พีชกับความฝันที่จะเป็นอาจารย์และนักเขียน

ตอนที่3. หลังจากพีชช่วยไอดินลุกขึ้นก็พามานั่งที่โต๊ะสำหรับลูกค้า ไอดินจึงตัดสินใจถามชื่อพีชพร้อมแนะนำตัว"นายชื่ออะไรเหรอ เราชื่อไอดินเรียนอยู่ปี2วิศวะเคมี"พีชเลยบอกว่า "เราชื่อพีชเรียนอักษรปี1ครับยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" พีชตอบ และรีบขอตัวไปทำงานก่อนเพราะเจ้าของร้านเริ่มมองตาเขียวแล้ว(นาโนขอตบป้าสักทีได้มั้ยขัดจังหวะคนเขาจะจีบกันซะได้) ไอดินจึงตัดสินใจสั่งข้าวผัดกระเพราไปเพื่อที่จะนั่งมองพีชต่อโดยไม่น่าเกลียด หลังจากนั้นลูกค้าก็มีเข้ามาตลอดพีชไม่มีเวลาหยุดพักเลย พอถึง21:25น.ของขายจนหมดเลยได้กลับบ้านไว "พีชๆ มาหาป้าก่อนเอาค่าแรงของวันนี้ไปด้วย"ป้าพูดจบก็ส่งเงิน350บาทให้กับพีชพร้อมข้าวผัดอีก1กล่อง พีชยกมือไหว้ขอบคุณและรับของมา พอพีชกำลังเดินกลับห้องเช่าก็มีรถหรูลดกระจกเพื่ออาสาไปส่งพีช(จะมีใครก็คุณชายไอดินของเราที่นั่งรอบนรถจนพีชเลิกงานแล้วขับตามมา) "พีชขึ้นรถสิเดียวเราไปส่ง" พีช"ไม่เป็นไรครับ ห้องพีชอยู่ถัดไปอีกแค่2ซอยเองครับ พีชเดินกลับเองดีกว่าครับ"พีชตอบกลับ "ไม่เป็นไรขึ้นมาเถอะเดี๋ยวเราไปส่งเอง ถือว่าเป็นการขอบคุณที่พีชช่วยเราไว้2ครั้งแล้ว แล้วเราก็อยู่รู้จักพีชมากขึ้นด้วย"ไอดินตอบ พีชจึงตัดสินใจขึ้นรถไปกับไอดินเพราะตัวเองก็ไม่มีเพื่อนเลยคิดว่าอยากมีเพื่อนสักคนที่ไม่รังเกียจเขาก็ดีสิ พอพีชขึ้นรถเรียบร้อยไอดินเลยชวนพีชคุยตลอดทางจนได้รู้ว่า ที่พีชไม่มีเพื่อนเพราะต้องเรียนหนักเพื่อที่จะได้ทุนเรียนต่อจนจบ พอช่วงเลิกเรียนพีชก็จะต้องรีบกับมาเป็นผู้ช่วยขายของที่ร้านเมื่อกี้ แล้ววันเสาร์อาทิตย์ก็ต้องไปรายวันกับร้านค้าขายหนังสือ(ซึ่งเป็นงานที่พีชชอบ)เพื่อเอาเงินมาใช้จ่ายและส่วนใหญ่ก็จะโอนส่งเงินไปที่บ้านเด็กกำพร้าที่พีชโตมา เพื่อเป็นค้าอาหารค่าเช่าค่าน้ำค่าไฟให้น้องๆที่อยู่ที่นั้นอีกด้วย แล้วพอกลับถึงบ้านพีชก็จะรีบทำงานส่งอาจารย์ พอเสร็จก็ถึงจะกินข้าวแล้วซักเสื้อผ้าให้เจ้าของห้องเช่าเพื่อลดค่าน้ำกับค่าไฟ ถ้าทุกอย่างเสร็จไว้พีชก็จะเขียนนิยายลงในเว็บ นิยายส่วนมากที่เขียนก็จะเป็นแนวสยองขวัญ ใจจริงพีชก็อยากเขียนแนวรักโรแมนติกมาก แต่พีชไม่เคยมีความรักเลยไม่รู้จะเขียนยังไงดี พีชไม่เคยรู้ว่าใครเป็นพ่อหรือแม่ เท่าที่จำความได้พีชก็อยู่ที่บ้านเด็กกำพร้าแล้ว หลังจากไอดินได้ยินเรื่องราวชีวิตของพีชก็ถึงกลับตกใจ เพราะไม่คิดว่าผู้ชายตัวเล็กแค่นี้แต่ต้องรับภาระมากขนาดนี้ พอคุยจบก็ถึงห้องพักของพีชพอดี ไอดินยืมมองห้องเล็กๆและเก่ามาก และคิดว่าพีชอยู่ได้ยังไง พีชลงจากรถเสร็จก็ชวนไอดิน"เออ...คือไอดินเข้าไปกินน้ำในห้องเราก่อนมั้ย..ถ้าไม่ได้รังเกียจห้องเรา"พีชพูดเสียงเบาในประโยคหลัง แต่ถึงจะเบาแต่ไอดินได้ยินชัดทุกคำ เลยยิ้ม"และบอกว่าขอบคุณที่ให้เราเข้าห้องพีชนะ" พีชได้ยินดังนั้นก็ยิ้มหวานทันทีที่ไอดินไม่ได้รังเกียจ จบ.ตอนที่3. น้อยใจจังไม่มีใครอ่านของเราเลย😭😭😭

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ผู้ชายที่ชื่อ ไอดิน

บทต่อไป

ฐานะหน้าตาไม่ได้วัดค่าความเป็น

