1 ประวัติ[1/2]

...ประวัติ[1/2]...

[แชร์]

..."ฉันไปก่อนนะเชร์"เพื่อนผมที่ชื่อว่านิวได้บอกลาผม...

..."อื้ม แล้วเจอกัน" ผมบอกลาเพื่อน...

...ผมเดินไปเปิดประตูหน้าบ้านหลังนึงที่ดูโซมๆ ผมเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้น ผมเปิดประตูออกมา แต่กับไม่เจอพ่อของตัวเอง นี่ก็เป็นเรื่องปกติแหละครับที่กับมาไม่เจอพ่อ ผมวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะวางของ แล้วเข้าไปในห้องครัว วันนี้ผมทำอาหารง่ายไปอย่างเช่น ไข่เจียวหมูสับ และกระเพรา พอผมทำเสร็จก็นำมาวางไว้บนโต๊ะ ที่มีเก้าอี้อยู่สองตัว...

ผมเดินเข้าห้องของตัวเองมานอนเล่นอยู่บนเตียง

จริงด้วย!! ผมลืมเเนะนำตัวไปเลย ผมชื่อเชร์นะครับ

อายุ19ครับ เรียนอยู่ปี1 มหาวิทยาลัยเอกชนsstครับ

ทุกคนอาจจะสงใสว่าแม่ผมล่ะ อยู่ไหน

^^^จิงๆผมก็ไม่อยากเล่าหลอกนะครับ คือแม่ผมเสียไป ตอนผมอายุ14ปี เสียไปเพราะเรื่องเงินนะครับ^^^

...เพราะพ่อของผมเขา ติดหนี้เพราะการพนันน่ะครับ จึงทำให้มีเจ้าหนี้มาตามเก็บบ่อยๆ เราใช้หนี้อยู่ประมาณ2ปี เเม่ผมก็เสียไป พูดเเล้วก็เศร้าครับ แต่ผมเกลียดพ่อตัวเองไม่ลงอยู่ดี ตอนนี้ผมก็รู้สึกแปลกไปครับ เหมือนว่ามีคนกำลังมองผมอยู่ ผมรู้สึกแบบนี้มาประมาณ4วันก่อน...

ผมนอนมองเพดานและคิดถึงใครคนนึง ผมจำชื่อเขาไม่ได้หรอกครับว่าเขาชื่ออะไร แต่ภาพของเขานั้นมันอยู่ในหัวผม

ผมจำได้ว่าเขาเป็นเพื่อนคนเดียวของผมในตอนวัยเด็ก อาาา คิดแล้วก็ปวดหัวครับ

งั้นผมจะเล่าให้ฟังคร้าวๆก่อนนะครับ

[วัยเด็ก]

ตอนที่ผมอายุ8 และเค้าคนนั้นอายุ16

"ไปก่อนนะครับแม่"ผมบอกลาแม่ก่อนที่ผมจะเข้าไปในโรงเรียน "จ้าา"แม่ตอบกลับผม

ผมเดินเข้าไปในโรงเรียน เดินเข้าไปในห้องของตนเอง ผมเดินไปนั้งของตนเอง ผมได้นั้งหลังสุด

ผมเห็นเพื่อนในห้องเค้าคุย เล่นกัน เวลาผมอยู่ที่บ้านผมมีความสุขมาก แต่อยู่ที่โรงเรียนผมไม่มีความสุขเลย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าทำเพื่อนถึงไม่ชอบผม

"เอาล่ะนักเรียน คาบนี้เป็นคาบคณิตศาสตร์นะคะ"คุณครูผู้หญิงคนนึงพูด "คร้าบ/ค่ะ"นักเรียนในห้องพูด

ผมเดินไปที่โรงอาหารหลักจากเรียนเสร็จไปแล้ว3วิชา

ผมเดินไปเอาถาดเพื่อจะไปตักอาหาร "อะ ขอโทษครับ"อยู่ๆก็เดินชนพี่มอ4คนนึง " ... "เค้าไม่ตอบอะไรผม "ไม่เป็นไร..."สั้นๆงายๆได้ใจความครับ

[ภูผา]วัยเด็ก

มีเด็กปอ2เดินมาชนผมครับ •///•ทำไมน้องเค้าน่ารักอย่างงี้วะ "อะ ขอโทษครับ"น้องเค้าพูด " ... "ผมไม่ตอบอะไรเพราะใจผมยังสั่นอยู่ "ไม่เป็นไร..."ผมพูด

ผมคิดว่ามันคือรักแรกพบนะครับ

เพราะผมไม่เคยรู้สึกอย่างงี้กับใครมาก่อน ถึงจะมีคนมาสารภาพรักกับผมเยอะเเค่ไหนก็ไม่เป็นแบบนี้มาก่อน

"ไอภูผา!!"เพื่อนผมที่ขื่อว่ากายตะโกนเรียกผม มันเดินมาแล้วเอาเเขนพาดไหล่ผม "มึงเป็นไรวะ" มันพูด

" ... "ผมไม่ตอบอะไร

"พวกมึงจะเเดกข้าวกันมั้ย"ไอไวน์มันพูด "มึงไปจองโต๊ะก่อนเลย"ไอกายพูด "เค เค"ไอไวน์พูดเเล้วเดินไป

"พวกมึงไปกินกับไอไวน์เลย"ผมพูด "มึงจะไปไหนวะ"มันพูด "เสือก!!"ผมพูด "อะไรวะ กูพูดดีกับมึงนะเพื่อน" "หรือมึงจะไปกินกับสาวหรอ!!"

..."กับกัน เป็นผู้ชาย"ผมพูด "ไรวะเพื่อน"...

"เคๆเดียวบอกไวน์ให้ไม่ต้องรอมึง"

พอผมคุยกับมันเสร็จผมก็ไปหาน้องมัน

ผมเห็นน้องมันนั้งกินข้าวอยู่คนเดียว

ผมถามน้องมันว่า"ทำไมมากินข้าวคนเดียว" " ... "น้องมันไม่ตอบผม "ผะ ผมไม่มีเพื่อนครับ.." น้องมันพูดเศร้าๆ

"งั้นให้ฉันเป็นเพื่อนกับเธอมั้ย??"ผมพูด " ถ้าได้ก็คงดีครับ"น้องมันยิ้ม โครตน่ารักเลยยย

...ตัดจบแค่นี้นะทุกคน...

เขียนผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะครับ จะมีคิวแอ่นเอของเรื่อง เกิดใหม่ได้ผัวเป็นพระเจ้า และก็เรื่องนี้ ให้ถามคิวแอ่นเอหลังจากทำตอนที่1เสร็จนะครับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***