สี่สัมผัส จิตวิญญาณ.... -1-

ย้อนไปตอนเด็ก

สวนสาธารณะ

น้ำ|แม่เนตร|

คุณแม่นั่งพักตรงนี้ก่อนนะคะ

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

อืมๆ//นั่งที่เก้าอี้

หัตถ์(ตอนเด็ก)

คุณแม่คะ

หอม|แม่หัตถ์|

จ๊ะ?

หัตถ์(ตอนเด็ก)

หนูกับน้องไปเล่นตรงนั้นได้มั้ยคะ

หอม|แม่หัตถ์|

เล่นตรงนี้ดีกว่าลูก

นิด|แม่นาสิก|

ไปเล่นตรงอื่นมันอันตราย

นิด|แม่นาสิก|

อาว่าเล่นตรงนี้แหละ

แก้ว|แม่กรรณ|

อาก็ว่างั้นแหละ

กรรณ(ตอนเด็ก)

แต่หนูอยากไปเล่นตรงนั้น

แก้ว|แม่กรรณ|

อย่าดื้อสิกรรณ

กรรณ(ตอนเด็ก)

ก็ได้ค่ะ

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

ปล่อยเด็กๆมันไปเถอะ

น้ำ|แม่เนตร|

แต่คุณแม่คะ

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

ปล่อยไปเถอะ

น้ำ|แม่เนตร|

ก็ได้ค่ะ

กรรณ(ตอนเด็ก)

เย้!!

กรรณ(ตอนเด็ก)

คุณย่าใจดีที่สุดเลย

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

ย่าใจดีต้องทำยังไงคะ

เนตร(ตอนเด็ก)

ขอบคุณค่ะ//วิ่งไปจุ๊บแก้ม

นาสิก(ตอนเด็ก)

ขอบคุณค่ะ//วิ่งไปจุ๊บแก้ม

หัตถ์(ตอนเด็ก)

ขอบคุณค่ะ//วิ่งไปจุ๊บแก้ม

กรรณ(ตอนเด็ก)

ขอบคุณค่ะ//วิ่งไปจุ๊บแก้ม

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

หลานย่านี่น่ารักทุกคนเลยนะ

เนตร(ตอนเด็ก)

ค่า

นาสิก(ตอนเด็ก)

ค่า

หัตถ์(ตอนเด็ก)

ค่า

กรรณ(ตอนเด็ก)

ค่า

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

ไปเล่นกันเถอะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

งั้นหนูพาน้องไปก่อนนะคะ

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

จ้า

หัตถ์(ตอนเด็ก)

ไปกัน

เนตร(ตอนเด็ก)

จ้ะ

นาสิก(ตอนเด็ก)

จ่ะ

กรรณ(ตอนเด็ก)

จ้า

เด็กๆวิ่งไป

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

ดูแลเด็กๆแกดีๆหน่อย

วิลัย|ย่าของสี่สาว|

ไหนๆลูกชายฉันก็ไปทำงานกันหมดแล้ว

(พ่อของสี่คนเป็นทหาร)

น้ำ|แม่เนตร|

ค่ะ คุณแม่

แก้ว|แม่กรรณ|

พูดแล้วก็คิดถึงนะคะ

นิด|แม่นาสิก|

นั่นสินะพวกเด็กๆก็ไม่เจอพ่อเค้านานแล้วด้วย

หอม|แม่หัตถ์|

พวกเด็กๆก็คงคิดถึงพ่อเค้าแหละ

น้ำ|แม่เนตร|

ไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นยังไงมั่งเนาะ

่

ฝั่งเด็กๆ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

เราไปเล่นตรงนั้นกัน

นาสิก(ตอนเด็ก)

ค่ะ

เดินไปสักพัก

นาสิก(ตอนเด็ก)

พวกพี่คะ

เนตร(ตอนเด็ก)

หือ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

มีอะไรเหรอนาสิก

นาสิก(ตอนเด็ก)

พวกพี่ได้กลิ่นอะไรมั้ยคะ

กรรณ(ตอนเด็ก)

พี่ไม่ได้กลิ่นอะไรเลยนะ

เนตร(ตอนเด็ก)

พี่ก็ไม่ได้

หัตถ์(ตอนเด็ก)

พี่เหมือนกัน

หัตถ์(ตอนเด็ก)

นาสิกได้กลิ่นอะไรเหรอ

นาสิก(ตอนเด็ก)

หนูได้กลิ่นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ

นาสิก(ตอนเด็ก)

แต่กลิ่นนี้บอกว่าเป็นผู้ชาย

กรรณ(ตอนเด็ก)

นาสิกรู้ได้ไงว่าผู้ชาย

นาสิก(ตอนเด็ก)

ในใจมันบอกมาค่ะ

เนตร(ตอนเด็ก)

แปลกๆนะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

นาสิกนำทางพวกพี่ไปได้มั้ย

นาสิก(ตอนเด็ก)

ได้ค่ะ

ทุกคนเดินตามนาสิกไป

กรรณ(ตอนเด็ก)

มีใครได้ยินเสียงมั้ยคะ

กรรณ(ตอนเด็ก)

เสียงเหมือนมีคนเรียกพวกเราเลย

หัตถ์(ตอนเด็ก)

พี่ไม่เห็นได้ยินเลย

นาสิก(ตอนเด็ก)

หนูก็ไม่ได้ยิน

เนตร(ตอนเด็ก)

พี่ก็ไม่ได้ยิน

กรรณ(ตอนเด็ก)

แต่กรรณได้ยินจริงๆนะคะ

กรรณ(ตอนเด็ก)

ตามกรรณมาสิ

ทุกคนเดินตามกรรณไป

เนตร(ตอนเด็ก)

คุณพ่อ!!

เนตร(ตอนเด็ก)

คุณลุง!!

เนตร(ตอนเด็ก)

คุณอา!!

ภพ|พ่อเนรต|

🙂

ภูมิ|พ่อหัตถ์|

🙂

ภู|พ่อกรรณ|

🙂

ภีม|พ่อนาสิก|

🙂

เนตร(ตอนเด็ก)

ทำไมยิ้มอย่างนั้นล่ะคะ

นาสิก(ตอนเด็ก)

ไหนคะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

ทำไมพี่ไม่เห็นเลย

กรรณ(ตอนเด็ก)

คุณพ่ออยู่ไหนคะพี่เนตร

เนตร(ตอนเด็ก)

ยืนอยู่ตรงนี้ไง

เนตร(ตอนเด็ก)

ทั้งคุณอา คุณลุง อยู่ตรงนี้หมดเลยนะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

พี่อยากกอดคุณพ่อจัง

ภูมิ|พ่อหัตถ์|

//เดินไปกอดหัตถ์

หัตถ์(ตอนเด็ก)

เอ๊ะ!!

หัตถ์(ตอนเด็ก)

ทำไม.......

เนตร(ตอนเด็ก)

คุณลุงกอดพี่หัตถ์อยู่ค่ะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

พี่รู้สึกได้

เนตร(ตอนเด็ก)

เนตรอยากกอดคุณพ่อบ้างค่ะ

เนตร(ตอนเด็ก)

//วิ่งจะไปกอดภพ

เนตร(ตอนเด็ก)

โอ้ย!!//ล้ม

เนตร(ตอนเด็ก)

ทำไมเนรตกอดพ่อไม่ได้

ภู|พ่อกรรณ|

กรรณ

กรรณ(ตอนเด็ก)

พ่อ!!

กรรณ(ตอนเด็ก)

พ่อเรียกกรรณใช่มั้ยคะ!!

ภู|พ่อกรรณ|

จ่ะ

ภู|พ่อกรรณ|

พ่อต้องไปแล้วนะ

กรรณ(ตอนเด็ก)

พ่อจะไปไหนคะ

ภู|พ่อกรรณ|

พ่อรักลูกนะ

เนตร(ตอนเด็ก)

คุณพ่อ!!

เนตร(ตอนเด็ก)

ทุกคนหายไปหมดแล้วค่ะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

งั้นเราไปบอกคุณแม่กับคุณย่ากันดีกว่า

เนตร(ตอนเด็ก)

ค่ะ

นาสิก(ตอนเด็ก)

ค่ะ

เด็กๆรีบวิ่งไป

หัตถ์(ตอนเด็ก)

โอ๊ะ!!

หัตถ์(ตอนเด็ก)

//ล้ม

หัตถ์วิ่งชนใครสักคน

กรรณ(ตอนเด็ก)

พี่หัตถ์

นาสิก(ตอนเด็ก)

เป็นอะไรมั้ยคะ

อัส(ตอนเด็ก)

ขอโทษครับ

อัส(ตอนเด็ก)

เป็นอะไรมั้ย

หัตถ์(ตอนเด็ก)

ไม่เป็นไร

หัตถ์(ตอนเด็ก)

งั้นไปก่อนนะ

เนตร(ตอนเด็ก)

รีบไปกันเถอะค่ะ

หัตถ์(ตอนเด็ก)

จ่ะ

อัส(ตอนเด็ก)

ขอโทษนะ

กร(ตอนเด็ก)

น่ารักเนาะพี่

คุฐ(ตอนเด็ก)

พี่ก็ว่าน่ารัก

พัฒ(ตอนเด็ก)

ผมน่ารักกว่า

คุฐ(ตอนเด็ก)

เหรอ~~

-จบ-

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ