ตอนที่ 2

***ไรท์จะอัพนิยายลงเป็นตัวอย่างประมาณ 40% นะคะ และต้องตัดส่วนของเลิฟซีนออกเพื่อความเหมาะสม

แต่สามารถดาวโหลดอ่านอีบุ๊คฉบับเต็มแบบอันคัทเพื่อความฟิน หรืออ่านแบบรายตอนได้ที่

Mebmarket

Readawrite

Tunwalai

Fictionlog

Ereader

Romantic

Dreame

iReader

Hinovel

Googleplay

ขอบคุณทุกการสนับสนุนและแรงใจค่ะ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ได้ยินค่ะ

รันผิดเอง...เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นรันเป็นคนผิดเอง”

“ยอมรับผิดแล้วคิดว่าทุกอย่างมันจะกลับไปเป็นอย่างเดิมอย่างนั้นหรือ

รู้ไว้ด้วยว่าพี่ไม่ต้ต้องการแบบนี้เลย ทำไมรันไม่ปฏิเสธอีกเสียงว่าไม่อยากแต่งงาน

พิธีการมันจะได้ล้มเลิกไปเสีย”

“รันพูดอะไรไม่ได้เลยค่ะพี่กฤติ”

“พูดไม่ได้หรือไม่อยากพูด หรือว่าจริง ๆ

แล้วรันอยากจะเป็นเจ้าสาวจนตัวสั่นเลยไม่คัดค้านอะไรทั้งนั้น”

“ทำไมพี่กฤติพูดอย่างนี้ล่ะคะ พี่เรเป็นพี่สาวของรัน

รันจะคิดอย่างนั้นได้ยังไงกันคะ”

“แต่รันก็ทำให้พี่สาวตัวเองต้องตายทั้งเป็น

แบบนี้มันแย่ยิ่งกว่าแย่”

“ค่ะ...รันรู้ตัวดีว่ารันไม่เคยดีเลยในสายตาของพี่กฤตินับตั้งแต่วันที่เกิดอุบัติเหตุ

แต่พี่กฤติรู้ไว้ด้วยนะคะว่ารันไม่ตั้งให้ให้เรื่องมันบานปลายขนาดนี้เลย

เอาอย่างนี้ไหมล่ะคะ...เราอยู่ด้วยกันไปอย่างนี้

แต่พี่กฤติมีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ พี่กฤติอยากจะคบกับใครก็ได้ที่พี่กฤติพอใจ

หลังจากหนึ่งปีรันจะไปจากชีวิตของพี่กฤติโดยไม่เรียกร้องอะไรทั้งสิ้น”

“ก็ได้...รันเป็นคนพูดเอง เสนอเองนะ ถ้าอย่างนั้นเราก็ต่างคนต่างอยู่

ขอโทษด้วยถ้าพี่จะไม่ใช่สุภาพบุรุษอย่างที่รันคิด!”

กฤติกระแทกเสียงใส่

ราณีตัวสั่นแต่พยายามเก็บงำความเสียใจเอาไว้

เธอไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้นับตั้งแต่คบกับพี่สาว

เธอรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของบริษัทออกแบบตกแต่งภายในลำดับต้น ๆ ของประเทศ

เธอเห็นเขาเป็นสุภาพบุรุษเสมอเวลามาหาเรยาที่บ้าน

และมักส่งรอยยิ้มที่ทำให้เธอแอบเอาไปฝันถึง แต่ก็ได้แค่ฝันและแอบมองห่าง ๆ

เวลาเขาอยู่กับเรยา บางครั้งที่เขาเข้าใกล้และพูดคุยกับเธอก็ทำเอาดีใจไปหลายวัน

และเรื่องนี้ไม่มีใครรู้เช่นเดียวกับเรื่องที่พี่สาวของเธอเคยคบกับผู้ชายอีกคนก่อนมาเจอกับเขา

และท่าทีที่เขาแสดงออกว่าจงเกลียดจงชังเธอในวันนี้ก็ทำให้ราณีน้ำตาตกใน

หญิงสาวยอมรับแต่โดยดีว่ากฤติไม่มีวันรักเธอและเห็นเธออยู่ในสายตาเหมือนที่เขารักเรยาอย่างเด็ดขาด

เธอพูดออกมาเสียงแผ่วเบา

“ค่ะ...เราต่างคนต่างอยู่ รันจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของพี่กฤติอย่างเด็ดขาด”

“ดี! ถ้าคิดว่าทนอยู่ได้ก็อยู่

ถ้าอยู่ไม่ได้จะกลับไปอยู่ที่บ้านพี่ก็ไม่ว่าเพราะเราจะอยู่กันแบบแต่งงานอย่างเดียวแต่พี่จะไม่ยอมจดทะเบียนสมรสกับรันตามที่ผู้ใหญ่ต้องการอย่างเด็ดขาด!”

ชายหนุ่มทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงดุดันแล้วเดินไปอีกห้องซึ่งอยู่ติดกันกับห้องหอ

มันเป็นห้องนั่งเล่นที่ร่างสูงทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาปล่อยให้เจ้าสาวของเขายืนนิ่งเหมือนหินหลักในห้องนอน  ราณีก้มลงเก็บเสื้อสูทของเจ้าบ่าวขึ้นมาทั้งน้ำตา

ร่างเล็กสูดลมหายใจ เธอจะไม่ยอมร้องไห้ให้กฤติเห็นอย่างเด็ดขาดและคงต้องเก็บเรื่องของพี่สาวเอาไว้เพราะหากพูดไปก็เหมือนเป็นการแก้ตัว

ตอนนี้กฤติชังเธออย่างกับอะไรดี

เขาคงเกลียดเธอเข้าถึงเลือดถึงกระดูกโทษฐานทำให้ความรักของเขาพังทลาย

©©©©©©©©

บทที่ 2

เจ้าบ่าวไร้หัวใจ

            ราณีตื่นแต่เช้าและเห็นว่ากฤตินั่งอ่านหนังสือที่หน้าระเบียงบ้าน

เขาอยู่ในชุดสูทภูมิฐานเหมือนกำลังเตรียมตัวไปทำงานทั้งที่เพิ่งผ่านงานสมรสเมื่อคืน

หญิงสาวพยายามเก็บความรู้สึกที่ยังเสียใจไว้ในส่วนลึก

เธอคิดเสียว่าการอยู่ร่วมกับเขาถือเป็นประสบการณ์ชีวิตใหม่แม้ว่าแฟนพี่สาวจะแสดงออกว่าเขาไม่สนใจเธอก็ตาม

เพราะเมื่อคืนเธอต้องนอนคนเดียวในห้องที่จัดเป็นเรือนหอ

กฤตินอนอยู่อีกห้องติดกันซึ่งมีประตูเดินผ่านเข้าไปได้ เขาแสดงความห่างเหินชัดเจน

ราณีคิดว่าเขาคงไม่ให้อภัยแต่เธอได้ตัดสินใจแล้วว่าถึงเขาเกลียดชังเธอขนาดไหนแต่เธอจะทำหน้าที่แทนพี่สาวอย่างดีที่สุด

“พี่กฤติตื่นนานแล้วเหรอคะ?”

หญิงสาวในชุดกระโปรงสีเรียบกล่าวขึ้น

ชายหนุ่มเหลือบมองร่างบอบบางที่มายืนตรงหน้าแล้วเลื่อนสายตากลับไปดูหนังสือในมือต่อก่อนตอบสั้นๆ

“ตื่นนานแล้ว”

“พี่กฤติจะไปทำงานเหรอคะ?”

“คิดว่าจะไป”

“รันชงกาแฟให้นะคะ”

เขาไม่ตอบหากแต่ราณีถือว่ากฤติไม่ปฏิเสธ

หญิงสาวรีบกลับเข้าไปในครัวก่อนกลับออกมาอีกครั้งพร้อมถาดใส่แก้วกาแฟและกาน้ำชา

มีขนมชิ้นเล็ก ๆ สองชิ้น วางบนโต๊ะตรงหน้าร่างสูง ราณียังยืนมองเขาด้วยท่าทีสำรวม

เธอยิ้มออกมาเมื่อกฤติยกแก้วกาแฟขึ้นจรดริมฝีปาก

แต่แล้วปากอิ่มสวยที่กำลังคลี่ยิ้มกลับราบเรียบลงเมื่อจู่ ๆ

เขาสาดกาแฟในแก้วออกไปนอกระเบียงและหันมาทำเสียงขุ่น

“นี่ชงกาแฟเป็นหรือเปล่า ทำไมมันจืดชืดอย่างนี้”

“มันไม่อร่อยเหรอคะพี่กฤติ รันกลับไปชงให้ใหม่นะคะ”

“ไม่ต้อง! พี่จะไปทำงาน”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***