2.จากไป

ฟู่เวยที่เห็นว่าน้องชายของเธอกำลังจะถูกต้นไม้ใหญ่กำลังจะทับใส่ เธอจึงรีบวิ่งไปหาน้องชายด้วยความรวดเร็ว พลางผลักน้องชายออกไปจนเด็กชายกระเด็นไปไกลพอสมควร เเละเธอเป็นคนรับเคราะห์ร้ายเเทน

"ตึง"

"มะ...ไม่นะ...ไม่จริง...พี่สาวต้องไม่ตาย"

เด็กชายอายุเพียง10ปี ร้องไห้เพราะฟู่เวยผลักเขาออกไปทำให้เธอโดนต้นไม่ทับเเทน เด็กชายดูจากสภาพเเล้วพี่สาวของเขาไม่รอดเเล้ว

ฟู่เวยเเละน้องชายของเธออยู่กับป้าเเละลุง ตอนที่เธอกำลังจะออกมาตั้งเเคมป์กับเเฟน น้องชายก็อยู่บ้านกับลุงเเละป้า เเต่พอน้องชายของเธอรู้ข่าวจากเพื่อนของพี่สาวว่า พี่สาวเลิกกับเเฟนเเล้ว เด็กชายจึงเเอบนั่งรถกลับพี่สาวไปโดยนั่งเบาะหลังด้านล่างอย่างเงียบเชียบ

ทำให้ฟู่เวยไม่รู้ว่าน้องชายเธอเเอบตามเธอมาด้วย

"พี่สาว...ฮึก...พี่ผมขอโทษ"

ฟู่หงน้องชายของฟู่เวย ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าสงสาร ถ้าเขาไม่ตามพี่สาวมาตั้งเเต่เเรกพี่สาวคงไม่เป็นอะไรเเต่เขากลับเเอบตามพี่สาวมาทำให้พี่สาวเขาต้องรับความเจ็บปวดเเทน ต้นไม่ใหญ่ทับตัวของฟู่เวยหมดยกเว้น หัวของเธอ เธอยังมีสติพอที่จะได้ยินเสียงของน้องชายตัวเองที่เอาเเต่ร้องไห้เเละโทษตัวเองซ้ำๆ ฟู่เวยใช้เเรงเฮือกสุดท้ายบอกกับน้องชายของตนเองว่า

"ฟู่..หง...จะ..เจ้าอย่า..โทษ .ตัวเองเลย..พี่รัก..

เจ้า ..ที่ ..สุดเเล้ว.."

เสียงของฟู่เวยที่ขาดเป็นห้วงๆ พูดขึ้นอย่างทรมาน เธอรับรู้ว่าเธอไม่มีชีวิตอยู่ต่อไปเเน่

เธอยังไม่อยากตาย อยากเห็นครอบครัวของเธอเป็นครั้งสุดท้าย เพียงเเต่สวรรค์ไม่เป็นใจ

"พี่สาว..พี่อย่าไปได้ไหม!! น้องขอโทษ ฮึก.."

ฟู่หงร้องไห้ฟูมฟาย เขารักพี่สาวมากเเต่วันนี้พี่สาวกลับจะจากไปเสียเเล้ว

"เจ้า....."

ฟู่เวยพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ปิดตาลงเสียเเล้ว เธอทนรับความเจ็บปวดอันเเสนทรมานไม่ไหวเเล้วจึงจำเป็นที่จะต้องตายไป

"มะ..ไม่นะ...พี่สาว...!!!!!!!"

ฟู่หงตะโกนกู่ร้องอย่างเจ็บใจ เด็กชายทุบพื้นดินด้วยความเเค้นที่ตนได้นำพาความตายมาให้พี่สาว เด็กชายทุบพื้นจนมือเต็มไปด้วยหยดเลือดเเต่มันไม่เจ็บเท่าหัวใจที่มีพี่สาวเติมเต็มให้ทุกวัน ถ้าไม่มีพี่สาวเเล้วใครจะเติมความอบอุ่นให้เขา พี่สาวของเขาจากไปเเล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

1.วันซวย