ผู้ชายข้างห้อง

"เห้ยยยย! "

ฉันตะโกนออกไปสุดเสียง นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย? จำได้ว่าเมื่อวานหลังกลับจากฟิตเนส​ ก็เข้าห้องมาอาบน้ำแล้วนอนเลยเนื่องจากว่าล้ามาก​ หัวถึงหมอนคือหลับเลย​ แล้วนี่คือแบบ​ เป็นคนหลับลึกหลับจริง​ หลับแบบ​ บ้านไฟไหม้ก็จะไม่ตื่นถ้ามันยังไม่ถึงตัว​ แล้วเป็นคนที่เข้าห้องปุปล็อคปัป ไม่ว่าจะเข้ามาเอาของแปปเดียวก็ต้องล็อค​ทำตั้งแต่เด็กจนเป็นนิสัย​ แต่นี่อะไร! หัวฟูๆผิวขาวๆแบบผู้หญิงยังต้องอาย​ เสื้อไม่ใส่ใส่แต่บอกเซอร์​ และที่สำคัญ​ นำ้ลายยืดด้วย​ อี๋​ สกปรกอ่ะ!

"เสียงดัง... รำคาญ" วอทท?

"นี่​ นายลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! " ไม่พูดเปล่าเขย่าอีกคนไปด้วย​ "นี่"

"หนวกหูน่า​ คนจะนอน" อย่าเพิ่งนอนลุกมาก่อนได้มั้ยTT

"เห้ยยย​ บ้านไฟไหม้! "

"ร้อนๆๆๆๆ​ เรียกรถดับเพลิงเร็ว! " อีกคนรีบลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที​ ไม่ว่ายังไงมุขนี้ก็ยังได้ผลอยู่สินะ​ ฮ่าๆ

" เธอ.... มาอยู่ห้องฉันได้ยังไง" ควรเป็นฉันไหมที่ต้องถามอ่ะ​

"เป็นเราไหมที่ต้องถามอ่ะ​ นายมาอยู่ห้องเราได้ยังไง"

"ถามแปลกๆ​ ก็นี่มันห้องของฉันทำไมฉันจะอยู่ห้องนี้ไม่ได้ละ? "

"นี่​ กรุณาเบิ่งตามองไปรอบๆอย่างช้าๆนะคะ​ นี่มันห้องฉัน​ ดูปากนะ​ ห้อง​ ของ​ ฉัน! "

เขาค่อยๆหันมองอย่างช้าๆแบบที่ฉันบอก​ และเขาก็ตาโต​ปากค้างไปแล้ว​ หมอนี่ตลกชะมัดฮ่าๆๆ

"ตอบคำถามได้ยังว่าทำไมถึงอยู่ห้องฉันน่ะ"

" ขอโทษครับ​ ผมคงเข้าห้องผิดน่ะ"ทีนี้ละพูดสะเพราะเลย​" เมื่อคืนผมคงดื่มหนักไปหน่อย​ "

" ไม่​ ฉันคงใช้คำถามผิด หมายถึงว่า​ เข้าห้องมาได้ยังไง​ ฉันล็อคประตูดีแล้วนะ​" นั่นสิ​ ล็อคดีแล้วแท้ๆ​

"ก็เปิดเข้ามาเฉยๆ" ห้ะ?

"บ้า​ นายจะเปิดเข้ามาได้ไง​ ในเมื่อเราล็อคแล้วอ่ะ" ฉันพูดพร้อมกับเดินไปที่ประตูห้อง​ สภาพยังดีไม่มีการงัดแงะแต่อย่างใด​ แปลกๆแฮะ​

"นายแน่ใจนะว่าเปิดเข้ามาเฉยๆอ่ะ"

" อือ​ ไม่ให้เปิดเฉยๆจะให้ตีลังกาเปิดหรือไง​ คนนะ" ทำไมหมอนี่กวนxจัง (วะ) ​คะ

" เอาล่ะ​ เรื่องนี้ช่างมันเถอะ​ คงเป็นฉันเองที่ลืมล็อคละมั้ง​ แต่ก็มั่นใจแน่ๆว่าล็อคแล้ว​ เพราะฉะนั้น​ เชิญกลับห้องเลยค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับผายมือออกไปด้านนอก​ รีบๆไปเลยนะ ให้ไวเลยจะดีมากๆ

"อือ...."เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เดินออกไปทันที

แต่เอ้ะ! เขาไขกุญแจห้องข้างๆฉัน​ นั่นก็หมายความว่าเขาอยู่ห้องนั้นน่ะสิ​ โอเอ็มจีตัวใหญ่ๆเลย​ คือมีคนในหอพูดกันทำนองว่า​ คนที่อยู่ห้อง209นั่นเป็นที่ที่ลึกลับมา​ก​ ออกแนวสายดาร์กๆไรงี้​ ไม่ค่อยสุงสิงกับใครภายในหอ​ ขนาดข้างห้องกันอย่างฉัน

"เห้ยยยย! "

ฉันตะโกนออกไปสุดเสียง นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย? จำได้ว่าเมื่อวานหลังกลับจากฟิตเนส ก็เข้าห้องมาอาบน้ำแล้วนอนเลยเนื่องจากว่าล้ามาก หัวถึงหมอนคือหลับเลย แล้วนี่คือแบบ เป็นคนหลับลึกหลับจริง หลับแบบ บ้านไฟไหม้ก็จะไม่ตื่นถ้ามันยังไม่ถึงตัว แล้วเป็นคนที่เข้าห้องปุปล็อคปัป ไม่ว่าจะเข้ามาเอาของแปปเดียวก็ต้องล็อคทำตั้งแต่เด็กจนเป็นนิสัย แต่นี่อะไร! หัวฟูๆผิวขาวๆแบบผู้หญิงยังต้องอาย เสื้อไม่ใส่ใส่แต่บอกเซอร์ และที่สำคัญ นำ้ลายยืดด้วย อี๋ สกปรกอ่ะ!

"เสียงดัง... รำคาญ" วอทท?

"นี่ นายลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! " ไม่พูดเปล่าเขย่าอีกคนไปด้วย "นี่"

"หนวกหูน่า คนจะนอน" อย่าเพิ่งนอนลุกมาก่อนได้มั้ยTT

"เห้ยยย บ้านไฟไหม้! "

"ร้อนๆๆๆๆ เรียกรถดับเพลิงเร็ว! " อีกคนรีบลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที ไม่ว่ายังไงมุขนี้ก็ยังได้ผลอยู่สินะ ฮ่าๆ

" เธอ.... มาอยู่ห้องฉันได้ยังไง" ควรเป็นฉันไหมที่ต้องถามอ่ะ

"เป็นเราไหมที่ต้องถามอ่ะ นายมาอยู่ห้องเราได้ยังไง"

"ถามแปลกๆ ก็นี่มันห้องของฉันทำไมฉันจะอยู่ห้องนี้ไม่ได้ละ? "

"นี่ กรุณาเบิ่งตามองไปรอบๆอย่างช้าๆนะคะ นี่มันห้องฉัน ดูปากนะ ห้อง ของ ฉัน! "

เขาค่อยๆหันมองอย่างช้าๆแบบที่ฉันบอก และเขาก็ตาโตปากค้างไปแล้ว หมอนี่ตลกชะมัดฮ่าๆๆ

"ตอบคำถามได้ยังว่าทำไมถึงอยู่ห้องฉันน่ะ"

" ขอโทษครับ ผมคงเข้าห้องผิดน่ะ"ทีนี้ละพูดสะเพราะเลย" เมื่อคืนผมคงดื่มหนักไปหน่อย "

" ไม่ ฉันคงใช้คำถามผิด หมายถึงว่า เข้าห้องมาได้ยังไง ฉันล็อคประตูดีแล้วนะ" นั่นสิ ล็อคดีแล้วแท้ๆ

"ก็เปิดเข้ามาเฉยๆ" ห้ะ?

"บ้า นายจะเปิดเข้ามาได้ไง ในเมื่อเราล็อคแล้วอ่ะ" ฉันพูดพร้อมกับเดินไปที่ประตูห้อง สภาพยังดีไม่มีการงัดแงะแต่อย่างใด แปลกๆแฮะ

"นายแน่ใจนะว่าเปิดเข้ามาเฉยๆอ่ะ"

" อือ ไม่ให้เปิดเฉยๆจะให้ตีลังกาเปิดหรือไง คนนะ" ทำไมหมอนี่กวนxจัง (วะ) คะ

" เอาล่ะ เรื่องนี้ช่างมันเถอะ คงเป็นฉันเองที่ลืมล็อคละมั้ง แต่ก็มั่นใจแน่ๆว่าล็อคแล้ว เพราะฉะนั้น เชิญกลับห้องเลยค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับผายมือออกไปด้านนอก รีบๆไปเลยนะ ให้ไวเลยจะดีมากๆ

"อือ...."เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เดินออกไปทันที

แต่เอ้ะ! เขาไขกุญแจห้องข้างๆฉัน นั่นก็หมายความว่าเขาอยู่ห้องนั้นน่ะสิ โอเอ็มจีตัวใหญ่ๆ

ก็ไม่เคยเห็นหน้า​ (เพิ่งรู้ว่าตัวเองอยู่ห้อง208ก็วันนี้​ 555) แต่เขาว่ากันว่าเรียนอยู่มหา'ลัย​ชื่อดังแห่งหนึ่ง​ เรียนวิศวะปี4​ เป็นคนโหด​ ดุ​ และเถื่อนมาก​ เป็นหลานของ​เจ้าของบริษัทนำเข้ารถยนต์ขนาดใหญ่​

แต่ฉันว่านะ ข่าวลือยังไงก็คือข่าวลือ ตัวจริงที่ฉันเห็นน่ะ สวนทางกันลิบลับเลย

09:11

วันนี้เป็นวันหยุด ส่วนพรุ่งนี้เปิดมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก แอบตื่นเต้นเหมือนกัน คิดถึงเพื่อนๆจังเลยน้าา ว่าแล้วก็โทรหามันหน่อยก็แล้วกัน

ตื๊ด ตื๊ด

[ฮัลโหล ว่าไงคะเนิร์ดโทรมามีไร]

"ถ้าไม่มีเรื่องจะพูดนี่คือห้ามโทรเหรอ และอีกอย่างไม่ใช่เนิร์ดนะ"ฉันพูดพร้อมกับทำเสียงงอนๆ เธอแค่สายตาสั้นเองนะ ใส่แว่นไม่จำเป็นต้องเนิร์ดย่ะ

[ทำมาเป็นงอน เค้าหยอกๆน้าฮ่าๆๆ]มันพูดพร้อมกับหัวเราะดังๆ หยอกสะอยากจะแกล้งงอนจริงๆเลย หึ้ยย

"ก็ไม่มีไรอ่ะ เหงา ไปกินชาบูกัน"

[เหงาหรือหิวเอาให้แน่]โอ้ยเกลียดคนรู้ทัน

"ก็ ทั้งสองแหละ แหะๆ"

[โอเคๆ เจอกันที่ห้างเลยแล้วกันนะ สิบโมงเจอกันบ่ายจุ๊ฟ]พูดจบมันก็ตัดสายทันที โอเค นี่ก็9โมงกว่าแล้วไปอาบนำ้เตรียมตัวดีกว่า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***