะนั้นยืดแขนประกบมือมาด้านหน้า ผ้าคลุมที่ขาดหวิ่นไหลหลอมขึ้นรูปเติบโตปานรากไม้กลายเป็นลำกล้องปืน ยิงอัดร่างพี่สาวลอยเคว้งไปไกล
เธอหันหลังจะไปหยิบอาวุธ ทว่าเมื่อพบหญิงสาว ใบหน้าที่คล้ายกันกับตัวเอง ที่กำลังฉายแววระรื่น นางยืนเท้าสะเอวขวางเคียวยักษ์ที่ปักคากำแพง
เฮเลนเฟย์น่า เฟียเลนาส สวมเครื่องแบบทหารของเอเดรียน่าสร้างความประหลาดใจแก่เธอเป็นอย่างยิ่ง
เอเดรียน่า
เจ้ามาสังเกตการณ์
ฝาแฝดลำดับที่สองผู้เกิดทีหลังมาเรียอน่า หลับตาข้างเดียวพร้อมยื่นนิ้วชี้แตะริมฝีปากเอเดรียน่า
เฟย์น่า
ต้องเรียกว่า พี่สาวสิตามที่ท่านพ่อกำหนดให้พวกเรา และดูเหมือนว่าคนที่เริ่มก่อนต้องมีแรงจูงใจบางอย่างให้ลงมือนะ
เฟย์น่าตวัดหางตามอง อธีน่าที่กำลังฟื้นตัวจากกระสุนปืนพลังงานเมื่อครู่ ล้อมรอบด้วยเหล่าพาลาดินนั่งคุกเข่าไถ่ถามอาการต่างๆ
เม็ดเหงื่อผุดบนหน้าผากเอเดรียน่าจาก กลิ่นอายกับสายตาของเฟย์น่าที่หันมาสบตาเพื่อหวังเค้นความจริงจากปากน้องสาว
ความคิดในหัว
เฟย์น่าเปลี่ยนไปมากขนาดไหนกันเราเองก็ไม่เจอหน้าเธอมาสามสี่ปีแล้ว
แล้วเธอนึกย้อนคำด่าอธีน่า 'ยัยเด็กมีปัญหา หมกตัวแต่ในห้อง'
ความคิดในหัว
เราก็เป็นแบบที่พูดนี่หน่า เอาเถอะตามปีมาตราฐานแต่ละระบบดาวก็เอาเเน่เอานอนไม่ได้ เผลอๆอายุเฟย์น่าแตะหลักร้อย
เฟย์น่าทักท้วงน้องสาวที่มีท่าทางเหม่อ
เอเดรียน่าส่ายหน้าเป็นคำตอบพร้อมทิ้งท้าย
เอเดรียน่า
เกรงว่าที่นี่คงไม่เหมาะ
เฟย์น่าที่ฟังก็ทราบในทันที เธอพยักหน้าและเอียงศีรษะเหลือบดู อธีน่าส่งรังสีอำมหิตใส่ทั้งคู่ พี่สาวลำดับสองส่งยิ้มหวานให้
เฟย์น่า
พอจะเดาได้นิดหน่อยนะ
Comments