๒

สวัสดีครับผมชื่อวินวันนี้ผมมีเนื่องเล่าที่เกี่ยวกับตัวผมครับเอาล่ะเรามาเริ่มกันเลย: ผมมีเพื่อนชื่อเต๋ามันเป็นคนไม่กลัวผีชอบเล่นท้าทายอะไรไปเรื่อยตามภาษาชีวิตขิงมันจนได้มีวันรับน้องผมกับเพื่อนพึ่งเข้ามาเป็นเด็กปี1 ขณะทำกิจกรรมพิธิหรือเกมทุกคนได้สนุกสนานกับมันราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่มีแค่ผมกับเต๋าที่เบื่อหน่ายกับกิจกรรมนั้นสักพักก็มีรุ่นพี่เดินมาทางเตึกข้างหลังมาถามว่า "ไม่ไปเล่นกิจกรรมกันหรอ"ผมกับเต๋าได้ตอบแบบเลี่ยงๆว่า ปวดท้องบ้าง เหนื่อยบ้าง เอาจริงๆผมไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำไป แต่จู่ๆไอ้เต๋าก็ทักขึ้นมาหลังจากที่พี่เขาเดินไปไอ้เต๋าได้พูดว่า "เห้ย!ไอวินเราไปล่าท้าผีปะ"

"เอาจริงดิ?"ผมได้พูดออกไปอย่างน่าตกใจหละงจากนั้น ไอ้เต๋าได้เล่าว่า ในมหาลัยแห่งนี้มีเรื่องเล่าอยู่เรื่องมันมีอยู่ว่า มีพี่ผู้หญิงกับพี่ผู้ชายคู่นึงชอบเข้าไปทำเรื่องอย่างว่าในตึกแดงของหลังหอซึ้งดึกแดงหลังหอนั้นเป็นตึกเก่าของรุ่นแรกที่ตัวตึกมีห้องเล็กเกินไปจริงเรียนไม่สดวกเลยย้ายมาสร้างข้างหน้าใหม่แทนปัจจุบันมันจะมีห้องนึงมีชื่อห้องว่าห้อง "clean"ที่แปลมาจาก สะอาด ห้องเป็นห้องที่สะอาดที่สุดเพราะอยู่ในการดูแลของพี่คู่รักทั้งคู่ซึ้งไอ้เต๋าอะนะมันรู้ทุกซอกทุกมุมเพราะมันเคยไปสูบบุหรี่แล้วเห็นพี่ทั้งสองกำลังทำเรื่องอย่างว่ากันบนเตียงนุ่มๆในตอนนั้นมันรีบวิ่งออกไปเพราะตอนนั้นกลัวพี่เขาจับได้ตอนนั้นมันอยู่ม.5 มันบอกทุกซอกทุกมุมให้ผมรู้มันบอก ถ้าจำได้คร่าวๆห้องนั้นมีเตียงมีโต็ะละก็โทรทัดเก่าที่ไม่ได้ใช่แล้วเราสองคนพูดด้วยกันจนมีพี่คู่นึงเดินมาหาเราสองคนแล้วถามว่า "น้องเพื่อนๆของน้องไปทำกิจกรรมที่ลานกว้างนะน้องไม่ไปหรอ" พี่ผู้หญิงพูดต่อจากนั้นพี่ผู้ชายก็เสริมว่า "อืมเดี่ยวพลาดเบรกนะ" พลาดอะไรกันมีเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาพักเบรกันเพราะตอนนี้เขาปล่อยนักศึกษาไปกินข้าวกันผมกับเต๋าจึงทำเป็นว่าเดินไปเข้าห้องน้ำ และแอบมองพี่คู่นนั้นเดินไปตึกแดงผมจึงรู้ว่าพี่เขาจะไปทำอะไรกันผมเลยบอกเต๋าว่าเราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เถอะแต่ไอ้เต๋ากับบอกว่า "ไปแอบดูดีกว่าเยอะเดี่ยวถ่ายคริบประจานแม่งเลย" ผมในตอนนั้นก็ว่าจะห้ามแต่ก็ไม่ทันละล่ะครับตอนนั้นในใจผมทำได้แค่สวดภาวะนาเท่านั้นแหละครับ หลังจากนั้นไอ้เต๋าก็วิ่งจ้านขึ้นไปในตึกเลยครับ "เชี่ย เต๋า!!! มึงอย่า!!"

หลังจากนั้นผมเลยวิ่งตามขึ้นไปแต่ที่ช็อคคือพี่ผู้ชายคนนั้นอะทะเลาะกับพี่ผู้หญิงเฉยเลย? ผมก็งงนะแต่จู่ๆก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นพี่เขาผลักพี่ผู้หญิงแรงมากจนพี่เข้าหัวพี่เขาชนหัวมุมโต๊ะผมนี่เหวอเลยอะเพราะมันแรงมาก! จนเห็นขาวๆเลยหลังจากนั้นพี่เขาก็เซและเกาะตรงระเบียงไม่กี่วิพี่เขาก็ปวดหัวมากจนเอามือพาดผิดจนตกตึกลงมาผมช็อคมากเลยวิ่งจะคว้าแต่ไม่ทัน พี่เขาตกลงไปแล้วหลังจากนั้นพี่ผู้ชายก็อาละวาดผมพูดว่า

"ไอ้เต๋า! มาช่วยกูทีดิ๊" แต่มันยืนอึ้งอยู่นี่ดิ!!! มันค่อยมาห้ามละจู่ท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีพี่ผู้กลายเป็นปีละพูดว่า"พวกมึงทุกคนต้องตาย" ผมอึ้งจนทำไรไม่ได้ละล่าสุดไอ้เต๋าก็บอกว่า "มึงยืนนิ่งทำเชี่ยไรวิ่งดิ" ผมวิ่งแถบไม่ทันวิ่งไปมาแอ๊ะ? รู้สึกว่าไอ้เต๋ามันวิ่งช้าขึ้น ช้าขึ้น และสุดผมก็นำหน้ามันจนรู้ได้มันไม่วิ่งแล้ว ผมหันมาถามมัน

"เต๋าทำไมมึงไม่วิ่งวะ" มันเงียบแล้วหันมาทางมันบอกว่า

..."ขอโทษ ไกล้ทางออกแล้วรีบไปดิ" "แล้วมึงล่ะ?"...

ผมอย่างร้อนรนแต่คำตอบที่ได้คือ.....

**กูตายแล้วเพื่อน**

คำนั้นทำผมช็อคมากแต่กล้าถามต่อว่า ตอนใหน?

มันบอก "กูวิ่งไม่ทันกูขอโทษมึงไปก่อนเลยบายเพื่อน"

ผมไม่คิดว่าคำนั้นจะพูดออกมาผมได้แต่กอดเข่าร้องไห้แต่จู่ๆก็มีรุ่นพี่วิ่งเข้ามาแล้วบอกเห้ยน้อง! แล้วจู่ๆผมก็สลบไป พอผมจำเรื่องก็ลืมตอนที่พี่ผู้ชายเห็นเพื่อนเข้าไปแล้วก็ โดนหักคอตาย ผมได้แต่อึ้งและให้การกับตำรวจว่าเกิดอะไรขึ้นตำรวจได้บอกว่า อาจมีสิ่งลี้ลับต้องการชีวิตเลยหาตัวตายตัวแทน ให้ไปทำบุญละกันส่วนเรื่องน่าจะเกิดจากอุบัตติเหตุดีแล้วที่ผมไม่วิ่งเข้าช่วยแต่ก็แอบเสียใจผมไปทำบุณให้เพื่อนแล้วคิดได้ว่าเหตุการณ์นี้เป็นฝันของผมตลอดไปเลยครับ เนาะ

"**เพื่อนรั****ก**"

แงงงทุกคนแอดหายไปนานมากแต่งได้ไม่เท่าใหร่ก็มีสอบละงั้นไปก่อนนะคะบ๊ายบายต่อทีอีกเป็นเดือนค่ะไม่ต้องคาดหวังมากเลยค่ะ55555เดี่ยวให้โบนัสนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***