ความทรงจำ...ที่ชัดเจน
ฉันชื่อออม เป็นคนเงียบๆขี้อายหน่อยๆไม่ค่อยมั่นใจ
ในตัวเองเท่าไหร่ เวลาเพื่อนมีปัญหาอะไร หรือมีอะไรให้ช่วย. ฉันก็พร้อมจะช่วยเสมอ น้อยมากที่ฉันจะปฏิเสธ แต่เพราะแบบนี้เพื่อนๆฉันเลยรักฉัน คอยเป็นห่วง และคอยช่วยเหลือฉันอยู่ตลอดเช่นกัน.....
เพราะฉันเป็นคนแบบนี้ ไม่ว่าจะใครๆ ญาติผู้ใหญ่
คนรู้จัก เพื่อน และครอบครัว ทุกคนต่างคิดว่า..ฉันเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายๆ ไม่เรื่องมาก ไม่ดื้อ ไม่ซน
เรียบร้อยและอ่อนหวาน การเรียนก็อยู่ในขั้นที่ดีมากทีเดียว เพราะงั้นทุกคนจึงมักพูดอยู่เสมอ ว่าฉันเป็นคนดีและเก่ง มักคาดหวังกับฉันอยู่เสมอ จนบางครั้งฉันก็รู้สึกกดดันและอึดอัด หลายอย่างที่รู้สึกแต่ไม่อาจพูดออกมาได้...มันจึงเป็นที่มาว่า..ทำไมฉันถึงชอบอยู่เงียบๆคนเดียว ไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่
เพียงเพราะฉันกลัว กลัวว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเพื่อนๆ
ฉันอาจจะพูดอะไรแย่ๆออกมา. จนอาจทำให้พวกเค้าเกลียดฉัน ฉันเลยเลือกที่จะอยู่คนเดียว.....!!ฉันเคยคบเป็นแฟนกับเพื่อนคนนึง ตอนม.ต้น แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ที่ความสัมพันธ์ของเราที่เหมือนจะดี เป็นการคบกันแบบเด็กๆ ช่วยกันทำการบ้าน ช่วยติวหนังสือแค่นั้น ไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่มีอะไรที่เป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมเลยสักนิด แค่เพื่อนๆรับรู้ว่าเราคบกันแค่นั้น..แต่ฉันก็รู้สึกดีมากๆ
จนอยู่เราสองคนก็เริ่มห่างๆอยู่ๆก็ไม่คุยไม่สนใจกันไปเฉยๆทำเหมือนอีกคนไม่มีตัวตน เค้าเงียบฉันก็เงียบ เค้าเมินฉันก็เมินเพราะฉันไม่รู้ ว่าอะไรที่ทำให้คนคนนึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนั้น จนเวลาผ่านไปเกือบปี ตอนนี้เราขึ้นม.ปลายแล้ว ฉันก็ยังคงทำตัวเหมือนปกติ ต่างออกไปจากเดิมคือ...ตอนนี้เรามีเพื่อนใหม่ที่ย้ายเข้ามาเรียนใหม่มากขึ้น..ฉันเองก็เริ่มที่จะลืมไปแล้วว่า..ฉันเคยรู้สึกยังไง ตอนนี้ฉันมีเพื่อนสนิทใหม่แล้ว ฉันรู้สึกสนุกมาก และลืมเรื่องเก่าๆไปแล้ว
ตอนนี้ผ่านมาแล้วหนึ่งเทอม กำลังจะเริ่มเทอม2แล้ว
แต่อยู่ๆเพื่อนของฉันคนนึงก็วิ่งมาหาฉัน พร้อมกับถือการ์ดบอกรักมาให้ฉัน.....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments