จู่ๆก็ได้ผัวเป็นนักเลง [2]
บทที่ 3
เซน
(ซอยที่เกิดเหตุฆาตกรออกอาละวาด?)
เซน
(เดี๋ยวนะ หรืแคนที่เอายาไปจะเป็น...ฆาตกร?)
วาคิน
ตามผมมามีอะไรรึเปล่าครับ
เซน
คือผมมาเอายาแก้ฮีทให้เพื่อนนะครับ
วาคิน
อ้อ ใช่นั้นนี้รึเปล่าครับ
เซน
ใช่แล้วครับ อันนั้นแหล-
จีน่า[ไม่นะ!]
นี้ หยุดก่อน เซน?
จีน่า[ไม่นะ!]
ทำไมนายถึงมาอยู่นี่ได้
วาคิน
น้องเขาก็แค่ขอเอาของคืนเฉยๆนะ
วาคิน
แล้วนี้ ตามมาถึงที่แบบนี้มีอะไรอีก
จีน่า[ไม่นะ!]
ช่วยไปฆ่าลูกสาวบริษัทใหญ่ให้หน่อยดิ
วาคิน
ก็ได้อยู่หรอก ค่าตอบแทนล่ะ
จีน่า[ไม่นะ!]
ฉันเห็นว่านายอยากได้ใครสักคน
จีน่า[ไม่นะ!]
งั้นฉันยกเด็กคนนั้นให้ก็แล้วกัน
จีน่า[ไม่นะ!]
เอาน่า วาคินไม่อันตรายหรอก//เย็นชา
เซน
(นั้นเรียกว่าไม่อันตรายหรอว่ะนั้นนะ)
เซน
(แม่งจะชักปืนมาจ่อตอนไหนก็ยังไม่รู้)
จีน่า[ไม่นะ!]
งั้นตามนี้นะ งานเสร็จแล้วก็บอกด้วยล่ะ
จีน่า[ไม่นะ!]
และขอแบบให้ไวที่สุด ไม่เกินพรุ่งนี้ก็แล้วกัน
วาคิน
งานกล้วยๆ แค่นี้เองสบายๆเสร็จคืนนี้เลยก็ได้
จีน่า[ไม่นะ!]
อืม งั้นฝากด้วย ฉันไปล่ะ//หายไป
อาร์ท
ไอ้เซนไปไหนของมันว่ะ
อาร์ท
(ไปเอายาหรือไปตายกันแน่ว่ะ)
Comments