โธ่...ชีวิตฉัน

...ตอนที่ 2...

...ผมรีบลุกไปอาบน้ำแล้วออกมาแต่งตัวทันที และแล้วภารกิจของผมก็สำเร็จเสร็จสิ้นลง...

..." แม่ ผมไปล่ะนะ " ผมรีบคว้ากระเป๋าที่อยู่เก้าอี้ข้างๆ ทันทีที่พูดจบ ผมก็วิ่งสี่คูณ​ร้อย​มาที่ป้ายรถเมล์​ทันที เพราะถ้าช้ากว่านี้ อาจจะไม่ทันรถก็ได้...

...เมื่อไหร่นะเจ้ารถคู่ใจของผมจะซ่อมเสร็จซะที นอนอยู่ในอู่มานานมากแล้วนะ ตอนนี้ผมชักจะคิดถึงมันซะแล้วสิ...

...และแล้วเจ้ารถเมล์​คันที่ผมรอคอยมันก็มาถึงจนได้ แต่เอ๊ะ ทำไมมันขับเร็วขนาดนั้นล่ะ ชะลอรถสิโว้ย ชะลอๆๆๆ ก็บอกให้ชะลอไง ตอนนี้ผมโบกไม้โบกมือเพื่อส่งสัญญาณ​ให้คนขับเห็นผม ผมรู้สึกเหมือนว่ามันใกล้ผมเข้ามาทุกทีๆ แต่กลับเร็วขึ้นๆ เฮ้ยๆๆๆๆๆ มันทำเหมือนจะไม่จอดเลยอะ OoO!!! ไม่ได้นะ ยืนรอตั้งนาน ถ้าไม่จอดฉันไปน่ะสิ...

..."เฮ้ย! จอดเว้ย" แฮกๆ เหนื่อยว่ะ ทำไมวันนี้มันถึงได้ซวยอย่างนี้วะ...

..."จอดดดดดดดด!!" ผมยังคงวิ่งตามรถต่อไป...

..."เฮ้ยยยย จอดสิโว้ย!"...

...เอี๊ยดดดดดดดด...! และทันทีที่รถมันเบรก ผมก็แทบจะหน้าทิ่ม โชคดีนะเนี่ยที่มีคนบอกให้จอด เพราะมีคนเห็นผมวิ่งตาม ไม่งั้นนะผมคงได้ค้นพบความสามารถพิเศษ​ของตัวเองเพิ่มอีกหนึ่งอย่างนั่นก็คืออ นักวิ่งกรีฑาทีมชาติ \=..\=...

...พอขึ้นรถไปด้วยความเหนื่อยหอบ ไม่มีที่นั่ง! หันซ้ายทีขวาที เต็มหมด แต่เหลืออยู่ที่เดียวเลยคือที่ข้างๆเด็กโรงเรียนเดียวกัน โว้ว... นึกว่าตุ๊กตา น่ารักชะมัด ^^...

..."ขอโทษ​ครับ ที่ว่างตรงนี้ผมนั่งนะ" ผมหันไปถามเด็กหนุ่มคนหนึ่งอย่างมีมารยาท...

..."แล้วคุณ​เห็นว่าว่างรึเปล่าล่ะ" เอ้าไอ เด็กคนนี้ ชักพูดจาไม่น่ารักเหมือนหน้าตาซะละ ...

... "ตกลงว่านั่งได้มั้ย" ผมถามอีกครั้ง เพราะตอนนี้เริ่มอารมณ์​ขึ้นกับเด็กผู้ชาย​คนนี้ซะแล้วล่ะ...

..." ไม่ได้ " ว่าไงนะ ไอเด็กประสาทเสียเอ้ย แค่นายหยิบกระเป๋าเน่าๆออกไป แค่นี้ก็ว่างแล้ว...

..." นี่นาย อย่าบ๊องได้มั้ย ฉันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย" ...

..."มีครับ ก็กระเป๋าใบนี้ไง ตาบอดรึไง" โอ้โห... นายนี่มันเป็นเด็กงี่เง่าที่สุดที่ผมเคยเจอมาเลยแฮะ คนเรามันน่ารักแต่รูปจริงๆ แบบนี้สงสัยต้องลองจูบสักทีจะได้รู้ว่าหอมมั้ย หึหึ...

..."เฮ้ๆ! ไอหนุ่มน้อย อย่ามาเสียสติแถวนี้นะ"...

..." นายนั่นแหละไปเสียสติที่อื่นไป ชิ่วๆๆๆ" เขาพูดพลางเบ้ปากใส่ผม โอ้โหครบสูตร...

...และแล้วผมก็ไม่ได้นั่ง... ฮ่าๆ อยากจะหัวเราะเป็นภาษาตุรกี (สงสัยนายจะเสียสติจริงแหละไทเกอร์​~นักเขียน)​...

...ในที่สุดก็ถึงโรงเรียน (อย่างอ่อนล้า)​...

..." เฮ้ย! เกอร์​" เรียกให้มันครบๆก็ไม่ได้เนาะ เบสกับคิงวิ่งเข้ามาทักผม หลังจากที่ลงจากรถได้ไม่นาน เอ๊ะ ป่านนี้ทำไมมันไม่ไปเข้าแถวอีกนะ? ...

..."แล้วทำไมพวกมึงยังไม่เข้าแถวอีกวะ" ผมหันไปถามคิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ไอ้คิงหรือคุณ​คิงนี่แหละเป็นเจ้าของตำแหน่ง Popular Vote แห่งปี ทำให้ผมกลายเป็นที่ 2 โดยปริยาย​ แต่ไม่เถียงครับ มันหล่อขั้นเทพจริงๆ หน้าตาเกาหลีมาก หน้าหวานอย่างกับผู้หญิง​ ที่สำคัญบ้านรวยโฮก โว้ะ!! สมบูรณ์แบบ​...

..."... \=_____\= "ไร้เสียงสนองตอบกลับมา...

...พอคิงมันเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้น ผมก็เห็นคำตอบบนหร้ามันมาทันที...

..."ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่าจะแปดแล้ว มึงจะเข้าแถวเพื่อนอะไรวะ" ...

..."... เออนั่นสิ เฮ้อ วันนี้มันวันไรว้า" ...

..."... วันจันทร์" เบสตอบกลับมาอย่างเซ่อซ่าเหมือนหน้าของมัน นี่ไม่ใช่มุกนะฮะ แต่เป็นบุคคลิกของเพื่อนผมคนนี้เองที่มันทั้งซื่อทั้งบื้อ -*- แต่ความที่มันซื่อๆนี่แหละ เสน่ห์​ของมันเลยความลับของมันคือ มันแอบชอบน้องมินนี่มาก และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผล​ ที่ผมไม่อยากยุ่งกับน้องเขา เพราะผมแคร์​ความรู้สึกมัน...

..."ฮ่าๆๆๆๆ" คิงหัวเราะอย่างรู้ทัน...

..."เออๆๆๆ วันจันทร์​ก็วันจั​นทร์​เว้ย" ผมพูดกลับไปอย่างเซ็งๆ...

..."กูว่ารีบไปเถอะ ก่อนที่อาจารย์​ปกครองจะมา" คิงรีบพูดแล้ววิ่งไปทางอาคารเรียน...

..."เฮ้ยๆๆๆ รอกูด้วย" ทั้งๆที่มันก็เห็นอยู่ว่าผมพึ่งลงมาจากรถเหนื่อยๆ มันก็ดันชวนผมวิ่งอีกแล้ว เห้อออออ~...

...ฝากกดไลค์​ กดติดตามให้ไรท์ด้วยนะคะ เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะ🙏🙏...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***