เลขาคิม: เจ้านายครับ วันอาทิตย์นี้เรามีนัดประชุมปลายปี ตอนเที่ยงต้องไปต้อนรับคุณซาโต้ประธานบริษัทคู่ค้า ตอนเย็นเรามีงานเลี้ยงที่สโมสรของภริยาท่านทูตครับ
แทซอง:เจ้าชายน้อยเป็นไงบ้าง?
เลขาคิม: อืม...ตอนนี้เจ้าชายน้อยกินดีอยู่ดีน้ำหนักขึ้นมา2กิโลแล้วครับ ผมว่าถ้าให้อยู่กับคุณหมอซักอาทิตย์นึงมันต้องกลายเป็นหมูแน่ๆ
แทซอง: เหอะ ก็แค่ชอบที่ใหม่เท่านั้นแหละ ใครจะเลี้ยงเจ้าชายน้อยได้ดีเท่าชั้น ไม่มีหรอก
เลขาคิม: โถ่...เจ้านายคุณต้องยอมรับความจริงนะครับ ว่าคุณไม่เหมาะที่จะเลี้ยงสัตว์อะไรเลย😔
แทซอง:ผมจะไปรับเจ้าชายน้อยกลับวันนี้
เลขาคิม:เฮ้อออ ดื้อจริงๆเลย
คลินิกสัตว์
ชอนอา:เจ้าชายน้อย เป็นไงบ้างเราอยู่มา5วันแล้วดูสุขภาพดีขึ้นเยอะเลย ไหนๆขอมือหน่อยซิ
เจ้าชายน้อย:งิงิๆ(ยกมืออย่างว่าง่าย)
ชอนอา:โอ้โห เก่งมาก น่ารักมากเลย ไม่เหมือนเจ้าของนายเลย มาๆกอดหน่อยน้าา
แทซอง:เป็นหมอก็นิทาคนอื่นได้งั้นหรอ?
ชอนอา: ชิ ชั้นพูดกับหมา นายมีปัญหารึไง
แทซอง:ผมเป็นลูกค้า พูดให้มันดีๆหน่อย อีกอย่างผมก็อายุมากกว่าคุณต้องเรียกว่าคุณหรือพี่ชายถึงจะถูก คุณป้าไม่สอนรึไง
ชอนอา:ชั้นลูกคนเดียวไม่มีพี่ชาย แล้วคนอย่างนายก็ไม่เหมาะจะเรียกคุณด้วย
แทซอง:นิ ชอนอาเธอ! มันจะมากไปแล้วนะ
ชอนอา:แบ่😝...แน่จริงก็ไปฟ้องแม่ดิ (เดินถอยหลังไปโดนเชือกที่ผูกกับคอหมาไว้)
แทซอง: เธอ!!โตขนาดนี้ยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่ได้
ชอนอา:อะโอ้ย!!เข่าชั้นเจ็บหมดเลยไอ้บ้าเอ๊ย
แทซอง:ซุ่มซ่ามแล้วยังจะโทษคนอื่น!ลุกออกไปจากตัวผมได้แล้ว (ดึงมือนางเอกจนตัวเองก็ล้มไปด้วยอยู่ในท่านางเอกนั่งค่อมพระเอก)
ชอนอา:ใครอยากอยู่ใกล้นายห๊ะ เพราะเชือกเจ้าชายน้อยหรอกย๊ะที่ทำชั้นล้ม(ทั้งเจ็บ ทั้งเขินจนหน้าแดง ท่าก็ล่อแหลมเหลือเกิน)
แทซอง:เฮ้ออ..ลดน้ำหนักบ้างนะยายหมูอ้วน
ชอนอา: ไอ้บ้า!!ชั้นหนักแค่45เองนะ(ทำไมชั้นถึงได้เคยชอบนายนี่ตอนเด็กๆนะไม่เข้าใจจริงๆ)
แทซอง:(คิดในใจ)เธอนี่มันดื้อกว่าเจ้าชายน้อยซะอีก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments