Lost way ....แพ้ทาง โดนลาก

น้ำขิง

📞ฮัลโหลพี่อิงฟ้าน้ำขิงอยู่หน้าผับแล้วนะ พี่จะให้น้ำขิงเอาเข้าไปให้หรือว่าพี่จะออกมาเอง ”

อิงฟ้า

📞ไม่ต้อง เดี๋ยวพี่ออกไปเอาเองรอพี่อยู่หน้าผับแป๊บนะ พี่กำลังเดินออกไป

...ฉันวางสายจากพี่สาวก่อนจะเก็บมือถือลงใส่กระเป๋าสะพายใบเล็กราคาถูก เพราะคนอย่างฉันคงไม่มีปัญญาซื้อของแพงๆมาใช้หรอก เพราะบ้านของฉันมันจน แต่ถึงจะจนฉันก็มีความสุข ฉันยืนรอพี่อิงฟ้าไม่นานนักพี่อิงฟ้าก็เดินออกมาจากในคลับ

อิงฟ้า

รอนานไหม

น้ำขิง

“ ไม่ค่ะ อ่ะนี่ชุดทำงานของพี่ แล้วก็นี่ข้าวกล่องที่หนูแวะซื้อจากตลาด หนูรู้ว่าพี่ยังไม่ได้กินข้าวหนูเลยซื้อข้าวมาให้ ” ฉันยืนถุงกระดาษสีน้ำตาลพร้อมถุงข้าวกล่องให้พี่อิงฟ้า พี่อิงฟ้ารับของจากฉันก่อนจะยกมือขยี้หัวฉันเบาๆ

อิงฟ้า

ขอบใจนะ แล้วน้ำขิงกินข้าวยัง

น้ำขิง

หนูกินแล้วค่ะ

อิงฟ้า

อืม งั้นพี่เข้าไปทำงานต่อก่อนนะ เดี๋ยวผู้จัดการจะว่าเอา

น้ำขิง

“ พี่เหนื่อยไหมที่ต้องทำงานหลายๆอย่างพร้อมกัน เวลานอนของพี่แทบไม่มีเลยนะ ถ้าเหนื่อยก็พักบ้างนะพี่อย่าหักโหมจนเกินไป หนูเป็นห่วงพี่มากนะรู้ไหม ”

..อิงฟ้าคลี่ยิ้มบางๆให้กับน้องสาวตัวเล็กของเธออย่างเอ็นดู ที่มักจะพูดย้ำคำนี้กับเธออยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าเธอจะทำงานที่ไหน น้ำขิงก็จะคอยเป็นห่วงอยู่เสมอ เพราะเธอชอบทำงานเกินกำลังจริงๆแต่จะทำไงได้ในเมื่อครอบครัวมีเธอเป็นเสาหลักของบ้าน ที่จะต้องทำงานหาเงินเพื่อใช้จ่ายในครอบครัว ต่อให้งานหนักแค่ไหนเธอก็สู้ไม่ถอย เธอยอมเหนื่อยเพื่อให้พ่อแม่และน้องสบาย เพราะมันเป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องดูแลทุกคนในครอบครัว

อิงฟ้า

เหนื่อยแต่ได้ตังค์พี่ยอม

น้ำขิง

ให้หนูช่วยไหม หนูไม่อยากเห็นพี่เหนื่อยอยู่คนเดียว หนูอยากแบ่งเบาภาระจากพี่บ้าง

อิงฟ้า

ไม่ต้องหรอกน้ำขิง งานแค่นี้พี่ทนได้ น้ำขิงตั้งใจเรียนเถอะ พี่จะทำงานเก็บเงินเยอะๆเพื่อส่งเราเรียนสูงๆ เวลาจบมาจะได้มีงานสบายๆทำ

น้ำขิง

แต่

อิงฟ้า

“ พี่ว่าน้ำขิงรีบกลับบ้านเถอะ นี่ก็ดึกมากแล้วเดี๋ยวพ่อกับแม่จะเป็นห่วง ถ้าพี่ไม่ลืมชุดพี่คงไม่ลำบากให้น้ำขิงเอามาให้หรอก เพราะที่นี่มันไม่เหมาะที่น้ำขิงจะมาอยู่ที่แบบนี้ มันอันตรายเกินไปสำหรับน้ำขิง ”

ฉันมองตวัดตามองดุรอบๆที่มีหนุ่มสาวต่างจับคู่คลอเคลียกอดจูบลูบคำอย่างไม่แคร์สายตาคนอื่นที่เดินผ่านไปมา ทำราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ ไม่ต่างกับกลุ่มวัยรุ่นชายที่ยืนมั่วสุมดูดบุหรี่อยู่ตรงหน้าคลับ แต่ละคนมีแต่คนน่ากลัวทั้งนั้น

น้ำขิง

“ เอ่อ..งั้นน้ำขิงกลับดีกว่า ถึงบ้านแล้วเดี๋ยวหนูจะโทรมาบอกนะ "

อิงฟ้า

“จ๊ะ ขับรถดีๆนะถ้ามีอะไรระหว่างทางให้รีบโทรมาหาพี่เลยนะน้ำขิง

ฉันพยักให้พี่อิงฟ้าอย่างเข้าใจที่เขาบอกด้วยความเป็นห่วง ฉันถอยหลังพร้อมยกมือโบกลาพี่อิงฟ้า ก่อนจะหมุนตัวกลับเดินไปที่ลานจอดรถที่อยู่ไม่ไกลจากที่ยืนคุยกับพี่อิงฟ้ามากนัก

ในขณะที่ฉันกำลังเดินไปที่รถ อยู่ๆก็มีคนเมาที่ไหนไม่รู้ เดินก้มหน้าเซซ้ายเซขวาตรงมาที่ฉันพร้อมบ่นพึมพำอะไรไม่รู้อยู่คนเดียว ฉันได้แต่ยินว่ากรีนๆอะไรสักอย่าง เขาเงยหน้าขึ้นมามองฉันแว๊บหนึ่ง แล้วเดินผ่านฉันไปที่รถเก๋งคันสีดำที่จอดอยู่ตรงหน้า ...ทำไมมันร้อนแบบนี้วะ แล้วกุญแจกูไปไหนวะเนี่ย! อ๊ากกก!! ปึกกก!! ฉันสะดุ้งตกใจเพราะอยู่ๆ พี่ผู้ชายคนนั้นก็เอากำปั้นทุบลงที่รถตัวเองแรงๆอยู่หลายที ทำเอาฉันต้องกลืนน้ำลายลงคอ พร้อมบีบมือตัวเองกลั้นหายใจรีบเดินผ่านที่รถของเขา ที่ตอนนี้เขากำลังอาละวาดอยู่กับรถของเขาอยู่ พอฉันเดินพ้นรถของเขา ฉันก็ค่อยๆผ่อนลมหายใจออกจากปากหนักๆ ก่อนจะเอามือล้วงหยิบเอากุญแจรถมอเตอร์ไซค์ที่อยู่ในกระเป๋าขึ้นมา แต่ทว่า!! หมับ!!

น้ำขิง

“ กรี๊ดด ” ฉันอุทานกรีดร้องขึ้นเพราะความตกใจสุดขีด ที่อยู่ๆร่างของฉันก็ถูกแรงกระชากจนตัวฉันลอยไปกระแทกกับรถเก๋งสีดำของผู้ชายคนนั้น ฉันรีบพยุงตัวลุกขึ้นทันที ที่ผู้ชายคนนั้นจะเดินเข้ามาหาฉัน ด้วยสายตาเหมือนคนกำลังคลุ้มคลั่งโมโหอะไรสักอย่าง

น้ำขิง

" อ อย่า เข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะ..."

หมับ!!

น้ำขิง

"กรี๊ดดดด ปล่อยฉันนะ ปล่อย!!! " ฉันกรีดร้องโวยวายเมื่อโดนผู้ชายขี้เมาพยายามฉุดกระชากลากแขนฉันขึ้นบนรถเก๋งสีดำ “ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อย!! ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ใครก็ช่วย..อุ๊ปส์ ” ริมฝีปากของฉันถูกบดขยี้ด้วยปากของเขาทันทีที่ฉันร้องขอความช่วยเหลือ "อู๊อี๊!!!! " ฉันดิ้นและพยายามเอามือดันตัวเขาออก แต่ยิ่งฉันดัน เขายิ่งขยี้จูบแรงมากขึ้น

...

" ไม่ไหว..อ๊ากกกก แม่งเอ้ยยย "

แควก!! "กรี๊ดดดดด"

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ