ไว้เจอกัน[บาคุโกว×มิโดริยะ]

เช้าวันนี้ผมออกมาทำภารกิจที่พึ่งได้มา ผมออกจากUAมา4ปีแล้ว ผมไม่ได้ติดต่อใครนอกจากคุณออลไมล์

"นี่ หนุ่มน้อยมิโดริยะ"เสียงเรียกของชายวัยกลางคนร่างผอมแห้งเรียกผม พร้อมกับหอบของพะลุงพะลังมาหาผม

" ช่วยฉันหน่อยสิ "

" มาครับผมช่วย"

"หนุ่มน้อยมิโดริยะ"

"ครับ คุณออลไมล์"

"เธอชอบหนุ่มน้อยบาคุโกหรอ"

"ผะ..ผม ไม่ได้ชอบครับ!!"ผมรีบปฏิเสธทันควัน หลบหน้าออลไมล์ด้วยความเขินอาย จริงๆแล้วผมชอบคัตจังมาตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว คัตจังทั้งเท่ แล้วก็เก่งด้วย

"ฮ่าๆๆ ฉันล้อเล้นน่าทำเป็นจริงจังไปได้ ฉันไปก่อนนะ นี่ขนมโมจิใส พึ่งชื้อมาจากไซตามะเลยนะ"ออลไมล์ยื่นขนมมาให้ผมแล้วก็โบกเรียกรถแท็กซี่ไป

"ดะ..เดี๋ยวครับ!! ไปซะแล้ว" ผมเดินเข้าห้องพักของผม

ผมสำรวจรอบๆห้องที่ว่างปล่าว มีข้าวของเครื่องใช้ วางอยู่ที่เดิมๆ ห้องที่กว้างพอสำหรับชายหญิงที่แต่งงานกันแล้วเข้ามาอยู่ด้วยกัน มีเด็กๆวิ่งเล่นกันในห้อง คงมีความสุขน่าดู แต่สำหรับผมคงไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก

ผมเดินเข้ามาให้ห้องกลางของหอพักวางสำภาระลง เดินไปหยุดที่หน้าห้องน้ำก่อนจะถอดเสื้อผ้า ชำระล้างเนื้อตัวที่สกปรกหลังจากทำงานมาเหนื่อยๆ

การที่ผู้ชายตัวคนเดียวนั่งกินขนมที่ออลไมล์ให้มา มันเหงามากๆเลยล่ะ ผมอยากติดต่อกับเพื่อนสักคน ถ้าคุณอุรารากะเจอผม คงโกรธใหญ่เลย

หลังจากที่คัตจังมาขอโทษผม ผมก็ไม่ได้เจอกันอีเลยเห็นคัตจังแค่ในทีวี แกรนด์ฮีโร่จับศัตรูได้แล้ว ตอนนั้นคัตจังเท่มากๆ ผมเองก็อยากจะเท่แบบนั้นบ้างจัง แต่ว่าคงเป็นไปไม่ได้หรอก

ผมเหงา โดดเดี่ยว ผมอยากเจอเพื่อน แต่นี่คือเส้นทางที่ผมเลือก ผมอยากจะยืนข้างๆคัตจัง ผมอยากจะพูดคุยกับเขามากกว่านี้

"ฮึก....ฮือ....อึก...😭😭"ผมปล่อยโฮออกมาเพราะความอัดอั้นใจที่ไม่รู้จะระบายกับใคร ผมเหนื่อยผมคิดถึงคัตจัง คิดถึงมากเลย

"อยากเจอสักครั้ง"ผมพูดลอยๆออกไป

ปิ้งป๊องๆ ปิ๊งป๊องๆ เสียงออดห้องผมดังขึ้นทำเอาผมสะดุ้งเล็กน้อย

"มาแล้วครับ"

'ใครมานะ' ผมคิดในใจก่อนจะส่องที่ตาแมว

เข่าผมแทบทรุด คนที่หนู่หน้าประตูบานนี้คือ.......

เรื่องใหม่คร้าบบบบบบบ ฝาดติดตามด้วยนะ❤️😍

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download