ความรักที่จะต้องทรมาน
สวัดดีฉันชื่อเรล่าฉันมีครอบครัวที่มีความสุขดีทุกอย่างและคนที่ฉันรักหมดหัวใจเขาชื่อเร็นเป็นผู้ชายที่ดีเราโตมาด้วยกันเเละฉันก็รักเขามากฉันก็คิดว่าเขาก็รักฉันเหมือนที่ฉันคิดแต่ที่จริงมันไม่ใช่.........พี่เร็นไม่เคยรักฉันเลยเพราะว่าพี่เร็นเห็นฉันเป็นแค่น้องสาวมาตลอดส่วนฉันก็แค่คิดไปเองพี่เร็นก็มีคนที่เขารักผู้หญินคนนั้นชื่อโรสเขาเป็นเพื่อนกับพี่เร็นตั้งแต่ มัธยมปลายจนเรียนมหลัยเขาก็เริ่มเป็นแฟนกันฉันเองก็เพิ่งรู้ไม่นานมานี้พอฉันเห็นเขาอยู่ใกล้กันฉันรู้สึกเจ็บว่าทำมั้ยตรงนั้นมันไม่ใช่ฉัน.. ฉันจึงเริ่มหาเรื่องกับโรสแต่นั้นเป็นแผนที่โรสตั้งใจให้ฉันกับพี่เร็นผิดใจกันโรสเริ่มยั้วโมโหด้วยคำที่ว่า(ฉันไม่วันที่จะได้รักเร็นได้หลอกเพราะว่าเร็นเป็นของฉันและเร็นก็รักฉันคนเดียวที่มันไม่ใช่เธอ)ฉันจึงตบโรสแล้วพี่เร็นก็มาเห็นพอดีพี่เร็นเลยถามว่าฉันทำโรสทำมั้ยฉันจะอธิบายเเต่พี่เร็นก็ไม่ฟังฉันพี่เร็นไล่ฉัน(จะไปไหนก็ไปอย่ามาให้ฉันเห็นอีก)ฉันจึงวิ่งออกมาแล้วกลับบ้านและขังตัวเองไว้ในห้องตัวเองแล้วคุณแม่ก็มาถามว่าเรล่าลูกเป็นอะไรหรือเปล่าลูกฉันจึงตอบไปว่าไม่เป็นอะไรค่ะแค่ปวดหัวนิดหน่อยคุณเเม่บอกว่ากินข้าวแล้วกินยานอนพักนะลูกจะได้หายแล้วเช้าวันต่อมาฉันก็ไม่ไปเจอพี่เร็นอีกแล้วฉันก็เรียนได้ทุนเรียนต่อที่ต่างประเทศเเละนั้นก็คือโอกาสที่ฉันจะไม่ได้เจอพี่เร็นอีกตอนที่พี่เร็นไล่เราและไม่ปกป้องเราเลยฉันจึงเกลียด ............ พี่เร็นมากเเล้วฉันก็จะตัดใจเลิกรักพี่ฉันจึงไม่บอกพี่เร็นว่าฉันจะไปเรียนต่อต่างประเทศฉันบอกแค่คุณพ่อคุณแม่...............แล้ววันที่ฉันต้องเดินทางไปเรียนต่อฉันจึงเขียนจดหมายฝากคุณเเม่ไว้ให้คุณแม่เอาไปให้พี่เร็นก็ลาคุณเเม่คุณพ่อเตรียมตัวขึ้นเครื่องแล้วฉันก็ไปต่างประเทศ ฝั่งคุณพ่อคุณแม่ ก็นำจดหมายไปให้เร็นคุณแม่กดกริ่ง.( ติ๊งต๊องเสียงกดกริ่ง)เร็นดินออกมาแล้วก็สวัดดีคุณแม่(สวัดดีครับคุณน้าเข้ามาก่อนสิครับข้างนอกมันร้อนเดียวไม่สบายครับ)คุณแม่ก็เดินเข้าบ้านเเล้วก็นั่งคุยกันแล้วก็คุณแม่ก็ให้จดหมายให้เร็นไปคุณแม่เลยบอกว่า(เรล่าฝากมาให้น่ะ)พี่เร็นก็เริ่มถามว่า(เเล้วเรล่าไปไหนทำไมถึงไม่มาให้เองล่ะครับ)เร็นถามคุณแม่แล้วคุณแม่บอกไปว่า(น้องไปเรียนต่อต่างประเทศแล้วเรล่าไม่ได้บอกเร็นหรอ)คุณแม่ถามเร็นเลยตอบไปว่า(พวกเราไม่ค้อยเจอกันเลยครับแล้วก็ไม่คุยกันเลยครับคุณน้า)คุณแม่ถามว่า(ทะเลาะอะไรกัรหรือเปล่า)เร็นก็เริ่มนึกเร็นก็เริ่มคิดได้ว่าเรล่าทำไม่มาเจอกันเลยเร็นเริ่มรู้สึกผิดเเล้วคุณเเม่บอกว่า(ขอกลับก่อนนะ)เร็นก็ลุกไปส่งเเล้วก็ไหว้คุณแม่. แล้วเร็นก็เริ่มเปิดจดหมายอ่าน (ถึงพี่เร็น ถ้าพี่ได้อ่านจดหมายนี้แสดงว่าน้องไปเรียนต่อต่าประเทศแล้ว น้องขอโทษที่ไม่ได้บอกว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศและน้องมีอะไรจะสารภาพ ว่าน้องแอบรักพี่เร็นมานานแล้วแต่น้องไม่กล้าบอกพี่น้องกลัวพี่จะไม่รับรักน้องแต่ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วยังเราก็คงไม่เจอกันอีกเพราะพี่ไล่น้องไปแล้วยังก็เถอะต่อให้น้องกลับมาน้องก็จะไม่มาเจอพี่เอง ลาก่อน คนเขียนเรล่า ถึงพี่เร็น) เร็นเริ่มรู้สึกผิดเร็นร้องไห้เหมือนคนที่เสียของบ้างสิ่งบ้างอย่างไป. 5ปีต่อมา......................... ติดตามตอนต่อไปนะจร้าาาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments
ทิพวรรณ ช้างพินิจ
มาเร็วววววววว
2021-12-23
0