เธอมันอ่อนแอ [SS1] Ep.5

พะแพง [นางเอก]

คะ.. คุณ! จะทำอะไร! //ตกใจ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ทำอะไรดีน้าาา//ยื่นหน้ามาไกล้ๆ

พะแพง [นางเอก]

ปล่อยนะคะ! //ดิ้น

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

หึ! ทีหลักไปไหนมาไหนบอกฉันด้วย//จ้อง

พะแพง [นางเอก]

เอ่อ..

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ไม่มีเเต่! //จ้องเขม่ง

พะแพง [นางเอก]

กะ.. กะได้ค่ะ//หลับตาปี๋

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

พูดง่ายๆแบบนี้หน่อย//ลุกออกจากพะแพง

พะแพง [นางเอก]

ฟุ้ว~~//ถอนหายใจ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ฉันจะไปอาบน้ำละ//เสียงเข้ม

พะแพง [นางเอก]

ค่ะ//ลุกขึ้นยืน

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

อ่อ! เธอก็ต้องไปนะไปเตรียมตัวเถอะ//เดินเข้าห้องน้ำ

พะแพง [นางเอก]

ไปไหนคะคุณ//ตะโกนถาม

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

รีบไปเตรียมตัว! //ตะโกนตอบ

พะแพง [นางเอก]

ค่ะๆ//รีบเดินกับห้องตัวเอง

...

บนรถ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//นั่งเงียบ

พะแพง [นางเอก]

เอ่อ.. คุณคะ//หันไปหาค๊อปเปอร์

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

อะไร//เสียงเข้ม

พะแพง [นางเอก]

คุณจะพาฉันไปไหนหรอคะ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

บริษัทฉัน//มองนิ่ง

พะแพง [นางเอก]

อ่อค่ะ//หันไปทางกระจก

ตัดภาพมาตอนถึง บริษัทค๊อปเปอร์

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//เดินเข้าด้านใน

พะแพง [นางเอก]

//เดินตาม

:หื้ย! แกท่านประธานพาผญ.มาด้วย

:ผญ.คนนั้นเป็นใครอ่ะ

:ดูคนนั้นดิน่ารักว่ะมึง

:ใจเย็นมากับท่านประธานนะนั้น

พนักงาน ญ.

สวัสดีค่ะท่านประธาน//ก้มหัว

พนักงาน ช.

สวัสดีครับท่านประธาน//ก้มหัว

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

คับ//พยักหน้าไห้พนักงานเล็กน้อย

พะแพง [นางเอก]

//ยิ้ม😊

:ละลายเลยว่ะ

:น่ารักอ้ะมึง

ตัดมากที่ห้องท่านประธาน

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

นั่งรอที่โซฟา//บอกพะแพง

พะแพง [นางเอก]

อะ.. อ่อค่ะ//เดินไปนั่ง

ก๊อก! ก๊อก! ขออนุญาตคับ!

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เชิญ! //เสียงเข้ม

พนักงาน ช.

มีเอกสารที่ท่านประธานจะ.....//ยืนอึ้ง😳

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//เหลือบมอง

พะแพง [นางเอก]

//นั่งเล่นมือถืออยู่

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ถ้าคุณจะจ้องเธอขนาดนี้คงไม่ต้องไห้ผมเซ็นแล้วล่ะเอกสารนั้น//เสียงเข้ม

พนักงาน ช.

ขะ.. ขอโทษคับท่านประธาน//ก้มหัว

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เอาเอกสารมาไห้ผมดูสิ//มองนิ่ง

พนักงาน ช.

ครับๆ นี่ครับ//ยื่นเอกสารไห้ แอบหันมามองพะแพง

พะแพง [นางเอก]

//เงยหน้า

พนักงาน ช.

อึก! ดาเมจนี้ทำไมใจเจ็บจังว่ะ//พรึมพรำ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//😾😾😾

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

อ่ะ! ผมเซ็นเเล้ว//ยื่นเอกสารไห้พนักงาน

พนักงาน ช.

ครับท่านประธาน//รับเอกสารเหลือบมองพะแพงก่อนเดินออกไป

พนักงาน ช.

//☺️☺️☺️

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//เหลือบมองพะแพง😒

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

พะแพง//เสียงเข้ม

พะแพง [นางเอก]

คะ!!! //ตกใจ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น//มองนิ่ง

พะแพง [นางเอก]

กะ.. ก็ ปกติคุณแรกไม่เรียกชื่อฉันหนิ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ไปชงกาเเฟไห้ฉันสิ//เสียงเข้ม

พะแพง [นางเอก]

ได้ค่ะ//รีบเดินออกไปชงกาเเฟ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

หึ☺️☺️☺️//อมยิ้ม

พะแพง [นางเอก]

มาแล้วค่ะคุณ//เปิดประตู

ปึก! เพล้ง!!

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

พะแพง [นางเอก]

อึก! //ตกใจ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เสื้อฉัน! //จ้องพะแพง

พะแพง [นางเอก]

ฉันขอโทษค่ะ ฉันผิดเองฉันลืมเคาะประตู//ก้มหน้า

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เก็บไห้เรียบร้อยด้วยแล้วไปชงมาไหม่//เดินไปนั่งทำงานต่อ

พะแพง [นางเอก]

ได้ค่ะๆ//ค่อยๆก้มเก็บเศษแก้ว

ฉึก!

พะแพง [นางเอก]

โอ๊ย! //ร้องเบาๆ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//หันไปมอง

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

(ยัยบื้อเอ้ย!)

พะแพง [นางเอก]

//ก้มเก็บต่อ

หลังจากพะแพงเก็บเศษแก้วเสร็จก็ไปชงกาเเฟมาไห้ค๊อปเปอร์ไหม่

พนักงาน ช.

น้องครับ//เดินมาหาพะแพง

พะแพง [นางเอก]

คะ//ตกใจเล็กน้อย

พนักงาน ช.

พี่ขอใลน์ได้ไหมครับ//ตื่นเต้น

พะแพง [นางเอก]

เอ่อ.. //ยื่นนิ่ง

พนักงาน ช.

นะครับ//เดินเข้าไกล้พะแพง

พะแพง [นางเอก]

เอ่อ..กะ.. ไ.. //กำลังจะพูด

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

คุณไม่มีงานทำหรอ//เสียงดุ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ถึงได้มาเดินขอใลน์สาว//มองพะแพง

พะแพง [นางเอก]

อึก! //สะดุ้ง

พนักงาน ช.

คะ... คือผมผิดไปแล้วครับท่านประธาน//ถอยออกห่างพะแพงเเล้วยืนก้มหัว

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ไปทำงานของคุณได้แล้ว//เสียงเข้ม

พนักงาน ช.

ครับท่านประธาน//รีบเดินไป

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//หันไปมองพะแพง

พะแพง [นางเอก]

//หลับตาปี๋+ก้มหน้ายุ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เธอก็รีบชงกาเเฟไปไห้ฉัน//เสียงดุ

พะแพง [นางเอก]

คะ.ค่ะๆ//รีบหันไปชงกาแฟต่อ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

😊//อมยิ้ม+เดินกลับห้องทำงาน

พะแพง [นางเอก]

//ชงกาแฟเสร็จแล้วกำลังยกไปห้องทำงานค๊อปเปอร์

หน้าห้องทำงานค๊อปเปอร์

พะแพง [นางเอก]

(ใช่สิ! เราต้องเคาะประตูก่อนนิ)

ก๊อก! ก๊อก!

พะแพง [นางเอก]

//เคาะประตู

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เชิญ//เสียงเข้ม

พะแพง [นางเอก]

//เปิดประตูเดินเข้าไป

พะแพง [นางเอก]

กาเเฟค่ะคุณ//เดินเอากาเเฟไปวางไว้ที่โต๊ะ

พะแพง [นางเอก]

//กำลังจะเดินไปนั่งโซฟา

ฟึบบ!

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//ดึงพะแพงมานั่งตัก

พะแพง [นางเอก]

เห้ยย//ตกใจ

พะแพง [นางเอก]

นี่! คุณทำอะไรเนี้ย//พยายามลุก

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

อยู่นิ่งๆ//เสียงดุ

พะแพง [นางเอก]

คุณก็ปล่อยฉันสิ//แกะมือค๊อปเปอร์

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

บอกไห้อยู่นิ่งๆ! //ตะคอก

พะแพง [นางเอก]

อึก! //สะดุ้ง

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ก็แค่นี้//จับมือพะแพงมาดู

พะแพง [นางเอก]

//มองตามมือ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//เปิดลิ้นชักใต้โต๊ะหยิบกล่องพยาบาลขึ้นมาวาง

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//ทำแผลไห้พะแพง

พะแพง [นางเอก]

โอ๊ย~ซื้ด! //หลับตาปี๋

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

อ่อนแอ//พูดขึ้น

พะแพง [นางเอก]

ก็ฉันเจ็บหนิ//มองนิ่ง

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

หึ! //ทำแผลต่อ

พะแพง [นางเอก]

โอ๊ย~แสบๆซื้ด! //พรึมพรำ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

นี่เธอรู้ตัวไหมว่าทำไห้ลูกชายฉันตื่น//มองหน้าพะแพง

พะแพง [นางเอก]

ห๊ะ! คุณมีลูกชายด้วยหรอทำไมฉันไม่เคยเห็น//มองหา

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ข้างล่าง//เสียงเรียบ

พะแพง [นางเอก]

!! //ตกใจ

พะแพง [นางเอก]

นี่คุณ! ฉันยังไม่ทำอะไรเลย//พยายามลุก

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เสียงเธอไง//ยื่นหน้าไปไกล้พะแพง

พะแพง [นางเอก]

ปะ.. ปล่อยนะ//ดิ้น

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เธอทำไห้มันตื่นต้องรับผิดชอบ//จ้องพะแพง+เอามือลูบขา

พะแพง [นางเอก]

นี่คุณปล่อยนะ//ดิ้น

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

หึ//จับพะแพงหันหน้าเข้าหาตัวเอง

พะแพง [นางเอก]

อึก! คุณ//ตกใจ

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

เธอไม่มีสิทธิ์ขัดขืนฉันนะ//ไซร้คอพะแพง

พะแพง [นางเอก]

อื้อ~//นั่งเกร็ง

พะแพง [นางเอก]

(ใช่สิฉันเป็นลูกหนี้เขาฉันจะขัดอะไรเขาได้ล่ะ)

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//ไซร้คอ+เลื่อนมือไปขยำ🍼

พะแพง [นางเอก]

อื้อ~~//ตัวสั่น

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//มองพะแพง

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

(เห้อ! เธอนี่นะไม่รู้จักสู้คนเลยส่ะจริงๆ)

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

//ปล่อยพะแพง

พะแพง [นางเอก]

//ตกใจเล็กน้อย

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

ถ้าไม่กลับไปนั่งโซฟาฉันจะทำเธอตอนนี้//เสียงเข้ม

พะแพง [นางเอก]

ปะ.. ไปแล้วค่ะๆ//รีบเดินไปนั่งโซฟา

ค๊อปเปอร์ [พระเอก]

หึ☺️//ยิ้มมุมปาก

ตัดๆ!

คนเเต่ง[แอดเอง]

แอดรู้นะคนอ่านคิดไรอ่ะ

คนเเต่ง[แอดเอง]

ฮันแน่5555

คนเเต่ง[แอดเอง]

อย่าใจร้อนกันนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ