ไร้ตัวตน(ที่มีอยู่จริง) 1

ณ.บ้านหลังหนึ่ง

แดนิน(พ่อเลี้ยงนายเอก)

น้องเกลไทม์~

เกลไทม์(นายเอก)

ค้าบป๊า//วิ่งลงมา

แดนิน(พ่อเลี้ยงนายเอก)

มาให้พ่อกอดหน่อยคิดถึงมากๆเลย//อ้าแขนรอ

เกลไทม์(นายเอก)

ค้าบ//พุ่งกอดผู้เป็นพ่อเลี้ยง

เกลไทม์(นายเอก)

ไทม์ก็คิดถึงพ่อเหมือนกันค้าบ//ยิ้มหวาน

แดนิน(พ่อเลี้ยงนายเอก)

พี่เราล่ะไปไหนลูกทราด้วย

เกลไทม์(นายเอก)

แม่กับพี่ออกไปซื้อของน่ะครับ

เกลไทม์(นายเอก)

เพิ่งออกไปได้ไม่นานนี้เอง

แดนิน(พ่อเลี้ยงนายเอก)

อ่อแล้วไทม์กินอะไรรึยังลูก

เกลไทม์(นายเอก)

รอแม่มาทำให้ครับเพราะตอนนี้ไม่มีของให้ทำกับข้าว

เกลไทม์(นายเอก)

พ่อไปนอนพักเถอะครับเดี๋ยวถ้าแม่มาแล้วทำกับข้าวเสร็จแล้วไทม์จะขึ้นไปเรียกนะครับ//ยิ้ม

แดนิน(พ่อเลี้ยงนายเอก)

โอเครลูก งั้นพ่อขึ้นไปพักก่อนนะ

เกลไทม์(นายเอก)

ค้าบพ่อ~

แดนิน(พ่อเลี้ยงนายเอก)

//เดินขึ้นห้องไปพัก

เกลไทม์:ใช่ครับผมอยู่กับพี่สาวแม่แท้ๆแล้วก็พ่อเลี้ยงซึ่งพ่อเลี้ยงใจดีกว่าพ่อคนเก่าเยอะมากๆเพราะพ่อแท้ๆของผมชอบทำร้ายตบตีผม แต่ผมก็ทนเพื่อให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันแบบมีความสุขแต่พอพ่อเสียผมก็ไม่รู้สึกเศร้าหรืออะไรเลย เพราะพ่อทำให้ผมเป็นโรคซึมเศร้ากดดันจนผมคิดอยากฆ่_ตัวตา_แต่พอแม่แต่งงานใหม่ผมก็กลัวๆอยู่เป็นเดือนแต่พ่อแสดงความรักที่มีต่อแม่พี่สาวแล้วก็ผมทำให้ผมเชื่อและรักพ่อเลี้ยงของผมมาจนถึงทุกวันนี้เลยครับ

ผ่านไป43นาที